Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""toksyczność"" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Cadmium in Ecosystems
Kadm w ekosystemach
Autorzy:
Stoica, A.
Baiulescu, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388619.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
kadm
toksyczność
ekosystem
cadmium
toxicity
ecosystem
Opis:
Cadmium and its derivatives are considered the most toxic compounds between heavy metals. Beside cadmium have very few independent minerals it is associated in many cases with zinc. Cadmium interacts with zinc in organisms and is a big dependence on the rate of these elements in various humans, animals and plants. It was demonstrated that cadmium compounds can influences to fall ill with cancer. A lot of scientists studied the damage of DNA due to exposure at cadmium compounds in various conditions. It is very interesting to mention the role of trace elements including cadmium in agrosystems. A real source of cadmium is the use of fertilizers. One important studied on cadmium toxicity is the induced oxidative stress. The paper presents some data obtained by the authors concerning the presence of cadmium in waters, foods as well as in various types of clinical and pharmaceutical compounds.
Kadm i jego związki są uważane za najbardziej toksyczne wśród metali ciężkich. Kadm występuje w bardzo niewielu minerałach, często wraz z cynkiem. Ze względu na interakcje pomiędzy kadmem a cynkiem ich zawartość w organizmach ludzkich, zwierzęcych i roślinnych jest zróżnicowana. Wykazano, że związki kadmu wpływają na zwiększenie zachorowań na raka. Badano wpływ związków kadmu na występowanie uszkodzeń w DNA w różnych warunkach. Interesująca jest rola mikropierwiastków, w tym kadmu, w agrosystemach. Dużym źródłem kadmu są stosowane nawozy. Jednym z ważnych kierunków badań jest wpływ toksyczności kadmu na wywołanie stresu oksydacyjnego. Przedstawiono dane uzyskane przez autorów dotyczące obecności kadmu w wodach, żywności, jak i w różnego rodzaju substancjach klinicznych oraz farmaceutycznych.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 4; 451-456
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of Selected Pesticides Content in Food Products in Accordance with Polish Law in Force
Ocena zawartości wybranych pestycydów w produktach spożywczych zgodnie z obowiązującym w Polsce prawodawstwem
Autorzy:
Borowiec, M.
Huculak, M.
Hoffmann, K.
Hoffmann, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388317.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
insektycydy
fungicydy
toksyczność
najwyższy dopuszczalny poziom
insecticides
fungicides
toxicity
maximum allowable levels
Opis:
The tests covered the determination of the residue content of pesticides belonging to the groups of pyrethroids and dithiocarbamates in tomatoes and strawberries. Vegetables and fruits coming from the area of the Lower Silesian Province were tested. On the basis of the test results it has been established that: in none of the samples subjected to the chemical analysis for the dithiocarbamate residue content any exceedance of MAR defined in the Health Ministry Order of 16th May 2007 concerning the maximum allowable pesticide residue levels in foodstuffs or on their surface was found; in none of the samples subjected to the chemical analysis for the pyrethroid content any residues of: bifenthrine, cypermethrin, deltamethrin were found.
Przeprowadzone badania obejmowały oznaczenia zawartości pozostałości pestycydów z grupy pyretroidów i ditiokarbaminianów w pomidorach i truskawkach. Badaniu zostały poddane owoce i warzywa pochodzenia krajowego z terenu województwa dolnośląskiego. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że w żadnej z próbek poddanych analizie chemicznej, w kierunku zawartości ditiokarbaminianów nie stwierdzono przekroczeń NDP określonych w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 16 maja 2007 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów, które mogą znajdować się w środkach spożywczych lub na ich powierzchni; w żadnej z próbek poddanych analizie chemicznej, w kierunku zawartości pyretroidów nie stwierdzono pozostałości: bifentryny, cypennetryny, deltametryny.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 11; 1419-1429
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of lead and cadmium content in food products in accordance with polish law in force
Ocena zawartości ołowiu i kadmu w produktach spożywczych zgodnie z obowiązującym w Polsce prawodawstwem
Autorzy:
Borowiec, M.
Huculak, M.
Hoffmann, K.
Hoffmann, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388562.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
ołów
kadm
toksyczność
najwyższy dopuszczalny poziom
lead
cadmium
toxicity
maximum allowable levels
Opis:
The research covered the determination of Pb and Cd content in selected fruits and vegetables from the Lower Silesian Province area. The samples contained very law amounts of the pollutants (Cd, Pb) according to the European Commission Regulation (EC) No. 466/2001 of8 March 2001 setting the maximum allowable levels for same pollutants in foodstuffs. The amounts do not pose health hazard to the cultivated plants and so they do not pose such hazard to living organisms. The random taking of samples of plant products for monitoring purposes shows that plant products from the Lower Silesian Province area satisfy the requirements for foodstuffs. They contain amounts of the toxic metals close to their natural content in cultivated plants.
