- Tytuł:
-
Zrosty wewnątrzbrzuszne w ultrasonografii. Część II: Morfologia zmian
Intra-abdominal adhesions in ultrasound. Part II: The morphology of changes - Autorzy:
-
Smereczyński, Andrzej
Starzyńska, Teresa
Kołaczyk, Katarzyna
Bojko, Stefania
Gałdyńska, Maria
Bernatowicz, Elżbieta
Walecka, Anna - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1059302.pdf
- Data publikacji:
- 2013
- Wydawca:
- Medical Communications
- Tematy:
-
hepatic pseudotumour
intestinal obstruction
intraperitoneal adhesions
ultrasound
visceroperitoneal adhesions
guz rzekomy wątroby
niedrożność jelit
ultrasonografia
zrosty trzewno‑otrzewnowe
zrosty wewnątrzotrzewnowe - Opis:
-
Despite their frequent appearance, intra-abdominal adhesions are rarely the subject of
clinical studies and academic discussions. For many years the operators have been trying
to reduce such unfavourable consequences of interventions in the abdominal structures.
The aim of this article is to present the possibilities of intra-abdominal adhesion diagnostics
by means of ultrasound imaging based on authors’ own experience and information
included in pertinent literature. The anatomy and examination technique of the abdominal
wall were discussed in Part I of the article. In order to evaluate intraperitoneal adhesions,
one should use a convex transducer with the frequency of 3.5–6 MHz. The article
provides numerous examples of US images presenting intra-abdominal adhesions, particularly
those which appeared after surgical procedures. The significance of determining
their localisation and extensiveness prior to a planned surgical treatment is emphasized.
Four types of morphological changes in the ultrasound caused by intra-abdominal adhesions
are distinguished and described: visceroperitoneal adhesions, intraperitoneal adhesions,
adhesive obstructions as well as adhesions between the liver and abdominal wall
with a special form of such changes, i.e. hepatic pseudotumour. Its ultrasound features
are as follows:
1. The lesion is localised below the scar in the abdominal wall after their incision.
2. The lesion is localised in the abdominal part of the liver segments III, IV and V.
3. With the US beam focus precisely set, the lack of fascia – peritoneum complex may
be noticed. An uneven liver outline or its ventral displacement appears.
4. A hepatic adhesion-related pseudotumour usually has indistinct margins, especially
the posterior one, and, gradually, from top to bottom, loses its hypoechogenic nature.
5. In a respiration test, this liver fragment does not present the sliding movement –
a neoplastic tumour rarely shows such an effect. The immobility of the liver is a permanent
symptom of subdiaphragmatic abscess which needs to be included in the
differentiation process.
6. In case of doubts, the suspicious liver area may be examined without the consideration
of the scar in the abdominal wall.
In the differentiation of visceroperitoneal adhesions, firstly, one needs to exclude the
peritoneum infiltration in the course of inflammation and neoplastic spreading, which
may be very difficult in patients who have undergone a surgery. Pseudomyxoma peritonei
constitutes a source of errors much more rarely.
Mimo częstego występowania zrosty wewnątrzbrzuszne rzadko są przedmiotem rozważań klinicznych i opracowań naukowych. Od wielu lat operatorzy starają się w różny sposób ograniczać takie niekorzystne następstwa interwencji w struktury wewnątrzbrzuszne. Niniejszy artykuł ma na celu zaprezentowanie możliwości ultrasonografii w diagnostyce zrostów wewnątrzbrzusznych w oparciu o własne doświadczenia i dane z piśmiennictwa. Anatomię i technikę badania ultrasonograficznego powłok brzusznych omówiono w I części pracy. Do oceny zrostów wewnątrzotrzewnowych należy wykorzystać głowicę konweksową o częstotliwości 3,5–6 MHz. W artykule zaprezentowano liczne przykłady obrazów ultrasonograficznych zrostów wewnątrzbrzusznych, szczególnie tych powstałych po operacjach, i podkreślono znaczenie określenia ich umiejscowienia i rozległości przed planowanym leczeniem chirurgicznym. Wyróżniono i opisano cztery rodzaje zmian morfologicznych w ultrasonografii spowodowanych przez zrosty wewnątrzbrzuszne: zrosty trzewno-otrzewnowe, zrosty wewnątrzotrzewnowe, niedrożność zrostową oraz zrosty wątroby z powłokami, ze szczególną postacią tych zmian, jaką jest guz rzekomy wątroby. Jego cechy sonograficzne przedstawiają się następująco: 1. Zmiana znajduje się pod blizną w powłokach po ich nacięciu. 2. Lokalizacja zmiany dotyczy brzusznej części segmentów III, IV i V wątroby. 3. Przy dokładnym ustawieniu ogniska wiązki ultradźwiękowej daje się wykazać brak kompleksu powięź – otrzewna, w tym miejscu pojawia się nierówny zarys powierzchni wątroby lub jej dobrzuszne podciągnięcie. 4. Guz rzekomy wątroby zrostopochodny ma zwykle zatarte zarysy, zwłaszcza tylną granicę, i stopniowo od góry do dołu traci swój charakter hipoechogeniczny. 5. W teście oddechowym ten odcinek wątroby nie wykazuje ruchu ślizgowego – guz nowotworowy rzadko powoduje taki efekt. Unieruchomienie wątroby jest stałym objawem w ropniu podprzeponowym, który również należy uwzględnić w różnicowaniu. 6. W przypadku niejasności podejrzaną okolicę wątroby można obrazować z pominięciem blizny w powłokach. W różnicowaniu zrostów trzewno-otrzewnowych należy w pierwszym rzędzie wykluczyć naciek otrzewnej w przebiegu jej zapalenia oraz rozsiew procesu nowotworowego drogą otrzewnej, co może być bardzo trudne u osób wcześniej operowanych. Zdecydowanie rzadziej przyczyną pomyłki jest śluzak rzekomy otrzewnej. - Źródło:
-
Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 52; 93-103
2451-070X - Pojawia się w:
- Journal of Ultrasonography
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł