Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polityka zagraniczna Ukraina" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
L’Italia sulla scena internazionale ai tempi del Governo Draghi
Włochy na scenie międzynarodowej w czasach rządu Draghiego
Italy on the international stage at the time of the Draghi government
Autorzy:
Feroci, Ferdinando Nelli
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2192189.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Politica estera italiana (dopo il 1989)
politica europea
Mario Draghi
Next Generation EU
Piano Nazionale di Ripresa e Resilienza
politica migratoria
NATO
Ucraina
polityka zagraniczna Włoch (po 1989)
polityka europejska
Krajowy Plan Odbudowy
polityka migracyjna
Ukraina
Italian foreign policy (after 1989)
European policy
National Recovery Plan
migration policy
Ukraine
Opis:
Il Governo di Mario Draghi è stato insediato nel febbraio 2020 e sostenuto da una maggioranza parlamentare eccezionalmente ampia, che gli ha conferito le caratteristiche di un governo di unità nazionale. È nato da una situazione straordinaria che richiedeva la lotta alla pandemia attraverso un efficace programma di vaccinazione e una ripresa economica post-COVID, basata sui fondi europei Next Generation EU, subordinati all’approvazione del Piano Nazionale di Ripresa e Resilienza. Questa sfida richiedeva l’adozione di un programma organico a livello nazionale e, nei rapporti con l’UE, una piena dimostrazione di credibilità dell’Italia. Il Governo Draghi ha riaffermato la tradizionale posizione dell’Italia nella NATO, ha rafforzato l’accordo con gli Stati Uniti a favore del multilateralismo e ha cercato di riconquistare la leadership nell’UE attraverso forti relazioni con Francia e Germania. Nonostante le evidenti tensioni all’interno della complessa maggioranza parlamentare, ha condannato l’aggressione russa all’Ucraina fornendo armi ed equipaggiamento militare, nonché aiuti economici, finanziari e umanitari. Tuttavia, non è riuscito a influenzare la politica migratoria dell’UE. Si spera che l’approccio di Draghi continui a ispirare il prossimo esecutivo, se non addirittura sia all’ordine del giorno.
Mario Draghi’s cabinet was formed in February 2020 on the basis of an unusually broad parliamentary majority that gave it the characteristics of a government of national unity. It was produced by an extraordinary situation requiring the fight against the pandemic through an effective vaccination program and post-COVID economic recovery based on Next Generation EU funds subject to approval of the National Recovery Plan. The challenge required agreement on an organic program at home, and a fully achieved demonstration of Italy’s credibility in its relations with the EU. The Draghi government reaffirmed Italy’s traditional position in NATO, strengthened the agreement with the U.S. on multilateralism, and sought to regain a leading role in the EU through solid relations with France and Germany. Despite clear tensions within a complex parliamentary majority, he condemned Russian aggression against Ukraine provided arms and military equipment, economic, financial and humanitarian aid. In contrast, it has failed to influence EU migration policy. One must hope that if not exactly the agenda, then at least Draghi’s method will continue to inspire the next executive.
Gabinet Mario Draghiego powstał w lutym 2020 r. na bazie szerokiej większości parlamentarnej, co nadało mu cechy rządu jedności narodowej. Powstał w nadzwyczajnej sytuacji, która sprowadzała się do walki z pandemią (przez skuteczny program szczepień) i odbudowy gospodarki po COVID dzięki środkom Next Generation EU pod warunkiem akceptacji Krajowego Planu Odbudowy. Wyzwanie wymagało uzgodnienia w kraju programu organicznego, a w relacjach z UE wykazania wiarygodności Włoch. Rząd Draghiego potwierdził tradycyjne stanowisko Włoch w NATO, wzmocnił porozumienie z USA na rzecz multilateralizmu i starał się odzyskać wiodącą rolę w UE, dbając o relacje z Francją i Niemcami. Mimo wyraźnych napięć w obrębie złożonej większości parlamentarnej potępił rosyjską agresję na Ukrainę, dostarczał jej broń i sprzęt wojskowy, pomoc gospodarczą, finansową i humanitarną. Nie zdołał natomiast wpłynąć na politykę migracyjną UE. Trzeba mieć nadzieję, że jeśli nie dokładnie agenda, to przynajmniej metoda Draghiego będzie nadal inspirować następną władzę wykonawczą.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2022, 1; 61-68
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies