Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Siwek, Kamil" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
O zawartości normatywnej przepisów art. 18 § 1–3 k.k.
Autorzy:
Siwek, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1336574.pdf
Data publikacji:
2021-05-25
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
norma sankcjonowana
zjawiskowe formy popełnienia czynu zabronionego
znamię czynności wykonawczej
przepis zrębowy
przepis modyfikujący
sanctioned  norm
forms  of  accessorial  liability
trait  of  an  executive  action
peripheral regulation
modifying regulation
Opis:
W  opracowaniu  podjęto  zagadnienie  dotyczące  charakteru  normatywnego  przepisów  art.  18  § 1–3 k.k. Z perspektywy wyznaczników derywacyjnej koncepcji wykładni prawa oraz teorii legislacji  i  zasad  techniki  prawodawczej,  podjęto  próbę  rozstrzygnięcia  istniejącego  w  nauce o prawie  karnym  sporu  dotyczącego  tego,  czy  w  odniesieniu  do  sprawstwa  kierowniczego  i sprawstwa polecającego przepisy art. 18 § 1 k.k. są przepisami uzupełniającymi przepis typizujący  części  szczególnej  k.k.,  czy  też  wysławiają  zrębowo  normę  sankcjonującą  zabraniająca  sprawstwa kierowniczego i sprawstwa polecającego. Opowiedziano się za pierwszy wariantem interpretacyjnym. W opracowaniu przyjęto również, że przepisy art. 18 § 2 i 3 k.k. nie są przepisami zrębowymi, lecz modyfikatorami przepisów określających rodzajowy typ czynu zabronionego. W konsekwencji podżeganie i pomocnictwo nie są odrębnymi typami popełnienia czynu zabronionego charakteryzującymi się własnym zestawem ustawowych znamion i nie uzupełniają opisu rodzajowego typu czynu zabronionego o dodatkowe znamię czynnościowe. Tym samym w każdej postaci przestępnego współdziałania może dojść do realizacji przedmiotowych znamion rodzajowego typu czynu zabronionego, w tym znamienia czynności wykonawczej.
The  paper  addresses  the  issue  of  normative  character  of  the  provisions  of Article  18  §  1–3  of  the Penal Code. An attempt has been made - from the standpoint of the determinants of the derivational concept of interpretation of the law and the theory of legislation and rules of legislative technique  –  to  resolve  a  dispute  existing  in  the  science  of  criminal  law  concerning  whether,  in  respect of directing the commission of an offence and solicitation of the commission of an offence the  provisions  of Article  18  §  1  of  the  Penal  Code  are  provisions  supplementing  the  provision  typifying the detailed part of the Penal Code, or whether they express a norm which prohibits directing the commission of an offence or solicitation of the commission of an offence. The first variant of interpretation has been favoured. It was also assumed in the paper that the provisions of Article  18  §  2  and  3  of  the  Penal  Code  are  not  peripheral  regulations,  but  modifiers  of  the  regulations defining the generic type of a prohibited act. Consequently, incitement and aiding and abetting are not separate types of commission of a prohibited act characterised by their own set of statutory traits and they do not supplement the generic description of the type of prohibited act with an additional functional trait. Thus, in any form of criminal complicity, the subjective traits of a generic type of a prohibited act may be identified, including the traits of an executive action.
Źródło:
Ius Novum; 2021, 15, 1; 85-106
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O wykorzystaniu derywacyjnej koncepcji wykładni prawa w rozwiązywaniu problemów prawa karnego
Autorzy:
Siwek, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083115.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
wykładnia prawa
norma sankcjonowana
bezprawność
kontratypy
okre-śloność czynu zabronionego
interpretation of the law
sanctioned norm
unlawfulness
justification in law
definiteness of a prohibited act
Opis:
Zasadniczym celem opracowania jest przedstawienie możliwości wykorzystania derywacyjnej koncepcji wykładni prawa w rozwiązywaniu kilku wybranych istotnych problemów prawa karnego – na bazie przyjmowanych przez rzeczoną koncepcję dwupoziomowości tekstu praw-nego oraz rozczłonkowaniu treściowym norm w przepisach prawnych. Na tym tle ustalono, że każdy przepis typizujący części szczególnej Kodeksu karnego zawsze wysłowia zręby normy sankcjonowanej i sankcjonującej, co oznacza, że prawo karne jest regulatorem życia społecz-nego i samoistnym źródłem norm sankcjonowanych (zakazujących). Nadto ustalono, że prze-pisy statuujące kontratypy w rzeczywistości są przepisami modyfikującymi i nie są podstawą rekonstrukcji określonej normy prawnej. Stanowią niezbędny składnik norm sankcjonowanych i modyfikują ich zakres zastosowania. W konsekwencji w obszarze prawa karnego ustalenie bezprawności czynu ma zawsze charakter definitywny, bo przekroczenie określonej normy sankcjonowanej implikuje bezprawność. Tym samym nie jest tak, że ustawowa określoność czynu i bezprawność to dwa różne elementy struktury przestępstwa, znajdujące się na róż-nych piętrach tej struktury.
The principal aim of the study is to present the possibility of using the derivational concept of interpretation of the law to solve several selected significant problems of criminal law – on the basis of the two levels of legal text adopted according to the concept in question and the substantive fragmentation of norms in legal regulations. Against this background, it has been established that every provision typifying the specific section of the Penal Code always expresses out the foundations of a sanctioned and sanctioning norm, which means that criminal law is a regulator of social life and an inherent source of sanctioned (forbidding) norms. Moreover, it has been established that the provisions defining justification in law are, in fact, modifying provisions and are not the basis for reconstructing a specific legal norm. They constitute an indispensable component of sanctioned norms and modify their scope of application. As a result, in the area of criminal law, the determination of the unlawfulness of an act is always of a definitive nature, because overstepping a specific sanctioned norm implies unlawfulness. Thus, it is not the case that the statutory definiteness of an act and its unlawfulness are two different elements of the structure of an offence, located on different levels of that structure.
Źródło:
Ius Novum; 2021, 15, 4; 73-104
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o stosunku pomiędzy podstawowym typem czynu zabronionego a jego odmianami oraz o regule specjalności jako mechanizmie redukcyjnym wielość ocen w prawie karnym
Autorzy:
Siwek, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083125.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
prawo karne
środki probacyjne
dyrektywy wymiaru kary
warunkowe przed-terminowe zwolnienie
interpretation of the law
modified types of prohibited acts
sanctioned norm
sanctioning norm
norm-shaping expression
Opis:
W artykule podjęto próbę ustalenie stosunku zasadniczego typu czynu zabronionego a jego odmianami oraz trafności sięgania do reguły specjalności jako mechanizmie redukcyjnym wie-lość ocen w prawie karnym. Rozważania oparto na bazie wiedzy o strukturze tak zwanych norm sprzężonych, wyznacznikach reguł derywacyjnej koncepcji wykładni prawa w powiaza-niu z poziomową interpretacją tekstu prawnego, techniką redagowania tekstów aktów praw-nych oraz w duchu poznańsko-szczecińskiej szkoły w teorii prawa i wypracowanej przez nią aparatury pojęciowej. Na tym tle ustalono, że każdy przepis typizujący części szczególnej Kodeksu karnego wysłowia własną normę sankcjonowaną i sankcjonującą jako przepis zrę-bowy centralny. W tym sensie typy zmodyfikowane są modyfikatorami przepisów centralnych statuujących podstawowe typy czynów zabronionych. Modyfikatory te są niezbędnymi skład-nikami normy sankcjonowanej odtworzonej w przepisu typizującego typ zasadniczy, co nastę-puje w rekonstrukcyjnej fazie wykładni prawa. W rezultacie typy zmodyfikowane niczego nie modyfikują na płaszczyźnie norm sankcjonujących i pozostają w stosunku wykluczania z przepisami określającymi podstawowym typ czynu zabronionego. Pomiędzy normami sank-cjonującymi rekonstruowanymi z typu zasadniczego a jego odmianami, nie zachodzi kolizja. W sferze ustalania stosunku pomiędzy typami zasadniczymi a jego odmianami, nie jest wła-ściwe sięganie do reguły specjalności. Reguła specjalności w ogóle nie jest regułą wyłączania wielości ocen w prawie karnym.
The article attempts to establish the basic relationship between the type of prohibited act and its varieties and the appropriateness of using the speciality rule as a mechanism to reduce the multiplicity of assessments in criminal law. The deliberations were based on the knowledge of the structure of the so-called conjugated norms, determinants of the rules of the derivational concept of interpretation of the law in connection with the horizontal interpretation of the legal text, the technique of editing the texts of legal acts and in the spirit of the Poznań–Szczecin school in the theory of law and the conceptual apparatus developed by it. Against this background, it was established that each typifying provision of the specific part of the penal code expresses its own sanctioned and sanctioning norm, as a central framework provision. In this sense, the types are modified by the central regulations that define the basic types of prohibited acts. These modifiers are essential components of the sanctioned norm reproduced in the provision typifying the basic type, which occurs at the reconstructive phase of interpretation of the law. As a result, modified types do not modify anything at the level of the sanctioning norms and remain in a relationship of exclusion with the provisions defining the basic type of a prohibited act. There is no collision between the sanctioning norms reconstructed from the basic type and its varieties. In determining the relationship between the basic type and its varieties, it is not appropriate to resort to the speciality rule. The speciality rule is not at all a rule excluding multiple assessments in criminal law.
Źródło:
Ius Novum; 2021, 15, 3; 27-46
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies