Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Fizjoterapia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Physioprophylaxis in physiotherapy and health promotion
Fizjoprofilaktyka w fizjoterapii i promocji zdrowia
Autorzy:
Kubińska, Z.
Zaworski, K.
Shpakou, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048954.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
health promotion
physioprophylaxis
physiotherapy
promocja zdrowia
fizjoprofilaktyka
fizjoterapia
Opis:
According to the authors, physioprophylaxis is a preventive measure against developmental and lifestyle diseases, the aging process and disabilities through: ergonomic performance of daily and professional activities; systematic physical exercise; behaviors that strengthen pro-health factors; and which is oriented towards risk prevention. In the health care system, it is a new and effective prophylactic alternative for the prevention of ever-increasing health risks. As a health need and medical service, physioprophylaxis has officially become present in the law, standards of education and in the professional practice of most physiotherapists. On the other hand, the promotion of the health and well-being of people and the general public that emphasizes the importance of physical activity and exercise is one of a physiotherapist’s professional objectives. The aim of this work is to present an exemplary description of physioprophylaxis integrated with health promotion. The authors resolved to show the types, means and methods of its impact on health education, risk prevention and health policy.
Fizjoprofilaktyka według autorów jest to działanie zapobiegające chorobom rozwojowym i cywilizacyjnym, procesowi starzenia się i niepełnosprawności przez: ergonomiczne wykonywanie czynności życiowych i zawodowych, systematyczną aktywność fizyczną i zachowania wzmacniające czynniki prozdrowotne, ukierunkowane na zapobieganie zagrożeniom. W systemie ochrony zdrowia jest ona nową, skuteczną alternatywą profilaktyczną służącą zapobieganiu nieustannie narastającym zagrożeniom. Jako potrzeba zdrowotna i świadczenie medyczne, fizjoprofilaktyka oficjalnie stała się obecna w aktach prawa, standardach edukacji i praktyce zawodowej większości fizjoterapeutów. Natomiast promowanie zdrowia i dobrostanu osób oraz ogółu społeczeństwa, podkreślające znaczenie aktywności fizycznej i ćwiczeń jest jednym z celów zawodowych fizjoterapeutów. Celem pracy jest zaprezentowanie przykładowego opisu fizjoprofilaktyki zintegrowanej z promocją zdrowia. Postanowiono ukazać rodzaje, środki i metody jej oddziaływania w edukacji zdrowotnej, profilaktyce zagrożeń i polityce zdrowotnej.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2020, 14, 2; 100-106
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Functional diagnostics and physiotherapeutic treatment in de Quervain syndrome
Diagnostyka funkcjonalna i leczenie fizjoterapeutyczne w zespole de Quervaina
Autorzy:
Zaworski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053996.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
tendinitis
diagnosis
treatment
de Quervain
physiotherapy
zapalenie ścięgna
rozpoznanie
leczenie
fizjoterapia
Opis:
De Quervain syndrome involves the inflammation of the common tendon sheath of the abductor pollicis longus (APL) and the extensor pollicis brevis (EPB) in the region of the radial styloid process. This condition can be caused by microtraumas that occur in the course of repetitive mechanical activities and systemic diseases of the connective tissue, such as rheumatoid arthritis. The symptom of de Quervain syndrome is pain in the forearm at the height of the radial styloid process. The pain intensifies during the extension of the thumb. Other symptoms include redness and swelling in the region. The physical examination most often involves two tests: Finkelstein’s test and Eichhoff’s test. Physiotherapeutic treatment is an important element of conservative treatment of de Quervain syndrome. The article aims to present functional diagnostics and physiotherapeutic methods that are used in the treatment of de Quervain syndrome based on the available literature. The review used the division of therapeutic methods into three basic sections: kinesitherapy, physical therapy and therapeutic massage, and was expanded to include physioprophylaxis and education, kinesiotaping and acupuncture. The discussed publications noted a significant improvement in terms of reducing pain and functionality in patients with de Quervain syndrome using various physiotherapeutic methods and their combinations. Unfortunately, there is a small number of randomized clinical trials. Hence, it is difficult to draw clear conclusions about the most effective forms of treatment. Further research is required in order to achieve the integration of the most effective physiotherapeutic methods in the treatment of de Quervain syndrome and the assessment of its short and long-term effects.
Zespół de Quervaina to stan zapalny wspólnej pochewki ścięgna odwodziciela długiego kciuka (APL) i prostownika krótkiego kciuka (EPB) w okolicy wyrostka rylcowatego kości promieniowej. Ta jednostka chorobowa może być spowodowana mikrourazami w przebiegu powtarzalnych czynności mechanicznych i chorobami układowymi tkanki łącznej, takimi jak zapalenia o charakterze reumatoidalnym. Objawy zespołu de Quervaina to dolegliwości bólowe przedramienia na wysokości wyrostka rylcowatego kości promieniowej nasilające się podczas prostowania kciuka. Także w tym rejonie może pojawić się zaczerwienienie oraz obrzęk. W badaniu przedmiotowym najczęściej wykorzystywane są dwa testy: Finkelsteina i Eichhoffa. Leczenie fizjoterapeutyczne jest ważnym elementem leczenia zachowawczego zespołu de Quervaina. Celem artykułu jest przedstawienie diagnostyki funkcjonalnej oraz metod fizjoterapeutycznych w leczeniu zespołu de Quervaina na podstawie dostępnej literatury. W przeglądzie zastosowano podział metod leczniczych na trzy podstawowe działy: kinezyterapię, fizykoterapię i masaż leczniczy oraz rozszerzono go o fizjoprofilaktykę i edukację, kinesiotaping oraz akupunkturę. W omawianych publikacjach odnotowano istotną poprawę w kwestii obniżenia dolegliwości bólowych oraz poprawy funkcjonalnej u pacjentów z zespołem de Querveina przy zastosowaniu różnych metod fizjoterapeutycznych i ich kombinacji. Niestety, istnieje mała liczba randomizowanych badań klinicznych, stąd też trudno jest wyciągnąć jednoznaczne wnioski dotyczące wskazania najefektywniejszych form leczenia. Wymagane są dalsze badania skupione na poszukiwaniu zintegrowania najskuteczniejszych metod fizjoterapeutycznych leczenia zespołu de Quervaina oraz oceny efektów krótko i długoterminowych.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2020, 14, 4; 305-313
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physical activity of physiotherapy students and the role of device-based monitoring in their future clinical practice: a cohort study
Aktywność fizyczna studentów fizjoterapii i rola monitoringu z wykorzystaniem urządzeń w ich przyszłej praktyce klinicznej: badanie kohortowe
Autorzy:
Michalcikova, T.
Vorlicek, M.
Pechova, J.
Jakubec, L.
Fromel, K.
Neumannova, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048945.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
activity trackers
physical activity
physiotherapy
self-evaluation
self-examination
students
narzędzia pomiaru aktywności
aktywność fizyczna
fizjoterapia
samoocena
samokontrola
studenci
Opis:
Background. Although physiotherapy students are expected to promote and prescribe exercise, their own physical activity (PA) levels have not been fully researched using wearable devices to provide objective measurements of PA. This study aimed (1) to determine their PA level; and (2) to verify the use of wearables for physiotherapy students’ own practical benefits. Material and methods. Students (n=257) wore a pedometer (Yamax Digi-Walker SW-700) and wrist-based activity tracker (Garmin Vívofit 1) for seven consecutive days. Prior to monitoring, they completed the long form of the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ-LF). A further evaluation was completed, relating to benefits and shortcomings of PA monitoring in their own practice. Results. A significant difference emerged between PA levels recorded with activity trackers on weekdays and weekend days, but only when gender and years of study were not taken into consideration. Specifically, 61.09% of participants were active or highly active on weekdays and none were sedentary. On the weekend, however, 47.47% were active or highly active and 11.67% were sedentary. Most (~79%) subjects reported clear benefits in PA monitoring. Conclusions. The student cohort were clearly active during the week, but almost half were insufficiently active in the weekend and thus, greater focus on the promotion of PA in physiotherapists-in-training might be necessary. The self-monitoring of PA under ambulatory conditions (using two wearable devices), combined with self-evaluation of PA, were study strengths.
Wprowadzenie. Chociaż oczekuje się, że studenci fizjoterapii będą promować i zalecać ćwiczenia innym, poziom ich własnej aktywności fizycznej (AF), szczególnie w odniesieniu do pomiarów dokonywanych za pomocą urządzeń, nie został dokładnie zbadany. Celem badania było (1) określenie poziomu aktywności fizycznej oraz (2) zweryfikowanie i wskazanie korzyści zastosowania narzędzi w praktyce studentów fizjoterapii. Materiał i metody. Studenci (n=257) nosili krokomierz (Yamax Digi-Walker SW-700) oraz opaskę na nadgarstku monitorującą aktywność (Garmin Vívofit 1) przez siedem kolejnych dni. Przed rozpoczęciem pomiaru wypełnili długą wersję Międzynarodowego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej (IPAQ-LF). Dodatkowo dokonano oceny zalet i wad kontroli aktywności fizycznej w ich przyszłej praktyce. Wyniki. Jedynie po wykluczeniu płci i roku studiów zaobserwowano znaczącą różnicę między poziomami aktywności w dni robocze i w weekendy. Wyniki wykazały, że 61,09% uczestników badania było aktywnych bądź bardzo aktywnych, a żaden z nich nie prowadził spoczynkowego trybu w dni powszednie. W weekendy z kolei aktywnych bądź bardzo aktywnych uczestników było 47,47%, a 11,67% utrzymywało spoczynkowy poziom aktywności. Niemal 79% badanych zauważyło zalety monitorowania aktywności fizycznej. Wnioski. Badana grupa studentów była niewątpliwie aktywna w dni robocze, ale prawie połowa studentów była aktywna w stopniu niewystarczającym w weekendy, co oznacza, że należałoby przywiązywać większą wagę do promocji aktywności fizycznej wśród osób przygotowujących się do wykonywania zawodu fizjoterapeuty. Główną zaletą niniejszego badania była samodzielna kontrola i ocena poziomu aktywności fizycznej przez studentów fizjoterapii dokonana za pomocą dwóch różnych typów przenośnych urządzeń elektronicznych.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2020, 14, 2; 107-117
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physical activity in primary and secondary physioprophylaxis
Aktywność fizyczna w fizjoprofilaktyce pierwotnej i wtórnej
Autorzy:
Kubińska, Z.
Zaworski, K.
Mysula, I.
Pocztarska-Głos, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048902.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
health
disease
primary prevention
secondary prevention
physical activity (PA)
physiotherapy
zdrowie
choroba
profilaktyka pierwotna
profilaktyka wtórna
fizjoterapia
aktywność fizyczna (AF)
Opis:
Physioprophylaxis is a physiotherapeutic procedure consisting in counteracting, slowing down, inhibiting or removing adverse effects associated with an incorrect lifestyle, involutionary changes and disease processes. Physical activity (PA), health education, reduction of risk factors, and functional diagnostics are used to implement these goals. Physioprophylaxis makes it possible to avoid or stop the development of functional problems or disorders. It enables the prevention of civilization diseases, aging processes and disability by performing professional and daily activities ergonomically. Physioprophylaxis introduces PA and behaviors that strengthen the factors influencing health protection by preventing health threats. The lack of theoretical studies devoted to physioprophylaxis highlights the need to examine this topic. The purpose of this article is to describe an exemplary description (the author’s) of primary and secondary physioprophylaxis using PA as an integral component of physical therapy, including its tasks. Primary physioprophylaxis strives to prevent the occurrence of diseases, and is directed towards healthy people. Secondary physioprophylaxis involves patients and is a selective process that prevents the recurrence of the disease being treated and also reduces other risks to health. Physioprophylaxis focusing on health threats in healthy people has been scientifically demonstrated to maintain and strengthen the current physiological and functional state. It is also a way to minimize the scope of adverse disorders associated with diseases for people with medical conditions achieved using PA.
Fizjoprofilaktyka jest to postępowanie fizjoterapeutyczne polegające na przeciwdziałaniu, spowolnieniu, zahamowaniu lub wycofaniu się niekorzystnych skutków nieprawidłowego stylu życia, zmian inwolucyjnych oraz procesów chorobowych. W realizacji tych założeń stosowana jest aktywność fizyczna (AF), edukacja zdrowotna, redukcja czynników ryzyka oraz diagnostyka funkcjonalna. Fizjoprofilaktyka umożliwia uniknięcie lub zahamowanie rozwoju problemów funkcjonalnych lub schorzeń, zapobieganie chorobom cywilizacyjnym, procesom starzenia się i niepełnosprawności przez ergonomiczne wykonywanie czynności życiowych i zawodowych, AF i zachowania wzmacniające czynniki ochrony zdrowia ukierunkowane na zapobieganie zagrożeniom zdrowia. Brak teoretycznych opracowań fizjoprofilaktyki w literaturze przedmiotu zobowiązuje do podejmowania tego tematu. Celem pracy jest zaprezentowanie przykładowego (autorskiego) opisu fizjoprofilaktyki pierwotnej i wtórnej poprzez AF, jako integralnej składowej fizjoterapii z uwzględnieniem jej zadań. Profilaktyka pierwotna to uniwersalne działanie zapobiegające powstaniu choroby, a jej adresatami są ludzie zdrowi. Fizjoprofilaktyka wtórna obejmująca pacjentów jest procesem selektywnym, dzięki któremu zapobiega się nawrotowi leczonej choroby i pojawieniu się innych antyzdrowotnych konsekwencji, na przykład niepełnosprawności. Fizjoprofilaktyka zagrożeń zdrowia osób zdrowych poprzez AF jest potwierdzonym naukowo sposobem na utrzymanie i umacnianie dotychczasowego stanu morfologiczno-funkcjonalnego, a w stanie choroby na minimalizowanie zakresu niekorzystnych zaburzeń towarzyszących procesom chorobowym.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2020, 14, 1; 34-42
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies