Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "edukacja, aktywność" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Attitude towards physical activity in future physicians from Germany and Italy. A preliminary report
Podejście do aktywności fizycznej wśród przyszłych niemieckich i włoskich lekarzy. Doniesienie wstępne
Autorzy:
Zeńczak-Praga, K.
Pluto-Prondzinska, J.
Zgorzalewicz-Stachowiak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052695.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
physical activity
medical students
medical education
Germany
Italy
aktywność fizyczna
studenci medycyny
edukacja medyczna
Niemcy
Włochy
Opis:
Background. By leading a healthy lifestyle, medical students exert a positive influence on themselves and their future patients. The aim of the study was to compare the attitudes towards physical activity in future German and Italian physicians. Material and methods. The study involved 100 Italian and 100 German students aged from 19 to 24 years old. The research findings were drawn from Eurobarometer 72.3, which surveyed the participants on a set of questions regarding their physical activity. The chisquared test (ᵪ2) and the Mann–Whitney U test were used for the statistical analysis. Results. Only 4% students demonstrated high physical activity index. The Italian students usually practised sports outdoors (30% men and 26% women) or at a fitness centre (52% men and 30% women), whereas the German students exercised at a fitness centre (40% males and 64% females) or at university facilities (30% males and 24% females). There were some statistically significant values (p=0.000398). The most common factors that caused physical inactivity in medical students from both nations included: lack of time, no friends to do sports with, no sense of purposefulness of exercise and aversion to competition (p=0.000009). The German participants were more interested in sports than their Italian peers (p=0.000018). Conclusions. Medicinal students should be more physically active because they will promote a healthy lifestyle when counselling their patients. Free access to sports grounds at the university might also encourage them to spend more their leisure time actively.
Wprowadzenie. Studenci medycyny prowadząc zdrowy styl życia korzystnie wpływają na zdrowie swoje jak i na swoich przyszłych pacjentów. Celem badań było porównanie postaw wobec aktywności fizycznej wśród przyszłych niemieckich i włoskich lekarzy. Materiał i metody. Do badań włączono 100 włoskich i 100 niemieckich studentów w wieku 19-24 lat. Posłużono się kwestionariuszem Eurobarometer 72.3, gdzie respondenci odpowiedzieli na kilka pytań związanych ze swoją aktywnością fizyczną. Do analizy statystycznej użyto testy chi-kwadrat oraz Manna-Whitneya. Wyniki. Wysoką aktywność fizyczną prezentowało jedynie 4% wszystkich ankietowanych. Przyszli włoscy lekarze zazwyczaj uprawiali sport na świeżym powietrzu (30% mężczyzn i 26% kobiet) lub w fitness klubach (52% mężczyzn i 30% kobiet), podczas gdy niemieccy także w ostatnim miejscu (40% mężczyzn i 64% kobiet) lub na uczelni (30% mężczyzn i 24% kobiet). Te zależności były także istotne statystycznie (p=0,000398). Najczęstsze przyczyny powodujące ograniczoną aktywność fizyczną wśród studentów medycyny obu nacji to : brak czasu lub kolegów z którymi można uprawiać sport a nawet poczucia celowości wykonywania ćwiczeń oraz niechęć do współzawodnictwa (p=0,000009). Niemieccy ankietowani byli również bardziej zainteresowani sportem niż ich włoscy rówieśnicy (p=0,000018). Wnioski. Studenci medycyny powinni być bardziej aktywni fizyczni ponieważ są zobowiązani do promowania zdrowego stylu życia podczas udzielania porad pacjentom. Darmowy dostęp do obiektów sportowych na uczelni może ich zachęcić do częstszego aktywnego spędzania czasu wolnego.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2017, 11, 3; 142-149
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Conscious 9 Months”. Gestational Diabetes Mellitus Lifestyle Program Combining Regular Exercise and Nutritional Intervention: a Mixed-Method Case Report
"Świadome 9 miesięcy". Program stylu życia w cukrzycy ciążowej łączący regularne ćwiczenia i interwencję żywieniową: opis przypadku z zastosowaniem metody mieszanej
Autorzy:
Makaruk, Beata
Grantham, Weronika
Szeszko, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25761931.pdf
Data publikacji:
2023-12-19
Wydawca:
Akademia Bialska im. Jana Pawła II
Tematy:
gestational diabetes
maternal education
physical activity
diet
pregnancy
cukrzyca ciążowa
edukacja macierzyńska
aktywność fizyczna
dieta
ciąża
Opis:
Background. Gestational Diabetes Mellitus (GDM) is a glucose tolerance disorder posing health risks for both the mother and fetus. Lifestyle modifications are recommended to control glucose levels before pharmacotherapy. The aims of this study were 1) to examine the impact of combined GDM intervention on the glycemia levels and pregnancy outcomes in a woman with GDM; and 2) to explore what can help women adhere to the desired lifestyle changes recommended for GDM. Material and methods. This instrumental study uses a mixed-method approach, combining quantitative and qualitative methods. It focuses on a comprehensive lifestyle intervention, incorporating exercise, dietary protocol, maternal education, and support. One participant was enrolled, starting the intervention at the 24th week of pregnancy. Low glycemic index (<55%) and low glycemic load meals were recommended. Exercises were supervised and conducted regularly three times a week until delivery (48 sessions in total). Results. Glucose levels remained within normal range throughout the entire pregnancy, without the need for pharmacotherapy. The pregnancy resulted in a natural delivery of a healthy newborn with normal parameters. The participant completed the entire intervention, implementing the recommended lifestyle changes and avoiding complications associated with GDM. Conclusions. 1. Individualized and holistic care for women with GDM can help maintain normal glucose levels and increase the chances of positive pregnancy outcomes. 2. Key factors contributing to the success of the intervention were emotional support, education, and personalized care provided by specialists. 3. Implementing lifestyle changes during pregnancy may reduce the need for pharmacological interventions and complications related to GDM.
Wprowadzenie. Cukrzyca ciążowa (GDM) to zaburzenie tolerancji glukozy, które stwarza zagrożenie dla zdrowia matki i płodu. Zaleca się, aby kobiety wprowadzały modyfikacje stylu życia w celu kontrolowania poziomu glukozy zanim będzie potrzebna farmakoterapia. Celem pracy było zatem 1) zbadanie wpływu kompleksowej interwencji w stylu życia z GDM na poziom glikemii i wyniki ciąży u kobiety z GDM; oraz 2) zbadanie, co może pomóc kobietom w przestrzeganiu pożądanych zmian stylu życia zalecanych w GDM. Materiał i metody. W badaniu instrumentalnym wykorzystano podejście mieszane, łącząc metody ilościowe i jakościowe. Skoncentrowano się na kompleksowej interwencji w stylu życia dla ciężarnych z GDM, łączącej ćwiczenia fizyczne, interwencję żywieniową, edukację i wsparcie matki. Jako uczestniczkę przyjęto jedną kobietę. Interwencja rozpoczęła się w 24. tygodniu ciąży. Zalecano niski indeks glikemiczny (<55%) i posiłki o niskim ładunku glikemicznym. Ćwiczenia fizyczne odbywały się regularnie i były nadzorowane, trzy razy w tygodniu do momentu porodu (łącznie 48 sesji). Wyniki. Poziomy glukozy pozostały w normie przez całą ciążę, bez konieczności farmakoterapii. Ciąża zakończyła się porodem naturalnym zdrowego noworodka o prawidłowym parametrach. Uczestniczka zakończyła interwencję pomyślnie, wprowadzając rekomendowane zmiany w stylu życia i unikając powikłań związanych z GDM. Wnioski. 1. Zindywidualizowana i holistyczna opieka nad kobietą z GDM, może pomóc w utrzymaniu prawidłowych poziomów glukozy i pozytywnych wyników ciąży. 2. Czynnikami kluczowymi wpływającymi na sukces interwencji były wsparcie emocjonalne, edukacja i zindywidualizowana opieka specjalistów. 3. Wprowadzenie zmian w stylu życia podczas ciąży może przyczynić się do zmniejszenia konieczności interwencji farmakologicznych i powikłań związanych z cukrzycą ciążową.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2023, 17, 4; 349-367
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of a method for developing communication skills on physical activity in children with intellectual disabilities
Wpływ metody rozwijania umiejętności komunikacyjnych na aktywność fizyczną dzieci z niepełnosprawnością intelektualną
Autorzy:
Mkrtchyan, Hasmik
Margaryan, Tatev
Hovhannisyan, Hripsime
Petrosyan, Tigran
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2121237.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
visual cueing
special education
learning disability
physical activity
bodźce wizualne
edukacja specjalna
trudności w nauce
aktywność fizyczna
Opis:
Background. The purpose of the study is to evaluate the effectiveness of a selected special education method on the level of physical activity in schoolchildren with intellectual disability. Material and methods. The study was conducted on 32 children with rather similar backgrounds: all participants were Armenians with no medical history of any registered disorders and the same moderate degree of intellectual disability (IQ score = 35-49). A physical education program based on two games using the Picture Exchange Communication System (PECS) was conducted for three months by a physical educator trained in PECS. The level of habitual physical activity before and after the study period was assessed by the Physical Activity Questionnaire for children (PAIC-A) and pedometry (Omron HJ-112, Illinois, USA). Twoway ANOVA (intellectual disability × intervention) with a post hoc Bonferroni test was used to examine the differences between the pre- and post-intervention physical activity and pedometry assessment results. Results. The use of PECS resulted in an overall increase in the levels of physical activity. The results showed a significant group-by-time interaction effect for unstructured physical activity, structured exercise, organized sports, commuting to and from school, and total sedentary activities (all measured in min/week; p<0.05). Post hoc comparisons revealed a remarkable improvement in PAIC-A and pedometry scores in the intervention group (p<0.05). Conclusions. Technologies for developing communication skills are an option to increase the physical activity of children with intellectual disability. Enhanced working memory facilitates improved executive motor functions.
Wprowadzenie. Celem pracy jest ocena skuteczności wybranej metody kształcenia specjalnego na poziom aktywności fizycznej u dzieci w wieku szkolnym z niepełnosprawnością intelektualną. Materiał i metody. Badaniem objęto 32 dzieci o dość podobnym pochodzeniu: wszystkie były Ormianami, bez historii medycznej jakichkolwiek zarejestrowanych zaburzeń i z takim samym umiarkowanym stopniem niepełnosprawności intelektualnej (wynik ilorazu inteligencji, IQ = 35-49). Program wychowania fizycznego oparty na dwóch grach wykorzystujących Picture Exchange Communication System (PECS) był prowadzony przez trzy miesiące przez pedagoga wychowania fizycznego przeszkolonego w zakresie PECS. Poziom nawykowej aktywności fizycznej przed i po okresie badania oceniano za pomocą kwestionariusza aktywności fizycznej dla dzieci (PAIC-A) oraz pomiaru liczby kroków (Omron HJ-112, Illinois, USA). Dwukierunkowa analiza wariancji ANOVA (niepełnosprawność intelektualna × interwencja) z testem post hoc Bonferroniego została wykorzystana do zbadania różnic między aktywnością fizyczną przed i po interwencji oraz wynikami oceny liczby kroków. Wyniki. Zastosowanie PECS spowodowało ogólny wzrost poziomu aktywności fizycznej. Wyniki wykazały istotny efekt interakcji między grupą a czasem dla nieustrukturyzowanej aktywności fizycznej, ustrukturyzowanych ćwiczeń, zorganizowanego sportu, dojazdów do i ze szkoły oraz całkowitej aktywności sedenteryjnej (wszystkie mierzone w min/tydzień; p<0,05). Porównania post hoc wykazały znaczną poprawę wyników PAIC-A i pomiaru liczby kroków w grupie interwencji (p<0,05). Wnioski. Technologie rozwijające umiejętności komunikacyjne stanowią opcję zwiększenia aktywności fizycznej dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Poprawiona pamięć robocza ułatwia poprawę wykonawczych funkcji motorycznych.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2022, 16, 3; 246-257
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Can behavioral interventions increase physical activity in youth with cerebral palsy? A scoping review
Czy interwencje behawioralne mogą zwiększyć aktywność fizyczną młodych osób z mózgowym porażeniem dziecięcym? Przegląd zakresu działań
Autorzy:
Petrosyan, T.
Mkrtchyan, H.
Martirosyan, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2047889.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
motor disability
behavioral change
special education
physical activity
motivation
niepełnosprawność ruchowa
zmiana behawioralna
edukacja specjalna
aktywność fizyczna
motywacja
Opis:
The primary goal of adaptive physical and special education is to increase the participation of individuals with special motor needs in educational and social activities. Current behavior modification and motivation techniques are based on descriptive explanations of physical activity behaviors and exercises provided by special educators to patients and parents; however, the efficacy of such techniques is largely unknown. The main purpose of this review was to determine how effective different special education techniques and behavior change interventions are for different domains of physical activity for patients with cerebral palsy spastic motor type. A scoping review of scientific/medical databases was conducted to identify relevant studies matched the pre-defined inclusion and exclusion criteria. Four studies were selected (n=173) implementing behavioral interventions across internet-based and in-person settings. Three of these studies were randomized controlled trials with pre-post differences in physical activity observed in youth with cerebral palsy following behavioral intervention, although improvements were not statistically different from controls. This scoping review collectively demonstrates that design and implementation of behavioral change interventions lead to improvements of specific motor skills and highlights the need for ongoing research in children and adults with special motor needs.
Podstawowym celem adaptacyjnej edukacji fizycznej i specjalnej jest zwiększenie udziału osób ze specjalnymi potrzebami ruchowymi w działaniach edukacyjnych i społecznych. Obecnie techniki modyfikujące zachowania i motywację opierają się na wyjaśnieniach, jakich pedagodzy specjalni udzielają pacjentom i rodzicom, opisując ćwiczenia i zachowania związane z aktywnością fizyczną, niemniej jednak skuteczność tych technik jest nieznana. Podstawowym celem pracy jest określenie skuteczności różnych technik edukacji specjalnej i interwencji w zakresie zmiany zachowań w różnych domenach aktywności fizycznej pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym typu spastycznego. Przeprowadzono przegląd naukowych/medycznych baz danych w poszukiwaniu stosownych badań, które odpowiadały wcześniej zdefiniowanym kryteriom włączenia i wyłączenia. W czterech wybranych badaniach (n=173) zastosowano interwencje behawioralne przeprowadzone za pomocą Internetu oraz osobiście. Trzy z badań były randomizowanymi kontrolowanymi badaniami, w których zaobserwowano różnice w aktywności fizycznej młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym przed i po przeprowadzeniu interwencji behawioralnej, niemniej jednak stopień poprawy nie różnił się statystycznie od grupy kontrolnej. Przegląd wykazał, że projektowanie i wdrażanie zmian behawioralnych prowadzi do poprawy określonych umiejętności motorycznych, a także, że istnieje zapotrzebowanie na nowe badania dotyczące dzieci i dorosłych ze specjalnymi potrzebami ruchowymi.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2021, 15, 4; 315-322
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies