Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "reflectivity" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
REFLEKSYJNOŚĆ CZY BEZREFLEKSYJNOŚĆ ŚCIĄGAJĄCYCH STUDENTÓW? PRÓBA ODCZYTANIA RÓŻNYCH ZNACZEŃ ZJAWISKA
Reflective or unreflective attractiveness students? Attempt to read the different meanings of the cheating phenomenon
Autorzy:
Łozińska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/464190.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
Tematy:
ściąganie
plagiat
nieuczciwość akademicka
refleksja
refleksyjność
kreatywność
innowacyjność
cheating
plagiarism
academic dishonesty
reflection
reflectivity
creativity
innovation
Opis:
W artykule poruszane są kwestie związane ze zjawiskiem ściągania i plagiaryzmu we współczesnych szkołach wyższych. Opisano ustalenia terminologiczne, skalę ściągania i niektóre uwarunkowania. Artykuł skupia się jednak na odniesieniu zjawiska ściągania do kompetencji kluczowych wynikających ze sprawności procesów myślenia takich jak refleksyjność, kreatywność i innowacyjność. Dzięki wyjaśnieniu tych pojęć, umiejscowieniu ich na pewnej osi od bezrefleksyjności do refleksyjności i potem kreatywności oraz innowacyjności, dokonano teoretycznej analizy tego, gdzie na tej osi znajdują się ściągający studenci. Artykuł omawia zarówno ściągających studentów jako bezrefleksyjnych konformistów, jak i refleksyjne i kreatywne osoby decydujące się na ściąganie.
The article discusses issues related to the phenomenon of cheating and plagiarism in modern universities. It describes the determination of terminology, the scale of cheating, and some conditions. The article, however, focuses on the phenomenon of cheating in regard to key competences, resulting from the efficiency of thought processes, such as reflexivity, creativity and innovation. By clarifying these concepts and placing them on an axis of no-reflexivity to reflexivity, and then on axis of creativity and innovation, theoretical analysis of where on those axis cheating students are, was made. This article discusses cheating students as both: thoughtless conformists, as well as reflective and creative people who decide to cheat.
Źródło:
Edukacja Dorosłych; 2017, 1; 137-146
1230-929X
Pojawia się w:
Edukacja Dorosłych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Implozja przestrzeni uczenia się
Implosion of learning spaces
Autorzy:
Maliszewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/464477.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
Tematy:
uczenie się
nie-miejsca
koniec kultury uczenia się
mit społeczeństwa wiedzy
refleksyjność
poziomy rozwoju tożsamości
zwrot etyczny
learning
non-places
end of learning culture
myth of a knowledge society
reflectivity
levels of identity development
ethical turnaround
Opis:
Mamy do czynienia z zapaścią miejsc jako generatorów myślenia, przeżycia i przemiany. Zanika przestrzeń refleksyjności. Rozpadają się edukacyjne pola, w których naprawdę o coś chodzi, w których dochodzą do głosu pasje, kulturowe zainteresowania, intelektualne i emocjonalne transformacje. Ani nasze szkoły, ani uniwersytety, ani kursy, ani wydawnictwa, ani tym bardziej sytuacje życia codziennego – poza wyjątkami – nie stanowią już miejsc uczenia się. Antropolog Marc Auge mówi o nie-miejscach. Życie nowoczesne toczy się w punktach tranzytowych, w ośrodkach pobytu tymczasowego, w sieciach anonimowych gestów. Nawiązując do tej diagnozy, twierdzę, że przestrzenie edukacyjne – instytucjonalne i nieformalne – coraz częściej są już tylko punktami tranzytowymi, nie-miejscami, zapewniającymi konsumencką wygodę, anonimowy i pożyteczny przepływ (informacji, certyfikatów), ale uniemożliwiającymi akty uczenia się. Coraz częściej zamiennie dochodzi do głosu banalny, opisowy, techniczny sens terminu uczenie się i jego normatywne znaczenie. Nieprawdą jest, że nigdy nie jesteśmy poza uczeniem się. Cóż z tego, że ludzie mają coraz łatwiejszy dostęp do instytucji oświatowych i że mogą uczyć się z książek, telewizji, Internetu lub od przyjaciół, kiedy to najczęściej nie prowadzi do dojrzewania osobowego, a przeciwnie – pogłębia bezrefleksyjne tryby funkcjonowania? Zmistyfikowane jest hasło społeczeństwa wiedzy. Trzeba naprawdę dokonać radykalnego uproszczenia – wygodnego dla biurokratów operujących statystykami, ale nie do przyjęcia dla uczonych starających się odróżnić pozór od prawdy – aby poznawczy stosunek do świata z dostępem do szerokich zasobów kulturowych (wiedzę) utożsamić z uzawodowieniem programów kształcenia (adaptacją do rynku pracy) i upowszechnieniem Internetu. Uczenie się, opuściwszy nie-miejsca, zagnieździło się w coraz rzadszych międzyprzestrzeniach, zakamarkach wymagających nasłuchiwania, uważności i uśmiechu losu.
We are dealing with a collapse of the role of places as generators for thought, experiences and changes. A reflective space is disappearing. Educational fields are crumbling, ones that have a real reason for existence, which give voice to passions, cultural interests, intellectual and emotional transformations. Neither schools, nor universities, courses, publications, even more so everyday life – with a few exceptions – constitute spaces of learning. The anthropologist Marc Auge talks about non-places. Contemporary life takes place in transitional places, temporary residences, networks of anonymous gestures. In reference to this diagnosis, I believe that educational spaces – institutional and informal – are more and more often only transit points, non-places, providing consumer comfort, anonymous and useful flow (of information, certificates), but rendering learning impossible. Instead, more often the banal, descriptive, technical sense of the term learning and its normative meaning are used. It is not true that we are never outside of learning. What good comes from easier access to educational institutions and the fact that people can learn from books, television, the Internet, as well as from friends, when most of the time all this does not lead to personal development, quite the opposite – deepens non-reflective functioning modes? The term knowledge society is the subject of a mystification. One needs to radically simplify – something that is convenient for statistics wielding bureaucrats, but impossible for scientists trying to tell fact from fiction – and treat profession-oriented educational programs (adaptation to the job market) and the widespread access to the Internet as one with a cognitive approach towards wider cultural resources (knowledge). Learning, having left non-spaces has found its place in the ever more rare interspaces, the nooks that require one to listen, be attentive and maybe have a bit of luck.
Źródło:
Edukacja Dorosłych; 2011, 2(65); 33-41
1230-929X
Pojawia się w:
Edukacja Dorosłych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies