Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "soil resistance" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Sensitivity of soil enzymes to excessive zinc concentrations
Oporność enzymów glebowych na nadmierne ilości cynku
Autorzy:
Borowik, A.
Wyszkowska, J.
Kucharski, J.
Bacmaga, M.
Boros-Lajszner, E.
Tomkiel, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14850.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
sensitivity
soil enzyme
zinc
zinc concentration
soil resistance
soil contamination
Opis:
The sensitivity of soil enzymes to soil contamination with zinc was analyzed. A laboratory experiment was performed on sandy loam at pH 7.0, sampled from arable land at a depth of 0 to 20 cm. Soil samples were passed through a sieve with 2 mm mesh size and contaminated with the following zinc doses: 0, 300, 600, 1200 and 2400 mg Zn2+ kg-1 soil. Zinc was applied in the form of aqueous solution of ZnCl2. Soil was mixed thoroughly with zinc, and its moisture content was brought to 50% capillary water capacity. The samples were incubated at 25°C. Beakers with soil samples were weighed once a week to replenish evaporated water. The activity of soil enzymes: dehydrogenases, urease, acid phosphatase, alkaline phosphatase, catalase, arylsulfatase and b-glucosidase, was determined after 15, 30, 60 and 120 days of the experiment. The results were used to calculate soil resistance (RS), ED20 and ED50 values. The results of the study indicate that soil enzymes are characterized by varied sensitivity to excessive zinc concentrations, and that the RS index is a reliable measure of enzymatic responses to zinc pollution. The analyzed enzymes were classified in the following decreasing order in terms of their resistance to zinc: b-glucosidase> acid phosphatase > urease >arylsulfatase = alkaline phosphatase> catalase > dehydrogenases. Zinc continued to exert a negative effect on soil enzymes throughout the experiment (120 days). ED20 values for the analyzed enzymes in mg Zn2+ kg-1 DM soil were determined at: 103 for dehydrogenases, 184 for alkaline phosphatase, 233 for urease, 247 for arylsulfatase, 416 for acid phosphatase, 419 for catalase and 1373 for b-glucosidase.
Celem badań było określenie wrażliwości enzymów na zanieczyszczenie gleby cynkiem. Doświadczenie przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych na glinie piaszczystej o pH 7,0, pobranej z użytku rolnego z warstwy od 0 do 20 cm. Przed rozpoczęciem badań glebę przesiano przez sito o oczkach 2 mm i zanieczyszczono następującymi dawkami cynku: 0, 300, 600, 1200, 2400 mg Zn2+ kg-1 gleby. Cynk stosowano w postaci wodnego roztworu ZnCl2. Następnie po dokładnym wymieszaniu gleby jej wilgotność doprowadzono do 50% kapilarnej pojemności wodnej i poddano inkubacji w cieplarce w temp. 25°C. Jeden raz w tygodniu zlewki przeważano w celu uzupełnienia ewentualnych ubytków wody. Po 15, 30, 60 i 120 dniach inkubacji część zlewek likwidowano i oznaczono aktywność enzymów glebowych: dehydrogenaz, ureazy, fosfatazy kwaśnej, fosfatazy alkalicznej, katalazy, arylosulfatazy i b-glukozydazy. Na podstawie wyników obliczono indeks oporności enzymów (RS) oraz wskaźniki ED20 i ED50. Stwierdzono, że enzymy glebowe mają zróżnicowaną oporność na nadmiar cynku w glebie, a wskaźnik oporności RS jest dobrą miarą ich reakcji na zanieczyszczenie tym metalem. Pod względem zmniejszającej się oporności można je uszeregować następująco: b-glukozydaza> fosfataza kwaśna > ureaza >arylosulfataza = fosfataza kwaśna > katalaza > dehydrogenazy. Negatywne działanie cynku na enzymy glebowe utrzymywało się przez cały okres badań (120 dni).Wartość ED20 dla poszczególnych enzymów w mg Zn2+ kg-1s.m. gleby wynosiła: dehydrogenazy – 103, fosfataza alkaliczna – 184, ureaza – 233, arylosulfataza – 247, fosfataza kwaśna – 416, katalaza – 419, b-glukozydaza – 1373.
Źródło:
Journal of Elementology; 2014, 19, 3
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in the microbiological and biochemical properties of soil contaminated with zinc
Autorzy:
Wyszkowska, J.
Boros-Lajszner, E.
Borowik, A.
Kucharski, J.
Baćmaga, M.
Tomkiel, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1190211.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
zinc
soil enzymes
microbes resistance
plants resistance
Opis:
Zinc is an essential element for all living organisms, but overexposure to this element can have strongly toxic effects. A pot experiment was carried out to evaluate the influence of different zinc concentrations (0, 100, 300, 600, 1200, 2400, 4800 mg Zn2+ kg-1 of soil) on the soil biological activity by analyzing changes in soil stability over time and by determining the resistance (RS) of microorganisms and soil enzyme activity. The influence of Zn2+ on the growth and development of oat and white mustard was evaluated. Overexposure to zinc inhibited the growth of soil microorganisms, the activity of soil enzymes, and the growth and development of plants. Excessive zinc doses cause lower microbial biodiversity and enzyme activity. Bacteria of the genus Azotobacter were most sensitive and spore-forming oligotrophic bacteria were least sensitive to excessive zinc doses. β-glucosidase was most resistant and arylsulfatase was least resistant to the analyzed element. The resistance of the tested microorganisms and enzymes decreased with an increase in zinc accumulation in the soil environment. White mustard was more sensitive to zinc contamination than oat and zinc doses of 2400 and 4800 mg Zn2+ kg-1 led to the death of white mustard plants. The results of this study indicate that soil contamination with zinc poses a threat for living organisms. In areas with a higher risk of zinc deposition, the content of this element in soils should be monitored more frequently than prescribed by environmental protection regulations.
Źródło:
Journal of Elementology; 2017, 22, 2; 437-451
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Activity of beta-glucosidase, arylsulfatase and phosphatases in soil contaminated with copper
Aktywnosc beta-glukozydazy, arylosulfatazy i fosfataz w glebach zanieczyszczonych miedzia
Autorzy:
Wyszkowska, J
Kucharski, M.
Kucharski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14356.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
beta-glucosidase activity
arylsulphatase
phosphatase
soil contamination
copper
resistance
Opis:
A pot experiment was carried out to determine the effect of soil (loamy sand and sandy loam) contamination with copper doses of 0, 150, 450 mg Cu·kg-1 d.m. soil on the activity of β-glucosidase (EC 3.2.1.21), acid phosphatase (EC 3.1.3.2), alkaline phosphatase (EC 3.1.3.1) and arylsulfatase (EC 3.1.6.1) in soil. The resistance of these enzymes to copper pollution was also estimated. Soil samples were contaminated with copper chloride. The experiment was carried out in five replications, in two series. The first series was performed on uncropped soil and the second one — on cropped soil. The experimental plants were oat, spring rape and yellow lupine. The activity of soil enzymes was determined in the analyzed samples on the 25th and the 50th day of the experiment. The results of the experiment showed that copper contamination in doses of 150 mg to 450 mg·kg-1 soil significantly inhibits soil’s biochemical activity. The sensitivity of the tested enzymes to copper was determined in the following order: alkaline phosphatase > arylsulfatase > acid phosphatase > β-glucosidase. The resistance of the above enzymes to copper depended on the cultivated plant spe- cies, soil type and the type of soil use and management. In samples of sandy loam, copper induced the smallest change in the activity of acid phosphatase and alkaline phosphatase, and in loamy sand — in the activity of arylsulfatase and acid phosphatase. In uncropped soil, copper was the least effective in changing the activity of arylsulfatase and acid phosphatase. All of the tested enzymes were less resistant to copper contamination in cropped than in uncropped soil. In soil planted with oat, β-glucosidase was the most resistant and arylsulfatase was the least resistant enzyme to copper contamination. In samples sown with spring rape, the analogous enzymes were arylsulfatase and alkaline phosphatase. In yellow lupine treatments, alkaline phosphatase was the most and β-glucosidase was the least resistant enzyme.
W doświadczeniu wazonowym badano wpływ zanieczyszczenia gleby (piasku gliniastego oraz gliny piaszczystej) miedzią w dawkach: 0, 150, 450 mg Cu·kg-1 s.m. gleby na aktywność: β-glukozydazy (EC 3.2.1.21), fosfatazy kwaśnej (EC 3.1.3.2), fosfatazy alkalicznej (EC 3.1.3.1) i arylosulfatazy (EC 3.1.6.1) w glebie. Określono także odporność tych enzymów na zanieczyszczenie miedzią. Glebę zanieczyszczano chlorkiem miedzi. Badania prowadzono w 5 powtórzeniach, w dwóch seriach. W pierwszej serii doświadczenia gleba była nieobsiana roślinami, w drugiej — obsiana. Roślinami doświadczalnymi były: owies, rzepak jary i łubin żółty. W 25. i 50. dniu trwania eksperymentu oznaczono w próbkach glebowych aktywność enzymów glebowych. Stwierdzono, że zanieczyszczenie gleby miedzią w zakresie od 150 mg do 450 mg·kg-1 gleby istotnie hamuje jej aktywność biochemiczną. Testowane enzymy, pod względem wrażliwości na miedź, można uszeregować następująco: fosfataza alkaliczna > arylosulfataza > fosfataza kwaśna > β-glukozydaza. Odporność enzymów na działanie miedzi zależała od gatunku uprawianej rośliny, rodzaju gleby i sposobu jej użytkowania. W glinie piaszczystej miedź wywołała najmniejsze zmiany w aktywności fosfatazy kwaśnej i fosfatazy alkalicznej, natomiast w piasku gliniastym — β-glukozydazy oraz arylosulfatazy. W glebie nieobsianej roślinami miedź wywoływała najmniejsze zakłócenia w aktywności arylosulfatazy i fosfatazy kwaśnej. W glebie obsianej roślinami wszystkie testowane enzymy były mniej odporne na zanieczyszczenie miedzią niż w glebie obsianej. Najbardziej odpornym enzymem na działanie miedzi pod uprawą owsa była β-glukozydaza, a najmniej — arylosulfataza, pod uprawą rzepaku jarego, odpowiednio — arylosulfataza i fosfataza alkaliczna, natomiast pod uprawą łubinu żółtego najbardziej odporna była fosfataza alkaliczna, a najmniej β-glukozydaza.
Źródło:
Journal of Elementology; 2010, 15, 1; 213-226
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies