Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "child-childhood" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Perspektywa „dobra dziecka” w badaniach nad dzieciństwem
The Perspective of “the Good of the Child” in Childhood Research
Autorzy:
Samborska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478952.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
dziecko
dzieciństwo
dobro dziecka
badania nad dzieciństwem
dobro dziecka z perspektywy dziecka
doświadczenie indywidualne
child
childhood
the good of the child
childhood research
the good of the child from a child’s perspective
individual experience
Opis:
Celem artykułu jest zaprezentowanie kategorii dobra dziecka w badaniach nad dzieciństwem. Przedstawiono w nim wyniki eksploracji nad tym zagadnieniem, którą przeprowadzono z perspektywy samego dziecka. Tło tych badań stanowi przegląd współczesnych rozważań nad dzieckiem i dzieciństwem, z zaznaczeniem dominujących w nich perspektyw oraz dyskursów. Do pożądanych współcześnie perspektyw należą badania „z dziećmi”. Pedagodzy podkreślają też koncepcję dziecka jako obywatela, a także wskazują na potrzebę prowadzenia badań w zakresie partycypacji dzieci w procesie budowania demokracji. Dyskurs o dobru dziecka w badaniach nad dzieciństwem został zaprezentowany w nawiązaniu do koncepcji Wendy Stainton Rogers, według której rozpatruje się je przez pryzmat potrzeb, praw i jakości życia dziecka. W dalszej części artykułu przedstawiono rozumienie kategorii dobra dziecka w pedagogice, zaś w ostatniej części zarysowano propozycję badań w zakresie doświadczania jakości życia przez dziecko. Przyjęto, że dobro dziecka z jego osobistej perspektywy jest uchwytne w doświadczeniu indywidualnym. W takim znaczeniu stanowi ono wartość subiektywną i może być analizowane w kontekście poznawczo-przeżyciowej teorii „ja” Seymoura Epsteina.
The purpose of the text is to present the category of the good of the child in research on childhood. The author proposes a study of the category of the “good of the child” from the child’s perspective. The background for the proposed approach is a review of contemporary research on the child and childhood with the indication of the dominant perspectives and discourses within them. The prospect of research “with children” is a highly desirable one nowadays. The literature refers to the concept of a child as a citizen and the need to conduct research in the field of children’s participation in the process of building democracy. The discourse of the good of the child in childhood research is presented in reference to the concept of Wendy Stainton Rogers. Against the background of the concept, the good of the child was considered through the prism of his needs, rights and quality of life. An understanding of the category of the good of the child in pedagogy is also presented. In the last part of the article, a proposal for a study in the field of experiencing the quality of life by a child is outlined. It was assumed that the good of the child from the child’s perspective is available in individual experience. In this understanding, it is a value in a subjective sense and can be analyzed in the context of the cognitive-experiential theory of the self of Seymour Epstein.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2018, 13, 4(50); 13-25
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seksualność dziecka w wieku wczesnoszkolnym
Children’s Sexuality in the Early Childhood
Autorzy:
Piskorz, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478917.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
wiek wczesnoszkolny
seksualność
dziecko
rodzina
szkoła
early childhood
sexuality
child
family
school
Opis:
Jednym z najistotniejszych wyznaczników ludzkiej osobowości jest płeć. Rozstrzygnięcie, czy urodzi się chłopiec, czy dziewczynka, następuje w chwili zapłodnienia i w tym momencie człowiek staje się istotą seksualną. Seksualność stanowi jedną z wielu sfer funkcjonowania człowieka, niemożliwą do wyizolowania, zależną od pozostałych i z nimi związaną. Seksualność istnieje bez względu na etap życia, kolejno przechodząc przez następujące po sobie fazy życia, od chwili narodzin aż do momentu śmierci. Rozwój fizyczny dziecka w wieku wczesnoszkolnym, aż do okresu dojrzewania, jest identyczny u dziewcząt i chłopców i tylko bardzo wnikliwe obserwacje mogą dostarczać przesłanek do rozpoznawania płci. Rozwój seksualny dziecka w tej fazie życia charakteryzuje się utajeniem i wyciszeniem impulsów seksualnych. Niemniej warunki, w jakich dokonuje się rozwój psychiczny dziecka, a co za tym idzie – jego zmiany ilościowe i jakościowe, w pewien sposób określają przyszłe dorosłe życie seksualne dziecka. Pogłębia się proces identyfikacji płciowej, chociaż w dużej mierze przebiega on nieświadomie. Dziecko przyswaja sobie cechy tej samej płci, rodzica, członków rodziny i nauczyciela, który staje się również ważnym wzorcem identyfikacyjnym. Rozszerzają się kontakty społeczne, zwłaszcza z przedstawicielami tej samej płci, co umacnia poczucie przynależności do świata danej płci. Dzieci w wieku wczesnoszkolnym utożsamiają się z tymi formami zabaw, które są charakterystyczne dla ich własnej płci. Zainteresowanie seksualne dzieci w okresie wczesnoszkolnym przejawia się w zabawach i zachowaniach, takich jak masturbacja, ekshibicjonizm, zachowania interakcyjne, twórcze. Jest to okres przejściowy w życiu każdego dziecka, a wsparcie rodziców, wychowawców, zdrowy rozsądek i zrozumienie zmian psychoseksualnych dziecka w tym okresie pozwolą im bezkolizyjnie przejść w kolejny etap dorosłego już życia. Ogromny wpływ na kształt i przyszłość sfery seksualnej dziecka ma rodzina, może wspomagać i podtrzymywać te procesy bądź tłumić je i hamować, co z kolei odbije się na jakości dalszego rozwoju. Można powiedzieć, że dziecko w okresie latencji koncentruje siły przed startem w trudny okres dojrzewania – dorastania.
One of the most important determinants of the human personality is sex: the decision to give birth to a boy or a girl is initiated at the moment of fertilization, and during this moment a human being is operating sexually. Sexuality provides one of the many areas of human functionality, one that is impossible to isolate, as it is dependent on and intertwined with the rest. Sexuality exists, no matter which phase of our life we are in, running right through our existence from birth to death. The physical development of the child in early childhood, up to adolescence, is identical for both girls and boys, and only very insightful observations may provide grounds for gender recognition. The sexual development of the child in this phase of life is characterized by changes of physical endowment and in respect of the sexual impulses themselves. However, the conditions under which the mental development of the child occurs, and hence its quantitative and qualitative changes, will, in a way, determine the future adult sexual life of the child. The process of gender identity progresses, albeit at a largely unconscious level. The child assimilates features of the parent of the same sex, of other family members, and of any teacher who may happen to serve as an important role model and example with which the child may identify. Social contacts expand, in particular with representatives of the same sex, and this strengthens the sense of belonging to a gender-specifying reality in one’s early childhood. From that time on, children identify with the forms of play specific to their own gender. Sexual interest in children during the period of early childhood is manifested in daily activities and forms of behaviour, such as masturbation, exhibitionism, being interactive, and being creative. This is a transitional period in the life of each child, and the support of parents, educators, common sense and an understanding of sexual changes in the child during this period will together allow them to safely move into the next phase of adult life. The family will thus have a very great impact on the shape and future of the sexual aspect of things, assisting and supporting those processes, or suppressing and inhibiting them, where this, in turn, is reflected in the quality of the child’s subsequent development. It can be observed that during this period of latency, children are engaged in concentrating their strength, prior to entering upon the difficult period of maturation known as adolescence.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2016, 11, 1(39); 37-48
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podejście mozaikowe w badaniu normatywnych kontekstów dzieciństwa
A Mosaic Approach in the Study of the Normative Contexts of Childhood
Autorzy:
Świgost, Magdalena
Turczyk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478800.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
prawo
podejście mozaikowe
dzieciństwo
metodologia
dziecko
law
the Mosaic
Approach
childhood
methodology
child
Opis:
Wśród wielu perspektyw badania przestrzeni dzieciństwa na uwagę zasługuje interesujące poznawczo zagadnienie eksploracji tego fragmentu rzeczywistości społecznej, który nazywamy „dzieciństwem dzieciństwa”. Interesujące studia na ten temat zaprezentowała Alison Clark, nazywając je podejściem mozaikowym (the Mosaic Approach). Owo oryginalne podejście badawcze opiera się na dowartościowaniu kompetencji dzieci przeżywających swoje dzieciństwo, będących głównymi podmiotami, dzięki którym „dorosły” badacz pozyskuje wiarygodne źródło informacji. Dzieci postrzegane są jako eksperci ich własnego życia. To dzięki nim otrzymujemy wiedzę o tym, jakie znaczenia, wartości oraz doświadczenia życia codziennego budują przestrzeń ich dzieciństwa. W tej strategii badawczej szczególnego znaczenia nabiera aktywne słuchanie i proces rozumienia dzieci poprzez wszystkie dostępne ich wytwory. Poniższy artykuł przedstawia ujęcie teoretyczne proponowane przez A. Clark, które wykorzystała ona w procesie poszukiwań znaczeń, jakie dzieci w wieku przedszkolnym nadają prawu pozytywnemu współtworzącemu przestrzeń ich dzieciństwa.
Among the many research perspectives in the exploration of childhood space, the attention of the researcher should be drawn to a cognitively interesting approach to the question of studying this fragment of social reality, which is called „the childhood of the childhood”, namely the one which was presented by Alison Clark and defined as the Mosaic Approach. This original research strategy is based on the appreciation of the competences of children who experience their childhood as the main subjects through which an “adult” researcher acquires a reliable source of information. Children are experts in their own lives. It is thanks to them that we obtain knowledge about what meanings, values and experiences of everyday life build the space of their childhood. In this research strategy, active listening and the process of understanding children through the analysis of many available children’s products become particularly important. The following article presents the theoretical approach proposed by A. Clark used in the search for meanings that preschool children give to a positive law co-creating the space of their childhood.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2018, 13, 4(50); 41-50
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odporni rodzice – odporne dzieci. Jak zasoby psychiczne rodziny wpływają na odporność psychiczną dziecka
Resilient Parents – Resilient Children. How the Mental Resources of a Family Influence Child’s Mental Resilience
Autorzy:
Sikorska, Iwona
Adamczyk-Banach, Magdalena
Polak, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1293320.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
odporność psychiczna
rodzina
dzieciństwo,
rodzicielstwo
rozwój dziecka
mental resilience
family
childhood
parenting
child's development
Opis:
Odporność psychiczna dziecka jest zasobem opartym na czynnikach biologicznych (temperament, stan zdrowia) i społecznych (wpływ wychowawczy i atmosfera w rodzinie). Badania nad radzeniem sobie ze stresem pokazują, że odporna rodzina kształtuje odporne dziecko. Celem badania było poszukiwanie związków pomiędzy odpornością psychiczną rodziców i ich dzieci. Osobami badanymi byli rodzice dzieci w wieku przedszkolnym (N = 129) w wieku 5-6 lat (M = 5,77, SE = 0,44), w tym 121 matek oraz 115 ojców, z ośmiu przedszkoli na terenie Krakowa. Zastosowano dwie metody psychometryczne wypełniane przez rodziców: skalę obserwacyjną DECA (The Devereux Early Childhood Assessment), mierzącą odporność psychiczną dziecka i jej składowe (inicjatywę, samokontrolę i przywiązanie) oraz natężenie dziecięcych zachowań problemowych, a także Skalę Prężności Psychicznej SPP-25 do oceny poziomu odporności psychicznej rodziców. Badanie wykazało silne, pozytywne związki odporności psychicznej rodziców z odpornością psychiczną ich dzieci, tak w ujęciu całościowym, jak i w zakresie jej czynników składowych. Nie zaobserwowano istotnych różnic w profilach odporności pomiędzy dziećmi z wyższym i niższym poziomem zachowań problemowych. Doświadczenie trudnych wydarzeń życiowych wiązało się z niższym poziomem wszystkich aspektów odporności psychicznej zarówno u dzieci, jak i u ich rodziców. Upowszechnianie wiedzy o znaczeniu posiadania i rozwijania zasobów odporności psychicznej rodziców dla zdrowia psychicznego ich dzieci jest ważnym zadaniem społecznym na drodze popularyzacji wiedzy, jak i pedagogizacji rodziców w przedszkolu.
The child’s mental resilience is a resource based on biological (temperament, health) and social factors (parental influence and family atmosphere). Research on dealing with stress shows that a resilient family forms a resilient child. The aim of the study was to seek relationships between the mental resilience of parents and their children. The subjects of the study were parents of preschool children (N = 129) aged 5-6 years (M = 5.77, SE = 0.44), including 121 mothers and 115 fathers, from eight kindergartens in Krakow. Two psychometric tests, filled in by the parents, were used: DECA (Devereux Early Childhood Assessment) observational scale, which measures child’s mental resilience and its components (initiative, self-control and attachment), and the intensity of child’s problematic behaviours; as well as the SPP-25 (Resiliency Assessment Scale) to assess the level of resil- iency in parents. The study showed strong positive relationships between the mental resilience of parents and the mental resilience of their children, both as a whole and in terms of its components. No significant differences in resistance profiles were observed between children with higher and lower levels of problematic behaviour. The experience of difficult life events was associated with a lower level of all aspects of mental resilience in both children and their parents. The popularization of knowledge about the importance of having and developing the mental resilience of parents for the mental health of their children is an important social task. This goal can be achieved e.g. by educating parents in kindergartens.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2021, 16, 2(60); 101-117
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wywiad narracyjny z dzieckiem na przykładzie relacji dzieci o ich Pierwszej Komunii Świętej
A Narrative Interview with a Child with the Illustration of a Child’s Relation of their First Holy Communion
Autorzy:
Siegieńczuk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/479157.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
badania jakościowe
wywiad narracyjny z dzieckiem
dziecko
dzieciństwo
interpretacja
religia
Quality research
narrative interview with a child
Child
Childhood
Interpretation
Religion
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie możliwości zastosowania techniki wywiadu narracyjnego w odniesieniu do dzieci. Przedmiotem rozważań są kwestie natury metodologicznej i etycznej zastosowanej metody oraz trudności praktyczne towarzyszące pozyskiwaniu narracji w omawianej grupie badanych. W tekście poruszam najpierw wybrane zagadnienia dotyczące badań nad dzieckiem i dzieciństwem, a następnie te aspekty, z którymi zetknęłam się w praktyce badawczej. Refleksję nad swobodnym wywiadem narracyjnym, będącą metodą badania jakościowego wykorzystywaną do badań nad dzieciństwem, podejmuję na podstawie 11 wywiadów z dziewięciolatkami na temat przeżytej przez nich uroczystości Pierwszej Komunii Świętej. Oddanie głosu dzieciom jako narratorom pozwoliło zaobserwować nie tylko metodologiczne walory techniki wywiadu narracyjnego, ale i sposoby różnych interpretacji przez dzieci tego samego ważnego wydarzenia. Zastosowanie jej w odniesieniu do dzieci prowadzi do wniosku, że jest to cenny sposób gromadzenia danych umożliwiający spojrzenie na otaczającą rzeczywistość i sposoby jej interpretacji z pomijanej często w badaniach perspektywy młodego narratora.
The purpose of this article is to show the applicability of narrative interview techniques with children. The subject under consideration are the methodological and ethical problems of the applied method and practical difficulties accompanying the acquisition of narratives from this group of respondents. In the text, I address selected issues concerning research on children and childhood, and then the issues that I have encountered in my research practice. Reflection on free narrative interview as a method of qualitative research used for study of childhood, I undertake with the example of 11 interviews with nine-year-olds on the subject of their first communion. Giving voice to children as narrators allowed me to observe not only the methodological values of the narrative interview technique, but also the ways in which children interpret the same important event. The application of this method to children leads to the conclusion that it is a valuable way of collecting data that allows us to look at the surrounding reality and ways of interpreting it from the perspective of a young narrator often overlooked in research.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2018, 13, 4(50); 67-84
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Indywidualność dziecka w obliczu obowiązku szkolnego
The Individuality of the Child in the Face of Compulsory Schooling
Autorzy:
Dmitruk-Sierocińska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478985.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
pedagogika wczesnoszkolna
edukacja wczesnoszkolna
podmiotowość dziecka
indywidualny rozwój dziecka
diagnoza dojrzałości i gotowości szkolnej
early childhood pedagogy
early childhood education
child subjectivity
individual development of a child;
he diagnosis of maturity and school readiness
Opis:
Artykuł jest próbą sprowokowania czytelnika do innego niż zwykle spojrzenia na sytuację pierwszoklasisty. A mianowicie, spojrzenia na szkołę z perspektywy indywidualnej autonomiczności dziecka. Prawo polskie nakłada na rodziców obowiązek edukacji szkolnej ich dzieci i daje im pewną wolność wyboru. Obowiązkiem szkolnym od 2016 roku objęte są dzieci w wieku siedmiu lat. Natomiast, jeśli rodzice wyrażą potrzebę, mogą posłać do klasy pierwszej dziecko sześcioletnie. W tym drugim przypadku bardzo istotna jest trafna diagnoza dojrzałości i gotowości szkolnej, której werdykt będzie decydować o przyszłej edukacji dziecka. Nie można podejmować zbyt pochopnych decyzji będących wynikiem nacisku społecznego lub przeświadczenia, że jakoś to będzie. Opinia nauczyciela wychowania przedszkolnego, odpowiedzialne podejście rodziców i kondycja dziecka – to powinno pomóc sformułować pełną diagnozę. Wiedza na temat aktualnego stanu rozwoju dziecka, jego możliwości, kompetencji, a także potrzeb pozwoli nauczycielowi zindywidualizować proces kształcenia. Już od 1 września każdy uczeń klasy pierwszej powinien być traktowany podmiotowo, jako niepowtarzalna i wyjątkowa jednostka zdobywająca własne doświadczenie przez swobodną aktywność. Należy pamiętać, że u dziecka w tym wieku priorytetem jest zabawa i eksploracja najbliższego otoczenia. Chcąc mądrze kierować procesem edukacyjno-wychowawczym, trzeba uszanować prawa rozwojowe dziecka, dostosowywać się do aktualnej rzeczywistości i pamiętać o współpracy z rodzicami. W dobie szybko zmieniających się realiów, program nauczania musi być elastyczny, szkoła winna stwarzać odpowiednie warunki do zabawy i nauki, a pedagodzy powinni poszukiwać nowych, często alternatywnych metod pracy z dziećmi.
This article is an attempt to provoke the reader to consider the situation of a first-grade pupil from another perspective, namely from the individual autonomy of a child. Polish law requires the compulsory schooling of children of their parents and gives them a certain freedom of choice. Since 2016, children from the age of seven are in the compulsory schooling system. However, if parents agree, they can send children to school at the age of six. It is in this case that the accurate diagnosis of maturity and school readiness is very important since it will determine the future education of the child. Hasty decisions resulting from social pressure or the belief that it will all be alright somehow should not be taken. The opinion of the preschool teacher, a responsible approach on the part of the parents and the health of the child should help in formulating a complete diagnosis. The knowledge of the current state of the child’s development, its capabilities, competence and needs will allow the teacher to personalize the education process. From the 1st of September, every first-grade pupil should be treated subjectively, as a unique and exceptional individual obtaining own experience through free activity. It should be kept in mind that fun and exploration of the immediate environment are priorities at this age. It is in order to manage the education and upbringing process wisely that the principles of child development, the current reality and cooperation with parents should be taken into account. In the times of rapidly changing realities, the teaching program must be flexible, the school has to create appropriate conditions for fun and learning, and teachers should look for new, often alternative methods of working with children.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2016, 11, 2(40); 25-40
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przywilej czy prawo? O statusie zabawy swobodnej w kontekście współczesnych tendencji rodzicielskich i zjawiska projektowania dzieciństwa
Privilege or Right? On the Status of Free Play in the Context of Contemporary Parenting Trends and the Phenomenon of Childhood Design
Autorzy:
Brzezińska-Gębicka, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1294511.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
zabawa swobodna
projektowanie dzieciństwa
style wychowania
współczesne dziecko
nauczanie przez zabawę
free play
childhood design
methods of upbringing
contemporary child
teaching through play
Opis:
Przedmiotem opracowania jest status zabawy swobodnej we współczesnych tendencjach rodzicielskich i w zjawisku projektowania dzieciństwa. Celem autorki jest omówienie problemu marginalizowania roli zabawy swobodnej w wychowaniu. Klasyczne teorie zabawy definiują ją przez pryzmat swobodnej, spontanicznej aktywności, która stanowi nieodłączny element dzieciństwa. Współcześnie, w wychowaniu instytucjonalnym, zabawa swobodna ustępuje miejsca nauczaniu przez zabawę, o czym świadczą programy edukacji żłobkowej i przedszkolnej oraz bogata oferta zajęć dodatkowych. Autorka przyjmuje zatem, że środowiskiem, w którym należy rozpatrywać kwestię zabawy swobodnej, jest rodzina. W związku z powyższym w artykule podjęto refleksję nad współczesnymi tendencjami rodzicielskimi oraz nad zjawiskiem projektowania dzieciństwa. Z ich teoretycznej analizy wyłania się obraz zabawy swobodnej jako kategorii nieobecnej we współczesnym dzieciństwie. Autorka dostrzega problem zawłaszczania dziecięcej autonomii i stawia pytanie o prawo dziecka do zabawy w XXI wieku.
The subject of the study is the status of free play in contemporary parenting trends and in the phenomenon of childhood design. The author’s objective is to discuss the problem of marginalized role of free play in children’s upbringing. Classic theories of play define it through the prism of free, spontaneous activity, which is an inseparable element of childhood. Nowadays, in institutional education, free play gives way to teaching through play, as evidenced by nursery and pre-school education curricula and a wide range of extra classes. The author therefore assumes that the issue of free play should be considered in the family environment. In view of the above, the article reflects upon contemporary parenting trends and the phenomenon of childhood design. The picture that emerges from their theoretical analysis is the picture of free play as a category which is missing in contemporary childhood. The author recognizes the problem of appropriating child’s autonomy and raises the question of the child’s right to play in the 21st century.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2019, 14, 1(51); 71-81
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies