Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Olczyk, J." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Properties and Possible Utilization of Waste Generated in the Production of Fibrous Pulp and Paper
Właściwości i sposoby zagospodarowania odpadów z produkcji mas włóknistych i papieru
Autorzy:
Janiga, M.
Michniewicz, M.
Stufka-Olczyk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/233520.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
utilization of waste
biomass
paper industry
odpady
zagospodarowanie odpadów
biomasa
przemysł celulozowo-papierniczy
paliwa z biomasy
Opis:
A considerable amount of waste biomass is generated in the pulp and paper industry which, in the case of landfilling poses a serious burden to the environment. The waste can be utilized as raw material in the production of various products and fuels including combustion with recovery of energy. The physical and chemical properties of various streams of biomass waste in the production of fibrous pulp and paper were examined. It was documented that most of the dry waste display quality parameters close to those of lignite or even coal. A high content of water, which is to be removed to attain a high calorific value, is a drawback of the unprocessed waste. This disadvantage can be excluded by elaboration of energy recovery systems as an alternative to traditional incineration. Such systems used in the utilization of other waste streams are presently being adapted to the waste of the pulp and paper industry. Apart from the physical-chemical identification of the waste, a review was made of commercialized and potential methods to recover energy or substance.
W przemyśle celulozowo-papierniczym powstają znaczne ilości odpadów biomasowych, które w przypadku ich usuwania na składowisko stanowią duże obciążenie dla środowiska. Odpady te mogą znaleźć zastosowanie jako surowiec w produkcji różnego rodzaju paliw i produktów, a także jako paliwo z biomasy w procesach bezpośredniego spalania z odzyskiem energii. Przeprowadzono badania właściwości fizycznych i chemicznych różnych strumieni odpadów biomasowych z produkcji mas włóknistych i papieru, które Badania te wykazały, że w większości przypadków parametry suchych odpadów nie odbiegają od właściwości węgla brunatnego, a nawet kamiennego. W stanie nieprzetworzonym wadą tego typu paliw jest duża zawartość w nich wody, którą dla uzyskania pełnej wartości opałowej paliwa należy usunąć. Wada ta może zostać jednak wyeliminowana po dopracowaniu alternatywnych do dla spopielania technik odzysku energii. Techniki te dostępne dla innych rodzajów odpadów są obecnie w fazie dostosowania do potrzeb przetwarzania odpadów papierniczych. W ramach badań, obok wykonania oznaczeń właściwości fizykochemicznych odpadów, wykonano identyfikację metod odzysku energii lub substancji - stosowanych obecnie i stwarzających potencjalne możliwości zastosowania w niedalekiej przyszłości.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2012, 6B (96); 173-178
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ozone Degradation of Lignin; its Impact Upon the Subsequent Biodegradation
Degradacja ligniny w wyniku działania ozonem (AOP) oraz wpływ na późniejszą biodegradację
Autorzy:
Michniewicz, M.
Stufka-Olczyk, J.
Milczarek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/233915.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
degradation
lignin
ozone
advanced oxidation process
biodegradation
degradacja
związki ligninowe
ozon
biodegradacja
Opis:
The possible use of ozone and advanced oxidation processes (AOP) to degrade and eliminate lignin compounds from aqueous solutions, and the determination of the required ozone dose are the primary objectives of this study. The influence of the oxidation methods on the subsequent biological decomposition of the by-products was also investigated.During ozonisation of the alkalilignin aqueous solutions, the polymer is degraded to a degree depending on the ozone dose. Lignin content decreased by about 40 to 96.6% at an ozone dose of 0.1 and 3.6 mgO3/mgCOD, respectively, accompanied by a drop of COD in the range of 8.8 - 69.6%. An ozone dose of about 1 mgO3/mgCOD is required to reduce the lignin content by more than 80%; at such a dose, the reduction of COD was about 35%. Lignin proved to be a substance that is practically insusceptible to biodegradation under the test conditions. An increase of the susceptibility to biodegradation of the lignin disintegration products could have been observed at an appropriately high dose of ozone.
Celem badań było sprawdzenie możliwości zastosowania ozonu i procesów pogłębionego utleniania (AOP) do degradacji i usunięcia związków ligninowych z roztworów wodnych oraz określenie wymaganej dawki ozonu. Ponadto przeprowadzono badania wpływu pogłębionego utleniania na dalszą biologiczną destrukcję produktów ubocznych rozkładu ligniny. W wyniku ozonowania wodnych roztworów alkaliligniny, polimer ten ulegał degradacji w stopniu zależnym od dawki ozonu. Redukcja zawartości ligniny była w miała zakresie od ok. 40,0 do 96,6%, przy dawce ozonu odpowiednio 0,1 i 3,6 mg O3/mgChZT. Jednocześnie zakres redukcji ChZT była w zakresie wynosił 8,8 – 69,6%. Dawka ozonu potrzebna do otrzymania redukcji ligniny powyżej 80% wynosi ok. 1 mgO3/mgChZT. Przy tej dawce redukcja ChZT wynosiła ok. 35%. Lignina okazała się substancją praktycznie nie podatną na biodegradację w warunkach prowadzenia testów. Przy odpowiednio wysokiej dawce ozonu stwierdzono wzrost podatności na biodegradację produktów rozpadu ligniny.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2012, 6B (96); 191-196
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyeing of Textile Fabrics with Bio-dyes
Barwienie wyrobów włókienniczych przy wykorzystaniu biobarwników
Autorzy:
Sójka-Ledakowicz, J.
Olczyk, J.
Polak, J.
Grąz, M.
Jarosz-Wilkołazka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/233209.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
bio-dyes
dyes synthesis
dyeing
textile materials
laccase
fungi
colour fastness
bio-barwniki
synteza biobarwników
materiały tekstylne
enzymy
grzyby
trwałość kolorów
Opis:
EU directives define in detail guidelines which modern industrial technologies should meet in order to eliminate or minimise their share in contaminating the natural environment. Reducing energy and water consumption, and restricting the use of hazardous substances in the environment are the basic criteria that should characterise new technologies. Due to restrictions in the use of azo dyes, especially of those which can be reduced to amino products (Directive 2002/61/EC), the dyestuff industry is constantly looking for new colouring substances. Particular emphasis is placed on the implementation of new technologies of synthesis which have a minimal impact on the environment and at the same time decrease manufacturing costs by reducing the consumption of raw materials and energy and reduce waste. Industrial processes belonging to white biotechnology successfully exploit the potential of natural biological systems in industrial processes, making industrial activity more environmentally friendly. Bio-dyes obtained in this way are durable, environmentlly friendly, and have interesting and fast colours. The process of bio-dye synthesis occurs during processes applying enzymes or fungi with precursors that are used to synthesise chemical dyes. This paper presents newly synthesised bio-dyes. In their synthesis enzymes or fungi were used. During the research work, the dyeing properties of the bio-dyes were tested as well as the colour fastness of textiles made of protein and synthetic fibres. The resulting colours obtained after bio-dye application are more uniform than in the case of chemical dyes and have good colour fastness.
Dyrektywy unijne szczegółowo określają wytyczne, które powinny spełniać nowoczesne technologie przemysłowe tak aby wyeliminować lub zminimalizować ich udział w zanieczyszczeniu wszystkich elementów środowiska naturalnego. Zmniejszenie zużycia energii i wody oraz ograniczenie stosowania substancji niebezpiecznych dla środowiska naturalnego to podstawowe kryteria, którymi powinny się charakteryzować nowe technologie. Ze względu na ograniczenia w stosowaniu barwników azowych (Dyrektywa 2002/61/WE), przemysł farbiarski ciągle poszukuje nowych substancji barwiących. Szczególny nacisk kładzie się na wdrażanie nowych technologii syntezy z minimalnym wpływem na środowisko i jednoczesnym obniżeniem kosztów wytwarzania poprzez zmniejszenie zużycia surowców i energii oraz redukcję odpadów. Procesy przemysłowe zaliczane do tzw. „białej biotechnologii”, z powodzeniem wykorzystują naturalny potencjał biologicznych systemów w procesach przemysłowych, czyniąc aktywność przemysłową bardziej przyjazną dla środowiska. Otrzymane w ten sposób biobarwniki są trwałe, przyjazne dla środowiska, posiadają ciekawe, trwałe barwy. Sam proces syntezy biobarwników zachodzi przy wykorzystaniu procesów enzymatycznych lub grzybowych z zastosowaniem prekursorów, które stosuje się do otrzymywania barwników syntetycznych. W publikacji przedstawiono nowo otrzymane biobarwniki wykorzystując do ich syntezy enzymy lub grzyby, sprawdzono ich właściwości barwiące oraz odporności wybarwień wyrobów z włókien proteinowych i syntetycznych. Uzyskane wybarwienia przy wykorzystaniu biobarwników charakteryzują się większą równomiernością niż jest to w przypadku barwników syntetyzowanych chemicznie oraz dobrymi opornościami wybarwień.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2015, 1 (109); 120-125
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New Eco-Friendly Method of Cellulosic Product Bleaching with Simultaneous Disinfection
Nowa ekologiczna metoda bielenia wyrobów celulozowych z jednoczesną dezynfekcją
Autorzy:
Sójka-Ledakowicz, J.
Walawska, A.
Filipowska, B.
Lewartowska, J.
Olczyk, J.
Kiwała, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/233987.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
vaporised hydrogen peroxide
cotton bleaching
disinfection
microbiological purity
waporyzowany nadtlenk wodoru
bielenie włókien celulozowych
dezynfekcja
czystość mikrobiologiczna
Opis:
In this article, a bleaching method with simultaneous disinfection using hydrogen peroxide in the gas phase (Vaporised Hydrogen Peroxide - VHP) is presented as an innovative, environmentally friendly, low-temperature method without wastewater generation. After the process, the cellulose products are characterised by acceptable whiteness and microbiological purity. The method presented is an eco-friendly alternative for the conventional water- and energy intensive bleaching process with reference to products made of cellulosic fibres to be applied in special applications: medical (gauze, cotton wool, bandages) and hygienic (e.g. face masks used in the prophylaxis of bacterial and/or viral infections). After tests of the sensitising effect on animals, the bleached materials were considered safe for potential users.
W artykule zaprezentowany został innowacyjny, bezściekowy i niskotemperaturowy sposób bielenia z jednoczesną dezynfekcją wyrobów z włókien celulozowych z zastosowaniem nadtlenku wodoru w fazie gazowej (waporyzowanego nadtlenku wodoru). W wyniku obróbki uzyskuje się wyroby charakteryzujące się akceptowalną białością oraz czystością mikrobiologiczną. Prezentowana metoda jest proekologiczną alternatywą dla konwencjonalnego wodo- i energochłonnego procesu bielenia w odniesieniu do wyrobów z włókien celulozowych przeznaczonych do zastosowań specjalnych: medycznych (gaza, wata, bandaże) oraz higienicznych (m. in. maski zabezpieczające drogi oddechowe człowieka, stosowane w profilaktyce przenoszenia zakażeń bakteryjnych i/lub wirusowych). Rezultaty badań uczulających wykonanych na zwierzętach zgodnie z procedurą OECD pozwalają uznać materiały celulozowe poddane procesowi bielenia z jednoczesną dezynfekcją z zastosowaniem waporyzowanego nadtlenku wodoru za produkt bezpieczny dla potencjalnych użytkowników.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2015, 3 (111); 115-119
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chemical Modification of Starch-Protein Material Performed in Order to Obtain a Half Product for Thermoplastic Processing
Modyfikacja chemiczna surowca skrobiowo-białkowego w celu uzyskania półproduktu do przerobu termoplastycznego
Autorzy:
Janiga, M.
Stufka-Olczyk, J.
Milczarek, A.
Michniewicz, M.
Ciechańska, D.
Tomaszewski, W.
Gutowska, A.
Kapuśniak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/232064.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
chemical modification
starch
wheat
acetylation
oxidation
material properties
modyfikacja chemiczna
skrobia
pszenica
acetylacja
utlenianie
właściwości materiału
Opis:
This article presents the results of tests which were carried out on a starch-protein biomaterial produced from wheat. The research was performed in order to assess optimal conditions for performing the chemical modification (acetylation and oxidation reactions) and its influence on the physico-chemical properties of the new biomaterial. Modifying agents were acetic acid anhydride with the presence of NaOH and K2CO3 activators as well as hydrogen peroxide, whose effects were catalysed with Cu2+ ions. Modified polymers with a degrees of substitution from 0.38 to 2.45 and oxidation from 1.0 to 35% were obtained in the process. The polymers obtained were characterized with various levels of starch degradation, minimal when the acetylation reaction activated with the K2CO3 method was used, moderate to high when the acetylation reaction was activated by NaOH, and maximal starch degradation was observed when oxidation was catalysed with Cu2+ ions. The modified polymers showed minor thermal granulation abilities and did not achieve thermoplastic abilities. Evaluation of the modification effects was carried out with absorption spectroscopy in infra-red radiation with the Fourier transformation (FTIR) technique, DSC, scanning electron microscopy and determining the boundary viscosity value.
Poszukiwanie nowych materiałów przyjaznych środowisku skłania do przeanalizowania możliwości wykorzystania powszechnie występujących i prostych w pozyskaniu surowców roślinnych. Jednym z takich surowców jest materiał skrobiowo-białkowy. W artykule przedstawiono badania, którymi objęto biomateriał skrobiowo-białkowy wytwarzany w warunkach przemysłowych z pszenicy. Wykonane badania miały na celu określenie optymalnych warunków prowadzenia modyfikacji chemicznej oraz jej wpływu na właściwości fizykochemiczne nowego biomateriału. Badania zostały ukierunkowane pod kątem przydatności uzyskanego modyfikatu do wytwarzania materiałów termoplastycznych. Modyfikacja chemiczna obejmowała acetylację i utlenianie skrobi. Jako czynniki modyfikujące wykorzystano bezwodniki kwasu octowego w obecności aktywatorów NaOH i K2CO3 oraz nadtlenek wodoru stosowany w obecności katalizatora CuSO4. W wyniku przeprowadzonych badań uzyskano zmodyfikowane chemicznie produkty o szerokim zakresie stopni podstawienia (od 0,38 do 2,45 - w badaniach wstępnych 2,99) oraz utlenienia (od 1,0 do 35%). Charakteryzowały się one różnym stopniem degradacji skrobi, od niewielkiej w reakcji acetylacji bezwodnikiem octowym w obecności aktywatora K2CO3 do drastycznej, w reakcji utleniania nadtlenkiem wodoru katalizowanej CuSO4. Zmodyfikowane biopolimery wykazywały niewielkie zdolności do krystalizacji termicznej, nie uzyskały jednak właściwości termoplastycznych. Do oceny efektów modyfikacji wykorzystywano techniki spektroskopii absorpcyjnej w podczerwieni z transformacją Fouriera (FTIR), różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC), elektronowej mikroskopii skaningowej do oceny stopnia zdegradowania skrobi posłużono się wynikami badań granicznej liczby lepkościowej.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2016, 6 (120); 189-195
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies