Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "beggar" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Leśmianowska ballada o niedoskonałości
Leśmian’s ballad on imperfection
Autorzy:
Kokoszka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401137.pdf
Data publikacji:
2019-01-09
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
Bolesław Leśmian
Artur Maria Swinarski
The Beggar’s Ballad
community
disability
Ballada dziadowska
wspólnota
niepełnosprawność
Opis:
Wydaje się, że Bolesław Leśmian mógł antycypować współczesną krytyczną refleksję nad niepełnosprawnością (disability studies). Za Tymoteuszem Karpowiczem poezję autora Ballady dziadowskiej odczytywać można między innymi jako obronę bycia tym, czym się jest, a niekoniecznie tym, czym by się chciało być. Teza ta jest punktem wyjścia do tego, by raz jeszcze bliżej przyjrzeć się niektórym Leśmianowskim postaciom, a także proponowanej przez poetę koncepcji wspólnoty – wspólnoty naznaczonej niedoskonałościami. Za Leśmianem, interesuje mnie ułomność jako istotna część życia manifestującego się w formach kruchych i obarczonych wadami. A w tym kontekście także – eksplorowane przez poetę pogranicze śmieszności i tragizmu. W artykule omawiane są przede wszystkim dwie parodie: Leśmianowska Ballada dziadowska (dialogująca ze Świtezianką Adama Mickiewicza) i Lipa Artura Marii Swinarskiego, nawiązująca do wspomnianej ballady Leśmiana, ale i głównych wątków jego twórczości.
It seems that Bolesław Leśmian could anticipate the contemporary critical reflection on disability (disability studies). According to Tymoteusz Karpowicz, the poetry of the author of The Beggar’s Ballad [Ballada dziadowska] can be read, among other things, as a defence of being what you are and not necessarily what you want to be. This thesis is intended to serve as a starting point to look more closely at some of Leśmian’s characters as well as his concept of the community, which was marked by imperfections. Following Leśmian, I am interested in the infirmity as an essential part of life manifested in fragile and frail forms. In this context, I also describe the borderline of ridiculousness and tragedy explored by the poet. This article draws primarily on two parodies: The Beggar’s Ballad [Ballada dziadowska] by Bolesław Leśmian (entering into dialogue with The Water Nymph of Świteź [Świtezianka] by Adam Mickiewicz) and The Linden Tree [Lipa] by Artur Maria Swinarski, referring to the mentioned Leśmian’s ballad, but also to the main themes of his work.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2018, 4; 261-274
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies