- Tytuł:
-
Wczesna edukacja środowiskowa w epoce człowieka – od uczenia się o świecie do uczenia się i stawania razem ze światem
Early environmental education in the human epoch – from learning about the world to learning and becoming with the world - Autorzy:
- Kowalik-Olubińska, Małgorzata
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/26443357.pdf
- Data publikacji:
- 2023-09-30
- Wydawca:
- Wydawnictwo Adam Marszałek
- Tematy:
-
epoka człowieka
wczesna edukacja środowiskowa
wspólnotowość
relacyjność
pedagogia wspólnych światów
uczenie się i stawanie razem ze światem
human age
early environmental education
community
relationality
common worlds pedagogy
learning and becoming with the world - Opis:
-
Implications of human-induced phenomena that include global warming and the drastic reduction of biodiversity adversely affect the entire biosphere, putting the existence of humans and non-human beings at risk. Shifting away from considering humans to be the centre of the world and viewing them as one of many equal elements that comprise that world is seen as the remedy for the resulting state of affairs. Education is believed to play a significant role in transforming the way people think about themselves and their position in the world. In view of the thesis presented above, the aim of this article is to demonstrate the changes occurring in the theory and practice of early environmental education, representing a specific response of its creators to the challenges of the human age. From a theoretical viewpoint, these changes involve a shift beyond ideas of anthropocentrism and turn to theories that show the world as a complex human-post-human community. At a practical level, this takes the form of what is referred to as a common worlds pedagogy. The author’s thesis is that practising a common worlds pedagogy enables children not only to learn about the world but also to learn and become with the world.
Konsekwencje wywołanych przez ludzi zjawisk takich jak globalne ocieplenie czy radykalne ograniczanie różnorodności biologicznej wywierają negatywny wpływ na całą biosferę, zagrażają egzystencji ludzi i istot pozaludzkich. Za remedium na powstały stan rzeczy uznaje się zerwanie z myśleniem o człowieku jako centrum świata i uznanie go za jeden z wielu równorzędnych elementów tworzących ten świat. Znaczącą rolę w przekształceniu sposobu myślenia o człowieku i jego pozycji w świecie przypisuje się edukacji. W związku z tak postawioną tezą celem artykułu uczyniła autorka ukazanie zmian zachodzących w teorii i praktyce wczesnej edukacji środowiskowej, które stanowią swoistą odpowiedź jej twórców na wyzwania epoki człowieka. Na poziomie teoretycznym zmiany te wiążą się z wychodzeniem poza idee antropocentryzmu i zwracaniem się ku teoriom ukazującym świat jako złożoną wspólnotę ludzko-pozaludzką. Na poziomie praktycznym przyjmują one postać działań określanych mianem pedagogii wspólnych światów. Autorka stawia przy tym tezę, zgodnie z którą praktykowanie pedagogii wspólnych światów umożliwia dzieciom nie tyle uczenie się o świecie, ile uczenie się i stawanie razem ze światem. - Źródło:
-
Kultura i Edukacja; 2023, 3(141); 13-27
1230-266X - Pojawia się w:
- Kultura i Edukacja
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł