Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jankosz, Magdalena" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Zaburzenia mowy a potrzeba porozumiewania się. O komunikacji alternatywnej i wspomagającej
Autorzy:
Jankosz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197893.pdf
Data publikacji:
2017-08-23
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
mowa
komunikacja wspomagająca
komunikacja alternatywna
funkcje języka
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest zapoznanie czytelnika z wybranymi zagadnieniami związanymi z zaburzeniami mowy, najważniejszymi rodzajami komunikacji alternatywnej i wspomagającej, a także zwrócenie uwagi na fakt, iż systemy te, oprócz tego, że służą do porozumiewania się, realizują też inne funkcje językowe. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Głównym problemem artykułu jest odpowiedź na pytanie, w jaki sposób osoby niemówiące lub z zaburzeniami mowy mogą komunikować się z otoczeniem. Posługując się metodą analizy literatury przedmiotu i odniesieniami do konkretnych biografii przedstawionych w książce Oddany (Hoyt i Yeager, 2011) oraz filmie Skafander i motyl (reż. J. Schnabel, 2007), zaprezentowałam najczęściej spotykane typy komunikacji alternatywnej i wspomagającej oraz zestawiłam je z modelem komunikacji językowej Romana Jakobsona. PROCES WYWODU: W pierwszej, wprowadzającej części artykułu, scharakteryzowałam mowę jako zjawisko uwarunkowane biologicznie i społecznie, a jednocześnie pozwalające realizować wyższe, duchowe potrzeby człowieka. Następnie, zwracając uwagę na problem rozmaicie uwarunkowanych zaburzeń mowy, zaprezentowałam najbardziej popularne typy komunikacji alternatywnej i wspomagającej. Wykorzystałam również przykłady z literatury i filmu, jak również odniosłam się do modelu aktu mowy Jakobsona, aby zobrazować liczne funkcje realizowane przez tę komunikację. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Zaburzenia mowy są bardzo poważnym obciążeniem dla osób nimi dotkniętych, dlatego istotne jest poznawanie przez nie dostosowanych do ich potrzeb i możliwości rodzajów komunikacji wspomagającej i alternatywnej. Przedstawione w pracy przykłady komunikacji wspomagającej i alternatywnej spełniają wszystkie funkcje aktu mowy wymienione przez autora Poetyki w świetle językoznawstwa, nie tylko te związane z nadawcą, odbiorcą, kodem, kanałem czy kontekstem, ale także te ukierunkowane na sam komunikat, czyli funkcję poetycką. Umożliwiają osobom z zaburzeniami mowy porozumiewanie się, nawiązywanie relacji osobistych, społecznych, wyrażanie uczuć, intencji, a nawet twórczość literacką. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Bardzo ważne wydaje się poszerzanie wiedzy na temat alternatywnych i wspomagających metod komunikacji. Problem trudności komunikacyjnych związanych z rozmaitymi zaburzeniami mowy dotyczy wielu osób, które bez tych metod skazane byłyby na alienację społeczną. Również podejmowane przez te osoby próby literackie (realizowane np. w formie blogów) powinny być zauważane i rozpowszechniane.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2017, 16, 38; 109-123
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola gestów narracyjnych w publicznych wystąpieniach Jana Pawła II
Autorzy:
Jankosz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196728.pdf
Data publikacji:
2019-08-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Jan Paweł II
komunikacja niewerbalna
gesty narracyjne
publiczne wystąpienia
Opis:
Cel naukowy: Celem artykułu jest pokazanie, jakimi gestami narracyjnymi posługiwał się Jan Paweł II i jaką rolę odgrywały one w jego w publicznych wystąpieniach. Zagadnienie to zostanie ukazane na podstawie wybranych przemówień z I pielgrzymki papieża do Polski.Problem i metody badawcze: Poruszany w tekście problem koncentruje się wokół pytania, czy gesty narracyjne wpływają na tok wypowiedzi i charakter publicznych wystąpień Jana Pawła II. Metody wykorzystane do zbadania tego zagadnienia to przegląd literatury dotyczącej tematu oraz zintegrowana metoda analizy komunikacyjnej służąca do badania gestów narracyjnych w połączeniu z tokiem słownym.Proces wywodu: W pierwszej części artykułu zostanie zaprezentowana teoria dotycząca gestów narracyjnych na tle pojęcia komunikacji niewerbalnej. Podam ich definicję i omówię typy tych gestów. Druga część tekstu będzie analizą gestów narracyjnych pojawiających się w wybranych publicznych wystąpieniach Jana Pawła II podczas I pielgrzymki do Polski.Wyniki analizy naukowej: Gesty narracyjne, zarówno batuty, jak i ilustratory czy gestualne metafory, jako gesty współwystępujące z tokiem słownym odgrywają bardzo istotną rolę komunikacyjną w publicznych wystąpieniach Jana Pawła II. Pokazują, jaki jest stosunek mówiącego do przekazywanych treści, ilustrują elementy warstwy werbalnej, a także odsłaniają pewne procesy myślowe i w sposób konkretny obrazują abstrakcyjne pojęcia, schematy wyobrażeniowe. Pomagają one w nawiązywaniu relacji z odbiorcą, ułatwiają kontakt z nim, wzmacniają funkcję perswazyjną i budują indywidualny styl wypowiedzi Jana Pawła II.Wnioski, innowacje, rekomendacje: Komunikacja niewerbalna, a zwłaszcza gesty narracyjne, stanowi tak ważny aspekt publicznych wystąpień Jana Pawła II, że z pewnością zasługuje na dokładne przeanalizowanie. Styl wypowiedzi papieża Polaka został już dobrze zbadany, brakuje natomiast opracowań, które w sposób kompletny, czyli obejmujący nie tylko werbalne, ale i niewerbalne aspekty, opisywałyby charakter jego publicznych wystąpień. Warto przyjrzeć się dokładniej gestom Jana Pawła II, który jako doskonały aktor zdawał sobie sprawę z ich roli i wykorzystywał je, aby wzmacniać perswazyjność wypowiedzi oraz budować więź z odbiorcą.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2019, 18, 45; 121-131
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ doświadczeń teatralnych i predyspozycji scenicznych Karola Wojtyły na charakter publicznych wystąpień Jana Pawła II
Influence of Karol Wojtyła’s Theatrical Experiences and Acting Predispositions on the Character of John Paul II’s Public Appearances
Autorzy:
Jankosz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806820.pdf
Data publikacji:
2021-05-05
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
doświadczenie aktorskie
Jan Paweł II
Karol Wojtyła
teatr
publiczne wystąpienia
acting experience
John Paul II
theater
public appearances
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest ukazanie zależności pomiędzy doświadczeniami teatralnymi i predyspozycjami scenicznymi Karola Wojtyły a zachowaniem Jana Pawła II podczas jego publicznych wystąpień. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Poruszany w tekście problem koncentruje się wokół pytań: Czy doświadczenia teatralne i wybrane umiejętności Karola Wojtyły wywarły wpływ na charakter późniejszych publicznych wystąpień Jana Pawła II? Jeśli tak, jaki był ten wpływ? W czym się wyrażał? Metody wykorzystane do zbadania tego problemu to przegląd wybranej literatury oraz analiza nagrań wideo. PROCES WYWODU: W pierwszej części przybliżona zostanie przeszłość teatralna Karola Wojtyły, głównie jego związki z Teatrem Rapsodycznym Mieczysława Kotlarczyka. W drugiej części na kilku przykładach zaprezentowane będą zachowania papieża podczas publicznych wystąpień. W trzeciej części zostanie pokazane, jaki wpływ na te zachowania miały predyspozycje sceniczne i doświadczenie aktorskie Jana Pawła II. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z przeprowadzonej analizy wynika, że Jan Paweł II wykorzystywał zarówno zdobyte u Kotlarczyka doświadczenie teatralne, jak i wrodzone predyspozycje w swoich publicznych wystąpieniach. Posługiwał się nimi bardzo umiejętnie. Pomagały mu one budować mocniejszą więź ze swoimi odbiorcami, zjednywały sympatię, czyniły bardziej przekonującym. Sprawiały, że nie tylko treść jego homilii czy przemówień, ale także sposób ich wygłaszania przyciągał uwagę odbiorców. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Papież Polak miał bardzo wysoko rozwinięte kompetencje komunikacyjne, potrafił posługiwać się różnymi środkami wyrazu. Posiadał wrodzone umiejętności sceniczne, wykształcenie aktorskie i korzystał z tego również w swojej posłudze duszpasterskiej i kaznodziejskiej. Artykuł pokazuje wybrane zachowania papieskie podczas publicznych wystąpień, w których widać wpływ doświadczeń teatralnych. Można spróbować pod tym kątem przeanalizować dokładnie tylko jedną pielgrzymką albo – bardzo szczegółowo – jedno konkretne wystąpienie. Można także zwrócić uwagę na aspekt świadomego reżyserowania danego wystąpienia.
RESEARACH OBJECTIVE: The aim of the article is to show the relationship between Karol Wojtyła’s theatrical experiences and his acting predispositions and the later behavior of John Paul II during his public appearances. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The issue discussed in the text revolves around the following questions: Did Karol Wojtyła’s theatrical experiences and his selected skills have an impact on the character of John Paul II’s later public appearances? If so, what was this impact? What was expressed in? The methods used to investigate the problem were: literature review and analysis of video recordings. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The first part introduces Karol Wojtyła’s theatrical past, focusing on his ties to Mieczysław Kotlarczyk’s Rapsodic Theater. In the second part, the Pope’s behavior during his public speeches is presented on a few examples. The third part shows the impact of John Paul II’s acting predispositions and acting experience on these behaviors. RESEARCH RESULTS: The analysis shows that John Paul II used both his theatrical experience gained with Kotlarczyk and his inborn predispositions in his public appearances. He used them very skillfully. They helped him build a stronger bond with his audience, won him their affection and made him more convincing. They made the content of his homilies or speeches on top of the way they were delivered, attract the attention of the audience. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATION: The Polish Pope had highly developed communication skills, he was able to use various means of expression. He had innate acting skills and acting education, which he also used in his pastoral and preaching work. The article shows selected papal behaviors during his public speeches, in which the influence of his theatrical experiences can be seen. 
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 54; 111-121
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies