Autor: Barlog, P. - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Sodium as an element increasing nitrogen productivity - a case study on sugar beet
Sód jako pierwiastek zwiększający produkcyjność azotu - na przykładzie buraka cukrowego
Autorzy:: Barlog, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14486.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:: The objective of the study was to evaluate the effect of sodium-enriched nitrogen fertilizers against the background of pre-sowing sodium fertilization on sugar beet productivity, including technological quality of taproots. A field experiment, completed in 2001-2003, consisted of two main factors: (i) pre-sowing sodium application (0, 30 kg Na ha–1 in the form of NaCl), (ii) a set of nitrogen fertilizing variants, composed of two sub-levels: one consisting of four nitrogen rates (0, 90, 120, 150 kg N ha–1) and the other one comprising three chemical N fertilizer forms [(i) ammonium nitrate, 34%, AN, (ii) mixture of ammonium and sodium nitrates, 26%N + 6% Na (ASN1), (iii) mixture of ammonium and sodium nitrates, 21%N + 13% Na (ASN2)]. Depending on a nitrogen rate, the fertilizers were applied on two or three dates. The first N rate was applied only as ammonium nitrate. The in-season application of nitrogen and sodium as the 2nd and the 3rd rate of nitrogen allowed for discrimination of sodium rates, ranging from 0 to 44.2 kg Na ha–1. The effect of soil applied sodium was significant in the 2nd and 3rd year of study. The highest yields of taproots and sugar, despite changeable weather conditions, were harvested on the 120 kg N ha–1 treated plot. The response of sugar beet plants to in-season applied sodium was varied and depended on soil available sodium content and the course of weather during the growing season. The strongest response occurred in 2003, characterized by both the lowest amount of available soil sodium and shortage of water. The necessity of sodium application, as a nutritional factor increasing yields of taproots and sugar, was clearly demonstrable under low soil sodium content (< 5 mg kg–1 soil). Then, the optimum rate of in-season applied Na in the form of ASN1 ranged from 14.8 to 29.5 kg Na ha–1. The available sodium content, from 10 to 12 mg kg–1 soil, defined the upper limit of sodium fertilizer application. At that sodium fertility level, 7.4 kg Na ha–1 should not be exceeded. The highest unit N productivity, as attributed to the 90 kg N ha–1 treatment, responded positively to soil and in-season applied sodium. Therefore, it can be concluded that soil and/or in-season applied sodium can improve productivity of unit nitrogen, provided that a nitrogen rate will be reduced by up to 30 kg N ha–1 in comparison to its optimum rate.
Źródło:: Journal of Elementology; 2013, 18, 1
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Effect of differentiated fertilizing systems on nitrogen accumulation patterns during the growing season – sugar beet as an example
Wpływ zróżnicowanych systemów nawożenia na wzorce akumulacji azotu w okresie wegetacji – na przykładzie buraka cukrowego
Autorzy:: Szczepaniak, W.
Grzebisz, W.
Barlog, P.
Cyna, K.
Peplinski, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/15082.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:: The rate of nitrogen uptake by sugar beet canopy during the growing season is a driving factor in both dry matter production and its distribution between leaves and the storage root. It has been hypothesized that nitrogen accumulation in both parts of the beet is significantly affected by the regime of P and K supply to plants. This assumption has been verified with the data obtained from a field static experiment, conducted in 2001-2003, with eight fertilizing variants: without nitrogen (absolute control, PK), without one of the main nutrients (KN, PN), with a reduced amount of phosphorus and potassium (N + 25% PK, N + 50% PK) and with the recommended amounts of basic nutrients (NPK, NP*K, P* – P in the form of PAPR). Amounts of in-season accumulated nitrogen in sugar beet parts were measured on eight consecutive sampling dates, in two- to three-week intervals. The general pattern of N accumulation in leaves is best described by a quadratic equation, but follows a linear function in storage roots. The maximum rate of nitrogen accumulation depended on years and fertilizing variants. Limited supply of nutrients to beet plants, caused by the course of the weather or the applied fertilizers (less than 50% of the recommended N rate and without K), was the main reason for a lower rate of nitrogen accumulation in storage roots in the first part of the growing season. The course of absolute and relative nitrogen uptake rates shows that in the second part of the season the sugar beet could compensate the uptake of N from its soil resources. However, the effect of compensatory N uptake on yield of storage roots was inconsistent. When water and nutrients were in ample supply, e.g. in 2001, the additionally absorbed nitrogen could be used as an indicator of the yield potential of sugar beet. Under other growth conditions, it is used mainly for restoration of leaf growth, with a different effect on the final yield of storage roots. The quadratic trend of N accumulation in beet canopy during the growing season reflects the crop’s N saturation status, a prerequisite of high yields of storage roots, as in 2001. The linear model, manifesting itself in years with pronounced drought, represents a sub-optimal status of N management in sugar beet canopy, resulting in much lower yields.
Źródło:: Journal of Elementology; 2012, 17, 4
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Impact of nitrogen concentration variability in sugar beet plant organs throughout the growing season on dry matter accumulation patterns
Wpływ zmienności koncentracji azotu w częściach buraka cukrowego w okresie wegetacji na wzorce akumulacji suchej masy
Autorzy:: Grzebisz, W.
Peplinski, K.
Szczepaniak, W.
Barlog, P.
Cyna, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/15512.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:: Nitrogen concentration (Nc) in leaves, in each stage of sugar beet development, is the major factor stimulating the accumulation of dry matter in leaves, which in turn affects the dry matter concentration in storage roots and, consequently, determines sugar beet yields. This thesis was verified based on the data obtained from a static field experiment conducted in 2001-2003, with eight fertilizing variants: without nitrogen (absolute control, PK), without one of the main nutrients (KN, PN), with a reduced amount of phosphorus and potassium (N + 25% PK, N + 50% PK) and the recommended amount of all basic nutrients (NPK, NP*K, P* – P in the form of PAPR). Nitrogen concentrations in leaves and storage roots of sugar beet tended to decline during the growing season, but the former tendency adhered to a linear-plateau model while the latter corresponded to an exponential one. This discrepancy, revealed in the second part of the season, can be considered as an indicator of a high yield of storage roots, especially in years favorable for sugar beet vegetation. The growth analysis allowed us to determine the time and the maximum rate of canopy and storage root growth during the season. Irrespective of the fertilizing variant, both organs of sugar beet reached the maximum rate of growth from 92 to 113 day after sowing (DAS). Plants grown under conditions of ample water and nutrient supply (2001) reached a three-fold higher rate of leaf growth than in dry years (2002, 2003). The storage root showed much smaller differences in the absolute rate of growth. However, the effect of fertilizing variants was stronger, especially from 92 DAS onwards. Trends of the relative growth rate for each of the two tested plant organs were very similar. The highest growth rate for both organs occurred in early stages of sugar beet development and then progressively declined. Nevertheless, only this growth parameter responded significantly during the season to the variability of Nc in both sugar beet organs. The relationships showed that sugar beet plants could compensate the dry matter growth rate during early stages of sugar beet development, especially in years favorable for sugar beet growth. The impact of nitrogen concentrations in leaves on the relative storage root growth dynamics was curvilinear in 2001 but linear in the other years, i.e., the ones when droughts were frequent. At the same time, the relationship between Nc and storage root fraction was always linear. This type of a relationship clearly demonstrates the natural conservatism of the storage root to its variable nitrogen concentration during the growing season.
Koncentracja azotu w liściach buraka cukrowego w każdej fazie rozwoju rośliny jest głównym czynnikiem wpływającym na tempo akumulacji suchej masy liści, tym samym na koncentrację składnika w korzeniu spichrzowym, a w konsekwencji kształtującym dynamikę jego wzrostu. Tak sformułowana teza została zweryfikowana na podstawie danych uzyskanych w doświadczeniu polowym, statycznym, prowadzonym w latach 2001-2003, z ośmioma wariantami nawozowymi: bez azotu (kontrola absolutna, PK), bez jednego głównego makroskładnika (NK, NP), ze zredukowana dawką P i K (N + 25% PK; N + 50% PK) oraz z zalecaną dawką składników (NPK, NP*K, P* — P w nawozie fosforowym, tzw. wzbogaconym). W okresie wegetacji zawartość azotu w liściach i korzeniu spichrzowym buraka wykazywała trendy spadkowe, lecz ujawniające się odmiennie, odpowiednio jako model liniowo-plateau i potęgowy. Niezgodność ta, pojawiająca się w drugiej części sezonu, może być traktowana jako wskaźnik dużego plonu korzeni, zwłaszcza w latach optymalnych dla wegetacji buraka cukrowego. Zastosowana analiza wzrostowa pozwoliła określić termin i wartość maksymalnej szybkości wzrostu liści i korzeni w okresie wegetacji. Niezależnie od wariantu nawozowego, maksymalne wartości wzrostu obu organów wystąpiły w okresie od 92. do 113. dnia od siewu. Buraki cukrowe rosnące w warunkach optymalnego zaopatrzenia w wodę (2001) osiągnęły 3-krotnie większą szybkość wzrostu liści niż w latach z suszą (2002, 2003). W korzeniach spichrzowych wykazano znacznie mniejsze różnice wskaźnika, jakim jest absolutna szybkości wzrostu. Jednakże ujawnił się dużo większy wpływ wariantów nawozowych, zwłaszcza w drugiej części sezonu wegetacyjnego. Trendy przyrostu suchej masy, rozpatrywane oddzielnie dla obu organów buraka, były bardzo podobne. Maksymalne wartości wystąpiły w początkowym okresie wegetacji, podlegając następnie stopniowemu spadkowi. Jednakże tylko ten wskaźnik wzrostu wykazał istotny związek z koncentracją azotu w obu częściach buraka cukrowego. Zależności korelacyjne wykazały, że rośliny były w stanie kompensować szybkość wzrostu w początkowym okresie wegetacji, zwłaszcza w roku o optymalnym przebiegu pogody (2001). Wpływ koncentracji azotu w liściach na względną dynamikę wzrostu masy korzenia spichrzowego okazał się krzywoliniowy w roku 2001 i prostoliniowy w pozostałych latach (z częstymi suszami). Natomiast relacje między koncentracją azotu w korzeniu spichrzowym i jego udziałem w biomasie całkowitej buraka były zawsze liniowe. Ten model relacji podkreśla naturalny konserwatyzm korzenia spichrzowego w reakcji na zmienną koncentrację azotu w tej części rośliny w okresie wegetacji.
Źródło:: Journal of Elementology; 2012, 17, 3
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Barlog, P." wg kryterium: Autor

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Autor

Typ dokumentu

Język