Temat: plant species - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: The content of selenium in some species of meadow plants
Zawartość selenu w niektórych gatunkach roślin łąkowych
Autorzy:: Patorczyk-Pytlik, B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14397.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: meadow plant
plant species
grass
selenium content
herb
selenium accumulation
soil
Opis:: The aim of the investigation carried out in 2006-2007 was to assess differences between 5 grass species and 5 species of plants belonging to meadow herbs in their ability to accumulate selenium. According to the results, among the grass species, the samples of Arrhenatherum elatuis L. had the highest average Se content (46 μg Se⋅kg-1 d.m.), and the lowest average Se amount was found in Holcus lanatus L. (24 μg Se⋅kg-1 d.m.). The content of Se in meadow weeds (70 μg Se⋅kg-1 d.m.) was approximately twice as high as in grasses (32 μg Se⋅kg-1 dm.). Among this group of plants, the highest Se accumulation occurred in Equisetum arvense L. (103 μg Se⋅kg-1 dm.) and the lowest – in Taraxacum officinale (59 μg Se⋅kg-1 dm.). Both in grasses and in meadow weeds, the Se content significantly depended on the amount of this element in soils. In the following species: Dactylis glomerata L., Arrhenatherum elatius L., Poa pratensis L. and Taraxacum officinale, the amount of accumulated Se was also conditioned by the soil’s abundance in organic and total C.
Celem badań prowadzonych w latach 2006-2007 było określenie zróżnicowania w zdolności nagromadzania selenu przez 5 gatunków traw oraz 5 gatunków roślin zaliczanych do ziół łąkowych. Wykazano, że wśród analizowanych gatunków traw najwięcej selenu zawierały próby Arrhenatherum elatuis L. (46 μg Se⋅kg-1 sm.), a najmniej Holcus lanatus L. (24 μg Se⋅kg-1 sm.), średnio dla badanych gatunków roślin. Zawartość Se w chwastach łąkowych (70 μg Se⋅kg-1 sm.) była ok. 2-krotnie większa niż określona dla traw (32 μg Se⋅kg-1 sm.). W tej grupie roślin największą kumulację Se wykazywał Equisetum arvense L. (103 μg Se⋅kg-1 sm.), najmniejszą Taraxacum officinale (59 μg Se⋅kg-1 sm.). Zarówno w trawach, jak i chwastach zawartość selenu była istotnie zależna od ilości tego pierwiastka w glebach. Dla gatunków: Dactylis glomerata L., Arrhenatherum elatius L., Poa pratensis L. oraz Taraxacum officinale o ilości nagromadzonego Se decydowała również zasobność gleb w C-org. i S-og.
Źródło:: Journal of Elementology; 2009, 14, 4
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Effect of soil contamination with arsenic and application of different substances on the manganese content in plants
Wplyw zanieczyszczenia gleby arsenem i aplikacji roznych substancji na zawartosc manganu w roslinach
Autorzy:: Najmowicz, T
Wyszkowski, M.
Ciecko, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/13854.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: soil contamination
arsenic
substance application
manganese content
plant species
content change
Opis:: The aim of the study has been to determine the effect of some substances such as dolomite, loam, compost, pinewood bark, peat, lime, charcoal, natural and synthetic zeolite on reducing the impact of soil contamination with arsenic on the content of manganese in some plant species. The content of manganese in the test plants depended on the degree of soil contamination with arsenic, application of different substances as well as on the plant species and organ. Soil contamination with arsenic caused either an increase or a decrease in the content of manganese in plants depending on a plant species and organ. In the series without soil amending substances, in the arsenic contaminated objects the manganese content decreased in above-ground parts of cocksfoot and swede but increased in above-ground parts and roots of maize and yellow lupine, in roots of cocksfoot and swede and in straw and roots of spring barley. On the other hand, the highest rates of arsenic depressed the content of manganese in roots of cocksfoot, swede and spring barley. Addition of any of the aforementioned substances to contaminated soil changed the content of manganese in the plants. The most unambiguous effect of the different substances was determined in the case of above-ground parts of maize as well as above-ground parts and roots of cocksfoot, in which the manganese content fell down, and in roots of yellow lupine, grain and straw of spring barley, in which the content of manganese rose. Charcoal and loam caused the largest and synthetic zeolite led to the smallest changes in the content of manganese in plants.
Celem badań było określenie oddziaływania dodatku do gleby wybranych substancji: dolomitu, iłu, kompostu, kory sosnowej, torfu, wapna, węgla drzewnego, zeolitu naturalnego i zeolitu syntetycznego na ograniczenie wpływu zanieczyszczenia gleby arsenem i zawartość manganu w wybranych roślinach. Zawartość manganu w badanych roślinach zależała od poziomu zanieczyszczenia gleby arsenem, aplikacji substancji oraz od gatunku i organu roślin. Zanieczyszczenie gleby arsenem powodowało zwiększenie lub zmniejszenie zawartości manganu w roślinach, w zależności od ich gatunku i organu. W serii bez dodatków, w obiektach zanieczyszczonych arsenem, odnotowano zmniejszenie zawartości manganu w częściach nadziemnych kupkówki i brukwi oraz zwiększenie jego zawartości w częściach nadziemnych oraz korzeniach kukurydzy i łubinu żółtego, w korzeniach kupkówki pospolitej i brukwi pastewnej, a także w słomie i korzeniach jęczmienia jarego. Jednakże najwyższe dawki arsenu wywołały zmniejszenie zawartości manganu także w korzeniach kupkówki, brukwi i jęczmienia jarego. Dodatek do gleby różnych substancji spowodował zmiany w zawartości manganu w badanych roślinach. Ich najbardziej jednoznaczny wpływ stwierdzono w częściach nadziemnych kukurydzy oraz w częściach nadziemnych i korzeniach kupkówki, w których następowało, na ogół, zmniejszenie, oraz w korzeniach łubinu żółtego, ziarnie i słomie jęczmienia jarego, gdzie wykazano zwiększenie zawartości manganu. Węgiel drzewny i ił powodowały największe zmiany w zawartości manganu w roślinach, a zeolit syntetyczny najmniejsze.
Źródło:: Journal of Elementology; 2010, 15, 3; 549-558
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Content of components in some grass species irrigated with purified sewage
Zawartosc skladnikow w wybranych gatunkach traw nawadnianych sciekami oczyszczonymi
Autorzy:: Baryla, R
Sawicka, J.
Kulik, M.
Lipinska, H.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14610.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: grass
plant species
macroelement content
microelement content
heavy metal
component content
irrigation
sewage
purified sewage
Opis:: Soil is a unique laboratory of transformations and energy flow, and in particular of biological sorption and synthesis of mineral components that can originate from various sources. The introduction of biomass or sewage into soil contributes to its nutrient enrichment. This can lead to periodical excess of these elements in soil and cause their migration from the soil system to underground waters, and eventually to open waters. Grass communities belong to a group of plants that make excellent use of nutrients present in soil and perform a very important role in additional purification of sewage after its mechanical purification. Grasses demonstrate resistance to the presence of large quantities of harmful compounds in sewage; they accumulate and neutralise them physiologically, thus preventing their dissemination. The aim of this paper was to evaluate content of some macro- and microelements as well as heavy metals in chosen grass species irrigated with purified sewage. In 1997- -2000, research was conducted near the Hajdów Sewage Works, using purified sewage for irrigation of grass communities. Three rates of irrigation (a – control without irrigation; b – irrigation in quantity 600 mm and c – irrigation in quantity 1200 mm) as well as two grass mixtures were tested. Content of basic macroelements (N, P, K, Ca, Mg), microelements (Cu, Zn, Mn) as well as heavy metals (Cd, Pb) in dominant grass species (Alopecurus pratensis, Phalaris arundinacea, Festuca arundinacea, Festuca pratensis and Phleum pratense) were determined. The content of the analyzed components in biomass was varied and depended on the grass species in the analyzing mixtures as well as on the applied rates of irrigation. Festuca pratensis and Festuca arundinacea were characterized by the largest capacity to take up calcium (Ca) and magnesium (Mg), Phalaris arundinacea – phosphorus (P) and zinc (Zn), while Alopecurus pratensis – cadmium (Cd) and lead (Pb). Biomass of Alopecurus pratensis was characterized by the lowest content of most of the elements, especially nitrogen, phosphorus, calcium and magnesium. The applied irrigation, especially the 1200 mm rate significantly increased potassium content and decreased manganese content in biomass of the analyzed grass species. The most useful grass species used to establish meadows irrigated with sewage are Phalaris arundinacea, Festuca arundinacea and Festuca pratensis.
Gleba jest specyficznym laboratorium przemian i przepływu energii, zwłaszcza biologicznej sorpcji i syntezy składników mineralnych, które mogą pochodzić z różnych źródeł. Wprowadzenie do gleby biomasy lub ścieków powoduje jej wzbogacenie w składniki pokarmowe. Może to być przyczyną okresowego nadmiaru tych pierwiastków w glebie i powodować ich przemieszczanie poza układ glebowy – do wód gruntowych, a w końcowym etapie do wód otwartych. Do grupy roślin doskonale wykorzystujących składniki pokarmowe z gleby oraz spełniających ważną rolę w doczyszczaniu ścieków po mechanicznym ich oczyszczeniu należą zbiorowiska trawiaste. Trawy wykazują odporność na obecność w ściekach dużych ilości związków szkodliwych, kumulują je i neutralizują na drodze fizjologicznej, zapobiegając ich rozprzestrzenianiu. Celem badań była ocena zawartości niektórych makro- i mikroskładników oraz metali ciężkich w wybranych gatunkach traw nawadnianych ściekami oczyszczonymi. W latach 1997-2000 prowadzono badania z wykorzystaniem wód pościekowych (ścieków po mechaniczno- biologicznym oczyszczeniu) z oczyszczalni ścieków miasta Lublina do nawadniania zbiorowisk trawiastych. W badaniach uwzględniono 3 dawki nawodnień (a – kontrola bez nawadniania; b – nawodnienie w ilości 600 mm, c – nawodnienie w ilości 1200 mm) oraz dwie mieszanki trawiaste. Dominujące gatunki w runi (Alopecurus pratensis, Phalaris arundinacea, Festuca arundinacea, Festuca pratensis i Phleum pratense) poddano analizom chemicznym na zawartość podstawowych makroelementów (N, P, K, Ca, Mg), mikroelementów (Cu, Zn, Mn) oraz metali ciężkich (Cd, Pb). Zawartość makro- i mikroelementów oraz metali ciężkich w biomasie była zróżnicowana w zależności od gatunków w analizowanych mieszankach oraz stosowanych nawodnień. Największą zdolność do pobierania wapnia i magnezu miały Festuca pratensis i Festuca arundinacea, fosforu i cynku – Phalaris arundinacea, a kadmu i ołowiu – Alopecurus pratensis. Najnizszą zawartość większości oznaczonych pierwiastków, zwłaszcza azotu, fosforu, wapnia i magnezu, stwierdzono w biomasie Alopecurus pratensis. Stosowane nawadniania, głównie dawka 1200 mm, wpłynęły istotnie na wzrost zawartości potasu oraz obniżenie zawartości manganu w biomasie analizowanych gatunków. Gatunkami najbardziej przydatnymi do mieszanek łąkowych nawadnianych ściekami oczyszczonymi są Phalaris arundinacea, Festuca arundinacea i Festuca pratensis.
Źródło:: Journal of Elementology; 2009, 14, 1; 5-12
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Effect of grass species and harvesting frequency on the content of macroelements in waters in a lysimeter experiment
Autorzy:: Lipinska, H.
Jackowska, I.
Lipinski, W.
Kornas, R.
Stamirowska-Krzaczek, E.
Krzaczek, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14967.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: grass
plant species
harvesting frequency
macroelement content
water
ground water
biogenic element
lysimeter
experiment
Opis:: The objective of the study was to elucidate correlations between meadow plant species, the content of some biogenic elements in groundwater, sward harvesting frequency and the level of the groundwater table at the beginning and at the end of a growing season. An adequate choice of species grown in organic soil may be of particular significance for nutrient management and prevention of water eutrophication due to biogenic elements. A lysimeter experiment was conducted on peat-muck soil. The chemical composition of groundwater sampled underneath the rhizosphere of P. pratensis, Ph. pratense and L. perenne was assessed in several years. Two fixed levels of the groundwater table were maintained in the lysimeters: 50 and 90 cm below the ground surface. Grass was harvested three or five times during a growing season. The content of nitrate-nitrogen and ammonium-nitrogen, phosphorus, potassium, calcium, sodium and magnesium was determined in the analysed groundwater. The results showed significant variation in the mean (over the research period) content of selected mineral components (except for phosphate ions) in the piezometer water collected under the rhizosphere of specific grass species. The species L. perenne absorbed mineral components most effectively. The highest concentration of the majority of the components studied was found in water beneath the rhizosphere of P. pratensis. Significantly higher concentrations of calcium, magnesium, sodium, phosphorus, nitrate-nitrogen (but not ammonium-nitrogen) and potassium were found in water in the springtime. The biogenic element content found in objects with a three-cut harvesting regime was lower than in waters underneath grasses harvested five times. Regardless of the species and harvesting frequency, a significantly higher content of specific cations and anions in piezometer water was found in objects with a lower level of the groundwater table.
Źródło:: Journal of Elementology; 2016, 21, 2
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Comparison of chemical composition of selected winter wheat species
Porownanie skladu chemicznego ziarna wybranych gatunkow pszenicy
Autorzy:: Rachon, L
Szumilo, G.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14685.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: wheat
plant species
winter wheat
hard wheat
spelt
grain quality
chemical composition
macronutrient
microelement
comparison
Opis:: Chemical composition of common wheat – Triticum aestivum ssp. vulgare Vill. Host., hard wheat – Triticum durum Desf., and spelt – Triticum aestivum ssp. spelta (L.) Thell grains was investigated. Total protein, wet gluten, fiber, ash, carbohydrates, falling number, macronutrients (phosphorus, potassium, calcium, magnesium), and microelements (copper, iron, manganese, zinc) were determined. Also standard deviation, variability and correlation coefficients were calculated. Hard wheat and spelt lines were characterized by much higher contents of total protein, wet gluten, and falling number value than common wheat; however, the highest protein concentration and falling number was recorded in grains of hard wheat. Common wheat was distinguished by low ash content and the highest carbohydrates level. Higher percentage of macronutrients and microelements in grains of spelt and hard wheat, as compared to common wheat, confirms the usefulness of these species for foodstuff production. Among the qualitative traits studied, content of carbohydrates appeared to be the least variable (cv = 2.2%), while the highest variability (cv = 31.1%) was shown by fat content. Significant correlations for the following trait pairs were observed: protein–gluten, protein–carbohydrates, fat–ash, fat–falling number, carbohydrates– gluten, and ash–falling number.
Badano skład chemiczny ziarna pszenicy zwyczajnej – Triticum aestivum ssp. vulgare Vill. Host., pszenicy twardej – Triticum durum Desf. i orkiszu pszennego – Triticum aestivum ssp. spelta (L.) Thell. Określono zawartość białka ogólnego, glutenu mokrego, włókna, tłuszczu, popiołu, węglowodanów, liczby opadania, makroelementów (fosforu, potasu, wapnia, magnezu) i mikroelementów (miedzi, żelaza, manganu, cynku). Obliczono także odchylenie standardowe, współczynniki zmienności oraz współczynniki korelacji. U badanych linii pszenicy twardej i orkiszu pszennego wykazano znacznie wyższą zawartość białka ogólnego, glutenu mokrego oraz wyższą liczbę opadania niż u odmiany pszenicy zwyczajnej, przy czym najwyższą zawartość białka i liczbę opadania stwierdzono w ziarnie pszenicy twardej. Pszenica zwyczajna wyróżniała się niską zawartością popiołu i największym udziałem węglowodanów. Wyższy udział makro- i mikroelementów w ziarnie orkiszu pszennego i pszenicy twardej, w porównaniu z pszenicą zwyczajną, potwierdza dużą przydatność tych gatunków w produkcji żywności. Spośród badanych cech jakościowych zawartość węglowodanów okazała się cechą najmniej zmienną (cv = 2,2%). Największą z kolei zmiennością (cv = 31,1%) charakteryzowała się zawartość tłuszczu. Wykazano istotne korelacje dla następujących par cech: białko–gluten, białko–węglowodany, tłuszcz–popiół, tłuszcz– liczba opadania, węglowodany–gluten i popiół–liczba opadania.
Źródło:: Journal of Elementology; 2009, 14, 1; 135-145
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Estimation of biological value and suitability for freezing of some species of spice herbs
Ocena wartosci biologicznej oraz przydatnosci dla zamrazalnictwa wybranych gatunkow ziol przyprawowych
Autorzy:: Grzeszczuk, M
Jadczak, D.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/15420.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: spice herb
biological value
Hyssopus officinalis
freezing
Artemisia dracunculus
storage
hyssop
chervil
suitability
Anthriscus cerefolium
plant species
tarragon
Opis:: The studies were carried out in the years 2003 and 2004 in the Laboratory of Plant Raw Material Processing and Storage and in the Department of Vegetable Crops of Agricultural University in Szczecin. The aim of the experiment was to estimate the biological value, and suitability for freezing and freeze-storage of tarragon (Artemisia dracunculus L.), hyssop (Hyssopus officinalis L.) and chervil (Anthriscus cerefolium L.) were carried out. The chemical analysis were carried out in a raw, frozen and stored material. The determinations included the content of dry matter, total ash, total nitrogen, nitrates, vitamin C as L-ascorbic acid, titratable acidity, total sugars and crude fibre. Among tested in the experiment species the highest amount of dry matter, total nitrogen and nitrates was noted for hyssop. Chervil was characterized by a high content of total ash, total sugars, titrable acidity and L-ascorbic acid. The highest content of crude fibre was found in tarragon. After freezing the level of dry matter, total ash, total nitrogen, crude fibre, total sugars, titrable acidity and L-ascorbic acid decreased. The samples of herbs were frozen and stored at –25 ÷ –27°C for 6 and 12 months. Twelve-month storage had a significant influence on the further decrease of the content of total nitrogen, titrable acidity and L-ascorbic acid. Tested in the experiment spice herb cultivars showed a good ability for freezing and long-period cold storage. The dry matter loss after twelve month storage was on average 1.5%. According to the color, taste and aroma the highest quality after twelve month cold storage was noted for chervil. However, better preservation of L-ascorbic acid was found for hyssop and tarragon.
W latach 2003–2004 oceniano wartość biologiczną świeżego ziela oraz wpływy zamrażania i zamrażalniczego przechowywania na zawartość wybranych składników chemicznych w zielu bylicy estragon (Artemisia dracunculus L.), hyzopu lekarskiego (Hyssopus officinalis L.) oraz trybuli ogrodowej (Anthriscus cerefolium L.). W materiale doświadczalnym (świeże ziele) oznaczono zawartość: suchej masy, popiołu ogólnego, azotu ogólnego, azotanów, kwasu L-askorbinowego, cukrów ogółem, błonnika surowego oraz kwasowość ogólną. Oprócz surowca świeżego ocenie składu chemicznego poddano również surowiec po zamrożeniu oraz po 6 i 12 miesiącach zamrażalniczego składowania. Spośród ocenianych w doświadczeniu gatunków ziół istotnie większą zawartością suchej masy, azotu ogólnego oraz azotanów wyróżniał się hyzop lekarski. W przypadku trybuli ogrodowej wykazano wysoką zawartość popiołu ogólnego, cukrów ogółem, kwasu L-askorbinowego oraz kwasowość ogólną. Najwyższą zawartość błonnika surowego stwierdzono natomiast w przypadku bylicy estragon. Po zamrożeniu surowca odnotowano straty w zawartości: suchej masy, popiołu, azotu, błonnika, cukrów, kwasowości ogólnej oraz kwasu L-askorbinowego. Zamrożony produkt był przechowywany przez 6 i 12 miesięcy w komorze zamrażalniczej, w temp. –25 ÷ –27°C. Po rocznym okresie zamrażalniczego składowania obserwowano dalszy spadek w przypadku zawartości azotu ogólnego, kwasowości ogólnej oraz kwasu L-askorbinowego. Oceniane gatunki ziół przyprawowych wykazały dobrą przydatność do zamrażania i długotrwałego zamrażalniczego przechowywania. W dobrym stopniu zachowały swój charakterystyczny aromat, barwę, a ubytki suchej masy nie przekroczyły 1,5%. Uwzględniając cechy organoleptyczne, najlepszą jakość po 12 miesiącach zamrażalniczego przechowywania miała trybula ogrodowa, natomiast lepiej zachowywały kwas L-askorbinowy hyzop lekarski oraz bylica estragon.
Źródło:: Journal of Elementology; 2008, 13, 2
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Nutritional value and mineral composition of grain of selected wheat species depending on the intensity of a production technology
Autorzy:: Rachon, L.
Szumilo, G.
Brodowska, M.
Wozniak, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/958242.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: nutritional value
mineral composition
grain
wheat
common wheat
durum wheat
spelt wheat
einkorn wheat
microelement
macroelement
plant species
intensity
production technology
Opis:: The test material originated from a field experiment conducted in 2010-2013, at the Experimental Farm in Felin (51°22’ N, 22°64’ E), which belongs to the University if Life Sciences in Lublin. A two-factor experiment was conducted in randomised blocks with 4 replicates. The chemical composition of grain of 4 wheat species was analysed: common wheat (Triticum aestivum ssp. aestivum L.) cv. Tonacja, durum wheat (Triticum durum Desf.) cv. Komnata, spelt (Triticum aestivum ssp. spelta (L.) Thell.) cv. Schwabenkorn, and einkorn wheat (Triticum monococcum L.) line PL 5003 (material acquired from the National Centre of the Plant Gene Pool), grown at different production technology intensity (medium and high level of cultivation technology). The analyses on wheat grain included the content of total protein, crude ash, crude fat, crude fibre, carbohydrates, phosphorus, potassium, magnesium, calcium, copper, iron, manganese and zinc. The results were subjected to an analysis of variance, while the differences were estimated by the Tukey’s test at the significance level of p = 0.05. In order to identify the correlations and relationships between selected grain quality traits, an analysis of multiple correlation was employed and coefficients of variation were calculated (CV, %). Einkorn wheat proved to have the highest levels of protein, fat, ash, phosphorus, potassium, magnesium, calcium, copper, zinc, iron and manganese. Among the remaining genotypes, common wheat had the highest levels of carbohydrates and fibre. Irrespective of the genotype, more intensive chemical weed and pest control and nitrogen fertilisation had a favourable effect on the content of protein and fat, while reducing the levels of fibre and carbohydrates. Most of the macroelements, except phosphorus, and all the microelements reached higher concentrations under the more intensive production technology. In terms of grain quality, the response of the genotypes to the intensification of production technology was only slightly varied.
Źródło:: Journal of Elementology; 2015, 20, 3
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Effect of the biostimulant Kelpak SL on the content of some microelements in two grass species
Autorzy:: Godlewska, A.
Ciepiela, G.A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14005.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: biostimulant
Kelpak SL preparation
microelement content
grass
plant species
Dactylis glomerata
Festulolium braunii
seaweed
extract
zinc
iron
copper
manganese
Opis:: Seaweed extracts have been recently introduced to crop growing, particularly to sustainable agriculture, in many countries worldwide. However, our knowledge of the action produced by Kelpak is only fragmentary as it is influenced by a number of factors, for example crop plant species and extract application schedule. Our objective was to determine the effect of Kelpak SL on the content of selected microelements in two grass species. A field experiment was arranged in a randomized subblock design (split-split-plot) with three replicates. It was conducted at the Experimental Unit of the University of Natural Sciences and Humanities in Siedlce (Poland) and started in late April each year. The following factors were examined: pure stands of two grass species Dactylis glomerata L. (cv. Amila) and Festulolium braunii (K.Richt.) A. Camus (cv. Felopa) grown in a monoculture, a biostimulant distributed under the trade name Kelpak SL, applied at 2 dm3 ha-1 (no biostimulant in the control treatment), and nitrogen applied at 50, 100, 150 kg ha-1 (no nitrogen in the control). During the experiment, grass was cut three times a year. The plant material was subjected to chemical analyses to assess dry matter (by determining the moisture content), zinc, copper, iron and manganese. The application of Kelpak significantly increased the Zn, Cu, Fe and Mn content in the grass species tested, regardless of the remaining factors. The grass species did not differ significantly in their content of Zn, Cu, Fe and Mn. The concentrations of the microelements in both species were significantly affected by a dose of nitrogen. At higher nitrogen doses, the concentrations of Zn, Cu and Fe were lower, unlike the content of Mn, which increased. The Fe:Mn ratio in the dry matter of both grasses was 2.79, which indicates some manganese deficiency.
Źródło:: Journal of Elementology; 2016, 21, 2
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Influence of nitrogen doses on the chemical composition and proportions of nutrients in selected vegetable species
Autorzy:: Pitura, K.
Michalojc, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/15729.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: Lactuca sativa var.capitata
Apium graveolens var.dulce
Brassica oleracea var.acephala
nitrogen dose
chemical composition
proportion
nutrient
vegetable
plant species
Opis:: The experiments on celery, curly kale and lettuce reported in this paper were carried out in a greenhouse, with plants grown in 2 dm3 pots filled with peat substrate. The trials were established in a completely randomized design. The aim was to determine the effect of increasing nitrogen doses (0.3, 0.6, 0.9, 1.2 g N dm-3 of substrate) on N-tot., NO3-N, concentrations of P, K, Ca, Mg, Fe, Zn, Mn and Cu as well as ratios between these elements in three vegetable species such as curly kale, lettuce, and celery, distinguished by different degrees of sensitivity to salinity. An increase in the content of total nitrogen and NO3-N in lettuce, curly kale and celery appeared to be parallel to the increasing doses of nitrogen, while the average total nitrogen content was similar in all the tested species, and the content of N-NO3 in kale was about five-fold lower than in lettuce and celery. The level of nitrogen fertilization influenced the content of potassium and magnesium in lettuce as well as the content of phosphorus, potassium, calcium and magnesium in celery. The nitrogen doses significantly differentiated proportions between the nutrients in plants, mostly the K:Mg and Zn:Cu ratios. The increasing doses of nitrogen modified the content of microelements and proportions between various components in the tested plant species.
Źródło:: Journal of Elementology; 2015, 20, 3
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Content of carbon, hydrogen and sulphur in biomass of some shrub willow species
Zawartosc wegla, wodoru i siarki w biomasie wybranych gatunkow wierzb krzewiastych
Autorzy:: Stolarski, M
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/15169.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: willow
plant species
shrub
shrub willow
productivity
biomass
carbon
hydrogen
sulphur
shoot
root
Salix viminalis
Salix dasyclados
Salix triandra
Salix purpurea
Salix alba
biomass yield
Opis:: Carbon, hydrogen and sulphur were determined in biomass (shoots and roots) of five species of shrub willow: Salix viminalis, Salix dasyclados, Salix triandra, Salix purpurea and Salix alba. Samples of the biomass collected from a strict experiment were dried to constant weight at 105oC. The content of carbon, hydrogen and sulphur was determined in an automatic determinator ELTRA CHS 500. In addition to the chemical determinations, willow plants were assessed, in the first year of cultivation, in terms of their morphological traits and yields. The results underwent statistical analysis using Excel spreadsheets and Statistica PL software programme. An average content of carbon in the biomass of the five analysed willow species was 496.33 g⋅kg-1 d.m. Among the five species, the highest carbon content was discovered in the biomass of Salix purpurea (501.32 g⋅kg-1 d.m.). An average content of hydrogen in aerial parts of shrub willow was significantly higher than in their roots (507.95 vs 465.88 kg-1⋅d.m.). The content of hydrogen in all the species of shrub willow was on average 71.11 g⋅kg-1 d.m., with the highest hydrogen amount in biomass attributed to Salix triandra (74.98 g ⋅kg-1 d.m.). This species, on the other hand, had the lowest concentration of sulphur in its biomass (on average 0.43 g⋅kg-1 d.m.). The average content of sulphur in aerial parts was significantly lower than in roots of willow plants (0.52 vs 0.95 g⋅kg-1 d.m.). This relationship held true for all the five species of willow plants. An average yield of dry biomass obtained from the five shrub willow species in the year when the experiment was established was 5.81 Mg⋅ha-1. The highest dry biomass yield was produced by Salix viminalis (7.22 Mg⋅ha-1).
W biomasie pięciu gatunków wierzby krzewiastej: Salix viminalis, Salix dasyclados, Salix triandra, Salix purpurea oraz Salix alba, w pędach i korzeniach oznaczono zawartość węgla, wodoru i siarki. Pobrane ze ścisłego doświadczenia polowego próby biomasy wierzby wysuszono w temp. 105°C do uzyskania stałej masy. Zawartość węgla, wodoru i siarki w biomasie oznaczono w automatycznym analizatorze ELTRA CHS 500. Ponadto określono cechy morfologiczne oraz produktywność roślin Salix spp. w pierwszym roku uprawy. Wyniki badań opracowano statystycznie z użyciem arkusza kalkulacyjnego Excel oraz programu komputerowego Statistica PL. Zawartość węgla w biomasie badanych gatunków wierzby krzewiastej wynosiła średnio 496,33 g·kg-1 s.m. Spośród badanych gatunków najwyższą zawartość węgla oznaczono w biomasie Salix purpurea, średnio 501,32 g·kg-1 s.m. Zawartość węgla w pędach nadziemnych była średnio istotnie wyższa (507,95 g·kg-1 s.m.) niż w korzeniach (465,88 g·kg-1 s.m.). Zawartość wodoru u badanych gatunków wynosiła średnio 71,11 g·kg-1 s.m. Istotnie najwyższą średnią zawartość wodoru w biomasie stwierdzono u gatunku Salix triandra (74,98 g·kg-1 s.m.). Gatunek Salix triandra zawierał istotnie najmniej siarki w biomasie, średnio 0,43 g·kg-1 s.m. Średnia zawartość siarki w pędach nadziemnych była istotnie niższa niż w korzeniach, odpowiednio 0,52 g·kg-1 s.m. i 0,95 g·kg-1 s.m. Zależność tę stwierdzono u wszystkich badanych gatunków wierzb. Plon suchej biomasy badanych gatunków wierzb uzyskany w roku założenia doświadczenia wyniósł średnio 5,81 Mg·ha-1. Spośród badanych gatunków istotnie najwyższy plon suchej biomasy uzyskano u Salix viminalis — 7,22 Mg·ha-1.
Źródło:: Journal of Elementology; 2008, 13, 4; 655-663
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Initial growth of Phleum pratense under the influence of leaf water extracts from selected grass species and the same extracts improved with MgSO4 7H2O
Poczatkowy wzrost i rozwoj Phleum pratense w warunkach oddzialywania wyciagow wodnych z lisci wybranych gatunkow traw oraz tych samych wyciagow wzbogaconych MgSO4 7H2O
Autorzy:: Lipinska, H
Lipinski, W.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14510.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: multi-species grassland community
grass
plant growth
plant development
plant interaction
allelopathy
Phleum pratense
leaf water extract
grass species
magnesium
sulphate
Opis:: In multi-species grassland communities, plant growth and development are modified by both a number of habitat-related factors and physico-chemical processes resulting from the neighbourhood of other species. Plant interactions mediated through chemical substances are identified within the allelopathic processes. The allelopathic process involves excretion of bioactive compounds from plant or microorganisms that inhibit or stimulate physiological processes of the neighbour plants. The allelopathic compounds can exert a harmful impact on the emergence of seedlings, initial development and installation. Therefore, it is essential to reduce the allelopathic influence of the old sward on the plants sown as well to limit the interaction between these new plants. It is claimed that, among others, fertilizer components may partially reduce effects of allelopathic influences In this study we show the differences in growth inhibition of Ph. pratense seedlings caused by the water extracts of leaves of selected grass species and the amelioration of growth inhibition by addition of magnesium sulfate. The bioassays were performed on Petri dishes under the laboratory conditions. The activity of allelopathic substances in the leaf extracts was evaluated by the degree of inhibition of seed germination, seedling height and root length compared to the control objects (supplied with distilled water). The amelioration of the negative allelopathic effects by a complete nutrient component with or without the addition of magnesium sulfate was also evaluated against the appropriate controls and compared to the objects where blotting-paper was moistened only with leaf extracts. The present studies confirmed the defensive activity of magnesium sulfate against the allelopathic compounds of the tested grass species affecting the initial growth and development of Phleum pratense. The obtained results indicate potential elimination of the allelopathic negative influence of plants through suitable fertilization.
W wielogatunkowych zbiorowiskach roślinnych użytków zielonych wzrost i rozwój roślin jest modyfikowany zarówno przez wiele czynników siedliskowych, jak i procesy fizyczne i chemiczne wynikłe z sąsiedztwa innych gatunków. Wzajemne oddziaływania roślin za pośrednictwem substancji chemicznych są utożsamiane z allelopatią. Polega ona na wydzielaniu przez rośliny (lub mikroorganizmy) aktywnych biologicznie substancji chemicznych, które hamują lub stymulują procesy życiowe roślin sąsiadujących. Substancje allelopatyczne mogą ujemnie wpływać na wschody, początkowy rozwój i instalację siewek (EMETERIO i in. 2003). Ważne jest zatem ograniczenie allelopatycznych wpływów starej darni na wsiewane rośliny, a także wzajemnych oddziaływań roślin wsiewanych. Uważa się, że m.in. składniki nawozowe mogą częściowo niwelować efekty zahamowania na skutek oddziaływań allelopatycznych. W badaniach podjęto próbę wykazania różnic w zahamowaniu wzrostu siewek Ph. pratense w warunkach oddziaływania wyciągów wodnych z liści badanych gatunków traw oraz tych samych wyciągów wzbogaconych o wybrane składniki pożywki. Biotesty wykonano na płytkach Petriego w warunkach laboratoryjnych. Za kryterium obecności oraz aktywności substancji allelopatycznych występujących w wyciągach z liści przyjęto stopień hamowania kiełkowania nasion, wysokości siewek i długości korzeni w stosunku do obiektów kontrolnych (woda destylowana). Efekty niwelowania ujemnych skutków allelopatii przez składniki pożywki oceniano na tle odpowiedniej kontroli w porównaniu z obiektami, gdzie bibułę zwilżano tylko wyciągami z liści. W badaniach potwierdzono ochronne oddziaływanie MgSO4⋅7H2O przed allelozwiązkami testowanych gatunków traw oddziałujących na początkowy wzrost i rozwój Phleum pratense. Wykazano możliwość eliminowania ujemnych skutków oddziaływania allelopatycznego roślin poprzez zastosowanie odpowiedniego nawożenia.
Źródło:: Journal of Elementology; 2009, 14, 1; 101-110
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Biological aspects of cadmium and lead uptake by Phragmites australis [Cav. Trin ex Steudel] in natural water ecosystems
Biologiczne aspekty poboru kadmu i olowiu przez Phragmites australis [Cav. Trin ex Steudel] w naturalnych zbiornikach wodnych
Autorzy:: Kozlowska, M
Jozwiak, A.
Szpakowska, B.
Golinski, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14041.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: plant
natural environment
stress factor
oxidative stress
reactive oxygen species
heavy metal
accumulation
cadmium
lead
common reed
Phragmites australis
water reservoir
lake
cadmium uptake
lead uptake
statistical analysis
bottom sediment
antioxidative enzyme
Opis:: In natural environment plants are exposed to many different stress factors, including heavy metals, whose elevated concentration causes oxidative stress, connected with formation of reactive oxygen species (ROS). Therefore, plants have developed defence systems, including enzymatic antioxidant system, able to remove ROS. The work concerns the accumulation of two heavy metals, cadmium (Cd) and lead (Pb), as well as the phenomenon of oxidative stress caused by increased concentration of these metals in common reed (Phragmites australis), a dominant species in the littoral zone of many water reservoirs. The plants were obtained from four water bodies situated in Poznan: Kierskie Lake, Rusałka Lake, Strzeszyńskie Lake and Sołacki Pond. The aim of the study was to examined the accumulation of heavy metals and the relation between activity of antioxidant enzymes in rhizome, stem and reed leaves during the vegetative period. Three antioxidant enzymes were analyzed: ascorbate peroxidase (APX), guaiacol peroxidase (GPX) and superoxide dismutase (SOD). The statistical analysis was done to determine the influence of the heavy metals on the activity of the antioxidant enzymes, involved in limiting and removing results of oxidative stress. Heavy metals were accumulated in common reed in all the four water reservoirs, but the activity of enzymes was variable during the observation period. Statistical analyses suggest that there are some correlations among concentration of metals and the activity of antioxidative enzymes. However, the results do not provide an unambiguous determination of the effect of heavy metals on enzymatic activity. Summing up, the contamination of the water ecosystems caused by heavy metals was so low that it did not influence the activity of the analysed enzymes.
W środowisku naturalnym rośliny są narażone na działanie metali ciężkich. Nadmierne ich stężenia w roślinach powodują stres oksydacyjny, wywoływany powstawaniem reaktywnych form tlenu (ROS). W celach obronnych organizmy roślinne wykształciły wiele systemów antyoksydacyjnych, w tym enzymatyczne umożliwiające usuwanie ROS. Praca dotyczy akumulacji dwóch metali ciężkich – kadmu (Cd) i ołowiu (Pb) oraz zjawiska stresu oksydacyjnego w roślinach powodowanego przez nadmierne stężenia jonów metali ciężkich w środowisku oraz w organach trzciny pospolitej (Phragmites australis) – gatunku występującego i dominującego w strefie litoralnej wielu zbiorników. Materiał roślinny pochodził z czterech zbiorników wodnych zlokalizowanych w obrębie miasta Poznania: Jeziora Kierskiego, jeziora Rusałka, Jeziora Strzeszyńskiego i Stawu Sołackiego. Celem badań było określenie zależności między zawartością metali ciężkich a aktywnością enzymów antyoksydacyjnych w kłączach, łodydze i liściach trzciny na przestrzeni okresu wegetacyjnego. Analizowano aktywność trzech enzymów antyoksydacyjnych: peroksydazy askorbinianowej (APX) i gwajakolowej (GPX) oraz dysmutazy ponadtlenkowej (SOD). Przeprowadzono analizy statystyczne celem określenia wpływu czynników stresu oksydacyjnego wywołanego przez metale ciężkie na aktywność enzymów antyoksydacyjnych, które są zaangażowane w ograniczanie i usuwanie skutków tego zjawiska. Metale ciężkie akumulowane w roślinach we wszystkich ocenianych zbiornikach wodnych wykazywały tendencję wzrostową, natomiast aktywność enzymów w roślinach była silnie zróżnicowana w całym okresie obserwacji. Analizy statystyczne sugerują wprawdzie istnienie pewnych korelacji między stężeniem metali w roślinach a aktywnością enzymów antyoksydacyjnych, jednakże nie pozwala to na jednoznaczne określenie wpływu badanych metali na zmienność w aktywności tych enzymów. Podsumowując, stwierdzone skażenie ekosystemów wodnych metalami ciężkimi było na tyle niskie, że nie wpływało modyfikująco na aktywność badanych enzymów.
Źródło:: Journal of Elementology; 2009, 14, 2; 299-312
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "plant species" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język