Temat: Enzyme - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: The role of boron in animal health
Autorzy:: Kabu, M.
Uyarlar, C.
Zarczynska, K.
Milewska, W.
Sobiech, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/961611.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: boron
enzyme
hormone
mineral
animal health
Opis:: Boron is a mineral used for various purposes in glass, ceramics, automotive and paint industries. Recently, boron has been confirmed to be an essential element for plants, animals and humans, although the knowledge of its biological effects is rather scanty. Boron is a dynamic trace element, and inorganic borates are transformed into boric acids and absorbed from mucosal surfaces, even when they are in low levels of physiological pH. It has been determined that boron affects many enzymes, bone development, mineralization, Ca, P, Mg and energy metabolism. Boron mineral compounds can be effective in optimizing the performance of an organism, treatment of bone structure disorders, reduction of cholesterol and triglyceride levels. Beside the effects it produces specifically on fat and lipid metabolisms, boron can influence the activity of vitamin D and affect some disorders connected with its deficiency. Although several studies on effects of boron on some mechanisms have been conducted over the last ten years, the available information remains insufficient.
Źródło:: Journal of Elementology; 2015, 20, 2
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Microbiological and biochemical properties of soil depending on adenine and azotobacterin applied
Mikrobiologiczne i biochemiczne wlasciwosci gleby ksztaltowane przez adenine i azotobakteryne
Autorzy:: Wyszkowska, J
Kucharski, M.
Kucharski, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/13831.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: soil microorganism
urea fertility
microbiological property
enzyme activity
adenine
microorganism number
soil
azotobacterin
soil enzyme
biochemical property
Opis:: The aim of the study was to determine how adenine affected biological proprieties of soil. The performance of this precursor cytokinine was tested in a pot trial. The question posed was whether it was possible to improve efficacy of adenine by enlarging populations of bacteria from Azotobacter species in soil. The experiment was carried out on proper brown soil, formed from dust clay sand with pHKCl 6,9. Pots were filled with 3.2 kg of soil. The investigations were performed in two series: with and without addition Azotobacterin to soil. Tow rates of nitrogen fertilisation: 0 and 50 mg N·kg-1 of soil were applied in test. Adenine was applied in the following quantities: 0; 5; 10 and 15 mg·kg-1 of soil. Radish, 6 plants per pot, was the test plant. It was confirmed that the adenine had a significant effect on growth and development of radish. It positively affected microbiological and the biochemical proprieties of soil. The counts of total oligotrophic bacteria, oligotrophic sporulation bacteria, total copiotrophic bacteria, copiotrophic sporulation bacteria, ammonifying bacteria, immobilizing bacteria, celulolytic bacteria, Azotobacter sp., Artrobacter sp. and Pseudomonas sp. were increased, and the number of fungi diminished. Adenine also stimulated activities of dehydrogenase, urease and alkaline phosphatase, although it depressed the activity of acid phosphatase. The inoculation with bacteria from Azotobacter species applied to soil failed to improve efficacy of adenine. Nevertheless, it increased counts of these bacteria, which had a beneficial influence on the development of oligotrophic bacteria, immobilizing bacteria, celulolytic bacteria and actinomyces, while negatively affecting fungi, ammonifying bacteria and Arthrobacter.
Celem badań było określenie wpływu adeniny na biologiczne właściwości gleby. Działanie tego prekursora cytokinin testowano w doświadczeniu wazonowym. Sprawdzano możliwość wzmocnienia efektywności adeniny przez zwiększenie w glebie puli bakterii z rodzaju Azotobacter. Badania wykonano w próbkach gleby brunatnej właściwej, wytworzonej z piasku gliniastego pylastego o pHKCl 6,9. W wazonach umieszczono po 3,2 kg gleby. Badania obejmowały dwie serie: bez i z dodatkiem do gleby szczepionki Azotobakteryny. W doświadczeniu zastosowano zróżnicowane nawożenie azotem: 0 i 50 mg N·kg-1 gleby. Adeninę stosowano w następującej ilości: 0; 5; 10 i 15 mg·kg-1 gleby. Rośliną doświadczalną była rzodkiewka - 6 roślin w wazonie. Stwierdzono, że adenina istotnie wpływała na wzrost i rozwój rzodkiewki. Korzystnie oddziaływała na mikrobiologiczne i biochemiczne właściwości gleby. Zwiększała liczebność bakterii: oligotroficznych ogółem, oligotroficznych przetrwalnikujących, kopiotroficznych ogółem, kopiotroficznych przetrwalnikujących, amonifikacyjnych, immobilizujących azot, celulolitycznych, Azotobacter sp., Arthrobacter sp., Pseudomonas sp. oraz promieniowców, a zmniejszała liczbę grzybów. Stymulowała także aktywność dehydrogenaz, ureazy i fosfatazy alkalicznej, natomiast hamowała aktywność fosfatazy kwaśnej. Zastosowana szczepionka złożona z bakterii z rodzaju Azotobacter nie poprawiała efektywności adeniny. Zwiększała jednak liczbę tych bakterii w glebie, co wpłynęło korzystnie na rozwój bakterii oligotroficznych, immobilizujących azot, celulolitycznych oraz promieniowców, natomiast negatywnie - na grzyby oraz bakterie amonifikacyjne i bakterie z rodzaju Arthrobacter.
Źródło:: Journal of Elementology; 2008, 13, 1
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Sensitivity of soil enzymes to excessive zinc concentrations
Oporność enzymów glebowych na nadmierne ilości cynku
Autorzy:: Borowik, A.
Wyszkowska, J.
Kucharski, J.
Bacmaga, M.
Boros-Lajszner, E.
Tomkiel, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14850.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: sensitivity
soil enzyme
zinc
zinc concentration
soil resistance
soil contamination
Opis:: The sensitivity of soil enzymes to soil contamination with zinc was analyzed. A laboratory experiment was performed on sandy loam at pH 7.0, sampled from arable land at a depth of 0 to 20 cm. Soil samples were passed through a sieve with 2 mm mesh size and contaminated with the following zinc doses: 0, 300, 600, 1200 and 2400 mg Zn2+ kg-1 soil. Zinc was applied in the form of aqueous solution of ZnCl2. Soil was mixed thoroughly with zinc, and its moisture content was brought to 50% capillary water capacity. The samples were incubated at 25°C. Beakers with soil samples were weighed once a week to replenish evaporated water. The activity of soil enzymes: dehydrogenases, urease, acid phosphatase, alkaline phosphatase, catalase, arylsulfatase and b-glucosidase, was determined after 15, 30, 60 and 120 days of the experiment. The results were used to calculate soil resistance (RS), ED20 and ED50 values. The results of the study indicate that soil enzymes are characterized by varied sensitivity to excessive zinc concentrations, and that the RS index is a reliable measure of enzymatic responses to zinc pollution. The analyzed enzymes were classified in the following decreasing order in terms of their resistance to zinc: b-glucosidase> acid phosphatase > urease >arylsulfatase = alkaline phosphatase> catalase > dehydrogenases. Zinc continued to exert a negative effect on soil enzymes throughout the experiment (120 days). ED20 values for the analyzed enzymes in mg Zn2+ kg-1 DM soil were determined at: 103 for dehydrogenases, 184 for alkaline phosphatase, 233 for urease, 247 for arylsulfatase, 416 for acid phosphatase, 419 for catalase and 1373 for b-glucosidase.
Celem badań było określenie wrażliwości enzymów na zanieczyszczenie gleby cynkiem. Doświadczenie przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych na glinie piaszczystej o pH 7,0, pobranej z użytku rolnego z warstwy od 0 do 20 cm. Przed rozpoczęciem badań glebę przesiano przez sito o oczkach 2 mm i zanieczyszczono następującymi dawkami cynku: 0, 300, 600, 1200, 2400 mg Zn2+ kg-1 gleby. Cynk stosowano w postaci wodnego roztworu ZnCl2. Następnie po dokładnym wymieszaniu gleby jej wilgotność doprowadzono do 50% kapilarnej pojemności wodnej i poddano inkubacji w cieplarce w temp. 25°C. Jeden raz w tygodniu zlewki przeważano w celu uzupełnienia ewentualnych ubytków wody. Po 15, 30, 60 i 120 dniach inkubacji część zlewek likwidowano i oznaczono aktywność enzymów glebowych: dehydrogenaz, ureazy, fosfatazy kwaśnej, fosfatazy alkalicznej, katalazy, arylosulfatazy i b-glukozydazy. Na podstawie wyników obliczono indeks oporności enzymów (RS) oraz wskaźniki ED20 i ED50. Stwierdzono, że enzymy glebowe mają zróżnicowaną oporność na nadmiar cynku w glebie, a wskaźnik oporności RS jest dobrą miarą ich reakcji na zanieczyszczenie tym metalem. Pod względem zmniejszającej się oporności można je uszeregować następująco: b-glukozydaza> fosfataza kwaśna > ureaza >arylosulfataza = fosfataza kwaśna > katalaza > dehydrogenazy. Negatywne działanie cynku na enzymy glebowe utrzymywało się przez cały okres badań (120 dni).Wartość ED20 dla poszczególnych enzymów w mg Zn2+ kg-1s.m. gleby wynosiła: dehydrogenazy – 103, fosfataza alkaliczna – 184, ureaza – 233, arylosulfataza – 247, fosfataza kwaśna – 416, katalaza – 419, b-glukozydaza – 1373.
Źródło:: Journal of Elementology; 2014, 19, 3
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Soil beta-glucosidase activity under winter wheat cultivated in crop rotation systems depleting and enriching the soil in organic matter
Aktywnosc beta-glukozydazy glebowej spod pszenicy ozimej w zmianowaniu zubozajacym i wzbogacajacym glebe w materie organiczna
Autorzy:: Piotrowska, A
Koper, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/13849.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: soil enzyme
beta-glucosidase
enzyme activity
wheat
winter wheat
plant cultivation
crop rotation system
soil
organic matter
farmyard manure
nitrogen fertilization
lessive soil
Opis:: β-glucosidase (E.C. 3.2.1.21), an enzyme involved in cellulose degradation, plays an important role in the soil organic carbon cycle. Cellulose is the most abundant organic compound in the biosphere so a product of its enzymatic hydrolysis is important as an energy source for soil microorganisms. Since β-glucosidase is very sensitive to different factors, determination of its activity might be helpful in soil quality monitoring. The objective of the study was to assess the effect of various doses of farmyard manure (FYM) and mineral nitrogen on β-glucosidase activity in soil samples taken under winter wheat cultivated in crop rotation systems depleting soil from organic matter (A) and enriching soil in organic matter (B). Soil samples were taken in 2002 from a two-factor fertilization experiment carried out as randomized sub-blocks cropped with winter wheat cultivated on lessivé soil. The experiment was located at the Experimental Station of the Institute of Tillage and Soil Science in Grabowo on the Vistula River. All fertilization combinations included FYM (0, 20, 40, 60 and 80 t.ha–1) and nitrogen fertilization (0, 40, 80 and 120 kg ha–1). The activity of β-glucosidase was determined according to Eivazi, Tabatabai (1988). The enzyme activity ranged 3.604-7.041 mM pNP g–1 h–1 in soil samples taken from crop rotation A and between 4.931-7.445 mM pNP g–1 h–1 in those collected from the crop rotation enriching the soil in organic matter. These data were closely related to the applied FYM and nitrogen fertilization doses. Moreover, β-glucosidase activity depended significantly on sampling dates. Enzyme activity was closely connected with soil organic carbon and total nitrogen content, which was confirmed by highly significant correlation coefficients between these parameters (r=0.611-0.770 for Corg, and r=0.844-0.912 for Nog; p<0.01 and p<0.001).
Biorąca udział w rozkładzie celulozy β-glukozydaza (E.C. 3.2.1.21) odgrywa ważną rolę w obiegu węgla w glebie. Jak wiadomo, celuloza to jeden z najobficiej występujących związków organicznych w biosferze, a produkt jego hydrolizy enzymatycznej stanowi cenne źródło energii dla mikroorganizmów glebowych. Ponieważ β-glukozydaza jest bardzo czuła na działanie różnorodnych czynników, oznaczanie jej aktywności może być pomocne w monitorowaniu jakości gleby. Celem pracy było określenie wpływu zróżnicowanych dawek obornika i nawożenia azotowego na aktywność β-glukozydazy w próbkach gleby spod pszenicy ozimej uprawianej w zamianowaniu zubożającym (A) i wzbogacającym (B) glebę w materię organiczną. Próbki gleby do badań pobrano w 2002 r. spod pszenicy ozimej uprawianej na glebie płowej w dwuczynnikowym doświadczeniu nawozowym założonym metodą losowanych podbloków. Doświadczenie zlokalizowano w RZD w Grabowie nad Wisłą. W każdym z bloków zastosowano kombinacje nawozowe obornika (0, 20, 40, 60 i 80 t ha–1) oraz nawożenia azotowego (0, 40, 80 i 120 kg ha–1). Aktywność β-glukozydazy oznaczono wg metody EIVAZI, TABATABAI (1988). Kształtowała się ona w zakresie 3,604-7,041 mM pNP g–1 h–1 w próbkach gleby z doświadczenia A oraz 4,931-7,445 mM pNP g–1 h–1 w próbkach z doświadczenia B i pozostawała w ścisłej zależności od zastosowanych dawek obornika i azotu mineralnego. Aktywność β-glukozydazy zależała także istotnie od terminu pobrania próbek glebowych. Ponadto aktywność oznaczanego enzymu była ściśle powiązana z zawartością Corg i Nog, o czym świadczą uzyskane wysokie współczynniki korelacji (r = 0,611-0,770 – dla Corg, oraz r = 0,844-0,912 – dla Nog; p<0,01 i p<0,001).
