Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "odbiorca;" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Pozew jako gatunek tekstu urzędowego - założenia wstępne
Claim as a genre of official text – preliminary assumptions
Autorzy:
Kecmaniuk, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2206744.pdf
Data publikacji:
2017-04-13
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
pozew
gatunek
styl
tekst
nadawca
odbiorca
claim
genre
style
text
sender
recipient
Opis:
Praca podejmuje próbę charakterystyki pozwu w zakresie aspektu strukturalnego, pragmatycznego, poznawczego i stylistycznego. Pozew, bez wątpienia zaliczany do gatunków urzędowych, wykazuje cechy podania czy wniosku i poddany jest sformalizowanej strukturze. Jego występowanie jest zawężone tylko do instytucji sądowych. Surowa forma tego gatunku odrzuca zastosowanie ogólnie przyjętych, choćby w podaniach zwrotów grzecznościowych. Jednak w swej najważniejszej części – uzasadnieniu – pozew okazuje się być tworem silnie zindywidualizowanym, zależnym od kompetencji językowej i prawnej autora. W tym zakresie autor sam określa swój styl, który zależny jest od jego sytuacji życiowej i towarzyszących emocji.
The work attempts to characterize the claim in terms of structural, pragmatic, cognitive and stylistic aspects. The writ, undoubtedly classified as an official species, shows features of application and is subject to a formal structure. Its occurrence is limited only to judicial institutions. The crude form of this species rejects the generally accepted use in courtesy requests. However, in its most important part – the justification – the claim turns out to be a highly individualized creature, depending on the linguistic and legal competence of the author. In this regard, the author himself determines his style, which depends on his living situation and accompanying emotions.
Źródło:
Językoznawstwo; 2017, 11; 37-45
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ugoda jako gatunek tekstu urzędowego
Settlement agreement as an official text
Autorzy:
Żełubowska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38433530.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
ugoda
tekst
styl
gatunek
oficjalny
mediacja
nadawca
odbiorca
agreement
text
style
genre
official
mediation
sender
receiver
Opis:
Przedmiotem artykułu jest określenie kryteriów kategorii, które decydują o kwalifikacji porozumienia - ugody jako tekstu oficjalnego. Tekst umowy jest sformalizowany i ma charakterystyczną strukturę. Tekst ugody łączy w sobie właściwości tekstowe i instrumenty mocno osadzone w systemie prawnym. W artykule podkreślono znaczenie relacji między prawem i językiem oraz konieczność współpracy prawników i językoznawców w bieżących badaniach z zakresu tekstów. Autor podchodzi do tematyki tekstu ugody z perspektywy pragmalingwistycznej nauki o tekście, lingwistyki prawniczej. Umowa ugody jest to kompletny język akcji, który reprezentuje styl tekstu oficjalnego.
The subject of this article is the definition of category criteria which determine the qualification of a settlement agreement as an official text. The text of the agreement is formalized and have a characteristic structure. The text of a settlement combines textual properties and instruments firmly set in the legal system. The article underlines the importance of relations between law and language and the necessity of cooperation between lawyers and linguists in the on-going research in the field of texts. The author approaches the subject of settlement agreement text from the perspective of pragma-linguistic text science, legal linguistics. The settlement agreement is a complete action language that represents the style of the official text.
Źródło:
Językoznawstwo; 2015, 9; 185-194
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Językowe wyznaczniki eseju jako gatunku wypowiedzi
Lingual determinants of the essay as the species of the statement
Autorzy:
Kuźnik, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38432497.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
esej
gatunek wypowiedzi
tekst
ramka tekstowa
dyskurs
tytuł
podtytuł
nadawca
odbiorca
interakcja
zaimek osobowy
zaimek dzierżawczy
metafora
spójność strukturalna gatunku
teza
punkt
the essay
the species of the statement
the text
the textual frame
the discourse
the title
the subtitle
the sender
the recipient
the interaction
the personal pronoun
the possessive pronoun
the metaphor
the structural cohesion of the species
the thesis
the point
Opis:
Polskie słowo esej pochodzi od angielskiego słowa essey i oznacza szkic literacki. Autorem eseju jest osoba z kręgu nauk humanistycznych, która podejmuje polemikę z konkretnymi problemami, zagadnieniami, tropami ideologicznymi, na które z powodów osobistych chcę zwrócić uwagę. Autorzy pojawiają się w tekście najczęściej za pomocą czasowników w pierwszej osobie liczby pojedynczej w czasie przeszłym lub teraźniejszym. W swojej narracji nie zapomina o przejściu czytelnika od „ja” do „my” w dalszej części tekstu. Eseista zaznacza także obecność czytelnika w tekście za pomocą zaimków osobowych i dzierżawczych oraz stosując różne formy zwracania się. Nadawca i odbiorca pozostają we wzajemnym oddziaływaniu, w którym rola eseisty polega na przekazaniu subiektywnego punktu widzenia i zachęceniu czytelnika do refleksji. Z drugiej strony rolą odbiorcy jest krytyczne podejście i przyjęcie postawy wobec poruszanych kwestii. Bardzo ważnym elementem w strukturze każdego gatunku prasowego jest tytuł, który ma za zadanie zachęcić czytelnika do przeczytania i streszczenia tekstu. Te dwie funkcje można zrealizować za pomocą metafor i podtytułu. Korzystając z tytułów, autorzy mogą prowadzić z czytelnikiem różne gry intertekstualne i metatekstowe. Ramki tekstowe są podstawowym elementem integralności strukturalnej gatunku. Początek wystąpienia stanowi wprowadzenie czytelnika w tematykę eseju, która może być wyrażona bezpośrednio lub może być jasna po zapoznaniu się z kontekstem. Zakończenie eseju stanowi podsumowanie rozważań: tezy, puenty lub opinii polemicznej, które nie wyczerpuje treści tematu, pozostawiając miejsce na własne wnioski czytelnika. Esej jest gatunkiem wypowiedzi, w którym wyraźnie zaznacza się subiektywne podejście do poruszanego tematu. Wybrane zagadnienia są szczegółowo analizowane, a ostateczna ocena pozostawiana jest odbiorcy.  
The Polish word esej comes from the English word essay and means literary sketch. The author of the essay is a person from the circle of humanities who undertakes the polemic with concrete problems, issues, track of ideologies, which for some personal reasons, I want to pay attention to. The authors mostly appear in the text by using verbs in the singular first person in the past or present tense. In his narrative he or she does not forget about the reader moving from I to we in the further parts of the text. The essayist also marks the presence of the reader in the text by using personal pronouns and possessives, and by the use of various forms of address. The sender and receiver are in mutual interaction, in which the essayist’s role rests on transmission of the subjective point of view and encouragement the reader to reflection. On the other hand the receiver’s role is the critical approach and assume an attitude to the raised issues.  A very important element in the structure of every press species is title, which is designed to encourage the reader to read and summarize text. These two functions can be implemented with the use of metaphors and subtitle. Using the titles authors can play different intertextual and metatextual games with the reader. Text frames are a fundamental element of the structural integrity of the species. The beginning of the speech is the introduction of the reader to the subject of the essay, which can be expressed directly or can be clear after reading the context. The ending of the essay is a summary of considerations: thesis, punch line or polemical opinion, which does not exhaust the content of the subject, leaving space for the reader’s own conclusions. The essay is a genre of expression, in which theessay is clearly marked subjective approach to the addressed subject. Selected issue are accurately analyzed, and a final assessment is left for the recipient.
Źródło:
Językoznawstwo; 2015, 9; 141-160
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies