Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Blaszczyk, A." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The impact of nickel on human health
Wplyw niklu na zdrowie czlowieka
Autorzy:
Duda-Chodak, A
Blaszczyk, U.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15851.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
human health
nickel
nickel source
nickel exposure
toxicity
carcinogenesis
occupational exposure
drinking water
food
health impact
Opis:
In 2008, nickel received the shameful name of the “Allergen of the Year.” According to dermatologists the frequency of nickel allergies is still growing, and it cannot be explained only by fashionable piercing and nickel devices used in medicine (like coronary stents). Occupational exposure of several million workers worldwide has been shown to give rise to elevated levels of nickel in blood, urine and body tissues. In these cases, workers are exposed to airborne fumes and dusts containing nickel and its compounds and therefore inhalation is the main route of uptake. Nonoccupational sources of nickel exposure for the general population include mainly drinking water and food. Recently, tests of kitchen kettles showed substantial leaching of nickel into drinking water when boiled in kettles with exposed nickel-plated elements. Three types of adverse health impacts as a result of exposure to nickel are discussed in the text. Acute health effects generally result from short-term exposure to high concentrations of pollutants. Chronic noncancer health effects may result from long-term exposure to relatively low concentrations of pollutants. Inhalation of nickel also can cause cancer of the lungs, nose and sinuses. Cancers of the throat and stomach have also been attributed to inhalation of nickel. However, the exact mechanism by which nickel causes cancer is still questionable and needs further investigation. The most popular hypotheses to explain this phenomenon are presented in the text.
W 2008 nikiel zyskał niechlubne miano „alergenu roku”. Według dermatologów, wciąż rosnąca częstość alergii na nikiel nie może być tłumaczona jedynie modą na przekłuwanie ciała lub zwiększone zastosowanie w medycynie urządzeń zawierających nikiel (np. stenty naczyń wieńcowych). Wykazano, że kilka milionów robotników na całym świecie narażonych zawodowo na nikiel i jego związki, ma podwyższony poziom tego pierwiastka we krwi, moczu i tkankach organizmu. W tych przypadkach pracownicy są wystawieni na opary i pyły zawierające nikiel, a zatem głównym sposobem pobierania tego pierwiastka jest inhalacja. Dla większości populacji źródła niklu stanowią jednak woda pitna i żywność. Niedawno w testach czajników kuchennych z odsłoniętymi elementami grzewczymi, wykonanymi ze stopów niklu wykazano uwalnianie znacznych ilości niklu do wody pitnej. W pracy omówiono trzy główne typy szkodliwego dla zdrowia wpływu ekspozycji na nikiel. Ostre zatrucia, jako wynik krótkoterminowej ekspozycji na wysokie stężenia polutantów, chroniczne nienowotworowe efekty powstające na skutek długotrwałej ekspozycji na stosunkowo niskie dawki oraz nowotwory płuc, nosa i zatok spowodowane inhalacją powietrza zanieczyszczonego niklem. Również rak gardła i żołądka przypisuje się wdychaniu związków niklu. Dokładny mechanizm kancerogenezy wywołanej przez nikiel pozostaje niejasny i wymaga dalszych badań. W pracy omówiono najbardziej popularne hipotezy wyjaśniające to zjawisko.
Źródło:
Journal of Elementology; 2008, 13, 4; 685-693
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of potassium deficiency in a medium on the physiological reaction of seedlings of new rye lines
Wplyw niedoboru potasu na reakcje fizjologiczna siewek nowych linii zyta
Autorzy:
Stolarska, A
Wrobel, J.
Przybulewska, K.
Blaszczyk, J.
Okurowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14055.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
plant cultivation
rye
new rye line
seedling
physiological reaction
medium
potassium deficiency
rye line
assimilation pigment
proline
fresh matter
Opis:
A hydroponic experiment has been conducted to determine the physiological and biochemical response of four new rye lines – S120, S76, OT1-3 and 541 – bred at the Department of Plant Genetics and Breeding, Agricultural University in Szczecin. Seeds were sown into soil and placed into a phytotrone chamber with controlled atmosphere and photoperiod. The relative humidity was 80%, the temperature maintained at 20oC and the intensity of photosynthetically active radiation (Phar) was 700 μmol⋅m-2⋅s-1. Seed germination occurred after about 5 days. The seeds were characterised by different germination ability: 80% for S120, 100% for S76, 82% in OT1, and just 50% for 541 line. Rye seedlings, at the 2-3 leaf stage, were placed in hydroponic units and a two-factor experiment was set up, with potassium deficiency being the first factor and rye lines the second one. The control variant consisted of seedlings placed on complete Hoagland’s medium, while potassium starvation was performed on a medium with 50% deficiency of this element. After seven days, fresh matter was weighed, proline content was measured according to the BATES method (1973) and amounts assimilation pigments were measured according to the method of ARNON et al. (1956). The results were processed statistically, performing a two-factor analysis of variance, while the significance of factors was tested using Tukey’s test at α = 0.05. The study aimed at examining selected physiological and biochemical indicators of the resistance response of four rye lines to stress induced by potassium deficiency. Application of 50% potassium deficiency in a medium induced an increase in the content of assimilation pigments in leaf fresh matter of S120 rye line. A correlation was found between proline content and that of assimilation pigments. The largest proline quantity, 27.2 μg⋅g-1 f.m., was found in 541 rye line seedlings, but its content decreased together with fresh matter yield. It was also found that the total chlorophyll content was directly proportional to the content of proline in S120, S76 and OT1-3 rye lines, whereas in the case of other pigments such a relationship existed only for S 120 and S76 rye lines.
Celem doświadczenia było zbadanie reakcji fizjologicznej i biochemicznej 4 nowych linii żyta: S120, S76, OT1-3, 541, wyhodowanych w Katedrze Genetyki i Hodowli Roślin Akademii Rolniczej w Szczecinie. Nasiona wysiano do gleby i umieszczono w fitotronie z kontrolowaną atmosferą i fotoperiodem. Wilgotność względna wynosiła 80%, temperatura 20°C, a natężenie promieniowania fotosyntetycznie czynnego Phar – 700 μmol⋅m- 2⋅s-1. Kiełkowanie nasion nastąpiło po ok. 5 dniach. Nasiona charakteryzowały się różną zdolnością kiełkowania: S120 – 80%, S76 – 100% OT1 – 82%, 541 – 50%. W hydroponikach umieszczono siewki żyta w fazie 2-3 liści i założono doświadczenie dwuczynnikowe. Pierwszym czynnikiem był niedobór potasu, drugim – linie żyta. Obiektami kontrolnymi były siewki umieszczone w pożywce pełnej Hoaglanda oraz głodzone potasem (pożywka z 50% niedoborem tego pierwiastka). Po 7 dniach oznaczono świeżą masę (wagowo), zawartość proliny metodą BATESA (1973), zawartość barwników asymilacyjnych metodą ARNONA i in. (1956). Wyniki opracowano statystycznie wykonując dwuczynnikową analizę wariancji, a istotność czynników testowano testem Tukeya na poziomie α = 0,05. Wykazano, że niedobór potasu w pożywce spowodował wzrost zawartości barwników asymilacyjnych w świeżej masie liści żyta linii S120. Stwierdzono zależność między zawartością proliny a zawartością barwników asymilacyjnych. Największą ilość proliny (27,2 μg⋅g-1 oe.m.) stwierdzono w siewkach linii 541, jednak jej zawartość malała wraz z plonem świeżej masy. Zawartość chlorofilu całkowitego była wprost proporcjonalna do zawartości proliny (S120, S76, OT1-3), natomiast pozostałych barwników tylko w przypadku linii S 120 i S76.
Źródło:
Journal of Elementology; 2009, 14, 1; 173-179
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies