Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "PIETY" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Biskup Marcin Szyszkowski (1616–1630) jako twórca nabożeństwa siedmiu kościołów krakowskich
Bishop Marcin Szyszkowski (1616–1630) as the creator of the Service of Seven Krakow Churches
Autorzy:
Wołyniec, Bartłomiej Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560395.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Marcin Szyszkowski
Rzym
Kraków
pobożność
„Siedem kościołów”
Rome
Krakow
piety
„Seven Krakow Churches”
Opis:
Przypuszcza się, iż opisany w XVI wieku przez św. Filipa Nereusza szlak wędrówki dewocyjnej po siedmiu bazylikach Rzymu mógł mieć swoje źródła w tradycji ludowej, a bez wątpienia wynikał z przywołania i zaadaptowania do nowych warunków pamięci o znanej niegdyś ludycznej w charakterze obrzędowości modlitewnej. Opisane przez tego świętego itinerarium pielgrzymie wyznaczały cztery bazyliki większe: św. Piotra na Watykanie, św. Pawła za Murami, św. Jana na Lateranie, Najświętszej Maryi Panny Śnieżnej oraz trzy mniejsze: św. Krzyża Jerozolimskiego, św. Wawrzyńca za Murami oraz św. Sebastiana. W 1621 roku w krakowskiej oficynie drukarskiej Franciszka Cezarego została wydana broszura zatytułowana Siedm kościołów krakowskich. Inicjatorem jej druku był biskup krakowski Marcin Szyszkowski, który przez wiele lat przebywał w Rzymie, gdzie zapoznał się z działalnością św. Filipa Nereusza. Od chwili, kiedy został biskupem krakowskim zaczął zaszczepiać w swojej diecezji elementy potrydenckiej dewocji Wiecznego Miasta. Jednym z nich było zainicjowanie nabożeństwa Siedmiu kościołów krakowskich, które otrzymało przywileje i odpusty rzymskiego szlaku pątniczego.
The religious tour of seven Roman basilicas described back in the 16th century by St Philip Neri is thought to have its roots in folk tradition, though undoubtedly was a product of recalling and adapting the memory of an old, ludic prayer tradition to the new circumstances. The itinerary described by the saint listed four major basilicas: St Peter’s Basilica in Vatican, St Paul’s Basilica Outside the Walls, Basilica of St John Lateran, Basilica of St Mary and three minor ones: Basilica of the Cross of Jerusalem, St Basilica of St Lawrence Outside the Walls, and St Sebastian’s Basilica. In 1621 the Krakow printing house of Franciszek Cezary issued a brochure entitled Siedm kościołów krakowskich. Its release was initiated by Marcin Szyszkowski, who had stayed in Rome for many years, where he acquainted himself with the work of St Philip Neri. The moment Szyszkowski became the Krakow bishop, he began to implement elements of post-Trent devotion of the Eternal City in his own diocese. One of such innovations was to initiate the Service of the Seven Krakow Churches, which was granted privileges and indulgences of the Roman pilgrimage trail.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2015, 21; 189-208
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ausdrücke elianischer Frömmigkeit der Karmeliten in der Neuzeit
Wyrazy pobożności eliańskiej karmelitów w dobie nowożytnej
Autorzy:
Sułecki, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560387.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Carmelites
the prophet Elijah
the prophet Elisha
piety
karmelici
prorok Eliasz
prorok Elizeusz
pobożność
Opis:
Der Prophet Elija gilt in der karmelitanischen Tradition für den geistlichen Stifter des Ordens. Seit Beginn, also der Behauptung des Karmelitenordens im 13. Jahrhundert, ist er der geistliche Führer der Karmeliten. Die Frömmigkeit des Ordens, die an Elija gerichtet wurde, intensivierte sich im 17. Jahrhundert auf der Grundlage der historiographischen Werke der Karmeliten sowie deren Kritik durch Bollandisten. Zu Ausdrücken elianischer Tradition gehörten die Elemente des Ordenskleides und des Ordenswappens, die Ikonografie, die Annahme von Ordensnamen, die Literatur und die Liturgie.
Prorok Eliasz w tradycji karmelitańskiej uchodzi za duchowego założyciela zakonu. Od początków sformalizowania zakonu karmelitów w XIII wieku jest on dla nich przewodnikiem duchowym. Pobożność zakonna skierowana ku Eliaszowi zintensyfikowała się w XVII wieku na skutek karmelitańskich prac historiograficznych, a także ich krytyki przez bollandystów. Wyrazem eliańskiej tradycji były elementy habitu i herbu zakonnego, ikonografia, przybieranie imion zakonnych, piśmiennictwo oraz liturgia.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2015, 21; 251-264
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Królewicz jezuitą, król opatem. Wątek „zakonny” w ikonografii Jana Kazimierza
The prince as a Jesuit, the king as an abbot. The “monastic” theme in the iconography of John II Casimir
Autorzy:
Skrodzka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560297.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Zygmunt III Waza
ikonografia
jezuici
abdykacja
pobożność
Sigismund III Vasa
iconography
Jesuits
abdication
piety
Opis:
Abstrakt Królewicz Kazimierz Waza wychowywał się na dworze swego ojca Zygmunta III w atmosferze pogłębionej pobożności. Skutkiem tego było jego wstąpienie do zakonu jezuitów. Królewicz ostatecznie opuścił klasztor i sięgnął po koronę królewską. Do życia zakonnego powrócił po swej abdykacji. Niniejszy artykuł prezentuje dzieła sztuki upamiętniające związki Jana Kazimierza z życiem zakonnym. Wśród nielicznej grupy są: emblemat, medal i ryciny, a także nagrobek Jana Kazimierza w Paryżu. Wszystkie te obiekty są świadectwem głębokiej pobożności Jana Kazimierza.
The young Casimir Vasa was brought up at the court of his father, Sigismund III Vasa, in the atmosphere of great devotion, which made him enter the order of Jesuits. Even though he decided to leave the monastery and to take the Polish crown, he came back to the life of a monk after his abdication. The present paper presents the very few pieces of art commemorating the monastic life of John Casimir: an emblem, a medal, some prints and his tomb in Paris. All those objects demonstrate the deep piety of the king.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2016, 22; 437-450
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pobożność szlachcianki w świetle polskich drukowanych mów pogrzebowych XVII wieku
Autorzy:
Kicińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560525.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
piety
noble woman
funeral speeches, Poland
17th century
pobozność
szlachcianka
mowa pogrzebowa
Polska
17 wiek
Opis:
17th century funeral orations, as sources of didactic character, include numerous threads referring to the piety of baroque damsels. They are full of examples describing religiousness of women of virtually all ages and marital statuses (married, single and widowed). According to the model propagated by the clergy, a zealous catholic woman was supposed to be devoted to God and persistent in her belief. She should also worship Mary the Mother of God, Jesus and saint patrons, which was reflected in her participation in religious confraternities. It was also important that she attended religious services and pilgrimages as well as respected fasting periods and received holy sacraments. On every day basis, it was suggested that a God fearing Christian should live by the rules of the Decalogue, read religious books and contemplate the moment of death and prepare to it by reading ars bene moriendi guides. Charity work and generous donations to churches, monasteries, schools and homeless shelters were also important. Preachers also emphasised the personality features of a model catholic woman. Hence it was suggested that she should be hard working, reasonable, quiet and modest. Although clergymen emphasised deep and fervent religiousness of women whom they were describing in their sermons, we are actually unable to fully confirm the accuracy of their words. Therefore, it must be assumed that, on the one hand, this religiousness and piety was supposed to constitute an ideal role model, on the other hand, however, it resulted from the fear which accompanied people almost everywhere in turbulent times of the 17th century.
17th century funeral orations, as sources of didactic character, include numerous threads referring to the piety of baroque damsels. They are full of examples describing religiousness of women of virtually all ages and marital statuses (married, single and widowed). According to the model propagated by the clergy, a zealous catholic woman was supposed to be devoted to God and persistent in her belief. She should also worship Mary the Mother of God, Jesus and saint patrons, which was reflected in her participation in religious confraternities. It was also important that she attended religious services and pilgrimages as well as respected fasting periods and received holy sacraments. On every day basis, it was suggested that a God fearing Christian should live by the rules of the Decalogue, read religious books and contemplate the moment of death and prepare to it by reading ars bene moriendi guides. Charity work and generous donations to churches, monasteries, schools and homeless shelters were also important. Preachers also emphasised the personality features of a model catholic woman. Hence it was suggested that she should be hard working, reasonable, quiet and modest. Although clergymen emphasised deep and fervent religiousness of women whom they were describing in their sermons, we are actually unable to fully confirm the accuracy of their words. Therefore, it must be assumed that, on the one hand, this religiousness and piety was supposed to constitute an ideal role model, on the other hand, however, it resulted from the fear which accompanied people almost everywhere in turbulent times of the 17th century.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2012, 18
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Forms of piety among members of religious confraternities in Krakow in the early modern period
Formy pobożności członków bractw religijnych w nowożytnym Krakowie
Autorzy:
Bruździński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560553.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
piety
religious confraternities
Krakow
Middle Ages
post-Trent epoch
pobożność
bractwa religijne
Kraków
średniowiecze
epoka potrydencka
Opis:
The author analyses forms of piety among Krakow religious confraternities, both those which originated already in the Middle Ages and those from the post-Trent epoch. There were dozens of confraternities in the early modern Krakow. The author was able to trace back 36 religious confraternities, active in as many as 51 communities. The article shows that almost every member of each stratum of the urban community, from the patriciate to the commoners, belonged to a religious confraternity of sorts. Confraternities had many functions, but the religious education of Krakow inhabitants was the most significant. In each subsection the author presents various forms of fraternal piety, namely: Christ-centric piety, pneumahagic piety, Marian piety, the worship of angles and saints, as well as the eschatological dimension. Towards the end, the article contains briefly characterises the charitable activities of religious confraternities. The author concludes that religious confraternities played an important role in building the Catholic awareness of the society, and the fraternal piety was indeed a basis and a catalyst of the growth of the city of Krakow.
Autor analizuje formy pobożności krakowskich bractw religijnych, zarówno tych, które powstały jeszcze w średniowieczu, jak i tych z epoki potrydenckiej. W nowożytnym Krakowie działało kilkadziesiąt bractw. Autorowi udało się potwierdzić źródłowo 36 religijnych konfraterni działających wówczas w 51 wspólnotach. Artykuł pokazuje, że niemal każdy członek poszczególnych warstw społeczności miejskiej, od bogatego patrycjatu poczynając, a na ubogim plebsie kończąc, należał do bractw religijnych. Bractwa miały wiele funkcji, jednak jedną z ważniejszych było wychowanie religijne społeczeństwa Krakowa. Autor w podrozdziałach przedstawia różne formy pobożności brackiej: pobożność chrystocentryczną, pobożność pneumahagijną, pobożność maryjną, kult aniołów i świętych, jak również jej wymiar eschatologiczny. W ostatniej części artykułu scharakteryzowana została także działalność charytatywna bractw religijnych. Na zakończenie autor dochodzi do konkluzji, że bractwa religijne odgrywały istotną rolę w budowie katolickiej świadomości społeczeństwa, natomiast sama pobożność bracka była niewątpliwie podłożem i katalizatorem rozwoju Krakowa.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2015, 21; 103-146
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies