Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "logos" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Filozofia życia Anny-Teresy Tymienieckiej i zagadnienie Boga
Anna-Teresa Tymieniecka’s Philosophy of Life of and the Question of God
Autorzy:
Mruszczyk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25793771.pdf
Data publikacji:
2021-06-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
logos życia
wyobraźnia
Wielka Metamorfoza
dusza
Transcendencja
logos of life
imagination
Great Metamorphosis
soul
Transcendence
Opis:
Filozofia życia Anny-Teresy Tymienieckiej to fenomenologiczna wizja samorozwoju ludzkiego ducha zaprezentowana z kosmologicznej perspektywy oraz w formule samoindywidualizacji człowieka w egzystencji i zarazem jego samointerpretacji w życiu. Rozwój ten nie może się zrealizować wyłącznie na kanwie rozumu, w akcie poznawczym podmiotu. Do samointerpretacji człowieka w egzystencji konieczny jest jego akt twórczy wyrażający działanie ludzkiej twórczej wyobraźni. Jest to ta droga samośledzenia ludzkiego umysłu, która jego źródeł upatruje w pierwszych, przedorganicznych procesach tworzenia się wszechświata, ewoluujących w osiąganiu coraz wyższego stopnia złożoności w ożywionych formach przyrody, aż po postać ludzkiej samoświadomości wyrażającej się w akcie twórczym człowieka i w realizacji przez ludzkiego ducha transnaturalnego powołania. Dążenie człowieka do wypełnienia swojego życiowego przeznaczenia dokonuje się w trzech krokach (movements of the soul): intelektualnym, społeczno-moralnym i sakralnym. Ich opis w fenomenologii życia wyłania się z metafizycznej i zarazem egzystencjalistycznej wizji życia człowieka w jedności-ze-wszystkim-co-żyje. Ta wizja, jak się wydaje, stanowi punkt wyjścia zaprezentowanej przez Tymieniecką koncepcji fenomenologii życia i ludzkiej kondycji twórczej. W koncepcji tej najistotniejsze, jak można przypuszczać, jest podążanie sakralną ścieżką logosu życia ku komunii z Boskością (Bogiem, Sacrum, Transcendencją, Nieuwarunkowanym, Wszystkoogarniającym). Na tej ścieżce fenomenologia ludzkiego ducha osiąga pełnię, a fenomenologia – fenomenologię.
Anna-Teresa Tymieniecka’s philosophy of life of is a phenomenological vision of the self-development of the human spirit presented from a cosmological perspective and in the formula of self-individualization of man in existence and at the same time his self-interpretation in life. This development cannot be realized solely on the basis of reason, through the subject’s cognitive act. For the self-interpretation of man in existence, his creative act is necessary, one which expresses the creative operation of the human imagination. It is this path of the human mind’s self-tracking which sees its sources in the first, pre-organic processes of the formation of the universe. These processes evolved towards the attainment of an ever higher degree of complexity in the living forms of nature, up to the form of human self-awareness expressed in man’s creative act and in the realization by the human spirit of its transnatural vocation. Man’s aspiration to fulfill his life’s destiny takes place in three steps (or “movements of the soul”): intellectual, socio-moral, and sacred. Their description in the phenomenology of life emerges from a metaphysical and at once existentialist vision of human life as being in-unity-with-all-that-lives. We can say that this vision is the starting point of Tymieniecka’s phenomenology of life and of the human creative condition. Arguably, in her theory, the most important thing is to follow the sacred path of life’s logos in order to attain communion with the Divine (God, the Sacred, the Transcendent, the Unconditioned, the All-Encompassing). On this path, the phenomenology of the human spirit attains completion and phenomenology – phenomenology.
Źródło:
Folia Philosophica; 2021, 45; 1-17
1231-0913
2353-9445
Pojawia się w:
Folia Philosophica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórczość i dynamizm contra idealizm. Wyobraźnia w fenomenologii życia Anny Teresy Tymienieckiej
Creativity and Dynamism contra Idealism Imagination in Anna Teresa Tymieniecka’s Concept of Phenomenology of Life
Autorzy:
Mruszczyk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/665231.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
imaginatio creatix
akt twórczy
logos życia
świadomość transcendentalna
intencjonalność
Imaginatio Creatix
the creative act
the logos of life
the transcendental consciousness
the intentionality
Opis:
Anna Teresa Tymieniecka’s (1923-2014) concept of phenomenology of life appears as a cosmological perspective of the development of phenomenology in general. Although Polish philosopher elaborated this conception in polemic with Edmund Husserl’s phenomenological view and in co-operation with the natural sciences, she tried to keep all the gains of classical phenomenology. Ultimately, she subjected the transcendental consciousness to verification, pointing its stability as a result of the intentionality of cognition, which Husserl considered as the constitutive function of the subject. By changing the perspective, Tymieniecka was striving to demonstrate that the subject - the living human being - gives the world the sense of meaning and knows it as originally inspired and motivated by his imagination. Therefore, thecreative imagination - Imaginatuio Creatrix - should be established as a dynamic source of the constitution of the human world.
Fenomenologia życia autorstwa Anny Teresy Tymienieckiej (1923–2014), to kosmologiczna perspektywa rozwoju fenomenologii. Chociaż polska filozof opracowywała ją w polemice ze stanowiskiem Edmunda Husserla, a we współpracy z naukami przyrodniczymi, starała się zachować wszystkie zdobycze klasycznej fenomenologii. Ostatecznie jednak poddała weryfikacji transcendentalną świadomość, wskazując na jej statyczność wynikającą z intencjonalności poznania, które Husserl uznał za konstytutywną funkcję podmiotu. Zmieniając perspektywę, Tymieniecka dążyła do wykazania, że podmiot – żywy człowiek – obdarza świat sensem i poznaje go, pierwotnie inspirowany i motywowany wyobraźnią. Dlatego wyobraźnię twórczą – imaginatio creatrix – należy uczynić dynamicznym źródłem konstytucji ludzkiego świata. 
Źródło:
Folia Philosophica; 2017, 38
1231-0913
2353-9445
Pojawia się w:
Folia Philosophica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Propedeutic of the Theory of Judgment in Ancient Philosophy from the Sophists to Plato’s Theaetetus
Autorzy:
Gajda-Krynicka, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/665185.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
judgment, logos, truth/aletheia, falsehood/pseudos, opinion/doksa, referential function of language, predicative function of language
Opis:
In the ancient epistemology, precisely stated definition of judgment (axioma) appears only in the 3rd century B.C. It was formulated by Chrysippus of Soli, the founder of the Stoic logic. However, on the other hand, the analysis of the extant utterances in which the knowledge had been objectified since the first Greek thinkers, allows us to state that the evolution of the theory of judgment was a long process. In this development, Greek epistemology had to deal with a number of problems connected with the object of the judgment –– knowledge, with the form of its objectification –– predication, and also with the predicates of the true and false judgment –– categories of “truth” (aletheia) and “falsehood” (pseudos). The first definition of the false judgement (logos pseudes) and the true judgment (logos alethes) can be found only in the late dialogue of Plato, Sophist, which delivers precisely established terminology of the theorem. Yet, such a definition could be formulated only when Greek epistemology re-defined the scope of the meaning of the key terms-concepts, aletheia and pseudos. The term-concept aletheia was identified with the term-concept being, functioning in the ontological-axiological sphere. On the other hand, pseudos did not mean false in the sense of negating the truth, but something, which is different than truth, is its imperfect copy. Thus, the pre-Platonic philosophy has not yet formulated the terminology in which predication of something inconsistent with the actual state of being, with the truth, could be verbalized. Often to express such a form of predication, a phrase “to utter things, which are not” was used. The other problem was connected with –– characteristic ofthe Greek language –– dual function of the verb to be/einai, which included both existential and truthful function. Accordingly, every utterance, in which the predicate was the verb einai or its derivates, was ex definitione a true predication –– “it spoke beings (things, which are).” In such a situation, there was noneed in epistemology to precisely define judgment as such, and to state the conditions which the true judgment hadto meet. The problem is definitely solved by Plato in his dialogue Theaetetus, in which the philosopher defines the object of the judgment, which is knowledge (however, its object is not stated yet) and introduces the project of verification of the utterances/opinion, thanks to which an opinion ––doxa can reach the status of judgment ––logos. An opinion needs to be verified with the dialectical procedures.
Źródło:
Folia Philosophica; 2019, 42, 2; 21-45
1231-0913
2353-9445
Pojawia się w:
Folia Philosophica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies