Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "tap water" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Jakość bakteriologiczna wody wodociągowej
Bacteriological quality of tap water
Autorzy:
Zamorska, J.
Zdeb, M.
Papciak, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/949970.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
bakteriologia wody
woda do picia
woda wodociągowa
cytometria przepływowa
water bacteriology
drinking water
tap water
flow cytometry
Opis:
Najbardziej czułą metodą wykrywania skażenia wody wodociągowej jest badanie mikrobiologiczne. Bezpieczeństwo wód pod względem mikrobiologicznym jest oceniane głównie na podstawie wyników tradycyjnych badań hodowlanych, umożliwiających wzrost kolonii bakterii na podłożach odżywczych. W ostatnich latach zastosowanie w mikrobiologii znalazła nowoczesna technika cytometrii przepływowej. Diagnostyczna metoda oparta na cytometrii przepływu jest znacznie szybsza, a także bardziej wszechstronna. Badania jakości mikrobiologicznej wody wodociagowej prowadzono w rejonach powiatu rzeszowskiego, tj. w rejonie systemu wodociągowego zasilanego z ujęcia wód powierzchniowych oraz w rejonie małych systemów wodociągowych zasilanych z ujęć wód podziemnych. Zakres analizy mikrobiologicznej jakości wody wodociągowej opierał się na oznaczeniu wybranych wskaźników stanu sanitarnego wody tj; ogólnej liczby bakterii psychrofilnych i mezofilnych na agarze odżywczym (referencyjnym) zwanym Agarem A oraz dodatkowo na agarze wzbogaconym zwanym Agarem R, liczby bakterii grupy coli oraz paciorkowców kałowych. Oznaczenie ogólnej liczby mikroorganizmów metodą cytometrii przepływowej wykonywano z zastosowaniem dwóch barwników Sybr Green oraz jodku propidyny. Woda z ujęć wód podziemnych, nie będących pod stała kontrolą mikrobiologiczną posiadała gorsze parametry mikrobiologiczne. Stosowane nowe metody oznaczeń mikrobiologicznych wykazywały większe ilości zanieczyszczeń mikrobiologicznych.
The most sensitive method of detecting contamination in water supply networks is microbiological testing. Microbiological water safety is evaluated mainly based on the results of traditional tests that rely on bacteria culturing on the so called bacterial growth mediums. Flow cytometry is a modern technology that has been used in microbiology only recently. The diagnostic method based on flow cytometry is much faster and more versatile. Microbiological quality testing was conducted in rzeszowski district, in the area of water network supplied by surface waters, and in the area of water network supplied by underground waters. The scope of the analysis of the microbiological quality of tap water was based on the determination of selected indicators of the sanitary condition of water ie; the total number of psychrophilic and mesophilic bacteria on nutrient agar (reference) called Agar A and additionally called agar supplemented with R, the number of coliforms and faecal streptococci. Determination of the total number of microorganisms by flow cytometry was performed using two dyes SYBR Green and iodide pyridine. Water from underground water intakes, not under the permanent control of microbial had worse microbiological parameters. Used new methods of microbiological assays showed greater amounts of microbiological contamination.
Źródło:
Inżynieria Ekologiczna; 2016, 48; 219-225
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:
Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwości i opłacalność wykorzystania ścieków szarych do nawadniania roślin
Feasibility and economic efficiency of greywater reuse for plant irrigation
Autorzy:
Nguyen, T. H.
Błażejewski, R.
Spychała, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/401811.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
wykorzystanie ścieków
nawadnianie
woda wodociągowa
ścieki szare
życica trwała
greywater reuse
irrigation
tap water
greywater
perennial ryegrass
Opis:
Celem badań była ocena wpływu użycia ścieków szarych (surowych i oczyszczonych) do nawadniania trawy (życica trwała, Lolium perenne), wyhodowanej na drobnym piasku, na przyrost biomasy w okresie 4 miesięcy. Zastosowano trzy rodzaje cieczy do nawadniania (woda wodociągowa, surowe ścieki szare i oczyszczone ścieki szare) w na dwóch poziomach dawek częściowych: niskim i wysokim (5 i 15 mm na tydzień), w dawkach całkowitych o wysokości 15, 25, 35 i 45 mm na tydzień. Ścieki surowe z pralki, kąpieli w wannie i mycia rąk charakteryzowały się następującymi wskaźnikami: ChZT - 247 ± 33 mg O2·dm-3, BZT5 - 81 ± 12 mg O2·dm-3, azot całkowity - 7,2 ± 0,9 mg N·dm-3 i fosfor całkowity - 4,7 ± 0,7 mg P·dm-3, zaś ścieki oczyszczone odpowiednio: 81 ± 12 mg O2·dm-3, 23 ± 6 mg O2·dm-3, 4,8 ± 0.9 mg N·dm-3, 2 ± 0,2 mg P·dm-3. Wyniki badań wykazały, że wzrost nadziemnej biomasy jest zależny od całkowitej dawki cieczy w zakresie 15 do 45 mm na tydzień. Średni przyrost biomasy trawy podlewanej wodą wodociągową, ściekami oczyszczonymi i ściekami surowymi dla dawki częściowej 5 mm na tydzień (w ramach dawek całkowitych 15-45 mm na tydzień) wyniósł 40,5 ± 7,5, 39,1 ± 7,3, 42,8 ± 6,0 mg s.m., odpowiednio, a dla dawki częściowej 15 mm na tydzień: 52,6 ± 7,8, 54,0 ± 7,5, 50,3 ± 9,2 mg s.m., odpowiednio. Różnica przyrostu suchej biomasy nawadnianej oczyszczonymi ściekami szarymi dawką częściową 5 mm na tydzień i dawką częściową 15 mm na tydzień (na korzyść tej wyższej) była większa niż dla pozostałych rodzajów cieczy; była też istotna statystycznie (p > 6%). Badania wykazały, że surowe i oczyszczone ścieki szare, mogą stanowić alternatywę dla wody wodociągowej w kontekście nawadniania trawnika, nie wywierając negatywnego wpływu na przyrost biomasy.
The study was conducted on grass (Lolium perenne) grown on fine sand in pots to evaluate the effect of greywater reuse on total dry biomass of grass during 4 months. The experiment has been designed as full factorial with total water load: 15, 25, 35 and 45 mm·week-1. Three categories of irrigation water (tap water, treated greywater, raw greywater) were tested in conditional combination with two levels for each category that is the low and high level at 5 and 15 mm·week-1, respectively. The COD, BOD5, total nitrogen, total phosphorus is 247 ± 33 mg·dm-3, 81 ± 12 mg·dm-3, 7.2 ± 0.9 mg·dm-3, 4.7 ± 0.7 mg·dm-3 of raw greywater and 81 ± 12 mg·dm-3, 23 ± 6 mg·dm-3, 4.8 ± 0.9 mg·dm-3, 2 ± 0.2 mg·dm-3 of treated greywater, respectively. The results showed that the dry biomass yields increase when increasing total irrigation water dose from 15 to 45 mm·week-1. The dry biomass yields at 5 mm·week-1 share of tap water, treated greywater, or raw greywater in total irrigation water doses 15-45 mm·week-1 were equal to 40,5 ± 7,5, 39,1 ± 7,3, 42,8 ± 6,0 mg d.m. and at 15 mm·week-1 partial dose: 52,6 ± 7,8, 54,0 ± 7,5, 50,3 ± 9,2 mg d.m. per pot, respectively. The increase in dry biomass yield of grass irrigated with treated greywater (partial dose from 5 to 15 mm·week-1) was higher and more significant (p = 0.13, 0.06, 0.37) than in the two other cases. The study concludes that treated greywater, raw greywater can be a partial or complete replacement for tap water without compromising ryegrass biomass yield.
Źródło:
Inżynieria Ekologiczna; 2018, 19, 6; 80-86
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:
Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies