Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "wniosek" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Zaskarżalność rozstrzygnięć rektora o zawieszeniu studenta w prawach
    Autorzy:
    Ziółkowska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2147039.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-01
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    zawieszenie studenta w prawach
    domniemanie decyzji administracyjnej
    instancyjność pozioma
    wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy
    skarga do sądu administracyjnego
    Opis:
    Artykuł odnosi się do problematyki zaskarżalności rozstrzygnięć rektora o zawieszeniu studenta w prawach. Autorka podejmuje próbę określenia środków zaskarżenia z których student ma prawo skorzystać i skutków ich wniesienia. Kwestią główną jest konieczność delimitacji zawieszenia studentaw prawach jako kary dyscyplinarnej orzeczonej na skutek przeprowadzenia postępowania dyscyplinarnego przez komisję dyscyplinarną w trybie i na zasadach określonych w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce przy odpowiednim stosowaniu Kodeksu postępowaniakarnego od zawieszenia jako skutek decyzji administracyjnej wydanej przez rektora uczelni przed wszczęciem postępowania wyjaśniającego lub w toku postępowania dyscyplinarnego. Za punkt wyjścia uznano potrzebę określenia charakteru prawnego stosunku łączącego studenta z uczelniąjako zakładem administracyjnym zarządzanym przez rektora. Rozważania prowadzą do konieczności przyjęcia domniemania rozstrzygnięć rektora w przedmiotowej sprawie w formie decyzji administracyjnej. Dopiero przyjęcie tej optyki prowadzi do rekonstrukcji środków zaskarżenia,które umożliwiają studentowi – w odniesieniu do tych nieostatecznych – wykorzystać niedewoltywny środek ich zaskarżenia w postaci wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, wpisujący się w problematykę instancyjności poziomej albo skargę do sądu administracyjnego w trybie art. 52 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Wybór środka zaskarżenia ustawodawca pozostawił stronie. Aktualne pozostaje przy tym prawo studenta do wniesienia skargi do sądu administracyjnego od decyzji posiadających przymiot ostateczności.
    Źródło:
    Ius Novum; 2022, 16, 2; 152-169
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oddalenie obstrukcyjnego wniosku dowodowego
    Autorzy:
    Kosonoga, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1361915.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    postępowanie dowodowe
    wniosek dowodowy
    nadużycie praw procesowych
    obstrukcja procesowa
    evidentiary proceedings
    evidentiary motion
    misuse of procedural rights
    procedural obstruction
    Opis:
    The article discusses the issue of the dismissal of an obstructive evidentiary motion that i aimed at lengthening of proceedings (Article 170 § 1(5) CPC). The author analyses the scope o this circumstance and its relation to other grounds for refusal to accept an evidentiary motion. Other considerations focus on the procedure concerning an obstructive evidentiary motion, in particular the issue of appropriate substantiation of a procedural decision. The author als discusses general issues of misusing procedural rights directly related to the main topic.
    Źródło:
    Ius Novum; 2019, 13, 1; 7-26
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku złożony przed jego ogłoszeniem
    Autorzy:
    Wróbel, Agnieszka Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1336612.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-25
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    proces karny
    wniosek o uzasadnienie
    Witkowski p-ko Polsce
    braki formalne wniosku
    bezskuteczność wniosku
    trial
    motion to develop justification
    Witkowski v. Poland
    formal deficiencies in a motion
    motion inefficiency
    Opis:
    Artykuł przedstawia ocenę dotychczasowej praktyki sądowej w kwestii postępowania z wnioskiem o uzasadnienie wyroku złożonym przed jego ogłoszeniem. W tym celu poddano kry-tycznej interpretacji zarówno materiał normatywny, jak i orzecznictwo Sądu najwyższego. Przyczynkiem  do  powstania  artykułu  było  natomiast  przywołanie  tego  –  jak  wydawało  się,  już od lat rozstrzygniętego – problemu przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku w  sprawie  Witkowski  przeciwko  Polsce  z  dnia  20  listopada  2018  roku,  a  to  w  kontekście  konstytucyjnie i konwencyjnie chronionego prawa dostępu jednostki do sądu. Przedstawione w tekście rozważania odnoszą się m.in. do bezprzedmiotowości, niedopuszczalności oraz bez-skuteczności wniosku, w rezultacie potwierdzając wstępną tezę o dotychczasowym niewłaściwym postępowaniu sądów w kwestii wniosku o uzasadnienie wyroku złożonego przed jego ogłoszeniem. Równocześnie artykuł proponuje rozwiązanie problemu poprzez dokonywanie oceny tytułowej czynności procesowej z perspektywy momentu podejmowania decyzji w jej przedmiocie,  a  nie  momentu  jej  dokonania.  na  skutek  tego,  jeżeli  w  czasie  rozpatrywania  wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku złożonego przed jego ogłoszeniem wyrok w sprawie nie zapadł, czynność taka – jako pozbawiona procesowego znaczenia – wywołać powinna  jedynie  skutek  w  postaci  czynności  technicznej  zamieszczenia  wniosku  w  aktach  sprawy. W chwili jednak, gdy orzeczenie podlegające uzasadnieniu już zapadło, kwestia momentu  złożenia  wniosku  o  sporządzenie  uzasadnienia  wyroku  jest  irrelewantna  dla  jego  dopuszczalności. Powyższe rozwiązanie proponowane jest w duchu postulatów Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z wyroku Witkowski przeciwko Polsce.
    The article presents the assessment of the court practice of dealing with a motion to develop justification of a sentence lodged before a sentence has been passed. To that end, the normative material and the Supreme Court case law have been subject to critical interpretation. On the other  hand,  what  provided  the  impulse  to  write  this  article  was  that  the  problem,  which  seemed to have been solved a long time ago, was referred to in the judgement of the European Court  of  Justice  of  20  november  2018  in  the  case  Witkowski  v.  Poland  in  the  context  of  an  individual’s  right  of  access  to  a  court  protected  by  the  Constitution  and  the  Convention. The  considerations  presented  in  the  article  refer,  inter  alia,  to  irrelevance,  inadmissibility  and  inefficiency  of  the  application  and,  as  a  result,  confirm  the  preliminary  thesis  that  the court  proceedings  concerning  a  motion  to  develop  justification  of  a  sentence  before  it  has  been passed had been inappropriate. At the same time, the article provides a solution to the problem that consists in the assessment of the procedural step referred to in the title from the perspective of the moment when the decision on the matter is being taken and not the moment it was done. As a result, if at the time a motion to develop justification of a sentence lodged before a sentence has been passed is dealt with before a sentence has been passed, the step, as having no procedural significance, should only result in a technical activity of including the motion in the case files. However, in case a sentence subject to justification has been already passed, the issue of the moment when the motion was lodged is irrelevant to its admissibility. The above-mentioned solution is in conformity with the judgement of the European Court of Justice in the case Witkowski v. Poland.
    Źródło:
    Ius Novum; 2021, 15, 1; 121-138
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Termin do złożenia wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego – analiza i uwagi de lege ferenda
    Autorzy:
    Białkowski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1338281.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-28
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    zdarzenie medyczne
    wniosek o ustalenie zdarzenia medycznego
    termin zawity prawa materialnego
    naprawienie szkody
    medical incident
    application for determining a medical incident
    substantive-law final time limit
    compensation for damage
    Opis:
    Celem artykułu jest poddanie krytycznej analizie terminu do wniesienia wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego. Punktem wyjścia dla oceny art. 67c ust. 2 i 4 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta jest ustalenie, iż termin ten powinien być kwalifikowany jako termin zawity prawa materialnego, co rzutuje w szczególności na skutki jego upływu i brak możliwości – wbrew przyjętej w regulaminach poszczególnych komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych kwalifikacji tego terminu jako terminu prawa procesowego – jego przywrócenia. Analiza przyjętego przez ustawodawcę rozwiązania prowadzona jest również przez pryzmat jego porównania z ustawową regulacją przedawnienia roszczeń majątkowych o naprawienie szkody na osobie, wyrządzonej czynem niedozwolonym (art. 4421 § 3 k.c.). Porównanie to prowadzi do wniosku, że termin do dochodzenia żądania ustalenia zdarzenia medycznego w znaczący sposób ogranicza dostęp do tej alternatywnej drogi służącej do indemnizacji uszczerbku powstałego w związku z leczeniem.
    The aim of this article is to critically assess the time limit for submitting an application for determining a medical incident. The starting point for the evaluation of Article 67c paras 2 and 4 of the Act on patients’ rights and Patient Ombudsman is the inference that this time limit should be qualified as final. This conclusion in particular impacts the effects of its expiry and the lack of possibility – contrary to the individual rules of procedure of voivodship committees deciding on medical incidents in which the time limit is defined under procedural law – for its restoration. The analysis of the solution adopted by the legislator is also conducted through the prism of its comparison with the statutory period of limitation in claims for compensation for damage caused by a wrongful act (Article 4421 § 3 Civil Code). This comparison leads to the conclusion that the time limit for submitting an application for determining a medical incident significantly limits access to this alternative method of redressing damage caused by medical treatment.
    Źródło:
    Ius Novum; 2020, 14, 3; 142-159
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 22 maja 2014 r., III KZ 15/14
    Autorzy:
    Kosonoga, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393985.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku
    ustne powody wyroku
    uzasadnienie wyroku
    wyrokowanie
    motion for the development and delivery of the written justification of a sentence
    oral justification of a sentence
    justification of a sentence
    sentencing
    Opis:
    The author of the gloss questions the rightness of the thesis that filing a motion for the development and delivery of the justification of a sentence before it is announced cannot be a self-contained reason for refusing to accept that motion based on Article 422 § 3 of the Code of Criminal Procedure. Arguing with these opinions, the author analyses the legal character of the term specified in Article 422 § 1 of the CCP and assesses practical consequences of sharing the opinion expressed by the Supreme Court. He refers to the doctrine and law interpretation in the field.
    W glosie autor kwestionuje trafność tezy, iż złożenie wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku jeszcze przed ogłoszeniem wyroku nie może stanowić samoistnej przesłanki do odmowy przyjęcia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia na podstawie art. 422 § 3 k.p.k. Polemizując z tymi poglądami autor analizuje charakter prawny terminu wskazanego w art. 422 § 1 k.p.k. oraz ocenia praktyczne konsekwencje podzielenia poglądu wyrażonego przez Sąd Najwyższy. Odwołuje się do poglądów doktryny oraz dotychczasowego orzecznictwa w tym zakresie.
    Źródło:
    Ius Novum; 2015, 9, 3; 201-209
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies