Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Twórczość"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Fanfikcja
    Fan-Fiction
    Autorzy:
    Umerle, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1359606.pdf
    Data publikacji:
    2016-05-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    fan fiction
    Fans
    amateur literature
    cyberculture
    fanfikcja
    Fani
    cyberkultura
    twórczość amatorska
    Opis:
    Hasło prezentuje literacką twórczość fanowską w kontekście poetyki, literackiej twórczości amatorskiej oraz wybranych zagadnień kulturoznawczych i mediologicznych.
    This keyword presents fan-produced literary work in the context of poetics, amateur literary production, and selected topics of cultural and media studies.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2016, 4-5; 114-123
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Names of vagueness. Deszcz by Haupt and Little Snow Landscape by Walser: a comparative reading
    Imiona nieokreśloności. Deszcz Haupta i Śnieżyca Walsera: próba lektury porównawczej
    Autorzy:
    Gleń, Adrian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27312317.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Zygmunt Haupt
    Robert Walser
    comparative analysis
    entropy
    silence
    vagueness
    twórczość Zygmunta Haupta
    twórczość Roberta Walsera
    komparatystyka
    entropia
    milczenie
    nieokreśloność
    Opis:
    Punktem wyjścia swoich rozważań autor czyni dwa opowiadania: Zygmunta Haupta Deszcz i Roberta Walsera Śnieżycę (wydawałoby się, poboczne, marginalne w dorobku pisarzy), z których to opowiadań wyłania się wspólna dla obydwu twórców antyesencjalna wizja świata. Celem komparatystycznej lektury utworów jest tyleż wskazanie podobieństw w kreowaniu rzeczywistości u polskiego i szwajcarskiego prozaika, co usytuowanie estetyki autora Pierścienia z papieru i twórcy Rodzeństwa Tanner w perspektywie filozoficznej (motyw nieokreśloności, zjawisko entropii). Szerokich kontekstów i inspiracji autor poszukuje przede wszystkim w dziele Françoisa Julliena.
    The paper analyzes two short stories: Deszcz by Zygmunt Haupt and Little landscape with snow by Robert Walser, which seem marginal in terms of their works. The two stories share the anti-essentialist vision of the world. The aim of the comparative analysis is to identify similarities in creating reality, as well as situating the two works in the philosophical context (vagueness and entropy), especially by François Jullien.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2023, 31; 46-65 (eng); 48-67 (pol)
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Twórczość Józefa Wittlina – perspektywy krytycznogenetyczne
    The works of Józef Wittlin: The perspective of genetic criticism
    Autorzy:
    Wcisło, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1217066.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    genetic criticism
    Józef Wittlin
    Hymny
    poetry
    Salt of the Earth
    krytyka genetyczna
    poezja
    Sól ziemi
    Opis:
    Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza czterech odsłon utworu Przedśpiew, tekstu otwierającego tom poezji Józefa Wittlina zatytułowany Hymny. Na przykładzie tego tekstu autor wskazuje na znaczące zmiany w obrębie poszczególnych wydań poezji, a dzięki temu na potencjał badawczy, jaki oferuje ich opis. Jest to zarazem postulat opracowania wydania Hymnów zgodnie z regułami genetyki druków. Możliwości zastosowania krytyki genetycznej w stosunku do Józefa Wittlina pokazuje również symptomatyczny przykład fragmentu rękopisu powieści Sól ziemi. Kwestie te stanowią zapowiedź dalszych badań krytycznogenetycznych i wstęp do nich.
    In the present article, I analyze four versions of the poem Przedśpiew [Prelude], which opens Józef Wittlin’s collection of poems entitled Hymny [Hymns], and discuss significant changes within the respective editions, pointing to the research potential of such an analysis. I also postulate that Hymny should be edited and published in accordance with the rules of genetic criticism of printed texts. I also demonstrate how genetic criticism may be applied to the works of Józef Wittlin in my discussion of a fragment of the manuscript of the novel Salt of the Earth. Thus, I both introduce and outline the future critical perspectives of genetic criticism.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2020, 22; 100-119
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W lekturze, w podróży, w rozmowie
    Reading, Traveling, Conversing
    Autorzy:
    Ratajczak, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1365116.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-11
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    travel in literature
    Joseph Conrad’s oeuvre
    ethics in literature
    personal letters
    podróż w literaturze
    etyka w literaturze
    intymistyka
    twórczość Josepha Conrada
    Opis:
    Agnieszka Adamowicz-Pośpiech w początkowych rozdziałach książki Podróże z Conradem podjęła najważniejsze tematy conradystyczne. Choć autobiograficzne wymiary dzieł pisarza były wielekroć opisywane, użyty przez autorkę termin „autobiografia antykonfesyjna” okazał się oryginalnym i skutecznym narzędziem interpretacji. Przeprowadzona następnie przez Adamowicz-Pośpiech próba wskazania czterech głównych typów bohaterów tej prozy odsłoniła nowe aspekty conradowskiej etyki. Książka zawiera również nowatorskie interpretacje konkretnych powieści i opowiadań. W Lordzie Jimie dostrzegła autorka „nieciągłości komunikacyjne”, wynikające z dzielących postaci różnic kulturowych, uprzedzeń i stereotypów. W lekturze Tajfunu skoncentrowała się na roli istotnego elementu świata przedstawionego, jakim są listy. Interpretacja noweli Idioci w kontekście powieści Tajny agent przyniosła wnioski dotyczące wiarygodnych psychologicznie kreacji kobiet poddanych długotrwałej przemocy i poniżeniu. Podróże z Conradem są więc intrygującym i w wielu partiach odkrywczym przykładem współczesnych badań nad twórczością autora Lorda Jima.
    In the first chapters of her book Travels with Conrad (Podróże z Conradem), Agnieszka Adamowicz-Pośpiech addresses the critical themes of Conrad criticism. Although the autobiographical valences of the writer’s works have been discussed many times over, Adamowicz-Pośpiech introduces the term “anti-confessional autobiography,” which turns out to be an original and effective interpretive tool. The scholar subsequently attempts to outline the four main hero archetypes of this body of work, revealing new aspects of Conrad’s ethics. The book also offers refreshing analyses of specific novels and stories by Conrad. In Lord Jim, Adamowicz-Pośpiech points out “communicative discontinuities” produced by the characters’ cultural differences, preconceptions, and biases. In her analysis of Typhoon, she focuses on the decisive role letters play in portraying the novella’s world. She reads the novella Idiots in parallel with the novel The Secret Agent, reaching new conclusions on Conrad’s ability to create psychologically plausible female characters and convey their long-term struggles against violence and degradation. Travels with Conrad is an example of contemporary scholarship on Joseph Conrad that is compelling and has many new perspectives to contribute.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2018, 11-12; 144-149
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wytwarzanie przestrzeni. Twórczość Piotra Pazińskiego a praktyki codzienności
    Opening Up Space. Everyday Life Practices and the Work of Piotr Paziński
    Autorzy:
    Rosiński, Cezary
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1363763.pdf
    Data publikacji:
    2015-07-06
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    subjectivised space
    performativity
    causality
    Piotr Paziński
    space
    przestrzeń upodmiotowiona
    przestrzeń
    performatywność
    sprawczość
    Opis:
    Tekst poświęcony twórczości prozatorskiej Piotra Pazińskiego w centrum rozważań umiejscawia performatywną działalność bohaterów, którzy zyskują zdolność wytwarzania przestrzennych sensów, sytuujących się na przecięciu historycznych zaszłości i indywidualnego doświadczenia. Sprawczość postaci zostaje sprzęgnięta z praktykami codzienności w ujęciu Michela de Certeau. Współdziałania bohaterów i przestrzeni rozszerzają kategorię zwrotu performatywnego na sprawczość nie tylko ludzi, lecz także przestrzeni geometrycznej, która – upodmiotowiona – staje się aktywnym uczestnikiem kreowania znaczeń.
    The text, concerned with the prose work of Piotr Paziński, focuses on the performative activities of his characters, who acquire the ability to create spatial meanings, situated at the intersection of historical events and individual experience. The causality of character becomes joined with everyday life practices as theorized by Michel de Certeau. The interactivity of characters and space expands the category of the performative turn to include not only the causality of people, but also geometric space, which  – acquiring subjectivity – becomes an active participant in the creation of meanings.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2015, 1; 52-59
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Interpoetyka autobiograficzna. Wojenna twórczość Franciszki i Stefana Themersonów
    Autobiographical interpoetics. Wartime works by Franciszka and Stefan Themerson
    Autorzy:
    Sroka, Honorata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1334846.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    war
    archive
    Francisza Themerson
    interpoetics
    letters
    autobiography
    Stefan Themerson
    journals
    avant-garde
    wojna
    Franciszka Themerson
    archiwum
    interpoetyka
    listy
    autobiografia
    Dzienniki
    dokumenty osobiste
    awngarda
    Opis:
    Artykuł dotyczy wojennych praktyk autobiograficznych Franciszki i Stefana Themersonów charakteryzujących się interpoetycznością, czyli jednoczesnym uprzywilejowaniem wielu porządków formalnych i dyskursywnych w obrębie całości tekstualno-wizualnej. Autorka analizuje zarówno dokumenty osobiste, jak i działalność artystyczną twórców awangardowych. Sroka proponuje odczytywać piśmienną i wizualną autobiografistykę trzech form reprezentacji: dokumentu, wtórnej estetyzacji, stylizacji. W oparciu o ten paradygmat autorka zwraca uwagę na specyfikę aktywności Themersonów w latach 1940–1942, podkreślając odrębność tego momentu od wcześniejszej i późniejszej twórczości małżeństwa.
    The paper discusses the wartime autobiographical practices by Franciszka and Stefan Themerson characterized by interpoetics, i.e. simultaneous preference for numerous formal and discourse organizations within one textual-visual entity. The paper analyzes personal documents and literary works of those avant-garde writers. It is proposed to read the written and visual autobiographics according to three forms of representation: document, secondary aesthetization, and stylization. Based on this paradigm, the paper stresses the peculiarity of the Themersons’ activity from the years 1940-1942, stressing the discreteness of this moment as opposed to the former and later literary work by the couple.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2019, 18; 64-75
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Border, contour, fragment – Haupt’s strolls between the world, the other, utopia and text
    Granica, kontur, fragment – Haupta wędrówki pomiędzy światem, innym, utopią i tekstem
    Autorzy:
    Niewiadomski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27312312.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    border
    frontier
    fragment
    space
    geopoetics
    textual delimitation
    Zygmunt Haupt
    modernity
    granica
    pogranicze
    przestrzeń
    geopoetyka
    delimitacja tekstowa
    twórczość Zygmunta Haupta
    nowoczesność
    Opis:
    Główną tezą artykułu jest stwierdzenie, że granica i graniczność to doświadczenie źródłowe i zarazem kategoria dobrze opisująca strategię twórczą Haupta. W twórczości tego autora kategoria granicy pojawia się w wersji linii oznaczającej wyrazistą delimitację i w postaci strefy przejściowej pomiędzy różnymi obszarami. Geograficzno-polityczne pojęcie granicy Haupt przekłada na język aksjologii, epistemologii, doświadczenia międzyludzkiego i techniki pisarskiej. Fascynacja granicą jest wyrazem poszukiwania dogodnego miejsca umożliwiającego postrzeganie świata i tekstu jako skomplikowanego porządku sytuującego się na biegunie przeciwnym wobec niezróżnicowanego chaosu rzeczywistości nowoczesnej.
    The paper discusses the claim that borders and frontiers are a source of experience, and at the same time a category which describes Haupt’s prose well. In his works, the border category appears in the form of a line marking clear delimitation, and in the form of a buffer zone between different areas. Haupt translates the geographical-political notion of a border into axiology, epistemology, interpersonal experience and writing techniques. His fascination with borders expresses seeking a convenient place which would allow one to perceive the world and text as a complex order situated on the opposite pole to the undifferentiated chaos of the modern reality.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2023, 31; 6-21 (eng); 6-23 (pol)
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Wszystko jest warte opisania”. Przypadek Jacka Baczaka
    “Everything is Worth Describing:” The Case of Jacek Baczak
    Autorzy:
    Szczęsna, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1216902.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Jacek Baczak
    20th century Polish literature
    20th century Polish prose
    death in literarure
    SOMATOPOETICS
    body in literature
    twórczość Jacka Baczka
    proza polska XX wieku
    somatopoetyka
    literatura polska XX wieku
    ciało w literaturze
    śmierć w literaturze
    Opis:
    Zapiski z nocnych dyżurów Jacka Baczaka to rzecz o nieobecnym w kulturze, przemilczanym hospicyjnym świecie będącym przestrzenią spotęgowanej obcości. Baczak podejmuje próbę jego opisania, wysłowienia nagromadzonego tam cierpienia, powolnego odchodzenia i śmierci. Jego opis nie może odwoływać się do gotowych matryc, schematów czy wypróbowanych i oswojonych języków. Opis powstaje więc z elementów najprostszych, najbardziej przezroczystych, ascetycznych. Staje się dzięki temu dojmująco wiarygodny, służebny. Zachowując dalece idącą powściągliwość wobec spraw ostatecznych, boleśnie dotyka.
    Zapiski z nocnych dyżurów by Jacek Baczak is devoted to the world of hospices, which is generally absent from the world of multiplied presence. Baczak tries to describe it, to express the suffering of this place through words, slowly passing away, and death. His description cannot refer to ready-made matrices, schemes or tested and familiar languages. His description is thus constructed from the simples, the most translucent, ascetic elements. Thanks to this, it becomes poignantly genuine and serving. While restrained in the face of death, it is also moving.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2020, 19; 63-75
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “The best spoken book”. Aleksander Wat, the avant-garde, and “testimonies” of Central and Eastern Europe
    „Najlepsza książka mówiona”. Wat, głos, awangarda i „świadectwa” Europy Środkowo-Wschodniej
    Autorzy:
    Rakoczy, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27312476.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Aleksander Wat
    Czesław Miłosz
    oral memoirs
    voice
    oral history
    genres
    verbal creativity
    Central and Eastern Europe
    pamiętnik mówiony
    głos
    historia mówiona
    gatunki
    twórczość słownej
    Europa Środkowo-Wschodnia
    Opis:
    Analizując Mój wiek Aleksandra Wata jako coś więcej niż relację zaangażowanego uczestnika wydarzeń Europy Środkowo-Wschodniej, chciałabym pokazać jego eksperymentalny, bliski estetykom awangardowym, potencjał. Potencjał ten, moim zdaniem, wpisywał się w obszerne pole instytucjonalno-dyskursywne, wiązał się bowiem ze zwrotem mówionym w historiografii drugiej połowy XX wieku przetwarzanym na różne sposoby w społecznych politykach pamięci. W mojej interpretacji pamiętnik mówiony Wata nie był ani fikcjonalną kreacją, ani też niefikcjonalnym „świadectwem”. Był on gatunkiem twórczości słownej, który domagał się pogłębionej refleksji nad jego społecznym usytuowaniem i znaczeniem. W przypadku Mojego wieku należało dostrzec w opowieści Wata zdarzenia dziejące się między negocjującymi ze sobą aktorami rozmowy i rozmaitymi, uruchamianymi przez nich gatunkami opowieści. Wydarzenia te były pełne ambiwalencji, napięć i negocjacji, które działy się w polu gatunków wypowiadania doświadczenia, instytucji je inicjujących oraz ich politycznie, społecznie i kulturowo umocowanych aktorów i dyskursów. Były też oparte na określonych kulturowo i społecznie politykach pozyskiwania, odzyskiwania, przywracania, wywoływania lub przemilczania wspomnień oraz intencjonalnych i gatunkowych wyborach samego Wata. Wat i Miłosz zdecydowali się na – jak charakteryzował historię mówioną w 1998 roku Alessandro Portelli – „dialogowe kształtowanie dyskursu”, „bogatą heteroglosję” i „sekwencje procesów werbalnych i […] „konstruktów generowanych przez kulturowe i osobiste spotkania”. W artykule tym chcę pokazać, że heteroglosja ta prowokowała odmienne polityki pamięci. Konstruowała też odmienne ideologie głosu intelektualistów Europy Środkowo-Wschodniej.      
    Analyzing Alexander Wat’s My Century as more than an account of an engaged participant in the events of Central and Eastern Europe, I would like to show its experimental potential, close to avant-garde aesthetics. This potential, in my opinion, was part of an extensive institutional-discursive field, as it was related to the oral turn in historiography of the second half of the 20th century processed in various ways in the social politics of memory. In my interpretation, Wat’s oral memoir was neither a fictional creation nor a non-fictional “testimony”. It was a genre of verbal creativity, which demanded in-depth reflection on its social location and meaning. In the case of My Age, it was necessary to perceive in the events happening between the actors negotiating the conversation with each other and the various story genres they activated. These events were full of ambivalence, tensions and negotiations that took place in the field of genres of uttering experience, the institutions that initiate them and their politically, socially and culturally empowered actors and discourses. They were also based on culturally and socially defined policies of retrieving, reclaiming, restoring, evoking or silencing memories, and the intentional and genre choices of Wat himself. Wat and Milosz opted for, as Alessandro Portelli characterized oral history in 1998, “dialogic shaping of discourse”, “rich heteroglossia” and “sequences of verbal processes and […] constructs generated by cultural and personal encounters”. In this article I want to show that this heteroglossia provoked different memory policies. It also constructed different ideologies of the voice of Central and Eastern European intellectuals.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2023, 33-34; 10-25 (eng); 10-25 (pol)
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lubię wrony – słowo poety a skrypty kulturowe
    Lubię wrony – poet’s words and cultural scripts
    Autorzy:
    Wysocka, Aneta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954111.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-28
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    script in an artistic text
    blending in an artistic text
    linguistic and cultural image of birds
    language and style of songs
    works by Wojciech Młynarski
    skrypt w tekście artystycznym
    amalgamat w tekście artystycznym
    obraz ptaków w języku i kulturze
    język i styl piosenki
    twórczość Wojciecha Młynarskiego
    Opis:
    Artykuł dotyczy sposobów przejawiania się w tekście artystycznym utrwalonych w języku i kulturze intersubiektywnych wyobrażeń o przyrodzie. Bazę materiałową stanowi piosenka Wojciecha Młynarskiego pt. Lubię wrony oraz dwa inne utwory poetyckie wchodzące z nią w relacje o charakterze intertekstualnym: List do KIG z Łodzi W. Młynarskiego i Wierszyk o wronach K.I. Gałczyńskiego. Podstawą metodologiczną opracowania jest teoria skryptów kulturowych, w połączeniu z kognitywnymi koncepcjami obrazowania oraz amalgamatu konceptualnego. Analizy pokazują, w jaki sposób wspólna wiedza kulturowa zostaje przez Młynarskiego poddana artystycznej reinterpretacji w celu wyrażenia własnego patriotyzmu w formie odbiegającej od skonwencjonalizowanych sposobów ekspresji takiej postawy.
    The paper concerns various manifestations of intersubjective images of nature, established in language and culture, in an artistic text: Wojciech Młynarski’s song Lubię wrony, and two other poetic works which have intertextual relationships with it: List do KIG z Łodzi by the same author, and Wierszyk o wronach by K.I. Gałczyński. Methodologically, the paper is based on the theory of cultural scripts combined with cognitive concepts of imaging and conceptual blending. The analysis presented reveals the way in which Młynarski reinterprets shared cultural knowledge in order to express his own patriotism in a form which differs from conventionalized ways of expressing such an attitude.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2021, 26; 82-99
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Hee Haw”. Performanse śpiewu i tekstów songów Nicka Cave’a z formacją The Birthday Party na płycie The Birthday Party (1980)
    “Hee Haw:” Singing and performing song lyrics on Nick Cave and The Birthday Party’s album The Birthday Party (1980)
    Autorzy:
    Tański, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143257.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-11
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    rock performance
    punk
    song’s language and style
    rock lyrics
    the lyrical and the musical “I
    singing
    Nick Cave’s work
    habitus
    the grain of the voice
    the pheno-text
    the geno-text
    voice
    performatyka rocka
    język i styl piosenki
    teksty piosenek rockowych
    persona tekstowo-muzyczna
    głos
    śpiew
    twórczość Nicka Cave’a
    ziarno głosu
    feno-tekst
    geno-tekst
    Opis:
    W artykule podjęto próbę interpretacji aspektów performatywnych śpiewu i tekstów piosenek Nicka Cave’a oraz autorstwa gitarzysty Rowlanda Stuarta Howarda (1959–2009), a także Micka Harveya, Vincenta Eugene’a Craddocka (znanego jako Gene Vincent) i Billa Davisa (właściwie: William Douchette) z albumu śpiewającego pianisty z grupą The Birthday Party The Birthday Party (1980). Studium, wpisując się w nurt rock song lyrics studies, jest recepcyjnym śladem i refleksją nad początkami drogi twórczej wybitnego autora tekstów piosenek oraz kompozytora muzyki rockowej i wokalisty, obdarzonego interesującym głosem. Teza prezentowanej pracy jest następująca: pochodzący z Australii wokalista od pierwszych nagrań z zespołem The Boys Next Door (płyta Door, Door z roku 1979) pisze utwory o miłości, bólu i samotności, a przede wszystkim każdy kolejny krążek autora Into My Arms to zapis doświadczenia tęsknoty, nie inaczej jest zatem i w przypadku omawianego tutaj albumu, który wyraża żal i smutek – uczucia autora/piosenkarza, „ja” opowiadającego/śpiewającego, persony tekstowo-muzycznej, czy inaczej mówiąc – piosenkowego podmiotu performatywnego. Śpiew Nicka Cave’a można określić jako metaforę habitusu punkowych miniatur piosenkowych, będących tekstowymi i głosowymi ekspresjami buntu, w których dominuje ironia, konstytutywną zasadą poetyki tych utworów zaś jest groteska.
    This article attempts to interpret the performative aspects of Nick Cave’s singing and song lyrics written in collaboration with the guitarist Rowland Stuart Howard (1959–2009), Mick Harvey, Vincent Eugene Craddock (also known as Gene Vincent) and William Douchette (also known as Bill Davis). I focus specifically on the album The Birthday Party (1980) which Nick Cave recorded together with his band The Birthday Party. This analysis, representative of rock song lyrics studies, is a receptive trace and a reflection on the beginnings of this outstanding songwriter, rock musician, and singer’s career. I argue that the Australian singer, beginning with the first recordings with the band The Boys Next Door (Door, Door from 1979), writes about love, pain, and loneliness, and show how each new album by the author of Into My Arms records the experience of longing. The Birthday Party, therefore, is no different; it expresses regret and sadness – the feelings of the author/singer, the narrating/singing “I,” the lyrical and the musical persona or, in other words, the singing and performing subject. Cave’s signing is a metaphor for the habitus of punk song miniatures, which are lyrical and vocal expressions of rebellion, filled with irony, while the main principle of the poetics of these works is the grotesque.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2022, 27; 44-57
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies