Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "edukacja kulturalna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Chór amatorski jako przestrzeń uczenia się ludzi dorosłych
Amateur choir as a space of adults learning
Autorzy:
Litawa, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/464361.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
Tematy:
aktywność kulturalna
twórczość amatorska
chór amatorski
edukacja kulturalna
dorosłych
cultural activity
amateur creativity
amateur choir
cultural education of adults
Opis:
Każda aktywność miłośnicza (w tym wiele działań hobbistycznych o znacznie mniejszym zasięgu i wymiarze, ale równie dużym znaczeniu kształcącym i wychowawczym) związana jest z nabywaniem określonych wiadomości i umiejętności w danej dziedzinie, wpływa pozytywnie na rozwój człowieka, wzbogaca jego osobowość i umacnia jego związek z kulturą. Przykładem płaszczyzny bezpośredniego kontaktu jednostki z daną dziedziną sztuki jest amatorski zespół artystyczny. Celem artykułu jest ukazanie motywów uczestnictwa osób dorosłych w amatorskim zespole chóralnym, opinii dotyczących korzyści wynoszonych z zajęć, zmian zaszłych w życiu chórzystów na skutek członkostwa w zespole, a także przedstawienie kształcących, poznawczych i wychowawczych wartości płynących z uczestnictwa w chórze oraz ustalenie, które z nich przeważają.
All activities undertaken during leisure time (including a number of hobby activities with a much smaller range and dimension, but equally great educational importance) are releted to obtaining certain knowledge and skills in a particular field, have a positive influance on a person’s evolution, enrich his or her personality, and strengthen their relationship with culture. An amateur artistic group is an example of a space of direct contact between a person and a particular field of art. The aim of the article is to show the motives for adults’ participation in an amateur choir, the opinions on the benefits they gain from this activity, the changes that occur in the life of choir members, as well as to show cognitive and educational values stemming from particiation in the choir and to determine which of them dominate.
Źródło:
Edukacja Dorosłych; 2011, 2(65); 125-135
1230-929X
Pojawia się w:
Edukacja Dorosłych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CZY „EDUKACJA KULTURALNA” tO KATEGORIA PRZETERMINOWANA?
IS „CULTURAL EDUCATION” AN OUT-OF-DATE TERM?
Autorzy:
Słowińska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/464123.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
Tematy:
dispute over the validity of cultural education
cultural education
concepts of cultural education
edukacja kulturalna
koncepcje edukacji kulturalnej
spór o aktu- alność edukacji kulturalnej
Opis:
Artykuł jest głosem w dyskusji nad aktualnością terminu „edukacja kulturalna” i koncepcji działań edukacyjnych, które się nią posługują. Autorka odnosi się do tezy głoszonej przez część badaczy i praktyków, że edukacja kulturalna jest „kategorią przeterminowaną”. W początkowej części artykułu prezentuje stanowisko krytyków edukacji kulturalnej, którzy zarzucają jej, że opiera się ona na tradycyjnej, wartościującej definicji kultury. Krytycy wskazują także, że zadania edukacji kulturalnej są nieadekwatne wobec potrzeb współczesnego demokratycznego społeczeństwa, ponieważ ujmowane są wąsko – dotyczą głównie przygotowania do odbioru kultury w wąskim rozumieniu (przeważnie jako kultury arty- stycznej). Kolejny zarzut wobec „edukacji kulturalnej” odnosi się do jej genezy. Krytycy uważają, iż narodziła się ona w latach 40. XX wieku, a więc w całkowicie odmiennych realiach społeczno-kulturowych i politycznych, co sprawia, że stała się ona dziś anachroniczna. W kolejnej części artykułu autorka stara się pokazać, iż zarzuty te nie są w pełni słuszne i uzasadnione. Według niej nie jest bowiem praw- dą, że wszystkie koncepcje posługujące się terminem „edukacja kulturalna” opierają się na wąskim, wartościującym rozumieniu kultury oraz że zadania zredukowane są w nich jedynie do przygotowania ludzi do odbioru kultury. Większość koncepcji edukacji kulturalnej zakłada bowiem przygotowanie człowieka do samodzielnego, twórczego i aktywnego funkcjonowania w rzeczywistości społeczno-kulturowej. Ponadto autorka nie zgadza się z poglądem, iż edukacja kulturalna jest „przeterminowana”, gdyż narodziła się w Polsce w latach 40. XX wieku. Twierdzi ona, że termin ten został użyty w polskiej literaturze naukowej pierwszy raz w latach 80. XX wieku i od tego momentu zaczęły rozwijać się koncepcje edukacji kulturalnej. Na zakończenie autorka wskazuje, że nie jest wskazane odrzucanie terminu edukacji kulturalnej oraz związanego z nim podejścia edukacyjnego. Podkreśla ona, że różnorodność pojmowania edukacji kulturalnej jest wartością zgodną z realia- mi demokratycznego i pluralistycznego społeczeństwa, gdzie odmienne podejścia mogą i powinny współistnieć.
The article is a voice in the discussion on the validity of the term „cultural education” and the sphere of educational practice to which it relates. The author refers to the thesis proclaimed by some researchers and practitioners that „cultural education” is an out-of-date category. In the first part of the article, she presents the critique of the concept of cultural education. Critics accuse that the concept is being based on an obsolete, narrow and valuing definition of culture. They also point out that the tasks of cultural education are inadequate to the needs of contemporary democratic society, because they are formulated narrowly and mainly concern preparation for the reception of culture in a narrow sense (usually as an artistic culture). These accusations are related to the genesis of cultural education, as its opponents believe. They say that it was created in the 1940s, that is in completely different socio-cultural and political realities, which makes it today out-of-date. In the next part, the author tries to show that these allegations are not entirely right and justified. According to the author, it is not true that all concepts of cultural education are based on a narrow valuing culture definition and that tasks are reduced only to prepare people for the reception of culture. Most of the concepts of cultural education assume the prepara- tion of a person for independent, creative and active participation in the socio-cultural world. In addition, the author disagrees with the view that cultural education is anachronistic because it was created in the 1940s. She claims that the term “cultural education” was used in Poland in academic literature for the first time in the 1980s and from then on, the concepts of cultural education began to develop. At the end, the author indicates that it is not justified to reject the term “cultural education” and the related educational approaches. She emphasizes that the diversity of the concepts of cultural education is a value in keeping with the realities of a democratic and pluralistic society, where different approaches can and should coexist.
Źródło:
Edukacja Dorosłych; 2018, 1; 107-119
1230-929X
Pojawia się w:
Edukacja Dorosłych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies