Wszystkie pola: zanieczyszczenie gleby - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Response of bacteria to soil contamination with heavy metals
Reakcja bakterii na zanieczyszczenie gleby metalami ciezkimi
Autorzy:: Wyszkowska, J
Kucharski, J.
Borowik, A.
Boros, E.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/13797.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: Arthrobacter
bacteria
Pseudomonas
cadmium
zinc
lead
nitrogen immobilizing bacteria
copiotrophic bacteria
ammonifying bacteria
copper
soil
contamination
cellulolytic bacteria
heavy metal
Opis:: The effect of contamination of loamy sand with single heavy metals (Cd2+, Cu2+, Zn2+, Pb2+) and with their mixtures on the number of copiotrophic, ammonifying, nitrogen immobilising, cellulolytic bacteria and bacteria of the Arthrobacter and Pseudomonas genera was examined in a pot experiment. The research was performed in two series: with soil sown with oat and unsown soil. It was found that the sensitivity of bacteria to Cd2+, Cu2+, Zn2+ and Pb2+ is a specific characteristic related to the content of these metals in soil and to the method of soil use. The development of the bacteria of Arthrobacter and Pseudomonas was most strongly inhibited in the soil sown with oat, while ammonifying, nitrogen immobilising, and cellulolytic bacteria were most inhibited in the unsown soil. Copiotrophic, cellulolytic, nitrogen immobilising and ammonifying bacteria proved to be more resistant to this contamination than bacteria of Arthrobacter and Pseudomonas genera. Increasing the number of heavy metals simultaneously contaminating the soil to two (Cd2+ and Cu2+; Cd2+ and Zn2+; Cd2+ and Pb2+) and to three (Cd2+, Cu2+ and Zn2+; Cd2+, Cu2+, and Pb2+; Cd2+, Pb2+ and Zn2+) generally did not increase the intensity of their effect on the examined bacteria. Changes brought about by these mixtures were usually similar to changes caused by individual heavy metals.
W doświadczeniu wazonowym badano wpływ zanieczyszczenia piasku gliniastego pojedynczymi metalami ciężkimi (Cd2+, Cu2+, Zn2+, Pb2+) i ich mieszaninami na liczebność bakterii kopiotroficznych, amonifikacyjnych, immobilizujących azot, celulolitycznych oraz bakterii z rodzaju Arthrobacter i Pseudomonas. Badania wykonano w dwóch seriach: z glebą obsianą owsem i nieobsianą. Stwierdzono, że wrażliwość bakterii na Cd2+, Cu2+, Zn2+ i Pb2+ jest cechą specyficzną związaną z zawartością tych metali w glebie oraz sposobem jej użytkowania. Rozwój bakterii z rodzaju Arthrobacter oraz Pseudomonas był intensywniej hamowany w glebie obsianej owsem, natomiast bakterii amonifikacyjnych, immobilizujących azot oraz celulolitycznych – w glebie nieobsianej. Bardziej odporne na te zanieczyszczenia okazały się bakterie kopiotroficzne, celulolityczne, immobilizujace azot i amonifikacyjne niż bakterie z rodzaju Arthrobacter i Pseudomonas. Zwiększenie liczby metali ciężkich jednocześnie zanieczyszczających glebę do dwóch (Cd2+ i Cu2+; Cd2+ i Zn2+; Cd2+ i Pb2+) i trzech (Cd2+, Cu2+ i Zn2+; Cd2+, Cu2+ i Pb2+, Cd2+, Pb2+ i Zn2+) z reguły nie zwiększało intensywności ich oddziaływania na badane bakterie. Zmiany wywołane przez te mieszaniny były zazwyczaj zbliżone do zmian powodowanych przez pojedyncze metale ciężkie.
Źródło:: Journal of Elementology; 2008, 13, 3
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Response of perennial ryegrass (Lolium perenne L.) to soil contamination with zinc
Reakcja życicy trwałej (Lolium perenne L.) na zanieczyszczenie gleby cynkiem
Autorzy:: Zalewska, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/16114.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:: Phytoremediation is one of the ways of removing toxic metals from soil. Phytoremediation relies on using plants which are highly capable of absorbing heavy metals to remove them from soil. In order to determine the effect of the degree of soil contamination with zinc on the production of biomass and concentration of zinc in ryegrass, a pot experiment was carried out, consisting of 6 treatments in which gradually increasing doses of zinc were used: control treatment (without zinc), 25, 50, 100, 200 and 400 mg Zn kg–1 off soil. The experiment was conducted on two types of soil, different in the cation exchange capacity: sand and sandy loam. The tested plant was perennial ryegrass cv. Nira. The toxic effect of zinc on the growth of ryegrass was much more pronounced in the case of plants grown on sand than on sandy loam. When ryegrass was grown on sand, the toxic effect of zinc was observable even when the lowest rate of zinc had been introduced to soil: the biomass of the first cut was considerably depressed. On sandy loam, the toxic effect of zinc was not manifested until the highest rate of the contaminant had been introduced to soil (400 mg Zn kg–1 of soil). The experiment has demonstrated the presence of a strong, statistically verified correlation between the content of zinc in soil extracted in 1 M HCl and the concentration and uptake of this metal in the following cuts of ryegrass. The concentration of zinc in grasses from the first cut was very high: 1660 mg Zn kg–1 d.m. on sand and 1200 mg Zn kg–1 d.m. on sandy loam. A one-year cultivation of perennial ryegrass only slightly lowered the content of zinc in soil. Although the concentration of zinc in harvested grass was very high, the total uptake was just a small percentage (1-2%) of the quantity of this metal introduced to soil. Perennial ryegrass cv. Nira is capable of accumulating very high amounts of zinc and is well tolerant to a high content of Zn in soil, which is why it can be used for sowing on land polluted with this heavy metal.
Jednym ze sposobów oczyszczania gleb z toksycznych metali jest fitoremediacja, polegająca na wykorzystaniu roślin o dużej zdolności do pobierania znacznych ilości metali ciężkich do usuwania ich z gleby. W celu określenia wpływu stopnia zanieczyszczenia gleby cynkiem na produkcję biomasy i koncentrację cynku w życicy trwałej wykazano doświadczenie wazonowe, składające się z 6 obiektów, na których zastosowano wzrastające ilości cynku: obiekt kontrolny (bez Zn), 25, 50, 100, 200 i 400 mg Zn kg–1 gleby. Doświadczenie prowadzono na dwóch glebach, różniących się pod względem pojemności sorpcyjnej: piasku i glinie piaszczystej. Rośliną testowaną była życica trwała, odmiany Nira. Toksyczne działanie cynku na wzrost życicy ujawniło się w znacznie większym stopniu w przypadku uprawy na piasku niż na glinie piaszczystej. W doświadczeniu na piasku już po zastosowaniu najmniejszej dawki cynku (25 mg Zn kg–1 gleby) nastąpiło istotne zmniejszenie masy pierwszego odrostu traw, natomiast na glinie piaszczystej toksyczne działanie cynku ujawniło się dopiero po największym zanieczyszczeniu gleby tym metalem (400 mg Zn kg–1 gleby). Badania wykazały istnienie silnej, statystycznie udowodnionej korelacji między zawartości ą cynku w glebie, ekstrahowanego 1 M HCl, a koncentracją oraz pobraniem Zn z plonem kolejnych odrostów życicy. Wraz ze wzrostem zanieczyszczenia gleby cynkiem istotnie zwiększała się koncentracja oraz pobranie tego metalu przez trawy. Stężenie cynku w życicy pierwszego odrostu, rosnącej na glebie o największym zanieczyszczeniu tym metalem, było bardzo wysokie i wynosiło 1660 mg Zn kg–1 s.m. na piasku oraz 1200 mg Zn kg–1 s.m. na glinie piaszczystej. Jednoroczna uprawa życicy trwałej tylko nieznacznie wpłynęła na zmniejszenie zawartości cynku w glebie. Pomimo bardzo wysokiej koncentracji cynku w trawach całkowite pobranie stanowiło tylko niewielką część (1-2,5%) ilości tego metalu wprowadzonego do gleby. Życica trwała odmiany Nira charakteryzuje się zdolnością do akumulacji bardzo dużych ilości cynku oraz dobrze znosi wysoką koncentrację Zn w glebie, dlatego może być wykorzystywana do zasiedlania terenów zanieczyszczonych tym metalem ciężkim.
Źródło:: Journal of Elementology; 2012, 17, 2
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Resistance of dehydrogenases, catalase, urease and plants to soil contamination with zinc
Oporność dehydrogenaz, katalazy, ureazy i roślin na zanieczyszczenie gleby cynkiem
Autorzy:: Borowik, A.
Wyszkowska, J.
Kucharski, M.
Kucharski, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/13935.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:: Pot trials on growing plants were conducted in order to determine the resistance of dehydrogenases, catalase and urease as well as the plants themselves to soil contamination with zinc. The experimental variables were: the type of soil (loamy sand and sandy loam), degree of soil pollution with zinc from 0 to 600 mg Zn2+ kg-1 d.m., and plant species (oat, spring rape and yellow lupine). Samples of soil were tested to determine the activity of dehydrogenases, catalase and urease as well as its physicochemical properties. Based on the enzymatic activity of soil and the dry matter of harvested plants, the resistance of enzymes and each of the crops was determined to excessive amounts of zinc in soil with different grain-size distribution. It was concluded that zinc contamination significantly inhibited the activity of dehydrogenases, catalase and urease. With respect to their sensitivity to zinc, the enzymes were arranged in the following order: dehydrogenases > urease > catalase. The plant species and grain-size distribution of soil determined the resistance of the enzymes to zinc pollution. Dehydrogenases were most resistant to zinc in soil cropped with oat, urease – in soil under spring rape and catalase – in soil sown with yellow lupine. Dehydrogenases and urease were more resistant to the adverse influence of zinc in sandy loam than in loamy sand, contrary to catalase, which was less vulnerable in loamy sand than in sandy loam. Tolerance of plants to zinc pollution proved to be a species-specific characteristic. Yellow lupine was most sensitive to excess zinc in soil, while oat was most resistant to the said contamination out of the three examined plant species.
W badaniach wegetacyjnych wazonowych, których celem było określenie oporności dehydrogenaz, katalazy i ureazy oraz roślin na zanieczyszczenie gleby cynkiem, czynnikami zmiennymi w doświadczeniu były: rodzaj utworu glebowego (piasek gliniasty i glina piaszczysta), stopień zanieczyszczenia gleby cynkiem (od 0 do 600 mg Zn2+ kg-1 s.m. gleby) oraz gatunek uprawianej rośliny (owies, rzepak jary i łubin żółty). W próbkach gleby określono aktywność dehydrogenaz, katalazy i ureazy oraz właściwości fizykochemiczne. Na podstawie aktywności enzymów oraz plonu suchej masy roślin określono oporność enzymów oraz poszczególnych gatunków roślin na nadmierne ilości cynku w glebach o zróżnicowanym składzie granulometrycznym. Stwierdzono, że zanieczyszczenie cynkiem hamuje istotnie aktywność dehydrogenaz, ureazy i katalazy. Enzymy pod względem wrażliwości na cynk uszeregowano następująco: dehydrogenazy > ureaza > katalaza. Gatunek roślin oraz skład granulometryczny gleby determinował oporność enzymów na zanieczyszczenie cynkiem. Dehydrogenazy najbardziej oporne na negatywne działanie cynku były w glebie pod uprawą owsa, ureaza – rzepaku jarego, a katalaza – łubinu żółtego. Dehydrogenazy i ureaza są bardziej oporne na działanie cynku w glinie piaszczystej niż w piasku gliniastym, a katalaza odwrotnie – bardziej oporna w piasku gliniastym niż w glinie piaszczystej. Wrażliwość roślin na zanieczyszczenie cynkiem okazała się być cechą gatunkową. Spośród badanych roślin najbardziej wrażliwy na nadmiar cynku w glebie był łubin żółty, a najmniej – owies.
Źródło:: Journal of Elementology; 2014, 19, 4
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Response of maize (Zea mays L.) to soil contamination with copper depending on applied contamination neutralizing substances
Reakcja kukurydzy (Zea mays L.) na zanieczyszczenie gleby miedzią w zależności od zastosowanych dodatków neutralizujących
Autorzy:: Zolnowski, A.C.
Busse, M.K.
Zajac, P.K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14718.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:: Copper is an essential trace element in living organisms, but its excess interferes with metabolic transformations in plant, animal and human cells. The uptake of copper from contaminated soils can be regulated, for example, by soil liming or application of other substances which enhance soil adsorption capacity and Cu binding in the substrate. The purpose of this study has been to assess the response of maize to soil contamination with copper depending on the applied neutralizing substances. The tested factors were increasing concentrations of Cu in soil: 0, 200, 400 and 600 mg Cu kg ?1 dm, and soil application of mineral (lime, loam and zeolite) and organic (manure, peat and bark) neutralizing substances. Soil contamination with copper within the range of 200 to 600 mg kg ?1 of soil caused reduction in maize yields. Positive influence such as alleviation of the harmful effect of copper contamination was demonstrated by lime and manure, which enhanced yields of maize, especially in the series polluted with 200 and 400 mg Cu kg ?1 . The other soil amending substances, especially peat added in amounts of 400 and 600 mg kg ?1 of soil, caused aconsiderable depression in maize yields. A linear dependence has been demonstrated between the concentration of Cu in maize plants and the content of Cu in the substrate, with the root content of Cu being on average six-fold higher than in aerial organs. Mineral soil amendments significantly decreased the BTC index in maize compared to organic substances, and lime as well as pine bark decreased the BCF index to 2.33 and 1.67 versus the value of 4.21 found in the control treatment without any neutralizing substances. The uptake of copper depended on the volume of yield and ? to a lesser degree ? on the concentration of Cu in plants. The uptake of copper by plants was the highest in treatmentscontaminated with a rate of 200 mg Cu kg ?1 , which was the consequence of higher yields from that treatment than from the plots polluted with 400 or 600 mg Cu kg ?1 of soil.
Źródło:: Journal of Elementology; 2013, 18, 3
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "zanieczyszczenie gleby" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język