Przeprowadzone badania obejmowały oznaczenia zawartości pierwiastków chemicznych Pb i Cd w wybranych owocach i warzywach. Badaniu zostały poddane owoce i warzywa pochodzenia krajowego z terenu województwa dolnośląskiego. W trzech z ośmiu zbadanych próbek materiału roślinnego nie stwierdzono zawartości Pb i Cd, pozostałe próbki zawierają niewielkie ilości badanych zanieczyszczeń w porównaniu z zaleceniami Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 466/2002 z dnia 8 marca 2001 r. ustalającego najwyższe dopuszczalne poziomy dla niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych. Nie stanowią więc zagrożenia dla uprawianych roślin, a tym samym dla organizmów żywych.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 3; 293-302
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Change of toxicity of water containing bisphenol A during its treatment by complex oxidation process
Zmiany toksyczności wody zawierającej bisfenol a w trakcie jej uzdatniania w złożonym procesie utleniającym
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388558.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
bisphenol A
water treatment
toxicity
Microtox® biotest
bisfenol A
uzdatnianie wody
toksyczność
biotest Microtox®
Opis:
Water containing bisphenol A was UV irradiated (medium pressure immersion lamp with the electric power of 150 W) with and without the addition of H2O2 (6–12 mg/dm3 dose). To control of the water quality Microtox® biotest was used. Bioluminescent bacteria Vibrio fisheri was involved. Decomposition of bisphenol A was depended on the UV irradiation time and dose of the H2O2. The observations connected with the bioluminescence value in the examined solutions were surprised. Decomposition of the compound did not cause of decrement the bioluminescence inhibition value characterizing solution indicating the formation of toxic intermediates products. However, the combined use of H2O2 with UV radiation improves the rate of decomposition of bisphenol A, but also causes an increase in bioluminescence inhibition of the solutions. For this reason selection of the most favorable conditions for the oxidative process have to be proceed based on both agents: effectiveness of the compounds decomposition and the toxicity of the solution after process.
Wodę zawierającą bisfenol A poddano napromieniowaniu UV (zanurzeniowa lampa średniociśnieniowa o mocy elektrycznej 150 W) bez i z dodatkiem H2O2 (dawka 6–12 mg/dm3). Do kontroli jakości wody zastosowano biotest Microtox® wykorzystujący bakterie bioluminescencyjne Vibrio fisheri. Określono, że rozkład bisfenolu A zależał od czasu napromieniowania UV jak i dawki H2O2. Zaskakujące z kolei były obserwacje związane z wartością inhibicji bioluminescencji w badanych roztworach. Rozkład związku nie powodował obniżenia wartości inhibicji bioluminescencji charakteryzującej roztwór, co wskazuje na powstawanie toksycznych produktów pośrednich. Z kolei łączne zastosowanie nadtlenku wodoru z promieniowaniem UV poprawia stopień rozkładu bisfenolu A, ale jednocześnie powoduje wzrost wartości inhibicji bioluminescencji roztworów. Z tego względu w doborze najkorzystniejszych warunków prowadzenia procesu utleniającego nie można opierać się wyłącznie na skuteczności rozkładu związków, lecz należy również rozważyć toksyczność roztworu poprocesowego.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2014, 21, 3; 269-277
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of the aquatic environment conditions on the decomposition of bisphenol A
Wpływ warunków środowiska wodnego na rozkład bisfenolu A
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388587.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
bisphenol A
aquatic environment
decomposition
solution toxicity
biodegradation
bisfenol A
środowisko wodne
rozkład
toksyczność roztworu
biodegradacja
Opis:
Bisphenol A is a compound used to produce plastics. Today, it is identified in the aquatic environment. As part of the work there are performed studies to determine the effect of the aquatic environment conditions on the decomposition of bisphenol A. As the subject of research there were used different aqueous solutions prepared on the basis of deionized or surface water with addition of a bisphenol A standard at concentration of 1 mg/dm3. To the selected solutions it was added the mineral medium or surface water, which was the source of both organic materials and inorganic compounds and microorganisms. Optionally, the selected solutions had been kept in the dark or in the light of sun, and they had been aerated. Solutions after biodegradation were also subjected of the toxicological evaluation with application of the enzymatic test using bioluminescent bacteria Aliivibrio fischeri, survival test using shellfish Daphnia magna and the growth test of aquatic plant Lemna minor. It was determined that the decomposition of bisphenol A in an aquatic environment is low and it is mainly under the influence of sunlight, with the participation of microorganisms. The presence of mineral salts in aquatic environment is also important. on the other hand, the toxicological assessment of solutions, which was made during testing biodegradation, showed that they have a different toxicity. Toxicity class of the solution also depended on the type of applied indicator, which proves their differences in sensitivity to bisphenol A. High toxicity was noted in the case of bioluminescent bacteria Aliivibrio fischeri after 14 days of the biodegradation study.
Bisfenol A to związek chemiczny stosowany do produkcji tworzyw sztucznych. Współcześnie identyfikowany jest on w środowisku wodnym. W ramach pracy podjęto badania dotyczące oceny wpływu warunków środowiska wodnego na rozkład bisfenolu A. Przedmiot badań stanowiły różne roztwory wodne sporządzone na bazie wody zdejonizowanej lub powierzchniowej z dodatkiem wzorca bisfenolu A w stężeniu 1 mg/dm3. Do wybranych roztworów dodawano pożywkę mineralną lub wodę powierzchniową, która to stanowi ła źródło zarówno substancji organicznych, jak i nieorganicznych oraz mikroorganizmów. Opcjonalnie wybrane roztwory były przetrzymywane w ciemni lub w świetle słonecznym oraz napowietrzane. Roztwory po biodegradacji poddano również ocenie toksykologicznej z użyciem testu enzymatycznego z bakteriami bioluminescencyjnymi Aliivibrio fischeri, testu przeżywalności ze skorupiakami Daphnia magna oraz testu wzrostowego z rośliną wodną Lemna minor. Określono, że rozkład bisfenolu A w środowisku wodnym jest niewielki i zachodzi głównie pod wpływem światła słonecznego przy udziale mikroorganizmów. Istotna jest również obecność w środowisku wodnym soli mineralnych. Natomiast dokonana ocena toksykologiczna roztworów podczas badań biodegradacyjnych wykazała, że charakteryzują się one różną toksycznością. Klasa toksyczności roztworu zależała także od rodzaju użytego organizmu wskaźnikowego, co dowodzi o ich różnej wrażliwości na działanie bisfenolu A. Wysoką toksyczność odnotowano w przypadku bakterii bioluminescencyjnymi Aliivibrio fischeri po 14 dobach trwania badań biodegradacyjnych.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2017, 24, 2; 207-216
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes of Toxicity and Biodegrability of Sulfonamides Solutions during Their Photocatalytic Degradation
Zmiany toksyczności i podatności na biodegradację roztworów zawierających sulfonamidy podczas ich degradacji metodą fotokatalityczną
Autorzy:
Baran, W.
Adamek, E.
Makowski, A.
Sochacka, J.
Sobczak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388706.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
sulfonamidy
proces fotokatalityczny
TiO2
biodegradacja
toksyczność
Chlorella vulgaris
sulfonamides
photocatalytic process
Ti02
biodegradation
ecotoxicity
Opis:
The aim of this study was to estimate the applicability of the photocatalytic process to: (1) sulfa-drugs degradation in aqueous solutions, (2) a decrease in their toxicity and (3) an increase in the biodegradability. Photocatalytic process initiated by UV-A radiation was carried out in open reactors containing a catalyst (TiO2 suspension) and solutions of five sulfonamides. After a definite irradiation time the change of sulfa-drugs concentration in solutions was estimated using HPLC method. Moreover, changes of total organic carbon (TOC), chemical oxygen demand (COD), biochemical oxygen demand (BOD5) as well as changes of sulfonamides toxicity relative to Chlorella vulgaris were examined. The biodegradability investigated sulfonamides and their photocatalytic degradation products was determined based on BOD5/COD ratio. It was found that under experimental conditions all investigated sulfonamides underwent the photocatalytic degradation and the decrease in TOC and COD of sulfa-drugs solutions was observed. Simultaneously, products of this process were less toxic and more biodegradable than initial sulfonamides.
Celem badań było określenie możliwości wykorzystania procesu fotokatalitycznego do degradacji leków sulfonamidowych w roztworach wodnych oraz do zmniejszenia ich toksyczności i zwiększenia podatności na biodegradację. Proces fotokatalityczny inicjowany za pomocą promieniowania UV-A oraz światła słonecznego prowadzono w otwartych reaktorach zawierających katalizator (zawiesinę TiO2) oraz roztwory pięciu wybranych sulfonamidów. W roztworach uzyskanych po fotokatalitycznej degradacji oznaczano: stężenie sulfonamidów (metodą HPLC), stężenie ogólnego węgla organicznego (OWO) oraz zmiany chemicznego (ChZT) i 5-dobowego biochemicznego (BZT5) zapotrzebowania na tlen. Ponadto, sulfonamidy i produkty ich fotokatalitycznej degradacji oceniano pod względem ich toksyczności wobec Chlorella vulgaris oraz podatności na biodegradację (BZT5/ChZT). Stwierdzono, że w stosowanych warunkach wszystkie badane sulfonamidy ulegały fotokatalitycznej degradacji ze zmniejszeniem OWO i ChZT roztworów. Jednocześnie produkty tego procesu okazały się mniej toksyczne i bardziej podatne na biodegradację niż wyjściowe sulfonamidy.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 4; 327-336
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Car cabin atmosphere quatilty: vehicle interior toxicity assesment based on In vitro tests
Jakość powietrza we wnętrzu kabiny samochodu: ocena toksyczności wnętrza pojazdu bazująca na testach in vitro
Autorzy:
Janicka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388242.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
vehicle interior
volatile organic compounds
indoor measurements
toxicity
wnętrze pojazdu
lotne związki organiczne
pomiary jakości powietrza wewnętrznego
toksyczność
Opis:
In the article the problem of vehicle interior as an important environment of human life hase been discussed. The problem is very important in aspect of indoor air quality. A vehicle interior is a specific environment where levels of volatile toxic organic compounds concentrations are particularly high. In the article the results of statistical analysis of human resistance time in vehicle interior are presented. A method of gaseous mixtures toxicity estimation based on in vitro tests has been proposed in application for vehicle cabin interior and compared to the popular toxicity indicators (relative toxicity coefficients). The results of the method application in brand new passenger vehicles (in parking conditions) are presented. The results was correlated with volatile organic compounds concentration in vehicles interior (method: gas chromatography).
W artykule podjęto dyskusję nad trudnym problemem oceny toksyczności mieszanin gazowych. Problem jest istotny szczególnie w aspekcie jakości powietrza w środowisku przebywania człowieka a w szczególności w pomieszczeniach zamkniętych. Takim środowiskiem jest wnętrze kabiny pojazdu, w którym stężenia związków toksycznych są szczególnie wysokie. W artykule przedstawiono wyniki badań statystycznych dotyczące czasu przebywania człowieka we wnętrzu pojazdów. Zaprezentowano metodę oceny toksyczności mieszanin gazowych opartą o badania in vitro oraz możliwości jej aplikacji w kabinach pojazdów. Przedstawiono również wyniki badań mających na celu ocenę toksykologiczną wnętrza różnego typu nowych pojazdów samochodowych w warunkach parkingowych. Wyniki badań zestawiono z pomiarem stężeń lotnych związków organicznych (metoda chromatografii gazowej z detekcją mas).
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2014, 21, 1; 109-117
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of Possibility to Use Sodium Water Glasses Produced in Poland to Remove Ag+ Ions from Aqueous Media
Ocena możliwości wykorzystania krajowych szkieł wodnych sodowych do usuwania jonów Ag+ z mediów wodnych
Autorzy:
Koźlak, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/387887.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
sodium water glasses
silver nitrate
toxicity
turbidimetry
tensiometry
colloidal silver silicates
szkła wodne sodowe
azotan srebra
toksyczność
turbidymetria
tensometria
koloidalne krzemiany srebra
Opis:
Systems containing sodium water glass produced at Zakłady Chemiczne in Rudniki and silver nitrate were examined by turbimetric method based on obtaining dissolved silver silicate. From turbidimetry waveform we obtained results indicating that silver silicate is formed immediately in initial phase of measuerment and has no further increase of turbidity in time. The values of turbidity and surface tension of studied system depend on the value of Mk. Low-module silicates can be treated as more useful in removing Ag+ ions from water media.
Metodą turbidymetryczną polegającą na otrzymywaniu rozpuszczonego krzemianu srebra badano układy zawierające krajowe szkła wodne sodowe produkcji Zakładów Chemicznych w Rudnikach oraz azotan srebra. Z przebiegu krzywych zmętnienia wynika, że krzemiany srebra powstają natychmiast w początkowej fazie pomiaru i nie ma dalszego przyrostu zmętnienia w czasie. Wartość zmętnień i napięcia powierzchniowego badanych układów zależą od wartości Mk. Krzemiany niskomodulowe mozna uznac jako bardziej przydatne w usuwaniu jonów Ag+ z mediów wodnych.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2012, 19, 10; 1289-1295
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies