Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "wykroczenie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Wykroczenie posiadania niebezpiecznych przedmiotów w miejscu publicznym w okolicznościach wskazujących na zamiar ich użycia w celu popełnienia przestępstwa
    Autorzy:
    Krajewski, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392242.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    dangerous objects
    public place
    misdemeanor
    niebezpieczne przedmioty
    miejsce publiczne
    wykroczenie
    Opis:
    Posiadanie niebezpiecznych przedmiotów w miejscu publicznym w okolicznościach wskazujących na zamiar ich użycia w celu popełnienia przestępstwa jest wykroczeniem. Konstrukcja ta pozostaje w sprzeczności z zasadą odpowiedzialności karnej za czyn, gdyż ustawodawca wprowadził odpowiedzialność nie za sam fakt posiadania takich przedmiotów, lecz w powiązaniu z zamiarem ich użycia w celu popełnienia przestępstwa. Jest to więc rozwiązanie co najmniej kontrowersyjne, które powinno być zmienione tak, aby wykroczeniem było samo posiadanie takich przedmiotów w miejscu publicznym poza czynnościami zawodowymi lub rekreacyjnymi. Przepis ten jako taki jest bowiem potrzebny dla zapobiegania i zwalczania zachowań polegających na posiadaniu niebezpiecznych narzędzi w miejscach publicznych.
    Possession of dangerous objects in a public place in circumstances indicating intent to use them to commit crime is a misdemeanour. This concept is contrary to the principle of legal liability for an act, because the legislator introduced liability not for the possession of such objects itself, but for intent to use them to commit a crime. Such a solution is at least controversial and ought to be changed so that the possession of such objects in a public place, with the exception of their use for professional or recreational purposes, is a misdemeanour. The provision itself is necessary for the prevention and fighting against the habit of carrying dangerous objects in public places.
    Źródło:
    Ius Novum; 2016, 10, 3; 136-146
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Use of indecent words in a public place as a misdemeanour
    Autorzy:
    Gołda - Sobczak, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1342019.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    wykroczenie
    obyczajność publiczna
    słowa nieprzyzwoite
    pornografia
    wulgaryzmy
    misdemeanour
    public decency
    indecent words
    pornography
    profanity
    Opis:
    An offence involving in the use of indecent words in a public place is one of the acts classified in Chapter XVI Misdemeanour Code that violates public decency. Its subject matter consists in placing an obscene announcement, inscription or drawing or using obscene words in a public place. Both the notion of public morality and the sign of indecency are indeterminate in nature. Similarly, the concept of an “obscene word” is not very precise. Both public morality and obscenity are highly relative, perceived differently by different social groups and considered more or less acceptable depending on the age of the audience. The pursuit of offences involving the use of indecent words cannot, however, be selective. One should distinguish between the use of vulgar words as an insult and a specific “interlude”.
    Wykroczenie polegające na używaniu w miejscu publicznym słów nieprzyzwoitych jest jednym z czynów stypizowanych w rozdziale XVI Kodeksu wykroczeń godzących w obyczajność publiczną. Jego strona przedmiotowa polega na umieszczeniu nieprzyzwoitego ogłoszenia, napisu lub rysunku, albo używaniu słów nieprzyzwoitych. Zarówno pojęcie obyczajności publicznej, jak i znamię nieprzyzwoitości mają charakter niedookreślony. Podobnie mało precyzyjne jest pojęcie „słowa nieprzyzwoitego”. Zarówno obyczajność publiczna, jak i nieprzyzwoitość są wysoce relatywne, postrzegane są różnie przez różne grupy społeczne i uznawane za mniej lub bardziej dopuszczalne w zależności od wieku odbiorcy. Ściganie wykroczeń polegających na używaniu słów nieprzyzwoitych nie może być jednak selektywne. Odróżnić należy posługiwanie się słowem wulgarnym jako wyzwiskiem od traktowania go jako swoisty „przerywnik”.
    Źródło:
    Ius Novum; 2019, 13, 4; 58-72
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego materialnego, prawa karnego skarbowego i prawa wykroczeń za 2021 rok
    Autorzy:
    Stefański, Ryszard A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2147030.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-31
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    fałszywe zeznania
    handel w niedziele i święta
    odpowiedzialność karna
    przemoc
    przestępstwo
    środek karny
    wykroczenie
    zamiana kary
    Opis:
    Artykuł ma charakter naukowo-badawczy, a jego przedmiotem jest analiza uchwał i postanowień Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego materialnego, prawa karnego skarbowego i prawa wykroczeń wydanych w 2021 r., w wyniku rozpatrzenia tzw. pytań prawnych. Dotyczyły one: pojęcia przestępstwa z użyciem przemocy (art. 41a § 1 k.k.), odpowiedzialności za złożenie fałszywych zeznań z obawy przed grożącą odpowiedzialnością karną (art. 233 § 1a k.k.), charakteru losowego gry hazardowej (art. 2 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych), zamiany kary prawomocnie orzeczonej za przestępstwo w wypadku przekształcenia przestępstwa w wykroczenie (art. 2a§ 1 k.w.) oraz pojęcia „przeważająca działalność” gospodarcza, zawartego w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta. Podstawowym celem naukowym była ocena zasadności dokonanych przez ten organ interpretacji przepisów regulujących zagadnienia prawne poddane Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia. Głównymi tezami badawczymi było wykazanie, że tzw. instytucja pytań prawnych kierowanych do Sądu Najwyższego spełnia ważną rolę w zapewnieniu jednolitości orzecznictwa sądów powszechnych i wojskowych, gdyż argumentacja stanowiska tego organu jest pogłębiona. Wyniki badania mają oryginalny charakter, ponieważ rozwijają twórczo interpretację zawartą w analizowanych rozstrzygnięciach. Badania mają przede w wszystkim zasięg krajowy. Artykuł ma istotne znaczenie dla nauki – zawiera pogłębioną analizę dogmatyczną oraz duży ładunek myśli teoretycznej, a także jest przydatny dla praktyki, wzbogacając argu-mentację Sądu Najwyższego lub przytaczając okoliczności uzasadniające poglądy odmienne.
    Źródło:
    Ius Novum; 2022, 16, 1; 133-163
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Criminal-law qualification of failure to pay social insurance contributions
    O karnoprawnej kwalifikacji zachowania polegającego na nieopłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne
    Autorzy:
    Kowalski, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1359702.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    składki
    ubezpieczenia społeczne
    odpowiedzialność karna
    wykroczenie
    płatnik składek
    contributions
    social insurance
    criminal liability
    offence
    social insurance contribution payer
    Opis:
    This article is a polemic against some views expressed by Krzysztof Ślebzak and Jacek Kosonoga in their paper entitled Liability of a social security contribution payer for calculation, deduction and submission of social security contributions [Odpowiedzialność płatnika składek za obliczanie, potrącanie i przekazywanie składek na ubezpieczenie społeczne], published in Ius Novum No. 3 of 2016. Appreciating the value of the views presented in the above study, the author disputes some of them concerning criminal-law qualification of a conduct consisting in failure to pay social insurance contributions. In the view of the author of this polemic, failing to pay social insurance contributions for an employee does not violate any of the employee rights in the area of social insurance that would be subject to protection by virtue of Article 218 § 1a Criminal Code. However, if the due contributions were deducted from the salary, failure to pay them may constitute the violation of an employee right resulting from employment, i.e. the right to remuneration for work. Only with reference to that part of unpaid contribution, is it possible to commit a crime under Article 218 § 1a Criminal Code. Furthermore, social insurance contributions in the part deducted from the salary of the insured person cannot be misappropriated, because they are neither material things nor a property right provided for in Article 284 § 1 Criminal Code. The author also suggests that a crime consisting in failure to pay social insurance contributions or other forms of social security premiums which are statutorily due to the ZUS Social Insurance Institution should be introduced to the Criminal Code.
    Artykuł jest polemiką z niektórymi poglądami wyrażonymi przez Krzysztofa Ślebzaka i Jacka Kosonogę w opracowaniu pt. „Odpowiedzialność płatnika składek za obliczanie, potrącanie i przekazywanie składek na ubezpieczenie społeczne”, opublikowanym w trzecim numerze „Ius Novum” z 2016 roku. Doceniając wartość rozważań zawartych w wymienionej publikacji, autor polemizuje jednak z częścią z nich, dotyczącą karnoprawnych kwalifikacji zachowań, polegających na nieopłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne. Zdaniem autora polemiki, nieopłacanie składek na ubezpieczenia społeczne pracownika nie narusza żadnego z praw pracownika z zakresu ubezpieczeń społecznych, które podlegałoby ochronie na podstawie art. 218 § 1a k.k. W części, w jakiej składki podlegające opłaceniu zostały potrącone z wynagrodzenia za pracę, ich nieopłacenie stanowić może jednak naruszenie prawa pracownika, wynikającego ze stosunku pracy – prawa do wynagrodzenia za pracę. W odniesieniu do tej tylko części nieopłaconej składki na ubezpieczenia społeczne możliwe jest popełnienie przestępstwa z art. 218 § 1a k.k. Ponadto składki na ubezpieczenia społeczne w części, w jakiej zostały potrącone z przychodu ubezpieczonego, nie mogą zostać przywłaszczone, ponieważ nie są one ani rzeczami, ani prawem majątkowym, o którym mowa w art. 284 § 1 k.k. Dodatkowo, autor postuluje wprowadzenie do Kodeksu karnego typu przestępstwa polegającego na nieopłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne lub składek na inne formy zabezpieczenia społecznego, do których poboru z mocy ustawy zobowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
    Źródło:
    Ius Novum; 2019, 13, 3; 57-77
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Program elektromobilności w Polsce a potrzeba reakcji karnej
    Autorzy:
    Leciak, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1338007.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-28
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    elektromobilność
    paliwa alternatywne
    strefy czystego transportu
    wykroczenie
    kara kryminalna
    electromobility
    alternative fuels
    clean transport zones
    misdemeanour
    criminal penalty
    Opis:
    Z mocy przepisów ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych przewidziano powołanie tzw. stref czystego transportu. Nieprzestrzeganie ograniczeń w dostępie do nich może natomiast wyczerpywać znamiona nowego typu wykroczenia określonego w art. 96c k.w. Opracowanie ma na celu ich możliwie kompleksową analizę, przy uwzględnieniu praktycznych aspektów funkcjonowania ww. przepisu.
    In accordance with the Act of 11 January 2018 on electromobility and alternative fuels, the creation of the so-called clean transport zones is stipulated. Failure to comply with the restrictions on entry to them can match the features of a new type of misdemeanour provided for in Article 96c of the Misdemeanour Code. The article aims to present its comprehensive analysis taking into account practical aspects of the above-mentioned provision.
    Źródło:
    Ius Novum; 2020, 14, 3; 38-49
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Statutory limits to penalty for misdemeanours against the provisions of the act on employment promotion and labour market institutions
    Autorzy:
    Kowalski, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1364008.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    misdemeanour
    out-of-code misdemeanours
    penal sanction
    employment
    promotion
    Labour Fund
    wykroczenie
    wykroczenia pozakodeksowe
    sankcja karna
    promocja zatrudnienia
    Fundusz Pracy
    Opis:
    The study contains an analysis of statutory limits to the penalty of a fine for misdemeanours classified in the Act on employment promotion and labour market institutions. The characteristic feature of those sanctions is their exceptional severity. The author points out that as a result of the amendments to the provisions of the Act on employment promotion and labour market institutions introduced by the acts passed in 2017, there is an excessive aggravation of penalties for the discussed misdemeanours, and in case of two of them, the maximum limit to the statutory penalty was determined at a higher level than for some crimes. Apart from the extremely high limits to most penalties classified in AEPLMI, subject of criticism are also too narrowly established limits to some penal sanctions as well as the lack of coherence of some of them with the regulations pertaining to misdemeanours against employees’ rights and misdemeanours consisting in failing to pay contributions to other types of social insurance than the Labour Fund.
    Niniejsze opracowanie poświęcono wybranym zagadnieniom z zakresu prawno-empirycznej problematyki warunków legalności przerywania ciąży. Podejmując stosowne w tym zakresie analizy, w pierwszej kolejności odwołano się do obowiązującego w Polsce ustawodawstwa, zezwalającego na przeprowadzenie zabiegów przerywania ciąży z przyczyn o charakterze medycznym, teratologicznym oraz kryminalnym. Wobec przygotowanych propozycji nowelizacyjnych (w tym zakresie nawiązano do projektów z 2013 r. i 2016 r.), zmierzających do zmiany wspomnianych regulacji, w dalszej części artykułu starano się naświetlić prezentowane wówczas poglądy polskiego społeczeństwa na temat obowiązujących w rodzimym ustawodawstwie przesłanek dopuszczalnej aborcji oraz projektowanych zmian prawnych. Analiza badań sondażowych pozwoliła zauważyć, że obecny kształt tzw. prawa aborcyjnego stanowi w istocie przykład rozwiązania ogólnie aprobowanego społecznie, co w konsekwencji oznaczałoby, iż uzasadnianie konieczności jego „drastycznego” przemodelowania „wolą opinii publicznej” pozostawałoby mało przekonujące, a wręcz świadczące o pewnego rodzaju nadużyciu.
    Źródło:
    Ius Novum; 2018, 12, 3; 53-69
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Concept of liability in Polish environmental law
    Autorzy:
    Radecki, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392733.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    ochrona środowiska
    odpowiedzialność cywilna
    karna i administracyjna
    przestępstwo
    wykroczenie
    delikt administracyjny
    environmental protection
    civil
    criminal and administrative liability
    crime
    misdemeanour
    administrative torts
    Opis:
    Environmental law, understood as a set of provisions governing the protection of components of the environment and the protection against harmful impact on the environment, has not been fully developed as a branch of law yet. In the several dozen years’ long history of the Polish environmental law, a special form of liability typical of environmental law has not come into being. We deal with a combination of three “classical” forms of such liability: civil, administrative and criminal. As far as civil liability is concerned, the legislator adopted a “code-related” concept, according to which civil liability is applicable only under the Civil Code with some modifications resulting from the Act – Environmental law. With regard to criminal liability in its two variants, i.e. for crimes and for misdemeanours, although neither the Criminal Code nor the Misdemeanour Code contains an exhaustive list of crimes and misdemeanours against the environment, through code-related rules of liability applicable to non-code crimes and misdemeanours, both Codes function as “clamps” fastening environmental criminal law sensu stricto (crimes) and sensu largo (crimes and misdemeanours). The situation is completely different concerning administrative liability for forbidden acts carrying administrative pecuniary penalties, which are called administrative torts. Liability for such acts already dominates liability in the environmental protection and evolution of legislation places liability for administrative torts closer to liability for crimes and misdemeanours giving grounds for differentiating environmental criminal law sensu largissimo (crimes, misdemeanours and administrative torts), which is not, however, built on a stable foundation determining general rules of liability.
    Prawo ochrony środowiska, rozumiane jako zbiór przepisów o ochronie komponentów środowiska i ochronie przed szkodliwymi oddziaływaniami na środowisko, nie jest jeszcze w pełni ukształtowaną gałęzią prawa. W kilkudziesięcioletniej historii polskiego prawa ochrony środowiska nie doszło do powstania szczególnej formy odpowiedzialności prawnej, właściwej tylko prawu ochrony środowiska. Mamy tu do czynienia z kombinacją trzech „klasycznych” form takiej odpowiedzialności: cywilnej, administracyjnej i karnej. Jeśli chodzi o odpowiedzialność cywilną, to ustawodawca przyjął koncepcję „kodeksową”, według której odpowiedzialność cywilna następuje na podstawie kodeksu cywilnego z modyfikacjami wniesionymi ustawą – Prawo ochrony środowiska. Jeśli chodzi o odpowiedzialność karną w obu wariantach, tj. za przestępstwa i za wykroczenia, to wprawdzie ani kodeks karny, ani kodeks wykroczeń nie zawierają wyczerpujących list przestępstw i wykroczeń przeciwko środowisku, ale poprzez kodeksowe zasady odpowiedzialności stosowane do przestępstw i wykroczeń pozakodeksowych oba kodeksy są klamrami spinającymi prawo karne środowiska sensu stricto (przestępstwa) i sensu largo (przestępstwa i wykroczenia). Zupełnie inaczej rzecz się ma z odpowiedzialnością administracyjną za czyny zabronione pod groźbą administracyjnej kary pieniężnej, zwane deliktami administracyjnymi. Odpowiedzialność za takie czyny już zajmuje dominującą pozycję w instrumentarium odpowiedzialności prawnej w ochronie środowiska, a ewolucja ustawodawstwa zbliża odpowiedzialność za delikty administracyjne do odpowiedzialności za przestępstwa i wykroczenia, dając podstawę do wyróżnienia prawa karnego środowiska sensu largissimo (przestępstwa, wykroczenia i delikty administracyjne), które wszakże nie jest zbudowane na trwałym fundamencie określającym generalne zasady odpowiedzialności.
    Źródło:
    Ius Novum; 2016, 10, 2; 63-78
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies