Wszystkie pola: glucosidase activity - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Activity of beta-glucosidase, arylsulfatase and phosphatases in soil contaminated with copper
Aktywnosc beta-glukozydazy, arylosulfatazy i fosfataz w glebach zanieczyszczonych miedzia
Autorzy:: Wyszkowska, J
Kucharski, M.
Kucharski, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14356.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: beta-glucosidase activity
arylsulphatase
phosphatase
soil contamination
copper
resistance
Opis:: A pot experiment was carried out to determine the effect of soil (loamy sand and sandy loam) contamination with copper doses of 0, 150, 450 mg Cu·kg-1 d.m. soil on the activity of β-glucosidase (EC 3.2.1.21), acid phosphatase (EC 3.1.3.2), alkaline phosphatase (EC 3.1.3.1) and arylsulfatase (EC 3.1.6.1) in soil. The resistance of these enzymes to copper pollution was also estimated. Soil samples were contaminated with copper chloride. The experiment was carried out in five replications, in two series. The first series was performed on uncropped soil and the second one — on cropped soil. The experimental plants were oat, spring rape and yellow lupine. The activity of soil enzymes was determined in the analyzed samples on the 25th and the 50th day of the experiment. The results of the experiment showed that copper contamination in doses of 150 mg to 450 mg·kg-1 soil significantly inhibits soil’s biochemical activity. The sensitivity of the tested enzymes to copper was determined in the following order: alkaline phosphatase > arylsulfatase > acid phosphatase > β-glucosidase. The resistance of the above enzymes to copper depended on the cultivated plant spe- cies, soil type and the type of soil use and management. In samples of sandy loam, copper induced the smallest change in the activity of acid phosphatase and alkaline phosphatase, and in loamy sand — in the activity of arylsulfatase and acid phosphatase. In uncropped soil, copper was the least effective in changing the activity of arylsulfatase and acid phosphatase. All of the tested enzymes were less resistant to copper contamination in cropped than in uncropped soil. In soil planted with oat, β-glucosidase was the most resistant and arylsulfatase was the least resistant enzyme to copper contamination. In samples sown with spring rape, the analogous enzymes were arylsulfatase and alkaline phosphatase. In yellow lupine treatments, alkaline phosphatase was the most and β-glucosidase was the least resistant enzyme.
W doświadczeniu wazonowym badano wpływ zanieczyszczenia gleby (piasku gliniastego oraz gliny piaszczystej) miedzią w dawkach: 0, 150, 450 mg Cu·kg-1 s.m. gleby na aktywność: β-glukozydazy (EC 3.2.1.21), fosfatazy kwaśnej (EC 3.1.3.2), fosfatazy alkalicznej (EC 3.1.3.1) i arylosulfatazy (EC 3.1.6.1) w glebie. Określono także odporność tych enzymów na zanieczyszczenie miedzią. Glebę zanieczyszczano chlorkiem miedzi. Badania prowadzono w 5 powtórzeniach, w dwóch seriach. W pierwszej serii doświadczenia gleba była nieobsiana roślinami, w drugiej — obsiana. Roślinami doświadczalnymi były: owies, rzepak jary i łubin żółty. W 25. i 50. dniu trwania eksperymentu oznaczono w próbkach glebowych aktywność enzymów glebowych. Stwierdzono, że zanieczyszczenie gleby miedzią w zakresie od 150 mg do 450 mg·kg-1 gleby istotnie hamuje jej aktywność biochemiczną. Testowane enzymy, pod względem wrażliwości na miedź, można uszeregować następująco: fosfataza alkaliczna > arylosulfataza > fosfataza kwaśna > β-glukozydaza. Odporność enzymów na działanie miedzi zależała od gatunku uprawianej rośliny, rodzaju gleby i sposobu jej użytkowania. W glinie piaszczystej miedź wywołała najmniejsze zmiany w aktywności fosfatazy kwaśnej i fosfatazy alkalicznej, natomiast w piasku gliniastym — β-glukozydazy oraz arylosulfatazy. W glebie nieobsianej roślinami miedź wywoływała najmniejsze zakłócenia w aktywności arylosulfatazy i fosfatazy kwaśnej. W glebie obsianej roślinami wszystkie testowane enzymy były mniej odporne na zanieczyszczenie miedzią niż w glebie obsianej. Najbardziej odpornym enzymem na działanie miedzi pod uprawą owsa była β-glukozydaza, a najmniej — arylosulfataza, pod uprawą rzepaku jarego, odpowiednio — arylosulfataza i fosfataza alkaliczna, natomiast pod uprawą łubinu żółtego najbardziej odporna była fosfataza alkaliczna, a najmniej β-glukozydaza.
Źródło:: Journal of Elementology; 2010, 15, 1; 213-226
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Soil beta-glucosidase activity under winter wheat cultivated in crop rotation systems depleting and enriching the soil in organic matter
Aktywnosc beta-glukozydazy glebowej spod pszenicy ozimej w zmianowaniu zubozajacym i wzbogacajacym glebe w materie organiczna
Autorzy:: Piotrowska, A
Koper, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/13849.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: soil enzyme
beta-glucosidase
enzyme activity
wheat
winter wheat
plant cultivation
crop rotation system
soil
organic matter
farmyard manure
nitrogen fertilization
lessive soil
Opis:: β-glucosidase (E.C. 3.2.1.21), an enzyme involved in cellulose degradation, plays an important role in the soil organic carbon cycle. Cellulose is the most abundant organic compound in the biosphere so a product of its enzymatic hydrolysis is important as an energy source for soil microorganisms. Since β-glucosidase is very sensitive to different factors, determination of its activity might be helpful in soil quality monitoring. The objective of the study was to assess the effect of various doses of farmyard manure (FYM) and mineral nitrogen on β-glucosidase activity in soil samples taken under winter wheat cultivated in crop rotation systems depleting soil from organic matter (A) and enriching soil in organic matter (B). Soil samples were taken in 2002 from a two-factor fertilization experiment carried out as randomized sub-blocks cropped with winter wheat cultivated on lessivé soil. The experiment was located at the Experimental Station of the Institute of Tillage and Soil Science in Grabowo on the Vistula River. All fertilization combinations included FYM (0, 20, 40, 60 and 80 t.ha–1) and nitrogen fertilization (0, 40, 80 and 120 kg ha–1). The activity of β-glucosidase was determined according to Eivazi, Tabatabai (1988). The enzyme activity ranged 3.604-7.041 mM pNP g–1 h–1 in soil samples taken from crop rotation A and between 4.931-7.445 mM pNP g–1 h–1 in those collected from the crop rotation enriching the soil in organic matter. These data were closely related to the applied FYM and nitrogen fertilization doses. Moreover, β-glucosidase activity depended significantly on sampling dates. Enzyme activity was closely connected with soil organic carbon and total nitrogen content, which was confirmed by highly significant correlation coefficients between these parameters (r=0.611-0.770 for Corg, and r=0.844-0.912 for Nog; p<0.01 and p<0.001).
Biorąca udział w rozkładzie celulozy β-glukozydaza (E.C. 3.2.1.21) odgrywa ważną rolę w obiegu węgla w glebie. Jak wiadomo, celuloza to jeden z najobficiej występujących związków organicznych w biosferze, a produkt jego hydrolizy enzymatycznej stanowi cenne źródło energii dla mikroorganizmów glebowych. Ponieważ β-glukozydaza jest bardzo czuła na działanie różnorodnych czynników, oznaczanie jej aktywności może być pomocne w monitorowaniu jakości gleby. Celem pracy było określenie wpływu zróżnicowanych dawek obornika i nawożenia azotowego na aktywność β-glukozydazy w próbkach gleby spod pszenicy ozimej uprawianej w zamianowaniu zubożającym (A) i wzbogacającym (B) glebę w materię organiczną. Próbki gleby do badań pobrano w 2002 r. spod pszenicy ozimej uprawianej na glebie płowej w dwuczynnikowym doświadczeniu nawozowym założonym metodą losowanych podbloków. Doświadczenie zlokalizowano w RZD w Grabowie nad Wisłą. W każdym z bloków zastosowano kombinacje nawozowe obornika (0, 20, 40, 60 i 80 t ha–1) oraz nawożenia azotowego (0, 40, 80 i 120 kg ha–1). Aktywność β-glukozydazy oznaczono wg metody EIVAZI, TABATABAI (1988). Kształtowała się ona w zakresie 3,604-7,041 mM pNP g–1 h–1 w próbkach gleby z doświadczenia A oraz 4,931-7,445 mM pNP g–1 h–1 w próbkach z doświadczenia B i pozostawała w ścisłej zależności od zastosowanych dawek obornika i azotu mineralnego. Aktywność β-glukozydazy zależała także istotnie od terminu pobrania próbek glebowych. Ponadto aktywność oznaczanego enzymu była ściśle powiązana z zawartością Corg i Nog, o czym świadczą uzyskane wysokie współczynniki korelacji (r = 0,611-0,770 – dla Corg, oraz r = 0,844-0,912 – dla Nog; p<0,01 i p<0,001).
Źródło:: Journal of Elementology; 2010, 15, 3; 593-600
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "glucosidase activity" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język