Źródło:: Journal of Elementology; 2010, 15, 3; 593-600
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Changes in the enzymatic activity in sandy loam soil exposed to zinc pressure
Zmiany aktywności enzymatycznej w glinie piaszczystej poddanej presji cynku
Autorzy:: Kucharski, J.
Wieczorek, K.
Wyszkowska, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14862.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: enzyme activity
sandy loam soil
zinc
soil contamination
soil quality
Opis:: One of the bioindicators most often applied to assess the quality of soil is its enzymatic activity. Undesirable changes in the activity of enzymes can imply excessive presence of substances which are harmful to soil environment, such as heavy metals. Being a heavy metal, zinc is also an element essential for maintaining proper functions of live organisms. The purpose of this study has been to determine the significance of changes occurring in moderately heavy soil under the influence of zinc. The experiment was carried out in three replicates under laboratory conditions. Sandy loams of pH 5.5 and 7.0 were used for the trials. The soils were contaminated with zinc according to the following design: control (natural content), raised content (70 mg Zn2+ kg–1), weakly polluted (200 mg Zn2+ kg–1 ), moderately polluted (500 mg Zn2+ kg–1), heavily polluted (1,500 mg Zn2+ kg–1) and very heavily polluted soil (5,000 mg and 10,000 mg Zn2+ kg–1). The soil samples prepared as above were brought to the moisture content of 50% maximum water capacity and incubated at 25oC for 120 days. On day 30, 60 and 120, the activity of dehydrogenases, β-glucosidase, urease, acid phosphatase and arylsulphatase was determined. Based on these determinations, the following indices were calculated: ED50, the index for resistance (RS) and the index for resilience (RL). The tests have demonstrated that as the rate of soil contamination with zinc increased, the activity of all the analyzed enzymes was significantly depressed. The negative influence of zinc contamination on the activity of particular enzymes, irrespective of the soil pH, persisted throughout the whole experiment. In respect of their sensitivity to zinc, the enzymes can be ordered as follows: arylsulphatase > dehydrogenases > acid phosphatase > urease > β-glucosidase. Zinc contamination caused lasting changes in the soil environment, but the return to the state of equilibrium was the quickest in the case of dehydrogenases (RL = 0.276), less rapid for arylsulphatase (RL = 0.173) and the slowest for acid phosphatase (RL = 0.064). In contrast, the activity of urease, instead of regenerating, was increasingly disturbed (RL = 0.350). Soil acidification was the factor that most evidently exacerbated the negative influence of zinc on the activity of β-glucosidase and arylsulphatase. Values of ED50 for the activity of particular enzymes were varied. In the soil of pH 7.0, they ranged from 3,324 mg Zn2+ kg–1 for β-glucosidase to 412 mg Zn2+ kg–1 for dehydrogenases, and in the soil of pH 5.5, they varied from 1,008 Zn2+ kg–1 for β-glucosidase to 280 mg Zn2+ kg–1 for arylsulphatase.
Aktywność enzymatyczna gleby stanowi jeden z najczęściej wykorzystywanych biowskaźników do oceny jakości gleby. Niekorzystne zmiany w aktywności enzymów mogą świadczyć o nadmiernej zawartości substancji szkodliwych dla środowiska glebowego, do których należą również metale ciężkie. Cynk jest też niezbędnym składnikiem do prawidłowego funkcjonowania organizmów żywych. Celem badań było określenie istotności zmian zachodzących w glebie o średniej kategorii agrotechnicznej ciężkości pod wpływem cynku. Doświadczenie wykonano w warunkach laboratoryjnych, w 3 powtórzeniach. Do badań wykorzystano gliny piaszczyste o pH 5,5 oraz o pH 7,0, które zanieczyszczono cynkiem wg następującego schematu: kontrola (zawartość naturalna), zawartość podwyższona (70 mg Zn2+ k g–1), słabe zanieczyszczenie (200 mg Zn2+ k g–1), średnie zanieczyszczenie (500 mg Zn2+ k g–1), silne zanieczyszczenie (1500 mg Zn2+ k g–1) i bardzo silne zanieczyszczenie (5000 mg oraz 10 000 mg Zn2+ k g–1). Tak przygotowane próbki gleby uwilgotniono do poziomu 50% maksymalnej pojemności wodnej i inkubowano w temp. 25°C przez 120 dni. W 30., 60. oraz 120. dniu określono aktywność dehydrogenaz, β-glukozydazy, ureazy, fosfatazy kwaśnej oraz arylosulfatazy. Na ich podstawie obliczono wskaźniki ED50, oporności (RS) i powrotu do równowagi (RL). W wyniku badań stwierdzono, że wraz ze zwiększeniem stopnia zanieczyszczenia gleby cynkiem aktywność wszystkich badanych enzymów ulegała istotnemu zmniejszeniu. Negatywny wpływ zanieczyszczenia cynkiem na aktywność enzymatyczną gleby, niezależnie od jej pH, utrzymywał się przez cały okres trwania badań. Enzymy pod wpływem wrażliwości na zanieczyszczenie gleby cynkiem można uszeregować następująco: arylosulfataza > dehydrogenazy > fosfataza kwaoena > ureaza > β-glukozydaza. Zanieczyszczenie cynkiem powodowało długotrwałe zmiany w środowisku glebowym, ale najszybciej do stanu równowagi powracały dehydrogenazy (RL = 0,276), nieco wolniej arylosulfataza (RL = 0,173), i najwolniej fosfataza kwaoena (RL = 0,064). Natomiast aktywność ureazy nie tyko nie regenerowała się, ale stan zaburzenia ulegał pogłębieniu (RL = -0,350). Zakwaszenie gleby w największym stopniu wzmagało negatywne działanie cynku na aktywność β-glukozydazy i arylosulfatazy. ED50 dla aktywności poszczególnych enzymów było zróżnicowane. W glebie o pH 7,0 wahało się od 3324 mg Zn2+ k g–1 dla β-glukozydazy do 412 mg Zn2+ k g–1 dla dehydrogenaz, a w glebie o pH 5,5 od 1008 mg Zn2+ k g–1 dla β-glukozydazy do 280 mg Zn2+ k g–1 dla arylosulfatazy.
Źródło:: Journal of Elementology; 2011, 16, 4
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Raspberry seed extract improves the ferroxidase activity of ceruloplasmin in patients with lower artery chronic total occlusion
Autorzy:: Gryszczynska, B.
Iskra, M.
Malecka, M.
Wielkoszynski, T.
Pacholek, B.
Gliszczynska-Swiglo, A.
Gryszczynska, A.
Budzyn-Napierala, M.
Kasprzak, M.
Strzyzewski, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14122.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: raspberry
seed extract
ferroxidase
enzyme activity
natural antioxidant
atherosclerosis
ceruloplasmin
patient
Opis:: Ceruloplasmin (Cp) is the major antioxidant in plasma, a protein that carries about 95% of the total copper. Multiple biochemical activities of ceruloplasmin have been described, including copper transport or oxidation of Fe(II) to Fe(III) for subsequent uptake by transferrin and ferritin. Reduction of the pool of free Fe(II) ions by Cp prevents the generation of free radicals and reactive oxygen species by oxidation of Fe(II), thus inhibiting the Haber-Weiss reaction. The removal of both free Fe(II) and Fe(III) ions from blood plasma by polyphenols enhances the antioxidant system of the living organism. However, the mechanism of interactions between exo- and endogenous antioxidants is still under consideration. The effect of raspberry seed extract (RSE) on the ferroxidase activity of ceruloplasmin isolated from plasma of patients with chronic arterial occlusion of the lower limbs due to atherosclerosis (CpAO) was investigated. Moreover, the effect of RSE on the ferroxidase activity of Cp isolated from healthy volunteers (CpC) was also estimated. The ferroxidase activity of Cp, expressed as ΔFe(II), was determined by spectrophotometry with the use of the Fe(II) – histidine complex and ferrozine as a chromogenic reagent. The addition of RSE to samples with the same amount of both CpAO or CpC in each caused an increase in ΔFe(II). The polyphenol-rich RSE may assist Cp in the fight against free radicals and reactive oxygen species when the disease occurs due to an excessive use or reduced production of endogenous antioxidants.
Źródło:: Journal of Elementology; 2015, 20, 2
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Enzymatic activity of nickel-contaminated soil
Aktywnosc enzymatyczna gleby zanieczyszczonej niklem
Autorzy:: Wyszkowska, J
Boros, E.
Kucharski, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/15300.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: nickel
enzyme activity
soil contamination
yellow lupin
soil property
physicochemical property
dehydrogenase
Opis:: A pot experiment was performed to determine the effect of soil contamination with nickel, applied at a dose of 100, 200, 300 and 400 mg kg-1, on the activity of dehydrogenases, urease, acid phosphatase and alkaline phosphatase. The impact of nickel on the enzymatic activity of soil was studied on samples of heavy loamy sand and light silty loam. The experiment was conducted in two series: in the first one soil was cropped to yellow lupine, and in the second one it was left uncropped. Soil samples were analyzed on day 14, 28, 42 and 56. It was found that soil contamination with nickel reduced the activity of all the enzymes. This negative influence was most noticeable in the case of dehydrogenase. The activity of urease and alkaline phosphatase was higher in light silty loam, while the activity of dehydrogenases and acid phosphatase was higher in heavy loamy sand. The activity of dehydrogenases and urease was higher in soil cropped to yellow lupine, whereas the activity of acid phosphatase and alkaline phosphatase was higher in uncropped soil. Yellow lupine was sensitive to excessive amounts of nickel in the soil, and partly alleviated the adverse impact of this heavy metal on urease activity, but did not reduce its inhibitory effect on the other enzymes.
W doświadczeniu wazonowym określono wpływ zanieczyszczenia gleby niklem w dawkach 100, 200, 300 i 400 mg kg-1 na aktywność dehydrogenaz, ureazy, fosfatazy kwaśnej oraz fosfatazy alkalicznej. Wpływ niklu na aktywność enzymatyczną badano w dwóch gatunkach gleb: piasku gliniastym mocnym oraz glinie lekkiej pylastej. Badania przeprowadzono w dwóch seriach, tj. na glebie obsianej łubinem żółtym i nie obsianej. Próbki glebowe analizowano: w 14., 28., 42. i 56. dniu. Stwierdzono, że zanieczyszczenie gleby niklem spowodowało zmniejszenie aktywności wszystkich badanych enzymów. Najbardziej niekorzystnie nikiel wpływał na aktywność dehydrogenaz. Wyższą aktywność ureazy i fosfatazy alkalicznej stwierdzono w glinie lekkiej pylastej niż w piasku gliniastym mocnym, natomiast dehydrogenaz i fosfatazy kwaśnej - w piasku gliniastym mocnym. Wyższą aktywność dehydrogenaz i ureazy odnotowano w glebie obsianej łubinem żółtym, natomiast fosfatazy kwaśnej i fosfatazy alkalicznej - w glebie nie obsianej. Łubin żółty okazał się wrażliwy na nadmiar niklu w glebie. Jego uprawa częściowo łagodziła niekorzystny wpływ niklu na ureazę, lecz nie zmniejszała hamującego oddziaływania tego pierwiastka na pozostałe enzymy.
Źródło:: Journal of Elementology; 2008, 13, 1
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Activity of dehydrogenases, catalase and urease in copper polluted soil
Aktywnosc dehydrogenaz, katalazy i ureazy w glebach zanieczyszczonych miedzia
Autorzy:: Wyszkowska, J
Kucharski, M.
Kucharski, J.
Borowik, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/15737.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: soil pollution
copper
enzyme activity
tolerance index
vulnerability index
dehydrogenase
catalase
urease
Opis:: Copper is a life essential element. However, in excess it can be destructive to metabolism of microbial, plant, animal and human cells. Thus, an understanding of all conditions associated with the effect produced by copper on natural environment is vital. The purpose of the present study has been to evaluate the effect of soil contamination with copper on the activity of dehydrogenases, catalase and urease as well as to determine the tolerance of these enzymes to excessive amounts of copper in soil. The variable factors of the experiment consisted of: 1) soil type: loamy sand and sandy loam; 2) copper pollution rate in mg kg-1 d.m. of soil: 0, 150, 450; 3) soil use: unseeded and seeded soil; 4) crop species: barley, spring oilseed rape and yellow lupine; 5) dates of enzymatic analyses: 25 and 50 day. The results have revealed that copper pollution, within the rates of 150 to 450 mg kg-1 d.m. of soil, significantly inhibits the activity of dehydrogeanses, urease and catalase, with catalase being the most tolerant to excessive copper, unlike dehydrogeneases, which were the most sensitive enzymes. Urease was found to be intermediate in the response to copper. Dehydrogenases, urease and catalase are the least tolerant to the inhibitory effect of copper in soil under spring oilseed rape, being the most tolerant to the pollution in soil under oats. Copper produces stronger inhibitory effect on soil enzymes in unseeded than in seeded soil. The negative effect of excess copper in soil persists and, instead of diminishing, the longer copper remains in soil, the stronger effect it yields. Dehydrognases and catalase are less tolerant to copper in sandy loam than in loamy sand, unlike urease, which was more tolerant to the pollutant in loamy sand than in sandy loam. Tolerance of plants to soil contamination with copper is a species-specific trait. Among the tested crops, yellow lupine was the least tolerant whereas spring oilseed rape was the most tolerant to copper contamination.
Miedź jest pierwiastkiem niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania wszystkich organizmów, jednakże jej nadmiar w środowisku może działać destrukcyjnie na metabolizm komórek drobnoustrojów, roślin i zwierząt oraz ludzi. Zatem poznanie wszystkich uwarunkowań oddziaływania miedzi na środowisko przyrodnicze jest ze wszech miar uzasadnione. Celem badań było określenie wpływu zanieczyszczenia gleby miedzią na aktywność dehydrogenaz, katalazy i ureazy oraz określenie oporności tych enzymów na nadmiar miedzi w glebie. W doświadczeniu czynnikami zmiennymi były: 1) gatunek gleby: piasek gliniasty i glina piaszczysta; 2) stopień zanieczyszczenia miedzią w mg⋅kg-1 s.m. gleby: 0, 150 , 450; 3) sposób użytkowania gleby: gleba nieobsiana i obsiana roślinami; 4) gatunek uprawianej rośliny: owies, rzepak jary i łubin żółty; 5) termin analiz enzymatycznych: 25. dzień i 50. dzień. W wyniku badań stwierdzono, że zanieczyszczenie miedzią, w zakresie od 150 mg do 450 mg·kg-1 gleby, hamuje istotnie aktywność dehydrogenaz, ureazy i katalazy. Przy czym najbardziej odporna na nadmiar miedzi jest katalaza, a najmniej dehydrogenazy. Pośrednie miejsce zajmuje ureaza. Dehydrogenazy, ureaza i katalaza są najbardziej oporne na inhibicyjne działanie miedzi w glebie pod uprawą rzepaku jarego, a najmniej pod uprawą owsa. Miedź silniej hamuje aktywność enzymów w glebie nieobsianej roślinami niż w glebie obsianej. Negatywne działanie nadmiaru tego pierwiastka w glebie ma charakter trwały i zamiast ustępować nasila się wraz z czasem jego zalegania w glebie. Dehydrogenazy i katalaza są bardziej oporne na działanie miedzi w glinie piaszczystej niż w piasku gliniastym, a ureaza odwrotnie – bardziej oporna w piasku gliniastym niż w glinie piaszczystej. Wrażliwość roślin na zanieczyszczenie miedzią jest cechą gatunkową. Spośród badanych roślin najbardziej wrażliwy jest łubin żółty, a najmniej rzepak jary.
Źródło:: Journal of Elementology; 2009, 14, 3; 605-617
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Microbiological activity of zinc-contaminated soils
Aktywność mikrobiologiczna gleb zanieczyszczonych cynkiem
Autorzy:: Zaborowska, M.
Wyszkowska, J.
Kucharski, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14535.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: soil
contaminated soil
soil contamination
zinc
microbiological activity
heavy metal
concentration
soil enzyme
microorganism
Opis:: Metale ciężkie, w tym także cynk, gdy dostaną się do gleby w nadmiernych ilościach, stanowią dość trwałe zanieczyszczenie, w przeciwieństwie do różnego rodzaju zanieczyszczeń organicznych, podatnych w większym lub mniejszym stopniu na degradację mikrobiologiczną. Mimo iż akumulacja metali ciężkich przez drobnoustroje jest procesem powszechnym, to nie do końca poznanym. Granice tolerancji nie są jednakowe i zależą od ich bioróżnorodności i czasu trwania imisji, a także właściwości fizykochemicznych gleby, jej struktury, zawartości materii organicznej, pH i pojemności kompleksu sorpcyjnego. Coraz częściej do oceny stanu zanieczyszczenia gleby wykorzystuje się metody biologiczne, w tym aktywność enzymów glebowych, i w nich należy upatrywać szybkiej diagnozy jakości gleb. Wskaźniki te mogą być jednak wykorzystywane tylko do oceny gleb zanieczyszczonych metalami ciężkimi, a są mało przydatne w ocenie jakości gleb zanieczyszczonych związkami organicznymi.
Heavy metals, e.g. zinc, present in soil in excessive quantities become quite persistent contaminants. Thus, they differ from organic pollutants, which can be degraded, to a various degree, by microorganisms. Although the accumulation of heavy metals by microorganisms is widespread, this phenomenon has not been thoroughly investigated. Tolerance limits are not uniform and depend on the biodiversity and duration of ambient concentration, as well as on the physicochemical properties of soil, soil structure, organic matter content, pH and sorptive complex capacity. Soil contamination is more and more frequently assessed with biological methods, by testing for example the activity of soil enzymes. Such assays, however, can be used to evaluate the quality of soils contaminated with heavy metals, but are less useful for testing soils polluted with organic compounds.
Źródło:: Journal of Elementology; 2006, 11, 4
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Biochemistry of magnesium
Biochemia magnezu
Autorzy:: Pasternak, K
Kocot, J.
Horecka, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14627.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: magnesium
DNA repair process
enzyme
metabolic cycle
cellular respiration
calcium ion
ion transport
potassium ion
biochemistry
Opis:: Magnesium is essential for biochemical functions of cells. Since Mg2+ has a relatively low ionic radius in proportion to the size of the nucleus (0.86 versus 1.14 f A for Ca2+), it shows exceptional biochemical activity. Due to its physicochemical properties, intracellular magnesium can bind to the nucleus, ribosomes, cell membranes or macromolecules occurring in the cell’s cytosol. It is indispensable for the nucleus to function as a whole and for the maintenance of physical stability as well as aggregation of rybosomes into polysomes able to initiate protein synthesis. Mg2+ can also act as a cofactor for ribonucleic acid enzymes (ribozymes) capable of specifically recognizing and cleaving the target mRNA. As an essential cofactor in NER, BER, MMR processes, Mg2+ is required for the removal of DNA damage. An activator of over 300 different enzymes, magnesium participates in many metabolic processes, such as glycolysis, Krebs cycle, β-oxidation or ion transport across cell membranes. Mg2+ plays a key role in the regulation of functions of mitochondria, including the control of their volume, composition of ions and ATP production.
Magnez jest składnikiem niezbędnym dla zasadniczych funkcji biochemicznych komórki. Ponieważ Mg2+ ma relatywnie mały promień w stosunku do wymiarów jądra (0.86 i 1.14 A odpowiednio dla Mg2+ i Ca2+), wykazuje dużą aktywność biochemiczną. Dzięki właściwościom fizykochemicznym śródkomórkowy Mg2+ może wiązać się z jądrem komórkowym, rybosomami, błonami komórkowymi oraz makromolekułami cytosolu komórki. Magnez jest niezbędny dla funkcjonowania jądra komórkowego jako całości oraz utrzymania fizycznej stabilności i agregacji rybosomów do polisomów zdolnych do biosyntezy białka. Odgrywa on również rolą kofaktora katalitycznych cząsteczek RNA (rybozymów), odpowiedzialnych za specyficzne rozpoznawanie i fragmentację docelowego mRNA. Jako kofaktor w procesach: NER, BER, MMR, przyczynia się do usuwania uszkodzeń DNA. Magnez, będąc aktywatorem ponad 300 różnych enzymów, uczestniczy w przebiegu wielu szlaków metabolicznych, takich jak glikoliza, cykl Krebsa, β-oksydacja czy transport jonów poprzez błony komórkowe. Odgrywa on ponadto bardzo ważną rolę w regulowaniu funkcji mitochondriów, łącznie z regulacją ich wielkości, kompozycją jonów, a także bioenergetyką i regulacją produkcji ATP.
Źródło:: Journal of Elementology; 2010, 15, 3; 601-616
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Impact of tillage systems on chemical, biochemical and biological composition of soil
Autorzy:: Romaneckas, K.
Avizienyte, D.
Boguzas, V.
Sarauskis, E.
Jasinskas, A.
Marks, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/15874.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: tillage system
chemical composition
biochemical composition
biological composition
soil
earthworm
enzyme activity
soil pH
phosphorus
potassium
Opis:: The influence of reduced tillage (RT) on the biochemical properties of soil and crops has been studied thoroughly worldwide. In contrast, we lack regular results on long-term (more than 20 years) RT and especially no-till (NT) impact on the composition of soil and main crops in semi-humid subarctic climate of the Baltic States. For this reason, investigations were carried out at the Research Station of Aleksandras Stulginskis University, Lithuania, in 2009–2012. The aim was to investigate the influence of RT and NT on soil pH, phosphorus (P) and potassium (K) concentrations, enzymatic activity and abundance of earthworms. This study comprised soils which were conventionally (CP) and shallowly (SP) ploughed, deeply chiselled (DC), shallowly disked (SC) and not tilled (NT). Primary tillage systems did not have significant impact on the soil pH or its P and K content but initiated the separation of soil layers into an upper one (0–15 cm), with a higher P and K status (55.5% P and 59.0% K of the total content), and a bottom one (15–25 cm), with lower concentrations of the elements (44.5 and 41.0%). Non-inversion tillage systems and NT raised the activity of soil enzymes such as saccharase by 32.2 to 60.8% and urease by 1.6- to 3.1-fold. The most marked rise in enzyme activity occurred in SC and NT soil. RT systems lead to an increase in the number and biomass of earthworms in the soil under wheat but the highest rise of the earthworm number and biomass was observed in NT plots, where the average count of earthworms doubled and their biomass increased by 3.7-fold compared with CP. In general, NT was the most efficient system in terms of the enrichment of soil biochemical properties.
Źródło:: Journal of Elementology; 2016, 21, 2
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Biological properties of soil contaminated with the herbicide Apyros 75 WG
Biologiczne wlasciwosci gleby zanieczyszczonej herbicydem Apyros 75 WG
Autorzy:: Kucharski, J
Wyszkowska, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/13966.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: soil microorganism
herbicide
enzyme activity
biological property
soil contamination
Apyros 75 WG herbicide
soil property
Opis:: The objective of the study has been to determine the effect of the herbicide Apyros 75 WG on counts of various aerobic microorganisms, activity of soil enzymes and yields of spring wheat. For this purpose, a pot experiment was carried out in a greenhouse. Samples of soil used for the trials represented loamy sand. Having mixed the soil samples with mineral fertilizers, doses of the herbicide were added and the soil was placed in plastic pots. The lowest herbicide dose was the optimum dose recommended by the producer, and the two other doses were 10- and 100-fold higher. The experiment was conducted in two series: I – unsown soil, and II – soil under spring wheat. It has been determined that Apyros 75 WG disturbs soil’s homeostasis, as it disrupts multiplication of some microbial groups, inhibits the activity of soil enzymes and depresses the yield of spring wheat, even if applied in a recommended dose. Among the soil enzymes, dehydrogenases and urease were the least tolerant to the effect of the herbicide, whereas alkaline phosphatase proved to be the most tolerant one. The vulnerability of microorganisms to soil pollution with the herbicide can be arranged in the following decreasing order: ammonifying bacteria > Pseudomonas > copiotrophic bacteria > oligotrophic bacteria > nitrogen binding bacteria > spore-forming oligotrophic bacteria > Arthrobacter > cellulolytic bacteria > Actinomyces > fungi. Growing spring wheat had a positive effect on the counts of microorganisms and activity of soil enzymes.
Celem badań było określenie wpływu herbicydu Apyros 75 WG na liczebność różnych grup drobnoustrojów tlenowych, aktywność enzymów glebowych oraz plonowanie pszenicy jarej. Badania przeprowadzono w wazonach w hali wegetacyjnej. W doświadczeniu wykorzystano próbki gleby o składzie granulometrycznym piasku gliniastego. Glebę po wymieszaniu z nawozami mineralnymi zanieczyszczono herbicydem i umieszczono w plastikowych wazonach. Najniższa dawka herbicydu była dawką optymalną, zalecaną do stosowania przez producenta, a kolejne były 10 i 100-krotnie wyższe. Badania prowadzono w dwóch seriach: I – gleba nieobsiana i II – gleba obsiana pszenicą jarą. Stwierdzono, że Apyros 75 WG narusza homeostazę gleby, gdyż nawet w dawce zalecanej przez producenta zakłóca namnażanie niektórych grup drobnoustrojów, hamuje aktywność enzymów glebowych oraz zmniejsza plon pszenicy jarej. Najmniej odpornymi enzymami na działanie herbicydu są dehydrogenazy oraz ureaza, a najbardziej odporna jest fosfataza alkaliczna. Wrażliwość drobnoustrojów na zanieczyszczenie gleby herbicydem Apyros 75 WG jest następująca: bakterie amonifikacyjne > Pseudomonas > bakterie kopiotroficzne > bakterie oligotroficzne > bakterie immobilizujące azot > bakterie oligotroficzne przetrwalnikujące > Arthrobacter > bakterie celulolityczne > promieniowce > grzyby. Na liczebność drobnoustrojów oraz aktywność enzymów korzystnie wpływa uprawa pszenicy jarej.
Źródło:: Journal of Elementology; 2008, 13, 3
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Effect of soil salinity on activity of antioxidant enzymes and content of ascorbic acid and phenols in bean [Phaseolus vulgaris L.] plants
Wplyw zasolenia gleby na aktywnosc enzymow antyoksydacyjnych oraz zawartosc kwasu askorbinowego i fenoli w roslinach fasoli [Phaseolus vulgaris L.]
Autorzy:: Telesinski, A
Nowak, J.
Smolik, B.
Dubowska, A.
Skrzypiec, N.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/16065.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: antioxidative enzyme
oxidative stress
chloride concentration
bean
Phaseolus vulgaris
flavonoids
bean plant
biochemical parameter
growing plant
ascorbic acid
soil
salinity
phenol
Opis:: Soil salinity is the one of the most important abiotic factors influencing the growth, development and yields of crops. However, it is difficult to determine exact concentrations of salt which cause soil salinity. Salinity threshold levels depend on a crop species, variety, developmental stage and environmental factors. This paper presents the results of an experiment on the effect of different soil concentrations of NaCl soil on several oxidation stress parameters, such as catalase and peoxidase activity, content of ascorbic acid, phenols and flavonoids in bean plants. A laboratory pot experiment was carried out on samples of light silty loam containing 1.2% of humus. Pots were filled with 1 kg soil samples each, to which NaCl solution was added in doses 10, 30 and 50 mM kg-1. Each pot was seeded with 7 seeds of cv. Aura bean. The plants grown in soil without NaCl were the control. On days 14, 21 and 28 green parts of plants were collected for determinations of catalase and peroxidase activity by colorometry as well as the content and flavonoids, phenols, ascorbic acid and chloride concentration by Mohr’s method. The results show that chloride concentration in bean plants increased at higher of NaCl concentration in soil. The activity of the antyoxidative enzymes such as catalase and peroxidase in bean plants, on sampling days, was higher as the chloride concentration in plants increased. Non-enzymatic antioxidants: flavonoids, phenols and ascorbic acid content during the experiment showed different changes with relation to the chloride content, but in all the trials ascorbic acid content was significantly positively correlated whereas the content of phenols was significantly negatively correlated with the chloride content in plant tissues.
Jednym z ważniejszych abiotycznych czynników wpływających na wzrost, rozwój i produktywność roślin jest zasolenie podłoża. Trudno jest jednak określić, w przypadku jakiego stężenia soli mówi się o zasoleniu podłoża. Graniczna jego wartość jest uzależniona od gatunku, a w nawet odmiany, etapu rozwoju rośliny oraz od wielu towarzyszących czynników środowiska. W pracy zaprezentowano wyniki doświadczeń mających na celu określenie, w jaki sposób dodatek do gleby NaCl o różnych stężeniach oddziałuje na wybrane parametry stresu oksydacyjnego: aktywność katalazy i peroksydazy oraz zawartość kwasu askorbinowego, fenoli i flawonoidów w roślinach fasoli. Doświadczenie wazonowe w warunkach laboratoryjnych przeprowadzono na próbkach gliny pylastej lekkiej o zawartości próchnicy 1,2%. Glebę podzielono na 1 kg naważki, którymi, po wcześniejszym dodaniu wodnych roztworów NaCl w dawkach 10, 30 i 50 mM kg-1, napełniono wazony. Do każdego wazonu wysiano po 7 nasion fasoli odmiany Aura. Próbę kontrolną stanowiły rośliny rosnące w glebie bez dodatku soli. W 14., 21. i 28. dniu doświadczenia pobrano zielone części roślin i oznaczono w nich kolorymetrycznie aktywność katalazy i peroksydazy oraz zawartość flawonoidów, fenoli i kwasu askorbinowego, a także zawartość chlorków miareczkową metodą Mohra. Stwierdzono, że zawartość chlorków w roślinach fasoli wzrastała wraz ze zwiększaniem stężenia NaCl w podłożu. Aktywność enzymów antyoksydacyjnych: katalazy i peroksydazy w roślinach fasoli, w poszczególnych terminach pomiarów, wzrastała wraz ze zwiększaniem się w nich ilości chlorków. Zawartość nieenzymatycznych antyutleniaczy w roślinach fasoli: kwasu askorbinowego, flawonoidów i fenoli wykazywała w trakcie trwania doświadczenia zmienne zależności w stosunku do ilości w nich chlorków, jednakże w całym doświadczeniu zawartość kwasu askorbinowego była istotnie dodatnio, a fenoli istotnie ujemnie skorelowana z ilością chlorków w tkankach roślinnych.
Źródło:: Journal of Elementology; 2008, 13, 3
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Effects of heavy metals on the activity of dehydrogenases, phosphatases and urease in naturally and artificially contaminated soils
Autorzy:: Wiatrowska, K.
Komisarek, J.
Dluzewski, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/958239.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: heavy metal
dehydrogenase activity
phosphatase activity
urease activity
naturally contaminated soil
artificially contaminated soil
soil contamination
enzyme activity
trace element
bioavailable form
Opis:: Most of the processes occurring in soil are catalysed by enzymes. As a result of their sensitivity towards heavy metals, enzymes in contaminated soils are usually less active. The purpose of this paper was to assess the influence of bioavailable forms of Cd, Cu, Pb and Zn on the activity of dehydrogenases, urease, acid and alkaline phosphatase, and to compare the results obtained from naturally and artificially contaminated soils. A pot experiment was carried out on two loamy sand soils, naturally and artificially contaminated with Cd, Cu, Pb and Zn. The total content of heavy metals classified these soils as very heavily contaminated with Cu, heavily contaminated with Pb and contaminated with Cd and Zn, all according to the IUNG system (1995). One of the following organic materials: swine manure or triticale straw, was added to the soil batches. The experiment was carried out in three replications, in two pH ranges: slightly acid and acid. Soil samples for analyses were taken after 14, 28, 165 and 450 days of incubation. The results of the experiment showed that the activity of soil enzymes depended on the content of bioavailable heavy metals; the total concentration of trace elements and H+ were less important. However, considerable differences were found in enzyme activity between naturally and artificially contaminated soils. This indicates that results obtained from other research conducted on freshly contaminated soils cannot be easily transferred to field conditions. The analysed enzymes responded differently to the concentration of bioavailable forms of heavy metals. Alkaline phosphatase was the least tolerant to bioavailable forms of heavy metals, unlike urease, which was the most tolerant soil enzyme. A similar pattern of sensitivity toward trace elements, which could be ordered as Zn > Cd > Cu > Pb, was noticed for dehydrogenases, acid and alkaline phosphatases. Urease was found to be more tolerant to Zn.
Źródło:: Journal of Elementology; 2015, 20, 3
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Biological aspects of cadmium and lead uptake by Phragmites australis [Cav. Trin ex Steudel] in natural water ecosystems
Biologiczne aspekty poboru kadmu i olowiu przez Phragmites australis [Cav. Trin ex Steudel] w naturalnych zbiornikach wodnych
Autorzy:: Kozlowska, M
Jozwiak, A.
Szpakowska, B.
Golinski, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14041.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: plant
natural environment
stress factor
oxidative stress
reactive oxygen species
heavy metal
accumulation
cadmium
lead
common reed
Phragmites australis
water reservoir
lake
cadmium uptake
lead uptake
statistical analysis
bottom sediment
antioxidative enzyme
Opis:: In natural environment plants are exposed to many different stress factors, including heavy metals, whose elevated concentration causes oxidative stress, connected with formation of reactive oxygen species (ROS). Therefore, plants have developed defence systems, including enzymatic antioxidant system, able to remove ROS. The work concerns the accumulation of two heavy metals, cadmium (Cd) and lead (Pb), as well as the phenomenon of oxidative stress caused by increased concentration of these metals in common reed (Phragmites australis), a dominant species in the littoral zone of many water reservoirs. The plants were obtained from four water bodies situated in Poznan: Kierskie Lake, Rusałka Lake, Strzeszyńskie Lake and Sołacki Pond. The aim of the study was to examined the accumulation of heavy metals and the relation between activity of antioxidant enzymes in rhizome, stem and reed leaves during the vegetative period. Three antioxidant enzymes were analyzed: ascorbate peroxidase (APX), guaiacol peroxidase (GPX) and superoxide dismutase (SOD). The statistical analysis was done to determine the influence of the heavy metals on the activity of the antioxidant enzymes, involved in limiting and removing results of oxidative stress. Heavy metals were accumulated in common reed in all the four water reservoirs, but the activity of enzymes was variable during the observation period. Statistical analyses suggest that there are some correlations among concentration of metals and the activity of antioxidative enzymes. However, the results do not provide an unambiguous determination of the effect of heavy metals on enzymatic activity. Summing up, the contamination of the water ecosystems caused by heavy metals was so low that it did not influence the activity of the analysed enzymes.
W środowisku naturalnym rośliny są narażone na działanie metali ciężkich. Nadmierne ich stężenia w roślinach powodują stres oksydacyjny, wywoływany powstawaniem reaktywnych form tlenu (ROS). W celach obronnych organizmy roślinne wykształciły wiele systemów antyoksydacyjnych, w tym enzymatyczne umożliwiające usuwanie ROS. Praca dotyczy akumulacji dwóch metali ciężkich – kadmu (Cd) i ołowiu (Pb) oraz zjawiska stresu oksydacyjnego w roślinach powodowanego przez nadmierne stężenia jonów metali ciężkich w środowisku oraz w organach trzciny pospolitej (Phragmites australis) – gatunku występującego i dominującego w strefie litoralnej wielu zbiorników. Materiał roślinny pochodził z czterech zbiorników wodnych zlokalizowanych w obrębie miasta Poznania: Jeziora Kierskiego, jeziora Rusałka, Jeziora Strzeszyńskiego i Stawu Sołackiego. Celem badań było określenie zależności między zawartością metali ciężkich a aktywnością enzymów antyoksydacyjnych w kłączach, łodydze i liściach trzciny na przestrzeni okresu wegetacyjnego. Analizowano aktywność trzech enzymów antyoksydacyjnych: peroksydazy askorbinianowej (APX) i gwajakolowej (GPX) oraz dysmutazy ponadtlenkowej (SOD). Przeprowadzono analizy statystyczne celem określenia wpływu czynników stresu oksydacyjnego wywołanego przez metale ciężkie na aktywność enzymów antyoksydacyjnych, które są zaangażowane w ograniczanie i usuwanie skutków tego zjawiska. Metale ciężkie akumulowane w roślinach we wszystkich ocenianych zbiornikach wodnych wykazywały tendencję wzrostową, natomiast aktywność enzymów w roślinach była silnie zróżnicowana w całym okresie obserwacji. Analizy statystyczne sugerują wprawdzie istnienie pewnych korelacji między stężeniem metali w roślinach a aktywnością enzymów antyoksydacyjnych, jednakże nie pozwala to na jednoznaczne określenie wpływu badanych metali na zmienność w aktywności tych enzymów. Podsumowując, stwierdzone skażenie ekosystemów wodnych metalami ciężkimi było na tyle niskie, że nie wpływało modyfikująco na aktywność badanych enzymów.
Źródło:: Journal of Elementology; 2009, 14, 2; 299-312
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Enzyme" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język