Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Waliszewska, M." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Ekologiczne zbiorowiska łąkowe z udziałem gatunków z rodziny turzyc (Carex)
Ecological meadow communities with participation of species from sedge (Carex) family
Autorzy:
Grzelak, M.
Waliszewska, B.
Sieradzka, A.
Speak-Dźwigała, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/337432.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
zbiorowiska łąkowe
gatunek
Carex
meadow communities
species
Opis:
Ekologiczne zbiorowiska łąkowe z udziałem gatunków z rodziny Carex występują dość powszechnie w Wielkopolsce, w dolinach rzecznych o wysokim poziomie wód gruntowych. Należą one do obszarów cennych przyrodniczo i są najbliższe naturalnemu środowisku. Na ogół przedstawiają mierną wartość paszową, lecz posiadają wysokie walory przyrodnicze, a pozyskiwana z nich biomasa wykorzystywana jest jako surowiec energetyczny do produkcji brykietu i peletu. Szczegółowe badania łąk ekologicznych z udziałem turzyc przeprowadzono w sezonie letnim 2009-2010, na terenie województwa wielkopolskiego, w dolinie rzeki Noteć. W udokumentowanych fitocenozach określono siedliska wilgotnościowe, wartość przyrodniczą: średnią liczbę waloryzacyjną, walory przyrodnicze (według liczb waloryzacyjnych) oraz klasę waloryzacyjną i wartość użytkową (Lwu) oraz przeprowadzono badania laboratoryjne podstawowych parametrów dla wybranych gatunków turzyc: ciepła spalania, wartości opałowej mierzonej w MJ/kg oraz wilgotności i popiołu w % s.m. W zbiorowiskach z wyraźną dominacją Carex gracilis i Carex acutiformis stwierdzono średnią liczbę waloryzacyjną wynoszącą odpowiednio 3,9 i 3,4, walory przyrodnicze określono jako duże, a klasa waloryzacyjna równa była w obu przypadkach VIII (C). W fitocenozach zanotowano występowanie gatunków ściśle chronionych: Dactylorhiza majalis, Ophioglossum vulgatum, Listera opata, Viola stagnina oraz Helodium blandowii, a także gatunków będących pod częściową ochroną: Calliergonella cuspidata, Climacium dendroides, Rhytidiadelphus squarrosus.
Ecological meadow communities with participation of species from the Carex family are quite common in the region of Wielkopolska in river valleys characterized by high levels of ground waters. They are considered as naturally valuable areas and remain closest to natural environment. In general, they are of poor fodder value but have high natural value and the biomass obtained from them is utilized as energy raw material for production of briquette and pallets. Detailed investigations of ecological meadows with sedge participation were carried out during the 2009-2010 summer season in Wielkopolska Voivodeship in the Noteć River valley. In the documented phytocenoses, in the course of analyses, the following parameters were determined: moisture sites, natural value, mean valorization number, natural values (according to valorization numbers) as well as valorization class and use value (Lwu). In addition, laboratory analyses of main parameters for selected sedge species such as: heat of combustion, calorific value measured in MJ/kg, moisture content and ash in % dry matter were determined. In the case of communities with a clear domination of Carex gracilis and Carex acutiformis, mean valorization numbers of 3.9 and 3.4, respectively, were recorded, their natural value was evaluated as high, whereas the valorization class was assessed as VIII (C) in both cases. The analysed phytocenoses were found to contain strictly protected species of Dactylorhiza majalis, Ophioglossum vulgatum, Lister Abbot, Viola and Helodium stagnina blandowii, as well as species under partial protection: Calliergonella cuspidata, Climacium dendroides, Rhytidiadelphus squarrosus.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2011, 56, 3; 122-126
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of the possibility of obtaining thermal energy from combustion of selected cereal straw species
Analiza możliwości pozyskania energii cieplnej ze spalania wybranych gatunków słomy zbóż
Autorzy:
Herkowiak, M.
Adamski, M.
Dworecki, Z.
Waliszewska, B.
Pilarski, K.
Witaszek, K.
Niedbała, G.
Piekutowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/336949.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
combustion heat
calorific value
straw
biomass
ciepło spalania
wartość opałowa
słoma
biomasa
Opis:
Wheat, corn and rapeseed straw can be used as a raw material for the production of biofuels used to generate heat energy. Due to the growing interest in renewable fuels, including straw, it is reasonable to test the energy suitability of these fuels. The aim of the study was to compare the combustion heat and calorific value of particular straw species. The most important parameters enabling comparison of the above mentioned fuels were determined, which include: humidity, combustion heat and calorific value. The moisture content of individual wood samples was: 6.32% for wheat straw, 8.40% for corn straw and 8.49% for rapeseed straw. The analysis showed that the moisture content of the straw samples tested was at a similar level. Combustion heat analysis allowed to obtain the following results: 16.10 MJ⋅kg-1 for wheat straw, 16.60 MJ⋅kg1 for rapeseed straw and 17.30 MJ⋅kg-1 for maize straw. The highest combustion heat was observed for corn straw. The same parameter for rapeseed straw was lower by 0.7 MJ⋅kg-1 than for maize straw. The lowest combustion heat of 16.10 MJ⋅kg-1 was observed for wheat straw. The calorific value of the samples tested was: 14.80 MJ⋅kg-1 for wheat straw, 15.30 MJ⋅kg-1 for rapeseed straw and 16.10 MJ⋅kg-1 for maize straw. The highest calorific value was found for corn straw. The calorific value of wheat straw was lower by about 9%, while rapeseed straw was lower by about 5% in comparison to maize straw. On the basis of the conducted research and literature data concerning the yields of straw of various cereal species, the amount of energy possible to obtain per hectare of cultivation was estimated. With the yield per hectare for: wheat straw 3.2 Mg d.m., rapeseed straw 3.3 Mg d.m., maize straw 12.5 Mg d.m. can be obtained for: wheat straw 47.36 GJ⋅ha-1 , rapeseed straw 50.49 GJ⋅ha-1 , maize straw 201.25 GJ⋅ha-1 .
Słoma pszenna, kukurydziana oraz rzepakowa może stanowić surowiec do produkcji biopaliw wykorzystywanych na cele pozyskiwania energii cieplnej. W związku z rosnącym zainteresowaniem paliwami odnawialnymi, w tym słomą zasadnym jest badanie przydatności energetycznej tych paliw. Celem badań było porównanie ciepła spalania oraz wartości opałowej poszczególnych gatunków słomy. Określono najważniejsze parametry umożliwiające porównanie wyżej wymienionych paliw, do których zaliczamy: wilgotność, ciepło spalania oraz wartość opałową. Wilgotność poszczególnych próbek drewna wynosiła: 6,32% dla słomy pszennej, 8,40% dla słomy kukurydzianej, oraz 8,49% dla słomy rzepakowej. Przeprowadzona analiza wykazała, że wilgotność badanych próbek słomy była na podobnym poziomie. Badanie ciepła spalania umożliwiło uzyskanie następujących wyników: 16,10 MJ⋅kg-1 dla słomy pszennej, 16,60 MJ⋅kg-1 dla słomy rzepakowej oraz 17,30 MJ⋅kg-1 dla słomy kukurydzianej. Najwyższe ciepło spalania zaobserwowano dla słomy kukurydzianej. Ten sam parametr dla słomy rzepakowej był o 0,7 MJ⋅kg-1 niższy niż dla słomy kukurydzianej. Najniższym ciepłem spalania 16,10 MJ⋅kg-1 charakteryzowała się słoma pszenna. Wartość opałowa badanych próbek wynosiła: 14,80 MJ⋅kg-1 dla słomy pszennej, 15,30 MJ⋅kg-1 dla słomy rzepakowej oraz 16,10 MJ⋅kg-1 dla słomy kukurydzianej. Najwyższą wartością opałową charakteryzowała się słoma kukurydziana. Wartość opałowa słomy pszennej była niższa o około 9%, natomiast słomy rzepakowej niższa o około 5% w porównaniu do słomy kukurydzianej. Na podstawie przeprowadzonych badań oraz danych literaturowych dotyczących wielkości plonów słomy różnych gatunków zbóż oszacowano ilość możliwej do uzyskania energii z jednego hektara uprawy. Przy plonie z jednego hektara dla: słomy pszennej 3,2 Mg s.m., słomy rzepakowej 3,3 Mg s.m, słomy kukurydzianej 12,5 Mg s.m. można uzyskać dla: słomy pszennej 47,36 GJ⋅ha-1 , słomy rzepakowej 50,49 GJ⋅ha-1 , słomy kukurydzianej 201,25 GJ⋅ha-1 .
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2018, 63, 4; 68-72
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies