Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Daphnia magna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Toksyczność osadów ściekowych z oczyszczalni ścieków
Ecotoxicity of sewage sludge from waste water treatment plant
Autorzy:
Raclawska, H.
Doskarova, S.
Skrobankova, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/318135.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przeróbki Kopalin
Tematy:
osad ściekowy
WWTP
toksyczność
metale ciężkie
Daphnia magna (rozwielitki)
Desmodesmus subspicatus
sewage sludge
ecotoxicity
Daphnia magna
heavy metals
Opis:
Tematem artykułu jest określenie przyczyn toksyczności ścieków. Toksyczność badano na rozwielitkach Daphnia magna oraz algach Desmodesmus subspicatus. Dla zmniejszenia toksyczności, do wartości określonej przez ustawę nr 294/2005 Coll., do ekstraktu wodnego dodano różne sorbenty (aktywny węgiel i amberlit - XAD - niejonowy absorbent polimerowy). Ustalono, że mętność wody spowodowana dodaniem aktywnego węgla wpływa na zachowanie Desmodesmus subspicatus. Koncentracja składników odżywczych uwolnionych ze ścieków oraz przez obecność zanieczyszczeń (PAH, AOX i metale ciężkie) także wpływa na zachowanie alg. Dodatek aktywnego węgla zmniejszył koncentrację PAH poniżej limitu, co jest niebezpieczne dla Daphnia magna, ale zmniejszenie zawartości składników szkodliwych w wodzie nie było wystarczające. Nie osiągnięto granicznych wartości EC50 dla Pb, Zn i Cu określonych w literaturze.
Article is oriented on the cause of sludge ecotoxicity. The ecotoxicity was studied on Daphnia magna and algae Desmodesmus subspicatus. For decreasing of water extract exotoxicity to the limit value required by Decree No.294/2005 Coll. the addition of different sorbent (active carbon and Amberlite – XAD nonionic polymeric absorbent) were observed. The behaviour of Desmodesmus subspicatus is influenced by turbidity of water extract after adding of aktive carbon, concentration of nutrients releasing from sludge and also by presence of pollutants (PAHs, AOXs and heavy metals). The addion of activated carbon decrease the concentration of PAHs below the limit which is hazardous for Daphnia magna, but the decreasing of hazardous elements in water extract was not sufficient. The limit value EC50 published in literature for Pb, Zn and Cu was not reached.
Źródło:
Inżynieria Mineralna; 2011, R. 12, nr 1, 1; 39-50
1640-4920
Pojawia się w:
Inżynieria Mineralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Responses of the Micro-Crustacean, Daphnia magna, across Five Generations Continuously Exposed to Di-2-Ethylhexyl Phthalate in Mekong River Water
Reakcje mikroskorupiaków, Daphnia magna, w ciągu pięciu pokoleń stale narażonych na działanie ftalanu di-2-etyloheksylu w wodzie rzeki Mekong
Autorzy:
Tran, Vinh-Quang
Nguyen, Van-Tai
Dao, Thanh-Son
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2175329.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przeróbki Kopalin
Tematy:
chronic effects
Daphnia magna
energy cost
life traits
plastic additives
skutki chroniczne
zużycie energii
cechy życiowe
dodatki do tworzyw sztucznych
Opis:
Plastic pollution has been considered as an emerging environmental problem, and is among the ecological and human health concerns. Detrimental impacts of plastic pollution on living things are closely related to the plastic additives added onto the polymer during plastic manufacture. Di-2-ethylhexyl phthalate (DEHP) is one of the most common plasticizers and is usually found in water environment worldwide. Plastic additives can cause many negative effects on aquatic organisms such as fish and zooplankton. This study aimed to assess the chronic effects of DEHP on the life history traits of an ecotoxicological model micro-crustacean, Daphnia magna, across five generations (F0–F4). We used the natural water from Mekong River in Vietnam as the medium for the D. magna incubation in laboratory conditions. The concentrations of trace elements (e.g., metals and pesticides) in the natural water were under detection levels of equipment or very low which was sufficient for D. magna to grow well. The results showed that the body length was the main endpoint of the organisms inhibited by DEHP across all generations. DEHP adversely impacted the survival and fecundity of D. magna in the fourth generation (F3) only. The adverse effects of DEHP on body length of D. magna should be the consequence of the energy cost and allocation in the exposed organisms. The survival and reproduction responses of D. magna to DEHP across five generations could be explained by (i) the severe effects of the chemical on many individuals in the organism cohort, and (ii) toxin-tolerant development in the remaining exposed organisms. Although the trace elements in natural water from Mekong River were not toxic to D. magna at very low concentrations, together with DEHP they might enhance impacts on the organism. Besides, a multigenerational exposure to DEHP would reflect clearer impacts on the organism than a single exposure. Our results could be useful for extrapolation on the influence of plasticizers on freshwater zooplankton in nature.
Zanieczyszczenie tworzywami sztucznymi zostało uznane za narastające zagrożenie środowiskowe i jest jednym z problemów ekologicznych związanych ze zdrowiem człowieka. Szkodliwy wpływ zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi na organizmy żywe jest ściśle związany z dodatkami tworzyw sztucznych dodawanymi do polimeru podczas produkcji tworzyw sztucznych. Ftalan di2-etyloheksylu (DEHP) jest jednym z najpowszechniejszych plastyfikatorów i zwykle występuje w środowisku wodnym na całym świecie. Dodatki do tworzyw sztucznych mogą powodować wiele negatywnych skutków dla organizmów wodnych, takich jak ryby i zooplankton. Badania przedsatwione w artykule miały na celu ocenę ciągłego wpływu DEHP na cechy historii życia modelu ekotoksykologicznego mikroskorupiaka, Daphnia magna, w ciągu pięciu pokoleń (F0–F4). Jako pożywkę do inkubacji D. magna w warunkach laboratoryjnych wykorzystano naturalną wodę z rzeki Mekong w Wietnamie. Stężenia pierwiastków śladowych (np. metali i pestycydów) w naturalnej wodzie były poniżej poziomu wykrywalności sprzętu lub bardzo niskie, co było wystarczające, aby D. magna dobrze się rozwijała. Wyniki pokazały, że długość ciała była głównym punktem oceny rozwoju organizmów hamowanego przez DEHP we wszystkich pokoleniach. DEHP negatywnie wpłynął na przeżywalność i płodność D. magna jedynie w czwartym pokoleniu (F3). Negatywny wpływ DEHP na długość ciała D. magna powinien być konsekwencją zużycia energii i jej alokacji w narażonych organizmach. Reakcje D. magna na przetrwanie i reprodukcję pod wpływem DEHP w ciągu pięciu pokoleń można wytłumaczyć (i) poważnym wpływem substancji chemicznej na wiele osobników w populacji organizmów oraz (ii) rozwojem tolerancji na toksyny u pozostałych narażonych organizmów. Chociaż pierwiastki śladowe w naturalnej wodzie z Mekongu nie były toksyczne dla D. magna w bardzo niskich stężeniach, to razem z DEHP mogą nasilać oddziaływanie na organizm. Poza tym wielopokoleniowe narażenie na DEHP odzwierciedlałoby wyraźniejszy wpływ na organizm niż jednorazowe narażenie. Przedstawione wyniki mogą być przydatne do ekstrapolacji wpływu plastyfikatorów na zooplankton słodkowodny w przyrodzie.
Źródło:
Inżynieria Mineralna; 2022, 2; 77--83
1640-4920
Pojawia się w:
Inżynieria Mineralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies