Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "cytotoksycznosc" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Wstępna ocena biologiczna kompozytów polioksymetylen/nanosrebro
    Preliminary biological evaluation of polyoxymethylene/nanosilver composites
    Autorzy:
    Ziąbka, M.
    Mertas, A.
    Król, W.
    Chłopek, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/285552.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    nanokompozyty
    polioksymetylen
    nanosrebro
    bakteriobójczość
    cytotoksyczność
    nanocomposites
    polyoxymethylene
    nanosilver
    bactericidal
    cytotoxicity
    Opis:
    W pracy przedstawiono ocenę morfologiczną i biologiczną kompozytu polioksymetylen/nanocząstki srebra otrzymanego w procesie wytłaczania i wtrysku. Badania komórkowe przeprowadzono metodą bezpośredniego kontaktu. Na podstawie zmian w morfologii komórek (fibroblasty mysie 3T3 Balb), ich przeżywalności i zdolności do proliferacji oceniono stopień toksyczności materiałów. Wykorzystując tech-nikę osadzania powierzchniowego przeprowadzono badania oceny aktywności przeciwbakteryjnej wobec bakterii Gram-dodatnich – Staphyloccocus aureus i Gram-ujemnych – Escherichia coli. Przeprowadzone badania komórkowe pokazały, że zarówno czysty polioksymetylen jak i modyfikowany nanosrebrem nie posiadają działania cytotoksycznego. Testy aktywności bakteriobójczej dowiodły natomiast, że materiały modyfikowane nanosrebrem wykazują niewielkie działanie bakteriobójcze wobec badanych bakterii.
    This paper presents morphological and biological evaluation of polyoxymethylene / silver nanoparticle composite produced in extrusion and injection moulding. Studies of cellular interactions were performed using direct contact method. The toxicity rate of materials was assessed on the basis of changes in cellular morphology (mouse fibroblasts 3T3 Balb), cell survivability and proliferation rates. Antibacterial activity against Gram-positive – Staphyloccocus aureus and Gram-negative – Escherichia coli bacteria was evaluated by means of surface deposition method. In studies of cellular interactions, both, pure polyoxy-methylene and nanosilver-modified polyoxymethylene produced no cytotoxicity. Also, nanosilver-modified materials showed slight bactericidal activity against the tested bacteria.
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 197-200
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena biologiczna in vitro nowych biomateriałów stomatologicznych
    In vitro biological evaluation of new dental biomaterials
    Autorzy:
    Jaegermann, Z.
    Ciołek, L.
    Zaczyńska, E.
    Czarny, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/285858.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    biomateriały
    cementy stomatologiczne
    cytotoksyczność
    bakteriobójczość
    biomaterials
    dental cements
    cytotoxicity
    bactericidal
    Opis:
    Ponieważ znane jest działanie bakteriobójcze srebra i złota, podjęto próbę wytworzenia nowej grupy biomateriałów bakteriobójczych do stosowania w stomatologii odtwórczej, zawierających cząstki nanosrebra i nanozłota. Celem opisanych badań była ocena cytotoksyczności i aktywności przeciwbakteryjnej nowo wytworzonych biomateriałów. Do ich przygotowania zastosowano roztwory koloidalne srebra i złota, a także dodatek bioszkieł zawierających nanosrebro. Badania oparto na cemencie szkło-jonomerowym zarabianym wodą. Jako bioszkieł zawierających nanosrebro użyto dwóch rodzajów szkieł otrzymanych metodą zol-żel. Przeprowadzono badania podstawowych właściwości użytkowych wytworzonych cementów – czasu wiązania i wytrzymałości na ściskanie. Badania cytotoksyczności wykonano metodą bezpośredniego kontaktu zgodnie z normą ISO 10993-5. Badanie działania przeciwbakteryjnego przeprowadzono metodą rozcieńczeń z wykorzystaniem bakterii Pseudomonas aeruginosa oraz Staphylococcus aureus. Wyniki powyższych prac wykazały, że zastosowana metoda dotowania srebrem lub złotem cementów szkło-jonomerowych zarabianych wodą pozwala na otrzymanie materiałów wykazujących działanie przeciwbakteryjne w stosunku do pałeczki ropy błękitnej Pseudomonas aeruginosa oraz gronkowca złocistego Staphylococcus aureus. Wśród cementów najlepszymi właściwościami przeciwbakteryjnymi charakteryzowały się cementy GJ-S2/W-P0-Ag i GJ-S2/W-Ag, nieco gorsze działanie przeciwbakteryjne wykazywały materiały GJ-S2/W-Z8 i GJ-S2/W-Au, a najsłabsze - cement GJ-S2/W. Ponieważ badane materiały wykazywały cytotoksyczność w stopniu słabym lub umiarkowanym po 48 i 72 godzinach inkubacji, dlatego w dalszych badaniach należy wyjaśnić przyczyny cytotoksyczności tych materiałów. Chociaż otrzymane materiały wymagają udoskonalenia i optymalizacji, szczególnie w zakresie przygotowania proszków szkieł ze srebrem i właściwości użytkowych cementów, to otrzymane wyniki zachęcają do prowadzenia dalszych prac nad materiałami stomatologicznymi o działaniu przeciwbakteryjnym.
    Since the bactericidal effect of silver and gold is known, an attempt has been made to produce a new group of bactericidal biomaterials for use in restorative dentistry, containing nanoparticles of silver and gold. The aim of this research was to evaluate the cytotoxicity and antibacterial activity of newly produced biomaterials. Colloidal solutions of silver and gold, as well as the addition of nanosilver-containing bioglass were used for the preparation of these materials. The study was based on water-mixable glass-ionomer cement. Two types of glass, obtained by sol-gel method were used as nanosilver-containing bioglass. The basic performance properties of produced cements - setting time and compressive strength - were studied. Cytotoxicity assays were performed by a direct contact method, in accordance with ISO 10993-5 standard. The test of antimicrobial activity was performed using a dilution method, with Pseudomonas aeruginosa and Staphylococcus aureus. The results of the above work have shown that the method used to supplement water-mixable glass-ionomer cements with silver or gold allows to obtain materials with antibacterial properties against Pseudomonas aeruginosa and Staphylococcus aureus. Also, the addition of nanosilver and nanogold to cement did not cause significant changes in the level of cytotoxicity relative to the basic cement. The resulting materials, however, require improvement and optimization, particularly regarding the preparation of glass powders with silver and performance of cements. The obtained results encourage the further study of dental materials with antibacterial properties.
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2015, 18, 131; 32-39
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena cytotoksyczności in vitro nanokompozytu PCL/HAp jako rusztowania dla inżynierii tkankowej
    In vitro cytotoxicity assessment of PCL/HAp nanocomposite scaffold for bone tissue engineering
    Autorzy:
    Klimek, K.
    Świętek, M.
    Błażewicz, M.
    Ginalska, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/284886.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    cytotoksyczność
    nanokompozyty
    inżynieria tkankowa
    cytotoxicity
    nanocomposite
    tissue engineering
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2014, 17, no. 128-129; 50-53
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ reaktywności jonowej biomateriałów na żywotność komórek in vitro
    The effect of biomaterials ion reactivity on cell viability in vitro
    Autorzy:
    Przekora, A.
    Kołodyńska, D.
    Ginalska, G.
    Ślósarczyk, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/285341.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    reaktywność jonowa
    kompozyt
    cytotoksyczność
    hodowla komórek
    ion reactivity
    composite
    cytotoxicity
    cell culture
    Opis:
    Powszechnie wiadomo, że reaktywne jonowo biomateriały indukują różne interakcje z otaczającym środowiskiem, powodując zmiany stężenia jonów, zwłaszcza kluczowych jonów takich jak wapń, magnez i fosfor, co może wpływać na metabolizm i żywotność komórek. Głównym składnikiem części mineralnej kości i zębów jest hydroksyapatyt (HAp) (Ca10(PO4)6(OH)2). W celu polepszenia własności mechanicznych oraz poręczności chirurgicznej hydroksyapatytu można połączyć go z dodatkowym komponentem organicznym np. polisacharydowym. W niniejszej pracy oznaczano reaktywność jonową oraz cytotoksyczność 2 typów kompozytów na bazie glukanu (kompozytu glukan-HAp i kompozytu glukan-C-HAp) oraz poszczególnych ich składników: wysokoporowatych granul hydroksyapatytu (HAp), wysokoporowatych granul HAp węglanowo-magnezowych (C-HAp) oraz glukanu. Reaktywność jonową testowanych materiałów oznaczono za pomocą absorpcyjnej spektrometrii atomowej (ASA). Badania in vitro przeprowadzono z zastosowaniem linii komórkowej hFOB 1.19 (ludzkie płodowe osteoblasty) oraz pierwotnej hodowli fibroblastów skóry (HSF). Cytotoksyczność ekstraktów z biomateriałów określono z użyciem 2 testów - MTT i NRU. Wyniki badań wyraźnie wskazały, że dodatek wysokoporowatych granul HAp i C-HAp do glukanu powoduje, że kompozyt jest reaktywny jonowo, co wpływa na metabolizm i żywotność hodowanych komórek.
    It is widely known that surface-reactive biomaterials induce various interaction with surrounded environment, causing changes in the ion concentration, especially with respect to the crucial ions such as calcium, magnesium and phosphorous, what may significantly affect the cell metabolism and viability. Hydroxyapatite (HAp) (Ca10(PO4)6(OH)2) is the main inorganic component of bones and teeth. In order to improve mechanical properties and surgical handiness of hydroxyapatite, an organic component e.g. polysaccharide can be added. In this work, the ion reactivity and cytotoxicity of 2 types of glucan-based composites (composite glucan-HAp and composite glucan-C-HAp) were evaluated. Additionally, the ion reactivity and cytotoxicity of each component of the composites: highly porous hydro- xyapatite (HAp), highly porous carbonated-Mg-HAp (C-HAp) and glucan were evaluated. The ion reactivity of tested materials was assessed by atomic absorption spectrometry (AAS). In vitro tests were carried out using hFOB 1.19 cell line (human fetal osteoblast cells) and human skin fibroblast primary cell culture (HSF). The cytotoxicity of biomaterials extracts was estimated by 2 methods - MTT and NRU. Our studies clearly indicated that addition of highly porous HAp and C-HAp granules to the glucan, make the composite ion reactive, what affects the metabolism and viability of cultured cells.
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2012, 15, 114; 59-65
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena struktury, modułu Younga oraz cytotoksyczności kompozytów na bazie chitozanu
    Structural properties, Youngs modulus and cytotoxicity assessment of chitosan-based composites
    Autorzy:
    Przekora, A.
    Pałka, K.
    Macherzyńska, B.
    Ginalska, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/283835.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    chitozan
    rusztowanie
    struktura
    moduł Younga
    cytotoksyczność
    chitosan
    scaffold
    structure
    Young's modulus
    cytotoxicity
    Opis:
    Ceramika wapniowo-fosforanowa w formie porowatego rusztowania na bazie biodegradowalnego biopolimeru jest materiałem powszechnie stosowanym jako wypełniacz ubytków tkanki kostnej w ortopedii i stomatologii. Chitozan, ze względu na swoje charakterystyczne właściwości takie jak: podobieństwo strukturalne do glikozaminoglikanów (GAG) macierzy pozakomórkowej tkanki kostnej, brak toksyczności, szybka biodegradacja, podatność na chemiczną i enzymatyczną modyfikację, stymulacja adhezji i proliferacji komórek oraz osteoinduktywność, jest często stosowany w inżynierii tkankowej kości jako składnik kompozytów. W niniejszej pracy, określono parametry strukturalne i mechaniczne oraz cytotoksyczność typów kompozytów na bazie chitozanu (chitozan-HA BIOCER oraz chitozan-HT BIOCER). Testy in vitro przeprowadzono z wykorzystaniem linii komórkowej hFOB 1.19 (ludzkie płodowe osteoblasty). Cytotoksyczność ekstraktów z kompozytów oznaczono za pomocą testu LDH. Wyniki badań wyraźnie wskazują, że wyprodukowane kompozyty na bazie krylowego chitozanu wykazują dobre parametry strukturalne i mechaniczne o dużej zgodności z tkankami, są nietoksyczne i przez to są obiecującym materiałem do stosowania w inżynierii tkankowej kości.
    Calcium phosphate ceramics in the form of biodegradable biopolymer-based, porous scaffolds are widely used as bone defect filler in dentistry and orthopedics. Chitosan is often applied in bone tissue engineering as a component of composites because of its characteristic properties such as structural similarity to glycosaminoglycans (GAG) of bone extracellular matrix, nontoxicity, rapid biodegradation, prone to chemical and enzymatic modification, stimulation of cell adhesion and proliferation and osteoinduction. In this work, the structure, mechanical properties and cytotoxicity of 2 types of chitosan-based composites (chitosan-HA BIOCER and chitosan-HT BIOCER) were evaluated. In vitro cell culture tests were carried out using hFOB 1.19 cell line (human fetal osteoblast cells). The cytotoxicity of scaffolds extracts was estimated by LDH test. Our studies clearly indicate that created krill chitosan-based composites show good structural and mechanical properties with good compatibility with human tissues. Furthermore, produced composites are nontoxic and thus are promising materials for bone tissue engineering application.
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2012, 15, 114; 52-58
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    New design of patient-specific, antimicrobial bioactive finger implants for durable functional reconstruction after amputation
    Autorzy:
    Dyner, Marcin
    Byrski, Adam
    Major, Roman
    Gawlikowski, Maciej
    Kasperkiewicz, Katarzyna
    Lackner, Juergen M.
    Dyner, Aneta
    Major, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2058387.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    finger implant
    thin coatings
    microstructure
    cytotoxicity
    microbiology
    implanty
    palce
    cytotoksyczność
    mikrobiologia
    Opis:
    The absence of even a single finger results in a major impairment in the hand function (precise grasping, grip power), therefore significantly affecting the social and professional life of victims who are frequently young people. Finger amputation is a surgical treatment for ~69.000 patients in the EU after traumatic injury, in which replantation microsurgery fails due to the severity of tissue damage. The surgical reconstruction is currently possible only via autograft transplantation, e.g. a toe-to-hand transfer, thus leading to foot impairment. Some motion functional restoration is also possible using a bone-anchored silicone prosthesis but without the sense revalidation. Our current research focuses on alternatives for surgical reconstruction by means of novel patient- -specific, durable, biomimetic, bioactive and antibacterial implants for reconstructing lost bone and joints. The implant design – and the improved micro(neuro) surgery (beyond the project) – will consist in the fast successful rehabilitation, including the soft-tissue related mobility, the implantation of state-of-the-art nerve conduits as well as the aesthetic appearance. Key issues for the long-term functionality of the biomaterial-based reconstruction of hard tissue are based on surgical demands, such as: (1) perfect integration of a bone-substituting metal with the surrounding bone tissue (a) with no signs of loosening due to stress shielding at the interface and (b) enhanced with protective activity against bacterial inflammation (antimicrobial properties and formation of vascularized bone tissue (ossification)) even months to years after the injury; (2) biomimetic finger joints based on non-wearing materials without ossification meant to prevent the loss of the motion function.
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2021, 24, 161; 8--14
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badanie cytotoksyczności i odpowiedzi tkankowej nowych elastomerowych terpoli(estro-etero-estrów) (TEEE)
    Investigations of cytotoxicity and tissue response to new terpoly(ester-ether-ester) elastomers (TEEE)
    Autorzy:
    Prowans, P.
    El Fray, M.
    Zdebiak, P.
    Jakszuk, P.
    Masiuk, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/286155.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    cytotoksyczność
    elastomery
    TEEE
    cytotoxicity
    elastomers
    Opis:
    W pracy przedstawiono wyniki badań cytotoksyczności i odpowiedzi tkankowej nowych elastomerów poli(estrowo-eterowo-estrowych) (TEEE). Materiały te były dodatkowo modyfikowane hydroksyapatytem (HAP). Stwierdzono, że polimery zawierające hydroksyapatyt spiekany (HAP III) wykazują lepszą biozgodność komórkową, wpływają na mniejszy odsetek komórek apoptycznych oraz powodują lepszą odbudowę kości w porównaniu do polimeru zawierającego hydroksyapatyt niekalcynowany (HAP I).
    In this work, the results of cytotoxicity and tissue response to new terpoly(ester-ether-ester) (TEEE) elastomers are presented. The materials were additionally modified with hydroxyapatite. It has been found that polymers containing sintered hydroxyapatite (HAP III) showed better cell compatibility and induced lower number of apoptotic cells with simultaneous better bone regeneration as compared to polymers with non-calcined hydroxyapatite (HAP I).
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2008, 11, 76; 2-5
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania in vitro aktywności przeciwbakteryjnej bioszkieł zawierających Mg, Sr i Au wytworzonych metodą zol-żel
    In vitro studies of antibacterial activity of sol-gel bioglasses containing Mg, Sr and Au
    Autorzy:
    Ciołek, L.
    Olszyna, A.
    Zaczyńska, E.
    Czarny, A.
    Biernat, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/285361.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    bioszkło
    metoda zol-żel
    cytotoksyczność
    aktywność przeciwbakteryjna
    bioglass
    sol-gel method
    cytotoxicity
    antibacterial activity
    Opis:
    Celem prowadzonych badań było określenie aktywności przeciwbakteryjnej in vitro bioaktywnych szkieł dotowanych Mg, Sr i Au. Przedstawiono badania zmodyfikowanych bioszkieł zawierających wybrane pierwiastki wprowadzone dla podwyższenia bioaktywności, które mogą wspomagać przebieg procesów fizjologicznych kościotworzenia i wykazywać działanie przeciwbakteryjne. Obecność magnezu w składzie biomateriału zwiększa jego bioaktywność. Stront wpływa na lepszą proliferację komórek kostnych. Złoto należy do grupy „ultraelementów” działających przeciwbakteryjnie oraz aktywuje procesy metaboliczne poprzez oddziaływanie na enzymy. Silany użyte podczas syntezy bioszkieł metodą zol-żel, także mogą zwiększać ich bioaktywność. Materiał odniesienia stanowiło bioszkło P5-VS zawierające 70% mas. SiO2, 5% mas. P2O5 oraz 25% mas. CaO. Bioszkła P5-VS-1_Mg i P5-VS-1_Sr, o takim samym składzie jak P5-VS wytworzono zastępując 1% mas. CaO odpowiednio MgO lub SrO. W przypadku bioszkieł P5-VS-Au_r-r i P5-VS-Au_nzk nanocząsteczki złota były dodane w ilości 0,00065% mas. i 0,002% mas. odpowiednio jako: roztwór koloidalny lub niejonowe złoto koloidalne. Właściwości fizykochemiczne wytworzonych bioszkieł obejmujące morfologię powierzchni, a także ich bioaktywność po kontakcie z roztworem symulującym osocze oraz wyniki cytotoksyczności zostały przedstawione w innym artykule. Stwierdzono, że bioszkła w kontakcie z płynem symulującym osocze (SBF) są bioaktywne oraz nie oddziałują cytotoksycznie na komórki L929. Wyniki badań in vitro aktywności przeciwbakteryjnej wytworzonych bioszkieł wykazały ich wyższą aktywność w stosunku do szczepu Staphylococcus aureus niż Pseudomonas aeruginosa. Wzrost mikroorganizmów najbardziej hamowało bioszkło P5-VS-1_Sr. Bioszkło P5-VS bez udziału Mg, Sr lub Au wykazywało najsłabsze działanie przeciwbakteryjne.
    The aim of this study was to determine in vitro antibacterial activity of bioactive glasses doped with Mg, Sr and Au. Authors showed tests of modified bioglasses containing selected elements incorporated to the composition in order to increase bioactivity, which could contribute to physiological processes of osteogenesis and exhibit bactericidal activity. The presence of magnesium in the composition of the biomaterial enhances its bioactivity. Strontium improves the proliferation of bone cells. Gold belongs to the group of “ultra-elements” which show antibacterial activity and activate metabolism by acting on enzymes. The silane used for the synthesis of sol-gel bioglasses may also increase bioactivity. Bioglass P5-VS containing 70 wt% of SiO2 and 25 wt% of CaO and 5 wt% of P2O5 was a reference material. Bioglasses P5-VS-1_Mg and P5-VS-1_Sr with the same composition as P5-VS were obtained by substituting 1 wt% of CaO by MgO or SrO respectively. In the case of bioglasses P5-VS-Au_r-r and P5-VS- -Au_nzk nanoparticles of Au were added in the amount of 0.00065 wt% and 0.002 wt% as colloidal solution or nonionic colloidal gold respectively. Physical and chemical properties of sol-gel bioactive glasses including grain morphology and bioactivity in simulated body fluid and the results of cytotoxicity were presented in a previous publication. It was found that bioglasses were bioactive in contact with simulated body fluid (SBF) and were not toxic on L929 cells in vitro. The results of in vitro antibacterial activity studies of obtained bioglasses showed higher activity against strain of Staphylococcus aureus than Pseudomonas aeruginosa. The growth of microorganisms was inhibited in the most effective way by the bioglass P5-VS-1_Sr. The P5-VS bioglass without Mg, Sr or Au shows the weakest bactericidal effect.
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2016, 19, 134; 25-30
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena cytotoksyczności kopolimeru glikolidu z laktydem (PLGA) w warunkach in vitro
    Cytotoxicity of polylactide-co-glycolide (PLGA) - evaluation in vitro
    Autorzy:
    Cieślik, M.
    Król, W.
    Mertas, A.
    Morawska-Chochół, A.
    Ziąbka, M.
    Chłopek, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/284968.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    biomateriały
    kopolimer PLGA
    cytotoksyczność
    test MTT
    test LDH
    osteoblasty ludzkie
    badania biologiczne
    biomaterials
    copolymer PLGA
    cytotoxicity
    MTT assay
    LDH assay
    human osteoblasts
    biological evaluations
    Opis:
    Celem pracy była ocena in vitro cytotoksycznego działania bioresorbowalnego kopolimeru glikolidu z laktydem (PLGA) na ludzkie osteoblasty linii hFOB 1.19 poprzez pomiar aktywności dehydrogenazy mitochondrialnej (test MTT) oraz dehydrogenazy mleczanowej (test LDH). Do badań użyto ekstrakt uzyskany po 8 dniach inkubacji kopolimeru PLGA w medium wykorzystywanym do hodowli osteoblastów. Ekstrakt ten następnie kontaktowano przez 24 oraz 48 godziny z zaadherowanymi do dna naczynia hodowlanego osteoblastami. Po upływie założonego czasu inkubacji zarówno test MTT, jak i test LDH nie wykazał cytotoksycznego działania kopolimeru PLGA na ludzkie komórki kościotwórcze.
    The aim of the work was to evaluate in vitro the cytotoxic effect of bioresorbable polylactide-co-glycolide (PLGA) on the hFOB 1.19 human osteoblastic cell line by measuring the activity of mitochondrial dehydrogenase (MTT test) and lactate dehydrogenase (LDH test). The research made use of an extract obtained after 8 days of PLGA incubation in a medium used for osteoblast culturing. The extract was then brought into contact with osteoblasts adhered to the bottom of the culture vessel for 24 and 48 hours. After the set incubation time neither the MTT test nor the LDH test showed a cytotoxic effect of PLGA on human osteogenic cells.
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 35-39
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania bioaktywności i cytotoksyczności in vitro bioszkieł z układu SiO2-CaO wytworzonych metodą zol-żel z zastosowaniem silanów
    Study on bioactivity and in vitro cytotoxicity of bioglasses from the SiO2-CaO system obtained by the sol-gel method using silanes
    Autorzy:
    Ciołek, L.
    Karaś, J.
    Olszyna, A.
    Zaczyńska, E.
    Czarny, A.
    Żywicka, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/285282.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    bioszkło
    metoda zol-żel
    bioaktywność
    cytotoksyczność
    bioglass
    sol-gel method
    bioactivity
    cytotoxicity
    Opis:
    Celem badań była ocena bioaktywności i cytotoksyczności in vitro bioszkieł o składzie chemicznym SiO2 70% mas. i CaO 30% mas., wytworzonych metodą zol-żel. Podczas syntezy do wprowadzenia SiO2 zastosowano TEOS lub jego mieszaniny z winylo(trimetoksy)silanem (VS) lub trimetoksysililometakrylanem propylowym (MPS). Bioaktywność oceniono z zastosowaniem SEM przez analizę obrazów morfologii powierzchni bioszkieł po kontakcie z roztworem symulującym osocze (SBF). Natomiast ocenę działania cytotoksycznego wykonano metodą bezpośrednią i pośrednią zgodnie z PN-EN 10993-5 „Biologiczna ocena wyrobów medycznych - Część 5: Badania cytotoksyczności: metody in vitro" po kontakcie z komórkami fibroblastopodobnymi L929. Wyniki przeprowadzonych badań bioaktywności pozwalają stwierdzić, że otrzymane bioszkła są bioaktywne w kontakcie z roztworem SBF, na co wskazuje obecność na powierzchni bioszkieł sferycznych struktur typowych dla morfologii apatytu. Natomiast wyniki cytotoksyczności in vitro wykonane metodą pośrednią dla wszystkich wytworzonych bioszkieł wskazują na brak efektu toksycznego na komórki L929.
    The aim of this study was to evaluate the bioactivity and in vitro cytotoxicity of bioglass with chemical composition 70 wt% SiO2 and 30 wt% CaO obtained by the sol-gel method. During the synthesis TEOS or mixture thereof with vinyltriethoxysilane (VS) or (trimetoxysilyl)propyl methacrylate (MPS) were used to introduce SiO2 content. Bioactivity was assessed by SEM observations of bioglass surface morphology after contact with a simulated body fluid (SBF). The evaluation of cytotoxicity was performed according to PN-EN 10993-5 "Biological evaluation of medical devices - Part 5: Tests for cytotoxicity: in vitro methods" after contact with fibroblast like cells L929. Results of the study of bioactivity allow to conclude that the obtained bioglasses are bioactive in contact with SBF solution, as indicated by the presence on the surface of spherical structures typical for morphology of the apatite. Moreover the results of indirect method in vitro cytotoxicity tests involving all produced bioglasses revealed no toxic effect on L929 cells.
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2013, 16, 119; 21-26
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ wzmocnionego włóknami węglowymi kopolimeru glokolidu z laktydem na odpowiedź komórkową
    The impact of polylactide-co-glycolide reinforced with carbon fibres on cellular response
    Autorzy:
    Cieślik, M.
    Król, W.
    Mertas, A.
    Morawska-Chochół, A.
    Ziąbka, M.
    Chłopek, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/285677.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    biomateriały
    kopolimer PLGA
    włókna węglowe
    cytotoksyczność
    test MTT
    test LDH
    osteoblasty ludzkie
    badania biologiczne
    biomaterials
    copolymer PLGA
    carbon fibres
    cytotoxicity
    MTT assay
    LDH assay
    human osteoblasts
    biological evaluations
    Opis:
    W pracy dokonano oceny cytotoksycznego wpływu wzmocnionego włóknami węglowymi kopolimeru glikolidu z laktydem (PLGA+CF) na ludzkie osteoblasty linii hFOB 1.19. Przeprowadzono w tym celu pomiar aktywności dehydrogenazy mitochondrialnej metodą MTT oraz dehydrogenazy mleczanowej (test LDH) w warunkach in vitro. Oba testy nie wykazały toksycznego działania badanego kompozytu na ludzkie komórki kościotwórcze.
    This work evaluates the cytotoxic impact of poly-lactide-co-glycolide reinforced with carbon fibres (PLGA+CF) on the hFOB 1.19 human osteoblastic cell line. To this end the levels of miochondrial dehydrogenase (MTT method) and lactate dehydrogenase (LDH test) were measured in vitro. Neither test showed a toxic effect of the studied composite on the human osteogenic cells.
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 40-44
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pozaustrojowe badania nad toksycznym oddziaływaniem kopolimeru PLGA z dodatkiem hydroksyapatytu na ludzkie osteoblasty linii hFOB 1.19
    In vitro examinations of toxic influence of PLGA co-polymer mixed with hydroxyapatite upon human osteoblasts line hFOB 1.19
    Autorzy:
    Cieślik, M.
    Mertas, A.
    Morawska-Chochół, A.
    Orlicki, R.
    Owczarek, A.
    Król, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/286207.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    kompozyt
    kopolimer glikolidu z laktydem
    hydroksyapatyt
    cytotoksyczność
    test MTT
    test LDH
    osteoblasty ludzkie
    badania in vitro
    composite
    lactide-glycolide co-polymer
    hydroxyapatite
    cytotoxicity
    MTT test
    LDH test
    human osteoblasts
    in vitro examinations
    Opis:
    W celu biologicznej oceny w warunkach in vitro kopolimeru glikolidu z laktydem z dodatkiem hydroksyapatytu (PLGA+HA) dokonano oceny stopnia jego cytotoksyczności względem ludzkich osteoblastów linii hFOB 1.19. Wykonano pomiar aktywności dehydrogenazy mitochondrialnej (test MTT) oraz dehydrogenazy mleczanowej (test LDH) po 24 i 48 godzinach kontaktu komórek z ekstraktem uzyskanym poprzez 8-dniową inkubację kompozytu w medium do hodowli osteoblastów. Kontaktowano ponadto badany materiał bezpośrednio z komórkami kościotwórczymi, a stopień cytotoksyczności oceniano po 24, 48 i 72 godzinach stosując w tym celu test LDH. W obu metodach badany materiał nie wpływał w sposób toksyczny na ludzkie osteoblasty.
    In order to evaluate lactide-glycolide co-polymer with admixture of hydroxyapatite (PLGA+HA) from biological point of view in vitro conditions, its level of toxicity for human osteoblasts line hFOB 1.19 was assessed. The activity of mitochondrial dehydrogenase and lactate dehydrogenase was measured (MTT test and LDH test respectively) after 24 and 48 hours of the cells’ contact with the extract obtained through 8-day incubation of the composite in osteoblasts cultivation medium. Apart from that the material examined was contacted with bone-forming cells and its degree of toxicity was assessed after 24, 48 and 72 hours using LDH test. In both methods the material under examination did not have any toxic influence upon human osteoblasts.
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 98-102
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies