Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Sol-gel" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 21
Tytuł:
Genotoxicity of antibacterial bioglasses obtained by sol-gel method for Salmonella typhimurium
Autorzy:
Jadczyk, P.
Umińska-Wasiluk, B.
Ciołek, L.
Karaś, J.
Olszyna, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285920.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bioglasses
sol-gel methods
periodontal disease
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2016, 19, 138; 61
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preliminary evaluation of selected biologic properties of TiO2 and SiO2 layers on metallic substrates
Autorzy:
Urbański, W.
Dragan, S.
Gębarowska, E.
Dzięgiel, P.
Krzak-Roś, J.
Miller, M.
Pezowicz, C.
Będziński, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284506.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
sol-gel coating
fibroblast
cytotoxicity
orthopaedic implant
Opis:
Despite of applying modern biomaterials during constructing long term orthopaedic implants, in clinical practice there are still present wide range of complications, particularly concerning matter of implant - tissue interactions. Since interaction between implant and living tissue depends mainly on biomaterial surface features, we decided to modify orthopaedic alloys to improve their biological properties. The object of this experiment was in vitro evaluation of selected biological properties, particularly cytotoxicity of titanium alloy and 316L stainless steel substrates coated with SiO2 or TiO2 thin films. The coatings were synthesized by sol-gel method. Each samples was placed into mouse fibroblast culture. The cultures in presence of tested materials were maintained for three days. We found no distinct toxic effect of tested biomaterials. We noticed increase of fibroblast proliferation in cultures with uncoated titanium and particularly SiO2 coated titanium plates.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2010, 13, no. 96-98; 129-133
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Corrosion properties of Ca-doped TiO2 coatings
Autorzy:
Burnat, B.
Robak, J.
Leniart, A.
Skrzypek, S.
Brycht, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/283933.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biomaterials
surface modification
sol-gel method
doping
corrosion
Opis:
The paper presents the preparation and characterization of TiO2 coating doped with Ca produced by the sol-gel method using titanium alkoxide as the precursor of titania as well as calcium nitrate as dopant source. These coatings were used to modify the biomedical alloy M30NW. Using the optical microscopy and the atomic force microscopy the topography of synthesized coatings was characterized. Whereas using electrochemical methods the corrosion measurements were carried out. Anticorrosion properties of calcium-doped TiO2 coating were determined in PBS solution on the basis of corrosion potential Ecor, polarization resistance Rp, corrosion rate CR, current density in the passive range i0.5 and also breakdown Eb and repassivation Erep potentials. Analogous corrosion tests were also made for the uncoated alloy as well as for alloy coated with pure TiO2 coating. It was stated that modification of M30NW alloy surface by calcium-doped TiO2 coating shows anticorrosion properties in PBS solution. These properties are slightly lower compared to a pure TiO2 coating. The analysis of the topography of TiO2-based coatings showed that calcium doping increases the surface development and roughness of the obtained coatings.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2014, 17, no. 128-129; 100-102
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ chropowatości podłoża na topografię warstw TiO2 i SiO2 nakładanych metodą zol-żel
Influence of substrate roughness on TiO2 and SiO2 coating topography coated by funcional sol-gel derived layers
Autorzy:
Będziński, R.
Filipiak, J.
Pezowicz, C.
Krzak-Roś, J.
Kowalski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285966.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
implanty
ortopedia
metoda zol-żel
implants
orthopaedics
sol-gel method
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 87-89
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perspektywy zastosowań technologii zol-żel w zakresie wytwarzania powłok przeznaczonych na pokrycia implantów
The perspective of sol-gel technology in the development of coatings on medical implants
Autorzy:
Grygier, D.
Dudziński, W.
Rutkowska-Gorczyca, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970897.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
implanty
technologia zol-żel
powłoki
implants
sol-gel technology
coatings
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2010, 13, no. 96-98; 21-24
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspomagana plazmowo metoda wytwarzania powłok ceramicznych z aerozolu
Plasma enhanced aerosolgel deposition of ceramic coatings
Autorzy:
Pietrzyk, B.
Miszczak, S.
Szymanowski, H.
Gawroński, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970910.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
powłoki ceramiczne
aerozol
metoda sol-żel
ceramic coatings
aerosol
sol-gel method
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2012, 15, no. 116-117 spec. iss.; 24-26
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synthesis and structural characterization of niobium-doped hydroxyapatite ceramics
Autorzy:
Korzeniewski, Wojciech
Witkowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284989.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
structure
nanoceramics
sol-gel method
hydroxyapatite
niobium
mechano-chemical synthesis
Opis:
Hydroxyapatite (HAp) ceramic materials are consi-dered as one of the most promising implant materials in bone surgery and in dentistry. They exhibit unique biocompatibility, bioactivity, and osteoconductivity, which are the most desirable biomaterial features. However, HAp itself is brittle, has low strength, high degree of crystallinity and low solubility at physiological pH. Doping synthetic HAp with metal ions plays an important role in improving its structural and physico--chemical properties. HAp doped with niobium ions has not been widely investigated so far. However, the results of studies available in the literature show that the synthesized CaO-P2O5-Nb2O5 compounds still show good biocompatibility, very low cytotoxicity and, additionally, they stimulate osteoblast proliferation. Therefore, this study is dedicated to the niobium--doped HAp ceramics obtained by two methods: mechano-chemical synthesis and sol-gel method. Bioceramics chemical composition, morphology, and structure were characterized by means of scanning electron microscopy imaging, BET method, X-ray diffraction, Fourier transform infrared spectroscopy and X-ray photoelectron spectroscopy. The results indicate that nanoceramics of non-stoichiometric HAp with a clear Ca deficiency on the nanograin surface were obtained. Moreover, it has been observed that the presence of Nb dopants and the synthesis method directly affect unit cell parameters, crystallinity degree, crystallites size, porosity and distribution of niobium in the grain structure. Mechano-chemical synthesis has allowed effective niobium incorporation into the HAp structure, leading to the quite homogeneous Nb distribution in the grain volume. Whereas, Nb-doping by sol-gel method has led to dopants location mainly on the grain surface.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2019, 22, 150; 10-15
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ temperatury wygrzewania warstw TiO2 otrzymanych metodą zol-żel na właściwości korozyjne biomedycznego stopu Panacea P558
The influence of heating temperature of TiO2 sol-gel layers on corrosion properties of Panacea P558 biomedical alloy
Autorzy:
Burnat, B.
Błaszczyk, T.
Scholl, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284382.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
korozja
biomateriały
metoda zol-żel
corrosion
biomaterials
sol-gel method
Opis:
Zbadano wpływ temperatury wygrzewania warstw TiO2 uzyskanych metodą zol-żel na właściwości korozyjne bezniklowego stopu biomedycznego Panacea P558. Próbki stopu z naniesioną warstwą TiO2 jak też próbki bez tych warstw były poddane wygrzewaniu w temperaturach 4500 C i 8000 C. Badania korozyjne wykonano w odtlenionym roztworze Tyrode’a w temperaturze ciała ludzkiego 370 C (310K). Stwierdzono polepszenie właściwości korozyjnych stopu przez warstwy wygrzane w temperaturze 4500 C. Stwierdzono również, że wygrzanie tego stopu w temperaturze 8000 C powoduje dużą niestabilność jego właściwości korozyjnych - po pewnym czasie ekspozycji w roztworze korozyjnym próbki bez warstw jak i z warstwami TiO2 skokowo zmieniają swoje właściwości i charakteryzują się gorszymi parametrami korozyjnymi niż wyjściowy stop. Przyczyną pogorszenia właściwości korozyjnych stopu Panacea P558 w temperaturze 8000 C mogą być (1) zmiany w strukturze wewnętrznej tego stopu (segregacja składników stopu) jak też (2) powstające w tej temperaturze węgliki metali będących składnikami stopu.
The influence of heating temperature of TiO2 sol-gel layers on corrosion properties of nickel-free Panacea P558 biomedical alloy was investigated. The samples of alloy both with TiO2 sol-gel layers and without the-se layers were heated at temperature of 4500 C and 8000 C. The investigations were carried out in deoxy-genated Tyrode’s solution at human body temperature of 370 C (310K). It was found that the layers heated at 4500 C improve corrosion features of this alloy. It was also stated that heat treatment of this alloy at 8000 C results in high instability of its corrosion features - after some exposition time in corrosion solution samples both without and with TiO2layers rapidly change their properties and these samples have worse corrosion parameters than initial alloy (without any surface modification). The reason for these worse corrosion features of Panacea P558 alloy heated at 8000 C may be: (1) changes of its microstructure (segregation of alloy components) and (2) alloying elements carbides formed at this temperature.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 61-65
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zol-żelowe rusztowania biokompozytowe dla regeneracji tkanki kostnej
Sol-gel derived biocomposite scaffolds for bone tissue regeneration
Autorzy:
Bałtrukiewicz, M.
John, Ł.
Sobota, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284162.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biokompozyt
regeneracja
tkanka kostna
zol-żel
biocomposites
regeneration
bone tissue
sol-gel
Opis:
W ciągu ostatniej dekady nastąpił gwałtowny rozwój inżynierii biomateriałów, inspirowany rosnącym zapotrzebowaniem na materiały zastępujące chory bądź uszkodzony organ oraz stymulujące regenerację tkanek. Tematyka naszych badań, z pogranicza chemii oraz inżynierii materiałowej, dotyczy funkcjonalnych materiałów kompozytowych, należących do III generacji biomateriałów - materiałów bionicznych, które mogą być stosowane jako protezy układu kostnego człowieka. Naszych celem było opracowanie optymalnej metody funkcjonalizowania organiczno-nieorganicznych biomimetycznych materiałów kompozytowych, wcześniej otrzymanych i scharakteryzowanych w naszym zespole. [1] Materiały kompozytowe otrzymano techniką zol-żel, która zapewnia równomierną dystrybucję wprowadzonych substancji w matrycy, a następnie formowano w trójwymiarowe rusztowania (skafoldy, ang. scaffolds) techniką odlewania połączonego z wymywaniem cząstek, z użyciem cukru i węglanu amonu, jako porogenu i czynnika modyfikującego powierzchnię. [1] Trójwymiarowe skafoldy (RYS.1a i b) posiadają morfologię analogiczną do kości gąbczastej – system połączonych, otwartych porów o wielkości 150–300 μm oraz chropowatość w zakresie 0.2–7 μm - cechy te stwarzają możliwość adhezji i proliferacji komórek oraz stwarzają możliwość funkcjonalizowania. Wprowadzanie do matrycy czynników funkcjonalizujących, głównie cząsteczek organicznych, ma na celu wzbogacanie lub zmianę charakteru wyjściowego materiału np. zmianę rozpuszczalności materiału, lub efektywniejsze wiązanie czynników wzrostu czy leków. Najbardziej ciekawe z punktu widzenia medycyny regeneracyjnej są badania nad wprowadzaniem substancji farmakologicznie czynnych do matrycy kompozytowej, co prowadzi do otrzymywania układów o kontrolowanym dostarczaniu leków do miejsca przeznaczenia (DDS–ang. drug delivery system), a trójwymiarowe biomateriały układu kostnego wydają się być doskonałym nośnikiem dla cząsteczek leków. Biokompozyty zostały otrzymane techniką zol-żel z wykorzystaniem komponentów organicznych: poli(metakrylanu 2-hydroksyetylu) (HEMA) i etenylotrietoksysilanu (TEVS). Substraty zostały wybrane ze względu na obecność ugrupowań winylowych, które oprócz polimeryzacji z utworzeniem wiązań C-C, mogą tworzyć połączenia typu cross-linking –(-O-CH2-Si-O-)n, odpowiedzialne są za powstawanie mezoporowatej matrycy kompozytowej. Z kolei, obecność grup alkoksylowych w związku krzemu umożliwia hydrolizę i polikondensację z utworzeniem sieci połączeń –Si-O-Si– oraz grup silanolowych ≡Si-OH. Obecność tych ugrupowań inicjuje wymianę jonów pomiędzy płynem biologicznym a materiałem, co także umożliwi krystalizację związków bogatych w wapń i fosfor na amorficznej powierzchni kompozytu (głównie HAp) (RYS.2). Biorusztowania materiałów kompozytowych zostały także poddane procesowi syntetycznego pokrywania hydroksyapatytem (HAp), reakcja typu „one-pot” przeprowadzona była w nieskomplikowany i efektywny sposób. [4] Obrazy SEM (RYS.3) przedstawiają materiał równomiernie pokryty kryształami o kształcie przypominającym kwiaty („flower like shape”) - określenie to odnosi się do syntetycznego hydroksyapatytu. [3] Obecność grup ≡Si-OH na powierzchni badanych materiałów jest niezbędna dla procesu funkcjonalizowania, ponieważ grupy te oddziałują z cząsteczkami organicznymi, posiadającymi takie grupy funkcyjne jak aminowa czy hydroksylowa (R), tworząc wiązania wodorowe lub słabe oddziaływania (typu π-stacking). Matryca kompozytowa funkcjonalizowana była techniką współkondensacji („one-pot”) oraz sillilowania (RYS.4) z użyciem 3-aminopropylotrimetoksysilanu (APTMS) w atmosferze inertnej. Następnie wprowadzano substancje farmakologicznie czynne należące do grupy Niesteroidowych Leków Przeciwzapalnych (NLPZów) tj. ibuprofen i meloksykam (RYS.5). Wybór tych leków podyktowany był faktem występowania stanów zapalnych w miejscach implementowania protez. Otrzymane skafoldy kompozytowe scharakteryzowane zostały za pomocą rentgenowskiej dyfraktometrii proszkowej (PXRD), Spektroskopii w Podczerwieni (FT-IR), Spektroskopii UV-VIS, Skaningowej Mikroskopii Elektronowej (SEM-EDS) oraz Transmisyjnej Mikroskopii Elektronowej (TEM-EDS).
Over the last decade there has been a rapid development of bio-engineering, inspired by the growing demand for materials to replace damaged parts of the body and stimulate tissue regeneration. Our research, on the border of chemistry and materials science, concerns the development of functional composite materials, belonging to the third generation of biomaterials - bionic materials, that can be used as an artificial human bone. Our research was focused on development an optimal, novel method of functionalization biomimetic organic-inorganic composite materials, previously obtained and characterized in our research team. [1] Materials were synthesized via the sol-gel technique, which allows even distribution of substances introduced into the composite matrix, and then formed as three-dimensional scaffolds using a particulate leaching technique in which sugar and ammonium caronate were used as porogen and factor for surface modyfication. [1]. Three-dimensional scaffolds (FIG.1a and b) possess morphology similar to the cancellous bone – the system of interconnected, open-pore size 150 - 300 μm and a surface roughness of 0.2 - 7 μm – these features provide an opportunity for cell adhesion and proliferation and create a great potential for functionalization process. Introduction of functionalization agents, mainly an organic molecules, enhance or modify the nature of the starting material, such as changing the solubility of material or more efficient binding of growth factors or drugs. The most attractive, from regenerative medicine point of view, are studies on introduction of a pharmacologically active substances into the matrix, which leads to controlled drug delivery systems (DDS) and a three-dimensional skeletal biomaterials provide an excellent carrier for drug molecules. The biocomposites were prepared by combining organic components: 2-hydroxyethylmethacrylate (HEMA) and triethoxyvinylsilane (TEVS) via sol-gel technique. This compounds were chosen because of the presence of vinyl groups, which in addition to C-C bonds, may form a cross-linking connections –(-O-CH2-Si-O-)n, which are responsible for the formation of silica, while presence of alkoxy groups (RO-) in a silicon precursor, allows hydrolysis and polycondensation to form –Si-O-Si– network and silanol ≡Si-OH moieties. Silanols initiate the exchange of ions between the biological fluid and the material, also enabling crystallization of hydroxyapatite (HAp) on the composite surface, which lead to bone growth and an effective recovery of the treated fragment (FIG.2). Biocomposite scaffolds were also coated with synthetic hydroxyapatite (HAp) in the one-pot reaction, carried out in a simple and efficient manner. [4] SEM images (FIG.3) show material that is densely and evenly covered with shape-like flower crystals, which refers to the synthetic hydroxyapatite. [3]. The presence of ≡Si-OH groups on the surface of the materials is essential for the process of functionalization, as these groups interact with organic molecules with functional groups (R), such as amine or hydroxyl, allowing hydrogen bond formation or π-stacking interactions, etc. depending on drug molecule nature. The composite matrix was functionalized via cocondensation and sililation techniques (FIG.4) using 3-aminopropyltrimethoxysilane (APTMS) in the inert atmosphere. Then the pharmacologically active substances were introduced - drugs belonging to the group of NSAIDs - ibuprofen and meloxicam (FIG.5). These drugs were chosen because of occurrence of inflammation after implementing dentures. Obtained materials were characterized by powder X-ray diffraction analysis (PXRD), Fourier transform infrared spectroscopy (FT-IR), Ultraviolet–visible spectroscopy (UV-VIS), scanning electron microscopy-energy-dispersive spectroscopy (SEM-EDS) and transmission electron microscopy-energy-dispersive spectroscopy (TEM-EDS).
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, no. 122-123 spec. iss.; 46-48
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania z wykorzystaniem spektroskopii FTIR żeli i powłok z układu Al2O3-TiO2-SiO2
The FTIR studies of gels and thin films of Al2O3-TiO2-SiO2 systems
Autorzy:
Adamczyk, A.
Długoń, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284944.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
spektroskopia FTIR
metoda zol-żel
biomateriały
FTIR spectroscopy
sol-gel method
biomaterials
Opis:
W pracy zajęto się badaniami próbek monolitycznych oraz powłok z układu Al2O3-TiO2-SiO2, wykorzystując do syntezy metodę zol-żel. Żele były wygrzewane w różnych temperaturach (500oC, 850oC oraz 1100oC) odpowiadających temperaturom wygrzewania cienkich filmów na różnego typu podłożach. Powłoki były nanoszone poprzez zanurzanie próbek, a następnie ich wynurzanie ze stałą prędkością z odpowiedniego zolu. Powłoki glinowo-tytanowo-krzemionkowe nanoszono w ten sposób na podłoża węglowe, ze stali oraz na stop tytanowy. Wszystkie otrzymane próbki badano, wykorzystując spektroskopię FTIR, dyfrakcję rentgenowską XRD oraz mikroskopię elektronową SEM wraz z mikroanalizą rentgenowską EDS. We wszystkich widmach IR można było wyróżnić pasma pochodzące od drgań rozciągających grupy OH (przy około 3432-3672 cm-1) oraz pasma przypisane drganiom zginającym w cząsteczkach H2O (przy 1630 cm-1), co może być wynikiem zastosowania metody zol-żel do syntezy. Intensywność wymienionych pasm maleje w miarę wygrzewania próbek. W widmach IR próbek z układu Al2O3-TiO2-SiO2zaobserwowano dodatkowo obecność pasm pochodzących od drgań połączeń Si-O oraz Al-O.
In this work, samples of Al2O3-TiO2-SiO2system, in the form of bulk ones and thin films were obtained using the sol-gel method. The bulk samples were heated at different temperatures (500oC, 850oC and 1100oC) corresponding to the annealing process of coatings, deposited on different substrates by dipping and pulling out samples from the proper sol with the stable speed. Thin films of Al2O3-TiO2-SiO2system were deposited on carbon, steel and titanium alloy substrates. All bulk samples were studied by the FTIR spectroscopy and the X-ray diffractometry while thin films were also investigated by the electron microscopy together with the EDS method. In all IR spectra measured, the bands assigned to the stretching vibrations of OH groups (at about 3432-3672 cm-1) together with the bending vibrations in H2O molecules (at about 1630 cm-1) are observed, what is connected with the sol-gel synthesis. The intensity of all those bands decreases during an annealing process. In the IR spectra of samples of Al2O3-TiO2-SiO2system the presence of bands assigned to the Si-O bond vibrations and bands due to Al-O bond vibrations are observed.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, 88; 24-27
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania bioaktywności i cytotoksyczności in vitro bioszkieł z układu SiO2-CaO wytworzonych metodą zol-żel z zastosowaniem silanów
Study on bioactivity and in vitro cytotoxicity of bioglasses from the SiO2-CaO system obtained by the sol-gel method using silanes
Autorzy:
Ciołek, L.
Karaś, J.
Olszyna, A.
Zaczyńska, E.
Czarny, A.
Żywicka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285282.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bioszkło
metoda zol-żel
bioaktywność
cytotoksyczność
bioglass
sol-gel method
bioactivity
cytotoxicity
Opis:
Celem badań była ocena bioaktywności i cytotoksyczności in vitro bioszkieł o składzie chemicznym SiO2 70% mas. i CaO 30% mas., wytworzonych metodą zol-żel. Podczas syntezy do wprowadzenia SiO2 zastosowano TEOS lub jego mieszaniny z winylo(trimetoksy)silanem (VS) lub trimetoksysililometakrylanem propylowym (MPS). Bioaktywność oceniono z zastosowaniem SEM przez analizę obrazów morfologii powierzchni bioszkieł po kontakcie z roztworem symulującym osocze (SBF). Natomiast ocenę działania cytotoksycznego wykonano metodą bezpośrednią i pośrednią zgodnie z PN-EN 10993-5 „Biologiczna ocena wyrobów medycznych - Część 5: Badania cytotoksyczności: metody in vitro" po kontakcie z komórkami fibroblastopodobnymi L929. Wyniki przeprowadzonych badań bioaktywności pozwalają stwierdzić, że otrzymane bioszkła są bioaktywne w kontakcie z roztworem SBF, na co wskazuje obecność na powierzchni bioszkieł sferycznych struktur typowych dla morfologii apatytu. Natomiast wyniki cytotoksyczności in vitro wykonane metodą pośrednią dla wszystkich wytworzonych bioszkieł wskazują na brak efektu toksycznego na komórki L929.
The aim of this study was to evaluate the bioactivity and in vitro cytotoxicity of bioglass with chemical composition 70 wt% SiO2 and 30 wt% CaO obtained by the sol-gel method. During the synthesis TEOS or mixture thereof with vinyltriethoxysilane (VS) or (trimetoxysilyl)propyl methacrylate (MPS) were used to introduce SiO2 content. Bioactivity was assessed by SEM observations of bioglass surface morphology after contact with a simulated body fluid (SBF). The evaluation of cytotoxicity was performed according to PN-EN 10993-5 "Biological evaluation of medical devices - Part 5: Tests for cytotoxicity: in vitro methods" after contact with fibroblast like cells L929. Results of the study of bioactivity allow to conclude that the obtained bioglasses are bioactive in contact with SBF solution, as indicated by the presence on the surface of spherical structures typical for morphology of the apatite. Moreover the results of indirect method in vitro cytotoxicity tests involving all produced bioglasses revealed no toxic effect on L929 cells.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, 119; 21-26
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania in vitro aktywności przeciwbakteryjnej bioszkieł zawierających Mg, Sr i Au wytworzonych metodą zol-żel
In vitro studies of antibacterial activity of sol-gel bioglasses containing Mg, Sr and Au
Autorzy:
Ciołek, L.
Olszyna, A.
Zaczyńska, E.
Czarny, A.
Biernat, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285361.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bioszkło
metoda zol-żel
cytotoksyczność
aktywność przeciwbakteryjna
bioglass
sol-gel method
cytotoxicity
antibacterial activity
Opis:
Celem prowadzonych badań było określenie aktywności przeciwbakteryjnej in vitro bioaktywnych szkieł dotowanych Mg, Sr i Au. Przedstawiono badania zmodyfikowanych bioszkieł zawierających wybrane pierwiastki wprowadzone dla podwyższenia bioaktywności, które mogą wspomagać przebieg procesów fizjologicznych kościotworzenia i wykazywać działanie przeciwbakteryjne. Obecność magnezu w składzie biomateriału zwiększa jego bioaktywność. Stront wpływa na lepszą proliferację komórek kostnych. Złoto należy do grupy „ultraelementów” działających przeciwbakteryjnie oraz aktywuje procesy metaboliczne poprzez oddziaływanie na enzymy. Silany użyte podczas syntezy bioszkieł metodą zol-żel, także mogą zwiększać ich bioaktywność. Materiał odniesienia stanowiło bioszkło P5-VS zawierające 70% mas. SiO2, 5% mas. P2O5 oraz 25% mas. CaO. Bioszkła P5-VS-1_Mg i P5-VS-1_Sr, o takim samym składzie jak P5-VS wytworzono zastępując 1% mas. CaO odpowiednio MgO lub SrO. W przypadku bioszkieł P5-VS-Au_r-r i P5-VS-Au_nzk nanocząsteczki złota były dodane w ilości 0,00065% mas. i 0,002% mas. odpowiednio jako: roztwór koloidalny lub niejonowe złoto koloidalne. Właściwości fizykochemiczne wytworzonych bioszkieł obejmujące morfologię powierzchni, a także ich bioaktywność po kontakcie z roztworem symulującym osocze oraz wyniki cytotoksyczności zostały przedstawione w innym artykule. Stwierdzono, że bioszkła w kontakcie z płynem symulującym osocze (SBF) są bioaktywne oraz nie oddziałują cytotoksycznie na komórki L929. Wyniki badań in vitro aktywności przeciwbakteryjnej wytworzonych bioszkieł wykazały ich wyższą aktywność w stosunku do szczepu Staphylococcus aureus niż Pseudomonas aeruginosa. Wzrost mikroorganizmów najbardziej hamowało bioszkło P5-VS-1_Sr. Bioszkło P5-VS bez udziału Mg, Sr lub Au wykazywało najsłabsze działanie przeciwbakteryjne.
The aim of this study was to determine in vitro antibacterial activity of bioactive glasses doped with Mg, Sr and Au. Authors showed tests of modified bioglasses containing selected elements incorporated to the composition in order to increase bioactivity, which could contribute to physiological processes of osteogenesis and exhibit bactericidal activity. The presence of magnesium in the composition of the biomaterial enhances its bioactivity. Strontium improves the proliferation of bone cells. Gold belongs to the group of “ultra-elements” which show antibacterial activity and activate metabolism by acting on enzymes. The silane used for the synthesis of sol-gel bioglasses may also increase bioactivity. Bioglass P5-VS containing 70 wt% of SiO2 and 25 wt% of CaO and 5 wt% of P2O5 was a reference material. Bioglasses P5-VS-1_Mg and P5-VS-1_Sr with the same composition as P5-VS were obtained by substituting 1 wt% of CaO by MgO or SrO respectively. In the case of bioglasses P5-VS-Au_r-r and P5-VS- -Au_nzk nanoparticles of Au were added in the amount of 0.00065 wt% and 0.002 wt% as colloidal solution or nonionic colloidal gold respectively. Physical and chemical properties of sol-gel bioactive glasses including grain morphology and bioactivity in simulated body fluid and the results of cytotoxicity were presented in a previous publication. It was found that bioglasses were bioactive in contact with simulated body fluid (SBF) and were not toxic on L929 cells in vitro. The results of in vitro antibacterial activity studies of obtained bioglasses showed higher activity against strain of Staphylococcus aureus than Pseudomonas aeruginosa. The growth of microorganisms was inhibited in the most effective way by the bioglass P5-VS-1_Sr. The P5-VS bioglass without Mg, Sr or Au shows the weakest bactericidal effect.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2016, 19, 134; 25-30
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena stabilności termicznej proszków ZrO2 modyfikowanych tlenkami MgO oraz Y2O3
Evaluation of thermal stability of ZrO2 powders modified with MgO and Y2O3
Autorzy:
Nakonieczny, D.
Paszenda, Z.
Walke, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285514.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
zol-żel
biomateriały ceramiczne
protetyka stomatologiczna
CAD/CAM
sol-gel
ceramic biomaterials
prosthetic dentistry
Opis:
Celem zrealizowanych badań było uzyskanie proszków ZrO2 zmodyfikowanych tlenkami itru i magnezu, które mogłyby być wykorzystane do przygotowania bloczków ceramicznych - półproduktu w procesie wytwarzania tzw. pełnoceramicznych protez stałych w protetyce stomatologicznej. Uzupełnienia pełnoceramiczne (full-ceramic restorations) w porównaniu do konwencjonalnych protez metalowo-ceramicznych (porcelain fused to metal) nie powodują metalozy oraz nie sprzyjają odkładaniu się płytki nazębnej i kamienia nazębnego. Rosnąca popularność protez pełnoceramicznych jest wynikiem upowszechnienia się technologii CAD/CAM, (wprowadzenie bardzo dokładnych frezarek numerycznych oraz oprogramowania dedykowanego dla gabinetów i laboratoriów stomatologicznych), dzięki której można precyzyjnie odwzorować warunki anatomiczne panujące w jamie ustnej pacjenta oraz wykonać funkcjonale uzupełnia protetyczne. Etapem limitującym dalsze stadia procesu wytwórczego oraz właściwości eksploatacyjne ZrO2 jest synteza proszków ceramicznych. Do przygotowania proszków wykorzystano „klasyczną” mokrą metodę zol-żel. Jako prekursor tlenku cyrkonu zastosowano propanolan cyrkonu. Jako prekursory domieszek tlenkowych wykorzystano heksahydraty azotanu itru oraz magnezu. Przydatność przygotowanych do prac proszków oceniono na podstawie analizy termicznej z wykorzystaniem termograwimetrii (TG). Materiały poddano badaniom ze względu na prawdopodobieństwo wystąpienia w składzie chemicznym sporządzonych próbek termolabilnego w zakresie temperatur spiekania wodorotlenku cyrkonu (Zr(OH)4, temperatura rozkładu 823 K) [1]. Przeprowadzona analiza pozwoliła stwierdzić nieznaczny, nie związany z dehydratacją ubytek masy próbek, co świadczy o braku obecności wodorotlenku cyrkonu w przygotowanych proszkach.
The aim of presented study was to obtain zirconia powders modified with magnesium and yttrium oxides addition, which could be used for the preparation of the ceramic blocks - an intermediate product for manufacturing of the full ceramic fixed prosthetic restorations in prosthetic dentistry. Full ceramic restorations compared to so called conventional porcelain fused to metal restorations do not cause metallosis and prevent to the accumulation of plaque and tartar. The growing popularity of all-ceramic restorations is the result of spread of CAD / CAM technology, (introduction of high-precision milling machines and dedicated software for dentist and technicians la¬boratories) which allows to precisely reproduce the anatomical conditions prevailing in the patient's mouth and perform functional prosthetic restorations. Limiting step of the further process stages is the synthesis of ceramic powders. For the preparation of the ceramic powders the "classic" wet sol-gel method was used. As the zirconium oxide precursor zirconium isopropoxide was used. As the dopant oxide precursors were used yttrium and magnesium nitrate hexahydrates. Usefulness of prepared powders was characterized by thermogravimetry (TG). Materials were tested due to the likelihood occurrence of zirconium hydroxide in prepared samples chemical composition which is thermolabile in the range of sintering temperatures (Zr(OH)4, decomposition temperature 823 K) [1]. Results of the analysis led to the conclusion of presence of negligible, not associated with dehydration weight loss of the samples which show the absence of zirconium hydroxide in prepared powders.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, 120; 8-12
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Temperature behaviour of ceramic biocomposites investigated via hot-stage microscopy
Autorzy:
Pawlik, Justyna
Cholewa-Kowalska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286074.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
Hot-Stage Microscopy
sol-gel glasses
bioactive glasses
biocomposites
tricalcium phosphates
β-TCP
sintering
Opis:
In this study, sol-gel bioactive glasses and β-TCP composites were investigated regarding their thermal behaviour, microstructure, and phase composition. Sol-gel bioactive glasses based on the CaO-SiO2 -P2O5 system of either a high SiO2 content (S2) or a high CaO content (A2) were mixed with the β-TCP at 25:75, 50:50 and 75:25 weight ratios. Basing on the HSM results, i.e. shrinkage curves, densification intervals and characteristic temperatures, the sintering temperatures of composites were indicated. Scanning electron microscopy and X-ray diffraction were used to determine the microstructure and phase composition of composites after sintering at selected temperatures, i.e. 1100°C and 1200°C. The SEM/EDX investigations proved the well-sintered and densified microstructure of the sintered composites. The chemistry of sol-gel bioactive glasses influenced both the thermal beha-viour and the phase composition of the composites. The dominant phases for A2-β-TCP materials were α-TCP, pseudowollastonite and β-TCP, while for S2-β-TCP – cristobalite, β-TCP, and α-TCP. However, the content of each phase varied, depending on the A2 or S2 content in the composite composition. Hot-stage microscopy provides useful information for selecting optimal sintering temperature in order to obtain well-sintered and strengthened material. Moreover, by a carefully selected combination of sol-gel bioactive glasses and β-TCP it is possible to obtain the materials with favorable phase composition with regard to biological activity.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2019, 22, 150; 22-28
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ warstw TiO2 otrzymanych metodą zol-żel w różnych temperaturach na właściwości korozyjne biomedycznego stopu Rex 734
The influence of TiO2 sol-gel layers obtained in different temperatures on corrosion properties of biomedical Rex 734 alloy
Autorzy:
Burnat, B.
Błaszczyk, T.
Scholl, H.
Klimek, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/283809.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
warstwy TiO2
metoda zol-żel
właściwości korozyjne
TiO2
sol-gel layer
corrosion properties
Opis:
Zbadano wpływ warstw TiO2 uzyskanych metodą zol-żel i wygrzanych w temperaturach 450oC i 800oC na właściwości korozyjne biomedycznego stopu Fe-Cr-Ni Rex 734 (ISO 5832/9). Badania wykonano w odtlenionym roztworze Tyrode’a w temperaturze ciała ludzkiego 37oC (310 K). Stwierdzono polepszenie właściwości korozyjnych stopu przez warstwy wygrzane w temperaturze 450oC i pogorszenie przez warstwy wygrzane w temperaturze 800oC. Przyczyną pogorszenia właściwości korozyjnych przez warstwy wygrzane w 800oC mogą być tlenki i węgliki metali będących składnikami stopu, które powstają w tej temperaturze. Potwierdziły to pomiary korozyjne stopu Rex 734 bez warstw TiO2, wygrzanego w takiej samej temperaturze.
The influence of TiO2 sol-gel layers heated at 450oC and 800oC on corrosion properties of biomedical alloy Fe-Cr-Ni Rex 734 (ISO 5832/9) was investigated. The investigations were carried out in deoxygenated Tyrode’s solution at human body temperature 37oC (310 K). It was found that the layers heated at 450oC improve corrosion features of this alloy on the contrary to the layers heated at 800oC. The reason for these worse corrosion features of layers heated at 800oC can be carbides and oxides of alloy components which were formed at this temperature. It was confirmed by corrosion measurements of Rex 734 alloy without TiO2 layers which was heated at the same temperature.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 77-80; 63-67
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 21

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies