Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "postępowanie karne," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Postępowanie przyspieszone w sprawach karnych na tle prawnoporównawczym
    Autorzy:
    Kosonoga, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2167466.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-01
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    postępowanie karne
    szczególne postępowanie
    postępowanie przyśpieszone
    zasada szybkości postępowania
    usprawnienie procesu karnego
    Opis:
    Artykuł poświęcony został problematyce postępowania przyspieszonego. Omówiono w nim przesłanki zastosowania tego trybu w prawie polskim i przedstawiono je na tle regulacji przyjętych w innych krajach, w tym m.in.: Niemczech, Francji, Hiszpanii, Portugalii i Belgii. Założeniami opracowania były: ocena polskich rozwiązań prawnych oraz wykazanie podstawowych różnic i podobieństw zachodzących pomiędzy poszczególnymi krajami.
    Źródło:
    Ius Novum; 2022, 16, 2; 57-78
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Accelerated proceedings in criminal cases viewed from comparative law perspective
    Postępowanie przyspieszone w sprawach karnych na tle prawnoporównawczym
    Autorzy:
    Kosonoga, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408253.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-01
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    criminal proceedings
    special proceedings
    accelerated procedure
    improvement of the criminal process
    principle of expeditious proceeding
    postępowanie karne
    szczególne postępowanie
    postępowanie przyśpieszone
    zasada szybkości postępowania
    usprawnienie procesu karnego
    Opis:
    Artykuł poświęcony został problematyce postępowania przyspieszonego. Omówiono w nim przesłanki zastosowania tego trybu w prawie polskim i przedstawiono je na tle regulacji przyjętych w innych krajach, w tym m.in.: Niemczech, Francji, Hiszpanii, Portugalii i Belgii. Założeniami opracowania były: ocena polskich rozwiązań prawnych oraz wykazanie podstawowych różnic i podobieństw zachodzących pomiędzy poszczególnymi krajami.
    The paper covers the issue of the accelerated penal procedure. It discusses conditions for the application of this mode under Polish law and presents them against the background of regulations in force in other countries, including Germany, France, Spain, Portugal and Belgium. The assumption of the study was to assess Polish legal solutions and to demonstrate the basic similarities and differences between laws of the aforesaid countries.
    Źródło:
    Ius Novum; 2022, 16, 2; 54-75 (eng), 57-78 (pol)
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mediator in criminal and civil proceedings
    MEDIATOR W POSTĘPOWANIU KARNYM I CYWILNYM
    Autorzy:
    Cybulko, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1390085.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    mediator
    court mediator
    register of accredited mediators
    mediator’s qualifications
    criminal procedure
    civil procedure
    mediator sądowy
    lista stałych mediatorów
    kwalifikacje mediatorów
    postępowanie karne
    postępowanie cywilne
    Opis:
    Tematem artykułu jest porównanie statusu zawodowego mediatorów karnych i cywilnych. Analizie poddane zostały takie zagadnienia, jak: sposób uregulowania statusu mediatora, wymogi formalne i merytoryczne wobec kandydatów na mediatorów oraz przypisane mediatorom uprawnienia i obowiązki. Porównanie podobieństw i różnic między istniejącymi regulacjami w kontekście specyfiki funkcji i celów poszczególnych typów mediacji było punktem wyjścia do odpowiedzi na pytanie o celowość i użyteczność odrębnego regulowania statusu mediatora w obszarze prawa cywilnego i karnego. Prowadzone rozważania doprowadziły do wniosku o celowości zachowania odrębności regulacyjnej w obszarze kwalifikacji, kompetencji i zadań mediatorów, przy jednoczesnej potrzebie uporządkowania sytuacji prawnej i ujednolicenia obowiązujących regulacji w obszarze uwierzytelniania mediatorów oraz stawianych im wymogów formalnych.
    The article presents the comparison of the professional status of mediators in civil and criminal matters. It analyses such issues as: the way the legal status of mediators is regulated, formal and substantive requirements for the candidates for mediators as well as the rights and obligations of mediators. The comparison of similarities and differences between existing regulations with respect to goals and functions of the respective types of mediation serves as a starting point for answering the question whether a separate regulation of the legal status of mediators in the area of civil and criminal law is indeed purposeful and practical. The analysis leads to the conclusion that it is in general purposeful to maintain separate regulations with respect to qualifications, competences and obligations of mediators. At the same time, there are considerable arguments in favour of further clarification of the legal situation and the unification of the rules for authentication of mediators and establishing formal requirements for their activity
    Źródło:
    Ius Novum; 2017, 11, 4; 74-94
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 2019 r., III KK 280/18
    Autorzy:
    Dąbrowski, Jacek A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1337560.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    postępowanie karne
    prawo karne materialne
    wyrok skazujący
    opis czynu
    wypadek drogowy
    zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym
    criminal procedure
    substantive criminal law
    conviction
    description of the crime
    traffic incident
    safety rules in land traffic
    Opis:
    Glosa dotyczy problematyki prawidłowego, dokładnego opisu czynu wyczerpującego znamiona przestępstwa wypadku drogowego (art. 177 § 1 lub § 2 k.k.), przypisywanego oskarżonemu w wyroku skazującym (art. 413 § 2 pkt 1 k.p.k.). Autor, rozbudowując argumentację przedstawioną przez Sąd Najwyższy, aprobuje możliwość posłużenia się w opisie czynu sformułowaniami równoznacznymi, potwierdzającymi „naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym”, o ile ich zawartość semantyczna odpowiada temu znamieniu ustawowemu. Autor wykazuje również, że w szczególnych przypadkach konstrukcja opisu czynu opierająca się wyłącznie na określeniach ustawowych może wręcz utrudniać przedstawienie rzeczywistego obrazu zachowania sprawcy.
    The gloss refers to the problem of the correct and accurate description of the act fulfilling the elements of the criminal offence of traffic incident (Article 177 § 1 or § 2 of the Criminal Code) imputed to the defendant in the conviction (Article 413 § 2(1) of the Criminal Procedure Code). The author, elaborating on the arguments supplied by the Supreme Court, takes a position in support of the admissibility of an equivalent phrasing that defines the ‘violation of safety rules in land traffic’, provided that its semantic value corresponds to the statutory element. The author also notes that in specific cases the description of an act based solely on expressions taken from the statutory language could even make it more difficult to present an accurate picture of the perpetrator’s conduct.
    Źródło:
    Ius Novum; 2020, 14, 4; 205-215
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Participation of lay judges in criminal proceedings in Poland and Germany
    Autorzy:
    Głuchowski, Michał
    Małolepszy, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1364804.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    : ławnicy
    prawo karne
    wymiar sprawiedliwości
    czynnik społeczny
    postępowanie karne
    składy orzekające
    dostęp do akt
    rekompensata
    lay judges
    criminal law
    jurisdiction
    participation of the citizenry
    criminal
    proceedings
    adjudicating benches
    access to files
    remuneration
    Opis:
    The article analyses the participation of lay judges in criminal proceedings in Poland and Germany from the comparative perspective. In both countries, there has been a visible tendency over the years to reduce the participation of lay judges in criminal judicature. Whereas in Poland their role is so marginalised that it raises doubts about its constitutionality, lay judges still play a significant role in German criminal proceedings, and there are numerous arguments in favour of their participation in trials. The rules concerning the remuneration for lay judges constitute a significant problem of the Polish system, which discourages professionally active people from holding the office. In Germany, on the other hand, the rules on the remuneration and compensation, as well as other mechanisms are designed to ensure that lay judges mirror all groups in society
    Niniejszy artykuł stanowi prawnoporównawczą analizę zagadnienia udziału ławników w postępowaniu karnym w Polsce i w Niemczech. W obu państwach na przestrzeni lat widoczne są tendencje do ograniczania tego udziału. O ile jednak w Polsce rola ławników została zmarginalizowana w stopniu budzącym wątpliwości natury konstytucyjnej, to ich udział w niemieckich postępowaniach karnych jest nadal znaczny, za czym też przemawiają liczne zalety sędziów nieprofesjonalnych. Bolączką polskiego systemu jest ukształtowanie systemu finansowania ławników, który zniechęca do pełnienia urzędu osoby aktywne zawodowo. W Niemczech natomiast, poprzez zasady wypłaty rekompensat oraz inne rozwiązania, kładzie się nacisk na to, by urząd ławnika sprawowały osoby reprezentujące pełny przekrój ludności.
    Źródło:
    Ius Novum; 2018, 12, 2; 86-106
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skutki wyroków Trybunału Konstytucyjnego "kreujących" środek odwoławczy w postepowaniu karnym: analiza wykonania wyroku w sprawie K 30/11 przez sądy orzekające w sprawach karnych
    Autorzy:
    Wąsek-Wiaderek, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393786.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    : Constitutional Tribunal
    judgments creating legal measure
    criminal procedure
    interlocutory appeal
    appointment of ex officio defence counsel
    Trybunał Konstytucyjny
    wyroki prawotwórcze
    postępowanie karne
    środek odwoławczy
    wyznaczenie obrońcy z urzędu
    Opis:
    W artykule omówiono skutki wyroków Trybunału Konstytucyjnego stwierdzających niezgodność z Konstytucją pominięcia legislacyjnego polegającego na braku zaskarżalności orzeczenia w postępowaniu karnym. W tym celu szczegółowej analizie poddano procesowe następstwa wejścia w życie wyroku TK w sprawie K 30/11, w którym stwierdzono niezgodność z Konstytucją braku zaskarżalności decyzji o odmowie wyznaczenia obrońcy z urzędu na podstawie art. 78 kodeksu postępowania karnego, jak również decyzji o cofnięciu wyznaczenia obrońcy z urzędu w tym trybie. Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej części dokonana została krótka charakterystyka wyroków TK stwierdzających niezgodność z Konstytucją pominięcia prawodawczego. Następnie analizie poddane zostały wyroki stwierdzające niezgodność z Konstytucją pominięcia prawodawczego w stosunku do przepisów kodeksu postępowania karnego. Najobszerniejsza, trzecia część rozważań dotyczy wykonywania przez sądy karne wyroku TK w sprawie K 30/11 na poszczególnych etapach postępowania karnego. Przeanalizowano tu orzecznictwo Sądu Najwyższego i sądów powszechnych w kwestii dopuszczalności rozpoznania zażalenia na zarządzenie lub postanowienie o odmowie wyznaczenia obrońcy z urzędu na podstawie art. 78 k.p.k. w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, odwoławczym, okołokasacyjnym i wznowieniowym. Ostatnia część artykułu zawiera odpowiedź na pytanie, czy nowelizacja kodeksu postępowania karnego z dnia 27 września 2013 r. dostosowuje przepisy kodeksowe do wymogów określonych w wyroku K 30/11.
    The article discusses the consequences of the rulings of the Constitutional Tribunal stating the unconstitutionality of a legislative omission consisting in the lack of a possibility of appealing against a criminal procedural decision. To that end, the author analyses the procedural consequences of the ruling of the Constitutional Tribunal in case K 30/11, which states that the lack of the right to appeal against a decision to refuse the ex officio appointment of defence counsel as well as a decision to revoke the ex officio appointment of defence counsel based on Article 78 of the Code of Criminal Procedure is inconsistent with the Constitution. The article consists of three parts. The first one presents the characteristic features of the rulings of the Constitutional Tribunal stating unconstitutionality of a legislative omission. The next one analyses other rulings stating unconstitutionality of a legislative omission with respect to the provisions of the Code of Criminal Procedure. The most abundant third part deals with the implementation of the ruling of the Constitutional Tribunal in case K 30/11 by criminal courts at different stages of criminal proceedings. The rulings of the Supreme Court and common courts with respect to admissibility of examining the appeal against a decision refusing the ex officio appointment of defence counsel based on Article 78 of the CCP in first instance appeal proceedings, cassation-related ones and resumption ones are analysed. The last part of the article provides an answer to the question whether the amendment of the Code of Criminal Procedure of 27 September 2013 adjusts the statutory provisions to the requirements laid down in judgment K 30/11.
    Źródło:
    Ius Novum; 2015, 9, 3; 31-55
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Appointed counsel for the defence in the Polish criminal proceeding
    Autorzy:
    Kosonoga, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392780.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    postępowanie karne
    prawo do obrony
    obrona z urzędu
    obrona obligatoryjna
    wyznaczenie obrońcy
    prawo ubogich
    criminal proceeding
    right to defence
    ex officio appointed counsel for the defence
    obligatory defence
    appointment of counsel for the defence
    right of the poor
    Opis:
    The article discusses the institution of appointed counsel for the defence in the criminal proceeding after the amendment of 27 September 2013. It analyses particular conditions for the appointment of counsel for the defence: poorness of the accused and lack of obligatory defence counsel. Separate consideration is given to the issue of the appointment of counsel for the defence on the request of the accused and the appointment of counsel to undertake particular procedural actions. The mode and rules of appointing defence counsel are also discussed.
    W opracowaniu odniesiono się do instytucji obrony z urzędu w procesie karnym po nowelizacji z dnia 27 września 2013 r. Analizie poddano poszczególne przesłanki wyznaczenia obrońcy z urzędu w postaci niezamożności podejrzanego i braku obrońcy obligatoryjnego. Odrębne rozważania poświęcono kwestii wyznaczenia obrońcy na żądanie oskarżonego oraz problematyce wyznaczenia obrońcy do poszczególnych czynności procesowych. Przedmiotem rozważań uczyniono także zagadnienie trybu i zasad wyznaczania obrońcy.
    Źródło:
    Ius Novum; 2016, 10, 2; 95-111
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2019 r.
    Autorzy:
    Stefański, Ryszard A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1336004.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-21
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    dowody
    kontrola operacyjna postępowanie karne
    pytanie prawne
    termin
    tożsamość czynu
    Sąd Najwyższy
    skarga na wyrok sądu odwoławczego
    uzupełnienie wyroku
    evidence
    surveillance
    criminal procedure
    legal questions
    term
    identity of an act
    Supreme Court
    complaint about an appellate court’s judgement
    supplement to a sentence
    Opis:
    Artykuł ma charakter naukowo-badawczy, a jego przedmiotem jest analiza uchwał i postanowień Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2019 rok wydanych w wyniku rozpatrzenia tzw. pytań prawnych. Dotyczyły one tożsamości czynu (art. 14 § 1 k.p.k.), obliczania terminów procesowych (art. 123 § 1 i 2 k.p.k.), dowodów uzyskanych z kontroli operacyjnej (art. 168b k.p.k.), konieczności przeprowadzenia na nowo przewodu w całości (art. 437 § 2 k.p.k.), konkretnych pytań prawnych sądów odwoławczych (art. 441 § 1 k.p.k.), zakresu uzupełnienia uzasadnienia zaskarżonego wyroku (art. 449a k.p.k.), uprawnień Sądu Najwyższego rozpatrującego skargę na wyrok sądu odwoławczego (art. 539a § 3 k.p.k.), konkretnych i abstrakcyjnych pytań prawnych składów Sądu Najwyższego (art. 82 § 1 i art. 83 § 1 ustawy o S N). Podstawowym celem naukowym była ocena zasadności dokonanych przez ten organ interpretacji przepisów regulujących zagadnienia prawne poddane Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia. Głównymi tezami badawczymi było wykazanie, że tak zwana instytucja pytań prawnych kierowanych do Sądu Najwyższego spełnia ważną rolę w zapewnieniu jednolitości orzecznictwa sądów powszechnych i wojskowych, gdyż argumentacja stanowiska tego organu jest pogłębiona. Wyniki badania mają oryginalny charakter, gdyż rozwijają twórczo interpretację zawartą w analizowanych rozstrzygnięciach. Badania mają przede w wszystkim zasięg krajowy. Artykuł ma istotne znaczenie dla nauki, gdyż zawiera pogłębioną analizę dogmatyczną oraz duży ładunek myśli teoretycznej, a także jest przydatny dla praktyki, wzbogacając argumentację Sądu Najwyższego lub przytaczając okoliczności uzasadniające poglądy odmienne.
    This scientific research-based article aims to analyse the resolutions and rulings of the SupremeCourt Criminal Chamber concerning criminal procedure law that were issued in 2019 as theresponse to the so-called legal questions. They concerned the identity of an act (Article 14 § 1CCP), the calculation of procedural terms (Article 123 §§ 1 and 2 CCP), the evidence obtained inthe course of surveillance (Article 168b CCP), the necessity of conducting the whole trial fromscratch (Article 437 § 2 CCP), specific legal questions asked by appellate courts (Article 441§ 1 CCP), the scope of supplementing the justification of a sentence appealed against (Article539a § 3 CCP), and specific and abstract legal questions asked by the Supreme Court benches(Article 82 § 1 and Article 83 § 1 Act on the Supreme Court). The basic scientific aim was toassess the validity of the interpretation of the provisions regulating the issues that were subjectto the Supreme Court’s judgement. The main research theses aimed to prove that the so-calledlegal questions asked to the Supreme Court play an important role in ensuring uniformityof common and military courts’ case law, because the Court’s reasoning is deepened. Theresearch findings are original in nature because they creatively develop the interpretationcontained in the analysed judgements. The extent of the research is mainly national. The articleis significant for the doctrine because it presents a deepened dogmatic analysis and a big loadof theoretical thought due to the fact that it is practically useful and enriches the SupremeCourt’s reasoning or presents the circumstances justifying different opinions.
    Źródło:
    Ius Novum; 2021, 15, 2; 113-140
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Właściwość funkcjonalna sądu do rozstrzygania sporów kompetencyjnych w sprawach karnych w świetle nowelizacji z 19 lipca 2019 roku
    Autorzy:
    Łukowiak, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083123.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    nowelizacja procesu karnego
    spór kompetencyjny
    właściwość sądu
    analo-gia
    zasada samodzielności jurysdykcyjnej
    postępowanie karne w sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych
    postępowanie w sprawach o wykroczenia
    proces karny
    amendment of the criminal proceedings
    disputes of competence
    competence of the court
    analogy
    principle of independence of jurisdiction
    criminal proceedings in cases subject to the jurisdiction of military courts
    proceedings in minor offences
    criminal proceedings
    Opis:
    W pracy podjęto próbę oceny zmiany przepisów dotyczących rozstrzygania sporów kom-petencyjnych w procesie karnym, wprowadzonej w drodze nowelizacji z 19 lipca 2019 roku. W pierwszej kolejności zaprezentowano dorobek doktryny procesu karnego oraz orzecznictwa sądów karnych ukształtowany jeszcze na gruncie poprzedniego brzmienia art. 38 § 1 Kodeksu postępowania karnego, a następnie poddano analizie celowość zmian wprowadzonych w dro-dze nowelizacji z 19 lipca 2019 roku, jak również samo brzmienie tego przepisu w jego nowym kształcie, wskazując na jego oczywistą wadliwość, a w konsekwencji postulując powrót do poprzedniej wersji tego unormowania. Równocześnie w tekście znajdują się propozycje zasto-sowania określonych zabiegów interpretacyjnych, które de lege lata pozwoliłyby na chociaż częściowe zniwelowanie negatywnych skutków wprowadzenia opisywanej reformy.
    This work attempts to assess the change in the provisions on the settlement of competence disputes in a criminal proceedings, introduced by way of amendment of 19 July 2019. Paper analyze the views of the literature of polish criminal proceedings and of the jurisprudence of criminal courts shaped under the previous wording of Article 38, § 1 of Polish Code of Criminal Procedure, and then the purposefulness of the changes introduced by the amendment of 19 July 2019, as well as the very wording of this provision in its new shape, indicating its obvious defectiveness, and as a consequence postulating a return to the previous version of this regulation. At the same time, the text includes proposals for the use of specific interpretative measures that de lege lata would allow for at least partial mitigation of the negative effects of introducing the described reform.
    Źródło:
    Ius Novum; 2021, 15, 3; 67-80
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Admissibility of a cassation appeal against the judgment on discontinuance of proceedings due to a perpetrator’s insanity and application of preventive measures
    Autorzy:
    Parapura, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1338181.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-28
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    postępowanie karne
    kasacja od postanowienia o umorzeniu postępowania i zastosowaniu środka zabezpieczającego
    rozszerzenie zakresu przedmiotowego kasacji
    kasacyjna zaskarżalność postanowienia
    criminal proceedings
    cassation appeal against a ruling on the discontinuance of proceedings and application of a preventive measure
    extension of the objective scope of cassation
    admissibility of a cassation appeal against a ruling
    Opis:
    The article aims to present interpretative doubts that are raised in connection with admissibility of a cassation appeal against a judgment concerning the discontinuance of proceedings and application of preventive measures, as well as to assess the latest legislative changes that result in the extension of the objective scope of cassation by judgments issued on this matter.
    Celem niniejszej publikacji jest przedstawienie wątpliwości interpretacyjnych, które zrodziły się na gruncie dopuszczalności kasacji od orzeczenia o umorzeniu postępowania i zastosowania środków zabezpieczających, oraz ocena ostatnich zmian legislacyjnych, skutkujących rozszerzeniem zakresu przedmiotowego kasacji o wydawane w tym przedmiocie postanowienia.
    Źródło:
    Ius Novum; 2020, 14, 3; 87-106
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Right to complain about excessive lenght of proceedings and to claim compensation
    PRAWO DO ZASKARŻENIA PRZEWLEKŁOŚCI POSTĘPOWANIA I OTRZYMANIA ODPOWIEDNIEJ SUMY PIENIĘŻNEJ
    Autorzy:
    Czerniak, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1390116.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    right to a hearing without unjustified delay
    criminal proceedings
    complaint about
    lengthiness of proceedings
    right to an effective remedy for the violation of rights and freedoms
    prawo do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki
    postępowanie
    karne
    skarga na przewlekłość postępowania
    prawo do skutecznego środka ochrony praw
    i wolności
    Opis:
    The aim of the article is to identify the causes of defective functioning of the Act on complaints about violation of the right to a hearing without unjustified delay in preparatory proceedings conducted or supervised by a prosecutor and in court proceedings (hereinafter: ACLP). It also examines whether the legislator has adequate measures to implement the recommendations of the ECtHR laid down in the judgment of 7 July 2015 in the case Rutkowski and others v. Poland and make it an effective remedy for the violation of the rights and freedoms in the meaning of the Article 13 ECHR. Leaving aside the assessment of lengthiness of proceedings, the article analyses two issues which are essential for the complainant: accessibility to a complaint about the excessive length of proceedings and the possibility of being awarded an appropriate amount of money laid down in Article 12(4) ACLP. Before the court examines a complaint on its merits, a complainant should know when and on what grounds he can lodge a complaint, and under what conditions he may receive a compensation for excessive length of the proceedings. Due to the fact that the legislator did not lay down the criteria that a court should take into account when hearing a complaint about excessive length of proceedings, it is necessary to examine national case law and find out what factors affect the amount of compensation under Article 12(4) ACLP, and whether these are consistent with the ECtHR case law. In conclusion, it is emphasised that defective functioning of ACLP in the judicial practice mainly results from the inappropriate interpretation of the provisions by courts. An amendment to ACLP can partly help the legislator implement the recommendations of the ECtHR. However, a change in courts’ approach to a complaint about lengthiness of proceedings and consideration of the ECtHR case law are crucial for proper functioning of a complaint about lengthiness of proceedings.
    Celem artykułu jest ustalenie przyczyn wadliwego funkcjonowania u.s.p.p. oraz zbadanie, czy a jeżeli tak, to jakimi środkami dysponuje ustawodawca, które umożliwią wykonanie zaleceń ETPC wynikających z wyroku z 7 dnia lipca 2015 r. w sprawie Rutkowski i inni p. Polsce i sprawią, że będzie ona skutecznym środkiem ochrony praw i wolności w rozumieniu art. 13 EKPC. Pozostawiając poza zakresem rozważań kryteria oceny przewlekłości postępowania, analizie poddano dwa zagadnienia mające zasadnicze znaczenie z perspektywy skarżącego – kwestię dostępu do omawianego środka zaskarżenia oraz możliwości otrzymania przez niego odpowiedniej sumy pieniężnej określonej w art. 12 ust. 4 u.s.p.p. Zanim skarga zostanie merytorycznie rozpoznana, skarżący musi wiedzieć, kiedy i na jakich zasadach, może on wystąpić z omawianym środkiem zaskarżenia, a także pod jakimi warunkami może otrzymać rekompensatę z tytułu przewlekłości. Z uwagi na fakt, że ustawodawca nie sformułował kryteriów, które powinien wziąć pod uwagę sąd rozpoznający skargę na przewlekłość, analizując orzecznictwo, zbadano, jakie czynniki mają wpływ na wysokość sumy z art. 12 ust. 4 u.s.p.p. i czy są zbieżne z orzecznictwem ETPC. W konkluzji podkreślono, że niewłaściwe funkcjonowanie u.s.p.p. w praktyce wymiaru sprawiedliwości w zasadniczej części jest konsekwencją wadliwej interpretacji przepisów ustawy przez sądy. Ustawodawca poprzez nowelizację u.s.p.p. jedynie częściowo może zrealizować zalecenia ETPC, a decydujące znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania skargi na przewlekłość ma zmiana podejścia judykatury do omawianego środka zaskarżenia oraz w większym stopniu uwzględnianie orzecznictwa strasburskiego.
    Źródło:
    Ius Novum; 2017, 11, 4; 119-141
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies