- Tytuł:
- Litewskie terminy religijne i obrzędowe semickiego pochodzenia – przypadek Azazela
- Autorzy:
- Kregždys, Rolandas
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/611697.pdf
- Data publikacji:
- 2017
- Wydawca:
- Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
- Tematy:
-
Azazelscapegoat phenomenon
religious terms
ceremonial terms
Hebraism
pejorative
semantically modified words
Azazel
kozioł ofiarny
terminy religijne
terminy obrzędowe
hebraizm
pejoratyw
słowa zmodyfikowane semantycznie - Opis:
-
The article deals with the so-called phenomenon of Azazel, i.e. the scapegoat icon, examples of which can be found in the Dictionary of the Lithuanian Language and in dialectal sources. Its relics are also traced in three-day Shrovetide rites before the Lenten fast, which begins on Ash Wednesday (Shrove Tuesday in Lithuania), and in the Easter feast from Pievenai in Samogitia (the histrionic so-called “Easter Jews” vigil on the night before Easter). Using different methods of investigating cultural realia, i.e. cross-cultural comparison and linguistic analysis (based on the inner and external reconstruction (or historical) methodology), two main types of religious terms of Semitic origin registered in the Dictionary of the Lithuanian Language and dialectal sources are identified (i) Hebraisms with neutral or hereditary connotation; and (ii) pejoratives or semantically modified words with an anti-Semitic background. The paper also explains the origin of the xenophobic elements of the Easter feast, the way it has been celebrated in Pievenai until today.
Autor artykułu omawia tzw. „fenomen Azazela”, upadłego anioła, któremu poświęcano kozła ofiarnego. Przykłady można znaleźć w Słowniku języka litewskiego i źródłach dialektologicznych. Relikty „fenomenu Azazela” odnajdujemy w trzydniowych obrzędach ostatkowych przed Wielkim Postem (który na Litwie rozpoczyna się we wtorek przed Popielcem), a także w uczcie wielkanocnej z miejscowości Pievenai na Żmudzi (inscenizowane, teatralne czuwanie z powodu tzw. „wielkanocnych Żydów” w noc przed Wielkanocą). Dzięki zastosowaniu różnych metod badania realiów kulturowych, takich jak komparacja międzykulturowa czy analiza lingwistyczna, zidentyfikowano dwa główne typy terminów religijnych semickiego pochodzenia zamieszczone w Słowniku języka litewskiego (1) hebraizmy z konotacją neutralną lub dziedziczną; (2) pejoratywy lub słowa z pierwotnie antysemickim wydźwiękiem, semantycznie zmodyfikowane. Artykuł tłumaczy również pochodzenie ksenofobicznych aspektów uczty wielkanocnej, tak jak jest ona praktykowana w Pievenai do dnia dzisiejszego. - Źródło:
-
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2017, 29
0860-8032 - Pojawia się w:
- Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki