Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Święty Wojciech" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Święty Wojciech, urbs Gyddaanyzc i problem chrystianizacji Pomorza wschodniego. Kilka uwag na marginesie rozważań dotyczących kultury duchowej mieszkańców grodu w widłach Wisły i Motławy
Saint Adalbert, urbs Gyddaanyzc and chrystianisation of Western Pomerania
Autorzy:
Kajkowski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365853.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
Pomorze Wschodnie
Gdańsk
święty Wojciech
chrystianizacja
Western Pomerania
Gdansk
St Adalbert
Christianisation
Opis:
The 1050 anniversary of the baptism of Poland provided a good reason to resume the current discussion on the causes and circumstances of the conversion of Mieszko I and his nascent state. The scarcity and ambiguity of available sources has meant that we are far from definitive conclusions in this regard. It would seem that we can have a better understanding regarding the conversion of Pomerania. Two missions connected sequentially with the eastern and western part of that area have had a direct echo in the literature of the early Middle Ages. And while the activity of Otto of Bamberg in Western Pomerania brought visible results (although it seems to have no such consequences as suggested by the sources) it is difficult to find evidence for the 10th century from the eastern part of the region. Recent archaeological discoveries related to the stronghold located between the Vistula and the Motława rivers, undermine not only the possibility of missionary work in this place, but also the presence of St. Adalbert in general. Furthermore, the archaeological sources we have at our disposal suggests that the inhabitants of the Gdansk were not interested in the reception of Christian ideology – even if these were associated with early medieval elites (and the presence of their representatives here is indicated by some discoveries). It seems to be confirmed by a corpus of sources which can indicate that the functioning of the local community was based on a traditional normative system. In other words, common archaeological discoveries do not give any direct evidences concerning the stronghold’s conversion, or even to place a Christian community here. In such circumstances, we must assume, that either the Vita of St Adalbert does not reflect the reality of their time and should be treated as a ‘classic’ example of hagiographic rhetoric, or concerns a different stronghold located at the mouth of the Vistula river.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2016, 293, 3; 431-455
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O świętym Wojciechu raz jeszcze
About Saint Wojciech once again
Autorzy:
Białuński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049841.pdf
Data publikacji:
2021-12-24
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
Gerard Labuda
historiografia
Prusy
święty Wojciech
Gerard Labuda (historian)
historiography
Prussia
Saint Adalbert
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2021, 315; 94-127
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Saint Adalbert – Apostle of Prussia His family environment and residence in Libice
Autorzy:
Mařik, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365855.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
Święty Wojciech
ród Sławnikowiców
Libice nad Cidlinou
Prusy
Czechy
we wczesnym średniowieczu
St. Adalbert of Prague
Slavník family
Libice Cidlinou
Prussia
Early Medieval Bohemia
Opis:
Gród Sławnikowiców w Libicach pojawia się w Kronice Kosmasa jako siedziba rodowa i miejsce narodzin św. Wojciecha. W 995 r. gród został zaatakowany przez wojska Przemyślidów, a większość rodziny Wojciecha poniosła wówczas śmierć. Następne źródła dotyczące Libic pojawiają się dopiero w 1107 r. w związku ze śmiercią Bożeja, kasztelana w Libicach, i jego syna Boruta. Ostatnim pisemnym świadectwem dotyczącym Libic jako grodu (oppidum) jest wzmianka z 1130 r. W 1227 r. w inwentarzu majątku klasztoru na Zamku Praskim Libice wymienione są już tylko jako wieś. Na miejscu dawnego grodu przez wiele lat prowadzono wykopaliska archeologiczne, które rozpoczął w końcu XIX stulecia Jan Hellich z Podiebrad. Początkowo za sprawą Rudolfa Turka, który od 1949 r. prowadził wykopaliska w Libicach, wysuwano koncepcję jakoby gród stanowił centrum potężnego rodu Sławnikowiców, którzy w drugiej połowie X w. kontrolować mieli prawie połowę terytorium czeskiego, a tragiczne wydarzenia z 995 r. stanowiły efekt długiej rywalizacji z rządzącymi księstwem czeskim Przemyślidami i ostateczne zakończenie ich zabiegów o ujednolicenie panowania nad Czechami. Niniejszy artykuł pokazuje proces falsyfikacji wcześniejszych poglądów, który rozpoczął się już w drugiej połowie lat 90-tych. Podjęte na nowo badania archeologiczne i numizmatyczne z pozyskanych w trakcie wykopalisk monet pozwoliły obalić hipotezę o stopniowo rosnącym napięciu między władcami Czech a rodem Sławnikowiców – pretendującym rzekomo do zajęcia ich miejsca. Zweryfikowano także poglądy na temat wielkości dominium Sławníka. Dużo nowych danych dostarczyły również badania nad środowiskiem naturalnym oraz zagospodarowaniem przestrzennym grodu i sąsiadującej z nim osady oraz cmentarzyska. Ostatecznie okres funkcjonowania grodu jako siedziby elit związanych z rodem Sławnikowiców obejmował koniec IX do co najmniej XI w. Wykopaliska pokazują, że także po upadku rodu Sławnikowiców gród w Libicach, jako znajdujący się na skrzyżowaniu ważnych szlaków, pełnił nadal swoją rolę. Podobny horyzont chronologiczny wykazuje także cmentarzysko. Pochówki tu odkryte datować można na okres od przełomu IX i X do połowy X w. Drugi okres to pochówki datowane od końca X do pierwszej połowy XI w. Na drugą połowę X w. datować można również ruiny libickiego kościoła.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2016, 293, 3; 457-483
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies