Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "HUMAN NATURE" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Projektowanie osób? O depersonalizacji człowieka we współczesnym transhumanizmie
    Designing Persons? On Depersonalisation of the Human Being in Modern Transhumanism
    Autorzy:
    FERDYNUS, Ks. Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047072.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-13
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    depersonalizacja, transhumanizm, natura ludzka, biomedyczne doskonalenie
    depersonalisation, transhumanism, human nature, biomedical enhancement
    Opis:
    Osiągnięcia nauk biomedycznych pozwalają obecnie ingerować w naturę ludzką w stopniu, w jakim wcześniej nie było to możliwe. Zwolennicy takich działań, zwłaszcza transhumaniści, starają się przekonywać, że kierunek ingerencji wyznaczony przez postęp technologiczny jest nieuchronny, a wszelkie wątpliwości związane z biomedycznym doskonaleniem człowieka okazują się pozbawione wystarczających racji. Celem artykułu jest próba rozważenia, czy realizacja zgłaszanego przez transhumanistów postulatu przekształcenia człowieka w postczłowieka stanowiłaby akt depersonalizacji. Przeprowadzone analizy pokazują, że można tu mówić o depersonalizacji w dwojakim sensie: o próbie zanegowania właściwego i pełnowartościowego odniesienia do osoby (a więc o deprecjonowaniu miłości bezwarunkowej) oraz o instrumentalizacji ludzkiego życia.
    Achievements of biomedical science allow us to interfere with human nature to a larger extent than ever before. Supporters of such activities, especially transhumanists, hold that technological progress determines an inevitable direction of such interference and all doubts related to biomedical improvement of the human being lack sufficient grounds. The article considers whether the transhumanist demand for a transformation of the human being into the ‘post-human’ being involves depersonalisation. The conducted analyses show that in the case of transhumanism we would be dealing with twofold depersonalisation of the human being: firstly, the transhumanist postulates jeopardize the attitude of unconditional love, which is the only proper attitude towards the human person, and, secondly, they objectify human life, which as such is unobjectifiable.
    Źródło:
    Ethos; 2016, 29, 4 (116); 188-200
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odejście osoby ludzkiej? Od ucieleśnienia do sfery wirtualnej
    A ‘Passing’ of the Human Being? From Embodiment to the Virtual
    Autorzy:
    HOŁUB, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047044.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-13
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    biocentryzm, transhumanizm, osoba ludzka, ulepszanie człowieka, sfera wirtualna
    biocentrism, transhumanism, human person, enhancement of the human nature, the virtual sphere
    Opis:
    W artykule podjęte zostało zagadnienie odejścia osoby ludzkiej. Punktem wyjścia rozważań jest postulat radykalnych filozofów środowiskowych, którzy wskazują na potrzebę uwolnienia świata naturalnego od obecności istoty ludzkiej. Realizacją tego wskazania miałaby być próba przesunięcia człowieczeństwa do sfery wirtualnej i technosfery, co proponują transhumaniści. Autor wskazuje na trudności, jakie wiązałaby się z takim przedsięwzięciem: miałyby one charakter nie tylko praktyczny, ale i teoretyczny. Generalnie rzecz biorąc, oznaczałoby ono unicestwienie człowieka i ludzkiej kultury. Chociaż sfera wirtualna i technosfera mogą być człowiekowi pomocne, nie stanowią one środowiska, w którym człowieczeństwo mogłoby się ukonstytuować w postaci, w jakiej jest nam obecnie znane. Postulat transferu istoty ludzkiej poza sferę biologiczną wynika z narastającego kryzysu ekologicznego i uznania człowieka za zagrożenie dla świata naturalnego. Autor wskazuje jednak na potrzebę przyjęcia logiki „dwóch zwycięzców” (człowieka i środowiska) zamiast logiki „zwycięzcy i pokonanego”.
    The article discusses the issue of a possible ‘passing’ of the human being. The starting point of the considerations is the postulate, put forward by radical environmental philosophers, to ‘liberate’ the natural world from the presence of the human being. Their idea my be accomplished by transferring humanness to virtual and technological spheres, as proposed by transhumanists. The author points out to various practical and theoretical problems involved by such an enterprise. Generally speaking, the latter would lead to the annihilation of both the human being and the human culture. While the virtual and technological domains may be helpful to humans, they fail to provide the environment where humanness—in the form familiar to us right now—could be constituted. The postulate to transfer humanness outside the biological domain stems from the ongoing ecological crisis as well as from the recognition that the human being is a threat to the natural world. However, the author points out to the need to adopt the ‘two-winners’ logic (regarding both humans and the environment as winners) rather than the ‘winner and loser’ one.
    Źródło:
    Ethos; 2016, 29, 4 (116); 176-188
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Logos komunikującego milczenia
    The Logos of Communicative Silence
    Autorzy:
    BREJDAK, Jaromir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047464.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    komunikujące milczenie, milczenie Boga, milczenie człowieka, milczenie natury, uważność milczenia, emocjonalność wspólnotowa, ontologiczny horyzont milczenia, Martin Buber, Max Scheler
    communicative silence, the silence of God, human not speaking, the silence of nature, the attentiveness of silence, communal emotionality, the ontological horizon of silence and not speaking, Martin Buber, Max Scheler
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest fenomenowi milczenia i jego licznym odcieniom. Autor stawia tezę, zgodnie z którą milczenie jest sposobem komunikowania, w tym także komunikowania niekomunikowalności. Komunikujący wymiar milczenia zostaje przedstawiony w części głównej jako milczenie natury, milczenie człowieka oraz milczenie Boga. Z kolei substancjalność różnorakich form milczenia zostaje ukazana z perspektywy emocjonalności różnych form bycia wspólnotowego, w których fundamentalną rolę odgrywa kategoria uważności. W części kończącej milczenie zostaje scharakteryzowane w różnych horyzontach ontologicznych. I tak, obok omawianego horyzontu dialogicznego i religijnego naszkicowany zostaje horyzont hermeneutyczny, fenomenologiczny oraz dziejowy milczenia.
    The article focuses on the phenomenon of not speaking and its various forms. The author puts forward the thesis that not speaking is a form of communication, including the communication of non-communicability. The communicative aspect of silence is discussed in the context of the silence of nature, human not speaking, and the silence of God. The substantiality of various forms of silence is in turn analyzed from the perspective of various forms of communal being, in which the category of attentiveness plays the fundamental role. In the concluding part of the text, silence and not speaking are considered in various ontological horizons. Apart from the dialogical and religious horizons of silence, the hermeneutic, phenomenological and historical aspects of this phenomenon are sketched. Translated by Dorota Chabrajska
    Źródło:
    Ethos; 2016, 29, 1 (113); 21-35
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Grzech antropocentryzmu
    The Sin of Anthropocentrism
    Autorzy:
    TROJAN, Maciej
    SIKORSKA, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046679.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    hipoteza biofilna, filozofia przyrody, genom neandertalczyka, definicja gatunku ludzkiego, ewolucjonizm, problem Wallace’a, umysł ludzki, antropocentryzm, antropomorfizm, mentalne podróże w czasie, nauka języka, psychologia porównawcza, etologia
    biophilia hypothesis, philosophy of nature, the Neanderthal genome, the definition of the human species, evolutionism, Wallace’s problem, the human mind, anthropocentrism, anthropomorphism, mental time travels, language acquisition, comparative psychology, ethology
    Opis:
    Zainteresowanie życiem innych gatunków jest być może cechą wpisaną w nasze geny. Dziedziny takie, jak psychologia porównawcza czy etologia, koncertują się na odnajdywaniu i opisywaniu ewolucyjnych procesów stojących za powstaniem umysłu i jego złożonych funkcji poznawczych. Częstą przeszkodą na tej drodze jest nasze przywiązanie do antropocentrycznego spostrzegania świata. Przekonanie, że człowiek jest kimś lepszym i unikalnym, często wykrzywia percepcję badaczy. Tymczasem dane naukowe gromadzone na przestrzeni ostatnich 150 lat zdają się wskazywać, że w istocie tak nie jest. Zmuszeni jesteśmy redefiniować człowieka, odkrywając, że nasze unikalne cechy są często ewolucyjnie starsze i szerzej rozpowszechnione w przyrodzie, niż się nam pierwotnie wydawało.
    The tendency to seek connections with nature and other forms of life might be a genetic predisposition of humans. Fields of study such as comparative psychology and ethology are dedicated to identifying and describing the evolutionary processes responsible for the emergence of the human mind and its complex cognitive functions. However, adherence to the anthropocentric worldview turns out an obstacle to this research. The belief that Homo sapiens is a ‘better’ species than others and unique in its kind frequently distorts the scientists’ perception. Indeed, the research data gathered for the last 150 years seems to point to the contrary. Thus, having discovered that our ‘unique’ traits are frequently evolutionary-older and more common in nature than we originally assumed, we need to redefine the human. Translated by Dorota Chabrajska
    Źródło:
    Ethos; 2017, 30, 1 (117); 208-217
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies