Temat: breast cancer - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Current guidelines on the diagnosis and management of lobular carcinoma in situ
Aktualne zalecenia dotyczące diagnostyki i leczenia chorych z rozpoznaniem raka zrazikowego piersi in situ
Autorzy:: Śrutek, Ewa
Nowikiewicz, Tomasz
Zegarski, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1029814.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: diagnosis and treatment
lobular breast cancer in situ
surgical treatment
Opis:: Lobular carcinoma in situ of the breast is classified as non-invasive malignant tumor of the breast. Its diagnosis is a marker for an increased risk of developing other histological types of breast cancer. Lobular carcinoma in situ is usually asymptomatic, with no characteristic radiological features. The diagnosis is often accidental while diagnosing lesions found on screening mammography. The most important clinical issue associated with the diagnosis of lobular carcinoma in situ is the possible risk of concurrent breast cancer of another histological type. According to the current standards of managing patients with lobular carcinoma in situ of the breast, surgical biopsy of the mass is most commonly recommended. Specific principles of therapy depend on the circumstances surrounding the diagnostic process. The complete diagnosis requires histopathological study of tissue specimens from paraffin blocks. It is necessary to determine the histological subtype of the identified tumor as different subtypes present significant differences as to the course of the disease (classic lobular carcinoma in situ, pleomorphic, florid or comedo with necrosis ones). Contrary to the classic lobular carcinoma in situ, other subtypes are characterized by significantly higher risk of coexisting infiltrating breast cancer. In such cases, it is necessary to perform surgical excision of the tumor. Diagnosis of LCIS does not require surgical treatment (possible active surveillance of the patient).
Rak zrazikowy gruczołu piersiowego in situ należy do postaci nieinwazyjnych nowotworów złośliwych o tej lokalizacji narządowej. Jego zdiagnozowanie jest markerem zwiększonego ryzyka rozwoju w przyszłości innych typów histologicznych raka piersi. Zrazikowy rak piersi in situ to najczęściej guz bezobjawowy, nieposiadający charakterystycznych cech radiologicznych. Do jego wykrycia dochodzi zwykle przypadkowo, w trakcie diagnostyki zmian uwidocznionych podczas skriningu mammograficznego. Najbardziej istotnym problemem klinicznym związanym ze zdiagnozowaniem tego nowotworu jest ryzyko współistnienia zmiany z innym rodzajem histologicznym raka piersi. Zgodnie z aktualnymi standardami leczenia chorych ze zrazikowym rakiem piersi in situ zalecana jest najczęściej biopsja chirurgiczna zmiany. Szczegółowe zasady postępowania terapeutycznego zależą od okoliczności zdiagnozowania guza. Rozpoznanie choroby wymaga oceny histopatologicznej preparatów tkankowych, pochodzących z bloków parafinowych. Niezbędne jest określenie podtypu histologicznego wykrytej zmiany, które wykazują znaczne różnice dotyczące przebiegu choroby (postać klasyczna, podtyp pleomorficzny, podtyp w stadium rozkwitu bądź podtyp comedo z martwicą). W odróżnieniu do typu klasycznego zrazikowego raka piersi in situ, pozostałe postaci cechuje istotnie wyższe ryzyko współistnienia form raka naciekającego piersi. W przypadku ich stwierdzenia konieczne jest operacyjne wycięcie zmiany. Wykrycie postaci klasycznej raka zrazikowego gruczołu piersiowego in situ nie wiąże się z taką koniecznością (możliwość aktywnego nadzoru chorych).
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 1; 87-90
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Elektrochemioterapia w nowotworach piersi
Electrochemotherapy in breast cancer
Autorzy:: Piechocki, Jacek
Mazur, Sławomir
Nowecki, Zbigniew I.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030145.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: breast cancer
electrochemotherapy
local recurrence
elektrochemioterapia
rak piersi
wznowa miejscowa
Opis:: Electrochemotherapy is a local therapy method reserved for cases not subject to surgery in advanced surface-localized cancers in the integuments. It may be applied in treating primary skin neoplasms (cancer and melanoma) as well as metastases of other neoplasms to the skin/hypodermis not qualified for another therapy (e.g. local removal or isolated limb perfusion, radiotherapy), regardless of the histological type of the neoplasm. It is a palliative type of treatment, and its objective is to obtain local control over cancerous lesions deteriorating the quality of life of the patients (infections, hemorrhages, limb function limitation). In selected cases, it is possible to obtain a long-term local control (e.g. in advanced, unresectable or qualifying to an extensive procedure on scalp and neck neoplasms and breast cancers with extensive dermis infiltration, reacting poorly to systemic treatment). Especially local breast cancer recurrence, frequently of large area or multiple with tissue infiltration, persisting despite systemic treatment, may be subject to electrochemotherapy. It especially applies to patients with disseminated cancer. In the paper, the authors are summarizing their experience in the application of that method among patients with breast cancer.
Elektrochemioterapia jest metodą terapii miejscowej zarezerwowaną dla przypadków nieoperacyjnych w zaawansowanych nowotworach zlokalizowanych powierzchownie w powłokach ciała. Może być stosowana zarówno w leczeniu pierwotnych nowotworów skóry (raki i czerniaki), jak i przerzutów innych nowotworów do skóry/tkanki podskórnej niekwalifikujących się do innej terapii (np. miejscowego wycięcia lub izolowanej perfuzji kończynowej, radioterapii), niezależnie od typu histologicznego nowotworu. Jest to z założenia leczenie paliatywne, a jego celem jest uzyskanie miejscowej kontroli nad zmianami nowotworowymi pogarszającymi jakość życia chorych (zakażenia, krwawienia, ograniczenie funkcji kończyn). W wybranych przypadkach możliwe jest uzyskanie długotrwałej kontroli miejscowej (np. w zaawansowanych, nieresekcyjnych lub kwalifikujących się do rozległego zabiegu okaleczającego nowotworach skóry głowy i szyi oraz rakach piersi z rozległym naciekiem skóry, słabo reagujących na leczenie systemowe). Zwłaszcza wznowy miejscowe raka piersi, nierzadko o dużej powierzchni lub liczne z naciekiem tkanek, utrzymujące się pomimo leczenia systemowego, mogą być poddane elektrochemioterapii. Dotyczy to szczególnie chorych z rozsianą chorobą nowotworową. W niniejszej pracy autorzy podsumowują własne doświadczenie w zastosowaniu tej metody u chorych na raka piersi.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 1; 5-12
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Rzadkie nowotwory złośliwe gruczołu piersiowego
Rare malignant breast tumors
Autorzy:: Mituś, Jerzy
Wysocki, Wojciech M.
Wojewoda, Tomasz
Kojs, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031014.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: breast cancer
breast lymphoma
breast sarcoma
epidemiology
treatment
chłoniak piersi
epidemiologia
rak piesi
mięsak piersi
leczenie
Opis:: This paper presents a concise discussion of atypical presentations of selected malignant breast tumors, including both tumors of epithelial origin (adenocarcinomas other than ductal carcinoma and lobular carcinoma, which together account for about 10% of malignant breast tumors; this group includes: tubular carcinoma, invasive cribriform carcinoma, “pure” mucinous carcinoma, invasive solid papillary carcinoma, medullary carcinoma, metaplastic carcinoma and Paget cancer), non-epithelial origin (primary sarcoma and primary lymphoma) and mixed tumors (malignant phyllodes tumor – adenomyxoma) and metastases to the breast of tumors originating in other locations (taken together, non-adenomatous tumors account for about 5% of all malignant breast tumors). Summarized are epidemiological data and characteristic features of histological appearance and clinical presentation of selected, rare breast tumors. In total, the so-called atypical forms of breast cancer account for 10-15% of all newly diagnosed cases of malignancies at this location, resulting in 1500-2200 new cases annually in Poland alone. Principles of diagnosis and treatment of these rare entities may be slightly different from those used in typical forms of breast cancer, particularly in the case of non-adenocarcinomatous tumors. Furthermore, the authors emphasize the crucial role of histological verification prior to institution of any treatment in the case of clinical doubt and discordance of data provided by histological and imaging studies and clinical observation (the “triple diagnosis” principle).
W niniejszym artykule zwięźle omówiono nietypowe postaci wybranych nowotworów złośliwych gruczołu piersiowego, uwzględniając zarówno guzy pochodzenia nabłonkowego (gruczolakoraki inne niż rak przewodowy lub zrazikowy, które łącznie stanowią około 10% nowotworów złośliwych piersi; należą do tej grupy: rak cewkowy, naciekający rak sitowaty, „czysty” rak śluzowy, naciekający lity rak brodawkowaty, rak rdzeniasty, rak metaplastyczny, rak Pageta), pochodzenia nienabłonkowego (pierwotny mięsak piersi, pierwotny chłoniak piersi), jak i guzy o utkaniu mieszanym (złośliwy guz liściasty) oraz przerzuty do piersi pochodzące ze zlokalizowanych poza gruczołem piersiowym innych nowotworów złośliwych (łącznie niegruczolakoraki stanowią około 5% nowotworów złośliwych piersi). W niniejszym tekście przedstawiono w skrócie dane epidemiologiczne oraz omówiono charakterystyczne cechy budowy histologicznej i obrazu klinicznego wybranych, rzadkich nowotworów piersi. Ogółem tak zwane nietypowe odmiany raka piersi stanowią 10-15% wszystkich rozpoznawanych de novo nowotworów złośliwych tego gruczołu (co odpowiada w Polsce około 1500-2200 nowym zachorowaniom rocznie). Zasady diagnostyki i leczenia tych rzadziej występujących nowotworów złośliwych piersi mogą być nieco odmienne niż w przypadku typowych postaci raka piersi, w szczególności w odniesieniu do niegruczolakoraków. Ponadto w tekście podkreślono konieczność uzyskiwania weryfikacji histologicznej przed rozpoczęciem leczenia w przypadku wątpliwości klinicznych i niezgodności danych pochodzących z badań mikroskopowych, obrazowych i klinicznych (zasada „potrójnego rozpoznania”).
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 1; 38-46
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: The impact of treatment exposure on diabetes biomarkers among Jordanian breast cancer women: a connection through FBG, C-peptide and HOMA-IR
Wpływ leczenia na biomarkery cukrzycy u kobiet z rakiem piersi w Jordanii: związek z glikemią na czczo, peptydem C i wskaźnikiem HOMA-IR
Autorzy:: Al-Zeidaneen, Safaa A.
Ahmad, Mousa N.
Al-Ebuos, Ali D.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1029513.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: C-peptide
breast cancer stage
fasting blood glucose
menopausal status
treatment exposure
Opis:: Background: Breast cancer is the most frequently occurring and life-threatening malignant tumor in women. The evidence that associates diabetes’ biomarkers with breast cancer is highly controversial. Aims: To evaluate diabetes’ biomarkers in breast cancer patients according to type of treatment exposure, breast cancer severity and menopausal status. Material and methods: A total of 396 breast cancer patients aged between 25 and 65 years attending breast cancer clinics were evaluated. The experimental design permitted to include 134 newly-diagnosed breast cancer patients who were not exposed to any type of interventions and 262 recently diagnosed breast cancer patients (up to three months). Recently, group members were subdivided in two subgroups to control exposure to therapy specially chemotherapy. The patients were further divided according to breast cancer stages and postmenopausal status. Diabetes biomarkers consisted of fasting blood glucose (FBG), C-peptide and HOMA-IR. Results: The high FBG was more prevalent in advance (24.1%) than early (10.6%) stage breast cancer. Compared with premenopausal breast cancer patients, postmenopausal breast cancer patients had higher prevalence of abnormal FBG (21.0% vs. 11.1%). The differences were also significant in the mean of FBG (103.0 ± 1.5 vs. 89.0 ± 0.0 mg/dL). In postmenopausal breast cancer patients, FBG was higher in the recently diagnosed whom expose to treatments including chemotherapy (106.5 ± 1.7 mg/dL vs. 126.2 ± 1.2 mm Hg) compared to the newly-diagnosed group whom not yet expose to any kind of treatment interventions. Conclusion: Diabetes was prevalent among breast cancer patients and it was higher in postmenopausal and advanced stage breast cancer women. The burden of diabetes on treatment expose breast cancer women tend to be high and warrants closer attention by health care provider to improved outcomes after diagnosis and treatment exposure.
Wstęp: Rak piersi to najczęstszy zagrażający życiu nowotwór złośliwy u kobiet. Doniesienia dotyczące związku cukrzycy z rakiem piersi są wysoce kontrowersyjne. Cele: Analiza biomarkerów cukrzycy u pacjentek z rakiem piersi w zależności od ekspozycji na leczenie, stopnia zaawansowania nowotworu i statusu menopauzalnego. Materiał i metody: Do badania włączono 396 pacjentek z rakiem piersi w wieku od 25 do 65 lat, które zgłosiły się do klinik specjalizujących się w leczeniu tej choroby. Plan badania dopuszczał włączenie 134 pacjentek z nowo rozpoznanym nowotworem, które nie otrzymały jeszcze leczenia w żadnej postaci, oraz 262 pacjentek z nowotworem rozpoznanym w ciągu ostatnich trzech miesięcy. Następnie uczestniczki podzielono na dwie podgrupy w celu kontroli ekspozycji na leczenie, szczególnie chemioterapię. Pacjentki podzielono także na podstawie stopnia zaawansowania nowotworu i statusu menopauzalnego. Oceniono następujące biomarkery cukrzycy: glikemię na czczo, peptyd C oraz wskaźnik HOMA-IR. Wyniki: Wysoki poziom glukozy na czczo obserwowano częściej u chorych z zaawansowanym rakiem piersi (24,1%) niż u kobiet z nowotworem we wczesnym stadium zaawansowania (10,6%). W porównaniu z pacjentkami przed menopauzą chore po menopauzie charakteryzowało częstsze występowanie nieprawidłowej glikemii na czczo (21,0% vs 11,1%). Różnice były także istotne dla średniej wartości glukozy na czczo (103,0 ± 1,5 vs 89,0 ± 0,0 mg/dl). W przypadku kobiet po menopauzie wartości te były wyższe u chorych z rakiem piersi, które otrzymały leczenie, w tym chemioterapię (106,5 ± 1,7 mg/dl vs 126,2 ± 1,2 mm Hg), w porównaniu z nowo zdiagnozowanymi pacjentkami, u których nie rozpoczęto jeszcze leczenia w jakiejkolwiek postaci. Wnioski: W grupie badanych chorych cukrzyca była częstym problemem. Chorobę tą częściej obserwowano u kobiet po menopauzie i z zaawansowanym nowotworem. Odnotowano też istotną zależność między cukrzycą a ekspozycją na leczenie raka piersi. Na korelację tę należy zwrócić szczególną uwagę po rozpoznaniu choroby i wdrożeniu leczenia.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 4; 231-238
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Chemioterapia w ciąży
Chemotherapy during pregnancy
Autorzy:: Sznurkowski, Jacek J.
Klasa-Mazurkiewicz, Dagmara
Kobierski, Juliusz
Wydra, Dariusz
Emerich, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030942.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: cervical cancer
chemotherapy
pregnancy breast cancer
leukemia
białaczka
chemioterapia
ciąża
rak piersi
rak szyjki macicy
Opis:: Chemotherapy in the treatment of malignant tumors in pregnant women potentially threatens life and development of the fetus. Aim of paper: The purpose of this paper was to update current knowledge concerning the role of chemotherapy in combination therapy of gynecologic malignancies complicating pregnancy and to review available literature focusing on potential sequels of administration of chemotherapeutics at different time-points in pregnancy, with particular emphasis on fetal development, course of pregnancy and future lot of the child. Method: The PubMed database was searched using the following key words: methotrexate; 5-fluorouracil; aminopterin; thioguanine; mercaptopurine; cyclophosphamide; busulfan; ifosfamide; chlorambucil; dacarbazine; doxorubicin; daunorubicin; adriamycin; idarubicin; epirubicin; dactinomycin; bleomycin; mitoxantrone; vincristine; vinblastine; vinorelbine; paclitaxel; docetaxel; cisplatin; carboplatin; prednisone; tamoxifen; etoposide; teniposide; allopurinol; malformation; IUGR; chemotherapy; pregnancy. Search criteria were fulfilled by 33 papers (selected chemotherapeutic agent/pregnancy/malformation), which subsequently underwent content-related analysis. Conclusions: A decision on the use of chemotherapy during pregnancy should be made depending on type and stage of malignancy. It at all possible, administration of cytostatics should be delayed until the end of first trimester. If the patient requires multidrug therapy in the first trimester, she should receive anthracycline-derived antibiotics combined with Vinca alkaloids or should be placed on monotherapy and after 12 weeks shift to a multidrug regimen. Delivery should be planned for the 35th gestational week and 2-3 weeks after termination of chemotherapy in order to allow recovery of bone-marrow function.
Chemioterapia w leczeniu nowotworów złośliwych u kobiet w ciąży stanowi potencjalne zagrożenie dla życia i rozwoju płodu. Celem pracy było przybliżenie wiedzy na temat udziału chemioterapii w leczeniu skojarzonym nowotworów ginekologicznych wikłających ciążę oraz dokonanie przeglądu doniesień medycznych pod kątem skutków zastosowania poszczególnych czynników chemioterapeutycznych w różnych trymestrach ciąży, ze szczególnym uwzględnieniem wpływu na rozwój płodu, przebieg ciąży i dalsze losy dziecka. Metoda: Przy użyciu słów kluczowych: methotrexate; 5-fluorouracil; aminopterin; thioguanine; mercaptopurine; cyclophosphamide; busulfan; ifosfamide; chlorambucil; dacarbazine; doxorubicin; daunorubicin; adriamycin; idarubicin; epirubicin; dactinomycin; bleomycin; mitoxantrone; vincristine; vinblastine; vinorelbine; paclitaxel; docetaxel; cisplatin; carboplatin; prednisone; tamoxifen; etoposide; teniposide; allopurinol; malformation; IUGR; chemotherapy; pregnancy przeszukano bazę PubMed. Odnaleziono 33 artykuły anglojęzyczne spełniające kryteria wyszukiwania (wybrany czynnik chemioterapeutyczny/ciąża/malformacja), które poddano analizie merytorycznej. Wnioski: Decyzję o chemioterapii w ciąży należy podjąć stosownie do rodzaju nowotworu i jego stopnia zaawansowania klinicznego. Jeśli jest to tylko możliwe, należy odroczyć podawanie cytostatyków do końca pierwszego trymestru. W sytuacji, w której pacjentka wymaga terapii wielolekowej w pierwszym trymestrze, należy rozważyć zastosowanie antybiotyków antracyklinowych w połączeniu z alkaloidami Vinca lub rozpocząć leczenie terapią jednolekową i po 12 tygodniach przejść na schemat wielolekowy. Poród powinien być zaplanowany na 2 do 3 tygodni po zakończeniu chemioterapii, w celu umożliwienia powrotu prawidłowej czynności szpiku (około 35. tygodnia).
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 2; 123-131
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Szczególne postacie kliniczne nowotworów złośliwych piersi
Rare clinical types of breast cancer
Autorzy:: Piekarski, Janusz H.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031204.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: paget’s disease of the nipple
bilateral breast cancer
isolated metastases of other tumors to the breast
occult breast cancer
breast cancer in the elderly
choroba pageta brodawki sutkowej
obustronny rak piersi
izolowane przerzuty innych nowotworów do piersi
ukryty rak piersi
rak piersi u chorych w podeszłym wieku
Opis:: Paget’s disease of the nipple may exist as an isolated condition or may be associated with breast cancer. Paget’s disease-associated breast cancer may be intraductal or invasive; depending on location, it may be retromamillary or peripheral. Surgical treatment consists in sparing procedure or breast amputation. Patients with Paget’s disease coexisting with an infiltrating breast cancer, should undergo sentinel node biopsy or axillary lymphadenectomy. Bilateral breast cancer is diagnosed in women diagnosed with primary cancer in both breasts. This definition does not include metastases of unilateral breast cancer to contralateral breast. Recommended type of surgical treatment is bilateral mastectomy and bilateral biopsy of sentinel node or axillary lymphadenectomy. Sparing treatment is a therapeutic option applicable in reference centers only. Isolated metastases of other tumors to the breasts are very rare. The usual origin of breast metastases is contralateral breast cancer. Less frequent are secondary foci of lymphoma and melanoma. Management strategy depends on what type of malignant tumor was the source of metastases. The cornerstone of treatment is usually systemic treatment, if available. Surgical treatment is limited to surgical biopsy or palliative treatment (e.g. mastectomy due to bleeding from the tumor). Occult breast cancer is diagnosed in women with metastases of adenomatous cancer, non-differentiated or non-classified to axillary lymph nodes, when neither physical nor radiological examination reveal a primary breast cancer. The most probable origin of axillary metastases is breast cancer. Surgical treatment consists in axillary lymphadenectomy and mastectomy. One may withhold from mastectomy if spared breast will undergo total radiotherapy. Breast cancer in the elderly, i.e. persons over 70, accounts for over 30% of all breast cancer cases. Surgical treatment of elderly women with breast cancer should be based on standard protocols (mastectomy or sparing treatment; biopsy of sentinel node and/or axillary lymphadenectomy). Standard treatment protocol can and should be modified when treatment-associated risk exceeds expected benefits thereof.
Choroba Pageta brodawki sutkowej występuje w postaci izolowanej lub może jej towarzyszyć rak piersi. Rak piersi towarzyszący chorobie Pageta brodawki sutkowej to rak in situ lub rak naciekający; może być umiejscowiony zabrodawkowo lub obwodowo. Leczenie chirurgiczne polega na wykonaniu zabiegu oszczędzającego lub amputacji piersi. U chorych, u których chorobie Pageta brodawki sutkowej towarzyszy naciekający rak piersi, należy ponadto wykonać biopsję węzła wartowniczego i/lub limfadenektomię pachową. Obustronnego raka piersi rozpoznaje się u kobiet, u których stwierdzono dwa pierwotne raki w obu piersiach. Definicja ta nie obejmuje przerzutów jednostronnego raka piersi do drugiej piersi. Zalecanym sposobem leczenia chirurgicznego jest wykonanie obustronnej amputacji piersi oraz obustronnie biopsji węzła wartowniczego i/lub limfadenektomii pachowej. Leczenie oszczędzające jest opcją terapeutyczną możliwą do zastosowania w ośrodkach referencyjnych. Izolowane przerzuty innych nowotworów do piersi występują bardzo rzadko. Najczęściej źródłem przerzutów do piersi jest rak drugiej piersi. W dalszej kolejności w piersi stwierdza się wtórne ogniska nowotworów układu chłonnego i przerzuty czerniaka. Sposób leczenia zależy od tego, jaki nowotwór złośliwy był źródłem przerzutu. Podstawą leczenia jest zazwyczaj leczenie systemowe, jeżeli jest ono dostępne. Leczenie chirurgiczne ogranicza się do wykonywania biopsji chirurgicznej lub do zabiegów paliatywnych (np. mastektomii z powodu krwawień z guza). Ukrytego raka piersi rozpoznaje się u kobiet, u których występują przerzuty raka gruczołowego, niezróżnicowanego lub niesklasyfikowanego w pachowych węzłach chłonnych, natomiast przeprowadzone badanie przedmiotowe i badania radiologiczne nie ujawniły obecności pierwotnego raka w piersi. Najbardziej prawdopodobnym źródłem przerzutów w pasze jest rak piersi. Leczenie chirurgiczne polega na wykonaniu limfadenektomii pachowej oraz amputacji piersi. Można odstąpić od wykonania amputacji piersi jeżeli oszczędzona pierś zostanie poddana radykalnej radioterapii. Rak piersi u chorych w podeszłym wieku, czyli po 70. roku życia, stanowi ponad 30% wszystkich raków piersi. Leczenie chirurgiczne kobiet w wieku podeszłym chorych na raka piersi powinno opierać się na zasadach standardowych (amputacja piersi lub leczenie oszczędzające; biopsja węzła wartowniczego i/lub limfadenektomia pachowa). Standardowy plan leczenia może zostać zmodyfikowany i powinien, jeżeli ryzyko związane z leczeniem przewyższa korzyści, jakie to leczenie może przynieść.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 4; 326-336
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Ciąża po raku piersi
Pregnancy following breast cancer
Autorzy:: Skrzypczyk-Ostaszewicz, Anna
Jagielska, Beata
Śpiewankiewicz, Beata
Maździarz, Agnieszka
Jaxa-Larecka, Dominika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030158.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: breast cancer
estrogen receptor
motherhood
pregnancy
recurrence
ciąża
macierzyństwo
rak piersi
receptor estrogenowy
wznowa
Opis:: Many young patients having undergone radical treatment of breast cancer start considering motherhood at some point. The desire to become a mother may appear within a differing period from the completion of cancer therapy, yet it seems that regardless of the period, it is almost inevitably accompanied by major-level anxiety and stress. The decision about whether to become pregnant turns out a very difficult one, due to numerous doubts, uncertainties, and myths that have been commonly accepted concerning the safety of pregnancy for the future mother (i.e. the risk of cancer recurrence while pregnant), the effect of the undergone chemotherapy on the fetus, and breastfeeding-related issues. At the moment the disease is diagnosed, it is extremely rare for a young woman to immediately look out into her future in terms other than mere survival chances. The shock and the fear which are bound with the diagnosis hardly allow to ponder on the woman’s functioning following the treatment, or on her chances to return to all social roles. In some patients the fear of cancer recurrence and of the potential inability to raise the child themselves is so grave, it never allows them to make the decision to become mothers. Psycho-oncologic counseling, therefore, may have crucial impact over the choices made by breast cancer survivors, and not only should it be made available while patients are still tackling the diagnosis and treatment, but well beyond that period, throughout the healing process and follow-up monitoring time. The recent reports from the past few years seem to clarify many doubts and uncertainties, and this paper brings together the most important results of the new research available.
Wiele młodych pacjentek po radykalnym leczeniu raka piersi zaczyna w pewnym momencie rozważać macierzyństwo. Chęć urodzenia dziecka pojawia się w różnym czasie po zakończeniu leczenia, ale wydaje się, że niezależnie od tego okresu niemal zawsze pociąga za sobą lęk i stres. Decyzja o ciąży okazuje się bardzo trudna – wynika to z licznych niejasności i pokutujących mitów dotyczących bezpieczeństwa ciąży dla przyszłej matki (czyli ryzyka nawrotu choroby), wpływu przebytej przez nią chemioterapii na płód i kwestii związanych z karmieniem piersią. W chwili rozpoznania choroby nowotworowej młoda kobieta bardzo rzadko od razu podejmuje temat swojej przyszłości w kontekście innym niż przeżycie. Szok i strach, bezsprzecznie towarzyszące diagnozie, zwykle nie pozwalają na rozważania o przyszłym funkcjonowaniu kobiety po leczeniu i powrocie do wszystkich ról społecznych. U części pacjentek lęk przed wznową raka i ewentualną niemożnością wychowania dziecka jest tak nasilony, że nigdy nie decydują się na macierzyństwo. Poradnictwo psychoonkologiczne może mieć zatem znaczący wpływ na wybory dokonywane przez kobiety po zakończeniu leczenia raka piersi – powinno być dostępne nie tylko podczas zmagania się z diagnozą i leczeniem, lecz także długo później, w okresie zdrowienia i obserwacji po terapii. Doniesienia z kilku ostatnich lat rozwiewają wiele wątpliwości, a niniejsza praca stanowi podsumowanie najważniejszych wyników nowych badań.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 1; 25-30
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Zespoły paranowotworowe w nowotworach ginekologicznych
Paraneoplastic syndromes in gynecologic cancers
Autorzy:: Markowska, Anna
Rożnowski, Krzysztof
Grześkowiak-Fischbach, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031536.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: zespół paranowotworowy
rak jajnika
rak endometrium
rak piersi
rak szyjki macicy
paraneoplastic syndromes
ovarian cancer
endometrial cancer
breast cancer
cervical cancer
Opis:: Paraneoplastic syndromes (PS) involve signs and symptoms from various organs, which accompany tumors at various stages of their development: they may precede the development of cancer by a few months or even years, may be detected during the diagnosis or treatment of a malignant tumor, or they may precede its relapse following treatment. The most frequent mechanism of their development is thought to involve disturbances in the endocrine or autoimmune system, due to the hormones secreted by the tumors, their precursors or cytokines (secretion of ADH, PTHrP, PTH, ACTH, IL-1, IL-6, TNF). Immune mechanisms result in the development of antibodies specific for antigens of own healthy tissues, e.g. in neurologic PS antibodies are detected which are specific for Yo, CV2 and Ri. Among many types of PS in tumors of female genital organs, the most frequent ones involve endocrine syndromes leading to hormonal dysregulation, neurologic ones which result in occasionally severe disturbances of the central nervous system, hematologic PS, the most common one being thromboembolic lesions, and dermatological PS. The other PS found in early and, more frequently, in more advanced cancer include the syndrome of neoplastic cachexia, sometimes encountered in ovarian and cervical cancer.
Zespoły paranowotworowe (ZP) są to objawy ze strony różnych tkanek i narządów, towarzyszące nowotworom na różnych etapach ich rozwoju. Mogą wyprzedzać o kilka miesięcy lub nawet lat rozwój raka, mogą być stwierdzane w czasie diagnostyki lub leczenia nowotworu złośliwego, a także wyprzedzać jego nawrót po leczeniu. Za najczęstszy mechanizm ich powstawania uważa się zaburzenia w układzie endokrynnym lub autoimmunologicznym. Mechanizm endokrynny polega na wydzielaniu przez guz hormonów, ich prekursorów lub cytokin (ADH, PTHrP, PTH, ACTH, IL-1, IL-6, TNF). W wyniku mechanizmów immunologicznych dochodzi do powstania przeciwciał przeciwko antygenom własnych zdrowych tkanek, na przykład w ZP neurologicznych stwierdza się przeciwciała anty-Yo, anty-CV2 i anty-Ri. Wśród wielu zespołów paranowotworowych występujących w przebiegu nowotworów narządów płciowych kobiet najczęściej obserwuje się zespoły endokrynologiczne, prowadzące do dysregulacji hormonalnej, neurologiczne, w wyniku których stwierdza się niekiedy ciężkie zaburzenia ze strony ośrodkowego układu nerwowego, hematologiczne, spośród których najczęstsze są zaburzenia zatorowo-zakrzepowe, oraz ZP dermatologiczne. Do innych ZP związanych między innymi z odżywianiem i metabolizmem zalicza się zespół wyniszczenia nowotworowego, stwierdzany w przebiegu zaawansowanego raka jajnika i szyjki macicy.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 4; 295-301
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Wpływ używek na rozwój nowotworów ginekologicznych
Influence of recreational psychoactive substances on the development of gynecologic cancers
Autorzy:: Markowska, Anna
Kaysiewicz, Joanna
Makówka, Anna
Staszewski, Rafał
Markowska, Janina
Pawłowska, Monika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030138.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: alcohol
breast cancer
cervical cancer
coffee
endometrial cancer
ovarian cancer
tea
alkohol
herbata
kawa
rak endometrium
rak jajnika
rak piersi
rak szyjki macicy
Opis:: Tea and coffee, beverages most commonly consumed by people, contain flavonoids, which have an antioxidant effect. It has been proven that green tea consumption protects against both precancerous lesions and cervical cancer. Black tea consumption is associated with a reduced risk of ovarian and breast cancer development in postmenopausal women. Drinking coffee lowers the risk of type I endometrial cancer. The majority of studies on postmenopausal women with breast cancer show a protective role of coffee, which seems to be related to the state of hormonal receptors. Alcoholic beverages, on the other hand, are classified as class 1 carcinogens and their metabolism generates harmful free radicals. Alcohol is also associated with an increased risk of HPV infection, which is in turn causally responsible for the development of precancerous cervical lesions. In addition, alcohol increases the risk of recurrence of cervical cancer. In the case of endometrial cancer the views are rather divergent. Some studies suggest that beer and wine may reduce the risk of cancer, while other studies show that other alcoholic beverages consumed in greater quantities increase that risk. While the consumption of wine is believed to reduce the risk of development of endometrioid ovarian cancer, there is no proof of the same effect on other histopathological types of this disease. This phenomenon may be associated with the protective effect of resveratrol. Various types of alcohol, on the other hand, have been proven to be conducive to the development of breast cancer.
Herbata i kawa – napoje bardzo często spożywane przez ludzi – zawierają flawonoidy, mające działanie antyoksydacyjne. Wykazano protekcyjny wpływ konsumpcji zielonej herbaty na rozwój zarówno stanów przedrakowych, jak i raka szyjki macicy. Picie czarnej herbaty wiąże się zaś ze spadkiem ryzyka wystąpienia raka jajnika i raka piersi u kobiet po menopauzie. Spożycie kawy obniża ryzyko rozwoju raka endometrium typu I. Większość badań wskazuje również na ochronne działanie kawy w odniesieniu do raka piersi u kobiet po menopauzie; jak się wydaje, zależy ono od stanu receptorów hormonalnych. Z kolei napoje alkoholowe, zaklasyfikowane jako karcynogeny klasy I, zawierają substancje o działaniu rakotwórczym, a w wyniku ich metabolizmu powstają szkodliwe wolne rodniki. Wykazano, że alkohol zwiększa ryzyko infekcji HPV, przyczynowo związanej z rozwojem stanów przedrakowych szyjki macicy, a także ryzyko nawrotu raka szyjki macicy. W przypadku raka endometrium uzyskiwano rozbieżne wyniki – wydaje się, że piwo i wino mogą obniżyć ryzyko, jednak inne napoje alkoholowe spożywane w większej ilości je zwiększają. Picie wina wiąże się ze spadkiem ryzyka rozwoju endometrioidalnego raka jajnika, ale nie innych typów histologicznych tego nowotworu; może to być związane z protekcyjnym działaniem resweratrolu. Wykazano, że różne rodzaje alkoholu są niekorzystne w kontekście rozwoju raka piersi.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 2; 109-116
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Systemowe leczenie rozsianego raka piersi bez nadekspresji HER2
Systemic treatment of disseminated HER2-negative breast cancer
Autorzy:: Dyczka, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031057.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: breast cancer
chemotherapy
hormone therapy
metastatic disease
quality of life
chemioterapia
choroba przerzutowa
hormonoterapia
jakość życia
rak piersi
Opis:: Breast cancer is the most frequent malignancy in the females and the main cause of malignancy-associated mortality. Patients with disseminated breast cancer are a heterogenous group and require different management strategies. This depends on several factors, first of all – tumor phenotype (steroid receptors), patient’s performance, dynamics of the neoplastic process, severity of symptoms and patient’s preferences. Treatment of disseminated breast cancer should include chemotherapy, hormonal therapy as well as supportive and symptomatic treatment. In patients with steroid receptors, low disease dynamics, localized lesions within soft tissues and bones, hormonal treatment should be considered in the first place. This type of therapy is based on antiestrogens (tamoxifen) as 1st line treatment in premenopausal women and tamoxifen or aromatase inhibitors in postmenopausal women; progestagens and fulvestrant are rarely administered. These classes of drugs are usually well tolerated and their toxicity is mild but variegated. Chemotherapy remains by far the most toxic modality and should be reserved for women with high dynamics of the disease, lack of steroid receptors, interstitial metastases or not responding to hormonal treatment. Cytostatics most effective against breast cancer include taxoids (docetaxel and paclitaxel), anthracycline-derived antibiotics (doxorubicin and epirubicin), vinorelbine and capecitabine. Usually, two-drug or three-drug protocols are administered, although sequenced monotherapy using particular drugs is also justified. Chemotherapy is associated with an elevated incidence of adverse events, thereof the commonest are nausea and vomiting, hair loss and bone marrow aplasia, resulting in neutropenia, anemia and thrombocytopenia. Every type of treatment of disseminated breast cancer requires close monitoring of both adverse effects and therapeutic response according to the RECIST criteria.
Rak piersi to najczęstsza choroba nowotworowa u kobiet i główna przyczyna zgonów związanych z nowotworami złośliwymi. Pacjentki z rozsianym rakiem piersi stanowią zróżnicowaną grupę i wymagają różnych strategii postępowania. Zależy ona od wielu czynników, przede wszystkim od fenotypu raka (receptory steroidowe), stanu pacjentki, chorób współistniejących, dynamiki procesu nowotworowego, nasilenia objawów i preferencji chorej. W leczeniu rozsianego raka piersi uwzględnia się leczenie chemiczne, hormonalne oraz wspomagające i objawowe. U chorych z obecnością receptorów steroidowych, małą dynamiką procesu, lokalizacją zmian w tkankach miękkich lub kościach należy rozważyć przede wszystkim leczenie hormonalne. W tym rodzaju terapii stosuje się przede wszystkim antyestrogeny (tamoksyfen) jako leczenie I rzutu u kobiet premenopauzalnych, a u pacjentek po menopauzie tamoksyfen lub inhibitory aromatazy; rzadziej podaje się progestageny lub fulwestrant. Wymienione grupy leków są zwykle dobrze tolerowane i cechują się niewielką, lecz zróżnicowaną toksycznością. Chemioterapia pozostaje metodą zdecydowanie bardziej toksyczną i powinna być zarezerwowana dla kobiet z dużą dynamiką procesu nowotworowego, brakiem receptorów steroidowych, miąższową lokalizacją przerzutów lub brakiem efektu leczenia hormonalnego. Do najbardziej aktywnych cytostatyków w leczeniu raka piersi zaliczane są: taksoidy (docetaksel i paklitaksel), antybiotyki antracyklinowe (doksorubicyna i epirubicyna), winorelbina i kapecytabina. Najczęściej stosuje się schematy dwulekowe lub trójlekowe, ale uzasadniona jest również sekwencyjna monoterapia poszczególnymi lekami. Leczenie chemiczne związane jest z dużą liczbą objawów niepożądanych. Najczęściej występują nudności i wymioty, wypadanie włosów oraz uszkodzenie szpiku kostnego objawiające się neutropenią, niedokrwistością lub małopłytkowością. Każdy sposób leczenia rozsianego raka piersi wymaga monitorowania zarówno objawów niepożądanych, jak i odpowiedzi według kryteriów RECIST.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 4; 238-244
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Rak piersi współistniejący z ciążą
Breast cancer in pregnancy
Autorzy:: Skrzypczyk-Ostaszewicz, Anna
Jagielska, Beata
Śpiewankiewicz, Beata
Osuch, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030157.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: breast cancer
chemotherapy
delivery
fetus
hormone therapy
pregnancy
sentinel lymph node
chemioterapia
ciąża
hormonoterapia
poród
płód
rak piersi
węzeł wartowniczy
Opis:: Breast cancer is one of the most common cancers to complicate pregnancy. Up until recently, such diagnosis was almost invariably bound with an abortion with all its possible psychological and ethical consequences for the patient, her family, and treating physicians. Throughout the past few years, the considerable progress in medical knowledge and experience has allowed a radical change in the situation of this very special patient group. These days, women may continue with the pregnancy, yet at the same time be effectively and safely treated, in a very close adherence to standards applied in the treatment of non-pregnant patients. The diagnostics of breast cancer in pregnant patients largely meets the generally accepted standards of detecting and staging the disease, apart from a few exceptions mostly related to fetus safety. The differences concern e.g. the sentinel lymph node evaluation procedure and some imaging methods. Whether the patient qualifies for treatment as well as therapeutic decisions depend on the gestational age and the advancement of the disease, with some treatment procedures imperatively postponed until postpartum. Certain chemotherapy regimens have been proved safe during pregnancy, even though up until recently they were considered toxic and impossible to use (FAC, FEC, taxoids). It has also been shown that, unless obstetric indications for caesarean section exist, in most cases the pregnancy does not need to be terminated prematurely. No oncologic counter-indications for a vaginal delivery exist either. This paper aims to bring together and sum up the body of knowledge arising from the recent publications which have facilitated diagnostic and therapeutic standards to be followed in these infrequent, yet exceedingly complex, clinical situations.
Rak piersi to jeden z najczęstszych nowotworów wikłających ciążę. Jeszcze niedawno takie rozpoznanie wiązało się prawie zawsze z aborcją, ze wszystkimi jej konsekwencjami psychologicznymi i etycznymi dla chorej, jej bliskich i lekarzy. W kilku ostatnich latach, wraz ze znacznym rozwojem wiedzy i doświadczenia, sytuacja tej szczególnej grupy pacjentek diametralnie się zmieniła: dzisiaj kobiety mogą zachować ciążę, a jednocześnie skutecznie i bezpiecznie się leczyć – w sposób bardzo zbliżony do leczenia stosowanego u pacjentek niebędących w ciąży. Diagnostyka raka piersi u ciężarnej pokrywa się w znacznej mierze z ogólnie obowiązującymi standardami wykrywania i oceny zaawansowania tej choroby, poza kilkoma odstępstwami, związanymi przede wszystkim z bezpieczeństwem płodu. Różnice dotyczą m.in. procedury oceny węzła wartowniczego i części badań obrazowych. Kwalifikacja do leczenia i decyzje terapeutyczne zależą od zaawansowania ciąży i zaawansowania choroby, a niektóre procedury lecznicze muszą zostać bezwzględnie odroczone na czas po porodzie. Udowodniono bezpieczeństwo stosowania w czasie ciąży wybranych schematów chemioterapii jeszcze do niedawna uważanych za toksyczne i niemożliwe do wykorzystania u ciężarnej (FAC, FEC, taksoidy). Wykazano również, że – o ile nie istnieją położnicze wskazania do cesarskiego cięcia – w większości przypadków ciąża nie musi być rozwiązywana przed terminem, podobnie jak nie ma onkologicznych przeciwwskazań do porodu siłami natury. Niniejsza praca podsumowuje wiedzę płynącą z publikacji, które ukazały się w ostatnim czasie i pozwoliły na opracowanie standardów postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w tych nieczęstych, ale jednocześnie bardzo skomplikowanych sytuacjach klinicznych.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 1; 14-24
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Analiza wybranych problemów biopsji węzła wartownika u chorych z rakiem piersi
Analysis of selected problems of sentinel lymph node biopsy in patients with breast cancer
Autorzy:: Nowikiewicz, Tomasz
Biedka, Marta
Krajewski, Edward
Koper, Krzysztof
Windorbska, Wiesława
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031208.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: breast cancer
lymphoscintigraphy
nodal metastases
sentinel lymph node biopsy
sentinel node
biopsja węzła wartownika
limfoscyntygrafia
przerzuty węzłowe
rak piersi
węzeł wartownik
Opis:: Sentinel lymph node biopsy in patients with early-stage breast cancer is an example of a surgical procedure which, despite its long history, has had no uniform standard of performance implemented. This is a problem which concerns both the indications and limitations of this method as well as many of the technical aspects connected with the procedure. This paper is an attempt to resolve some of the controversies mentioned above based on the clinical experience of the authors. Material and method: The group consisted of 974 patients suffering from breast cancer and treated from January 2004 through October 2011 in the Clinical Department of Breast Cancer and Reconstructive Surgery of the Oncology Center in Bydgoszcz who were also scheduled for sentinel lymph node removal. Data regarding the preoperative diagnosis of the primary tumor, such as minimally invasive methods (FNAB, core biopsy, and mammotome biopsy) or open surgical biopsy (tumorectomy, quadrantectomy, or past breast operations with no relation to the current treatment) of the location of the lesion and the sentinel lymph node identification method (combined isotope-dye, isotope, or dye method) was analyzed. Results: Ninety-four point five percent of all sought nodes were detected. The detection rate for the combined SLN marking and isotope methods amounted to 94.4% each, whereas in the case of the dye method, it amounted to 100%. Of all the patients who underwent surgery for the first time, 95.0% had the sentinel lymph node location isolated during the operation, whereas in the case of patients who had previously undergone surgical treatment of the breast or surgical biopsy of a tumor it was 92.1%. Moreover, the location of the tumor within the breast did not have a significant impact on the success of the sentinel lymph node biopsy. Conclusions: The surgical biopsy of the primary lesion preceding the removal of the sentinel lymph node does not have a significant impact on the possibility of the detection of the node sought. The situation is similar with regard to the selected method of sentinel lymph node detection and the location of the primary tumor. As a result, it is possible to extend the usage of the sentinel lymph node biopsy into a wider range of cases.
Biopsja węzła wartownika u chorych z niezaawansowanym rakiem piersi jest przykładem procedury chirurgicznej, dla której mimo upływu długiego czasu od jej wprowadzenia nie przyjęto ujednoliconego standardu wykonania. Problem dotyczy zarówno wskazań i ograniczeń do zastosowania tej metody operacyjnej, jak i wielu aspektów technicznych. W prezentowanej pracy podjęto próbę rozstrzygnięcia niektórych spośród wspomnianych kontrowersji na podstawie zebranych doświadczeń klinicznych autorów. Materiał i metoda: Badaniami objęto grupę 974 chorych z rakiem piersi zakwalifikowanych do wycięcia węzła wartownika, leczonych na Oddziale Klinicznym Nowotworów Piersi i Chirurgii Rekonstrukcyjnej Centrum Onkologii im. prof. Franciszka Łukaszczyka w Bydgoszczy w okresie od 1.01.2004 do 31.10.2011 roku. Przeanalizowano dane dotyczące sposobu diagnostyki przedoperacyjnej guza pierwotnego – obejmującej metody małoinwazyjne (BAC, biopsja gruboigłowa, biopsja mammotomiczna) lub otwartą biopsję chirurgiczną (tumorektomia, kwadrantektomia bądź przebyte w przeszłości operacje gruczołu piersiowego – bez związku z obecnym leczeniem), lokalizacji zmiany oraz rodzaju metody identyfikacji węzła wartownika (skojarzonej izotopowo-barwnikowej, izotopowej lub barwnikowej). Wyniki: Poszukiwany węzeł zidentyfikowano ogółem u 94,5% badanych. Odsetek zidentyfikowanych węzłów za pomocą metody skojarzonej oznaczania węzła wartownika oraz metody izotopowej wyniósł po 94,4%, w przypadku użycia tylko barwnika – 100%. U chorych operowanych pierwszorazowo śródoperacyjnie węzeł wartownika wyizolowano u 95,0% pacjentek, u chorych po wcześniejszym leczeniu operacyjnym piersi bądź biopsji chirurgicznej guza – w 92,1% przypadków. Powodzenie biopsji węzła wartownika również nie zależało istotnie od umiejscowienia guza w obrębie piersi. Wnioski: Poprzedzająca wycięcie węzła wartownika biopsja chirurgiczna zmiany pierwotnej nie wpływa istotnie na możliwość odnalezienia poszukiwanego węzła. Podobna zależność dotyczy także metody identyfikacji węzła wartownika oraz lokalizacji guza pierwotnego. Umożliwia to rozszerzenie niektórych wskazań do zastosowania biopsji węzła wartownika.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 4; 296-306
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Zachowania zdrowotne a umiejscowienie kontroli zdrowia u kobiet po mastektomii
Health behaviors and health locus of control in women after mastectomy
Autorzy:: Kurowska, Krystyna
Kalawska, Hanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031508.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: rak piersi
mastektomia
zachowania zdrowotne
umiejscowienie kontroli zdrowia
akceptacja
choroby
breast cancer
mastectomy
health behaviors
health locus of control
acceptance of illness
Opis:: Introduction: Health is a significant value in every person’s life. The effectiveness in obeying recommendations regarding health behaviors depends on one’s belief concerning their health locus of control. Aim: To present the relations between preferred health behaviors and health locus of control in women after mastectomy, as a determinant of returning to optimal health. Material and methods: The study was conducted among 98 patients of the Clinical Department of Breast Cancer and Reconstructive Surgery in Oncology Centre in Bydgoszcz. Health behaviors were assessed using the Health Behaviour Inventory by Juczyński and health locus of control was determined using an MHLC questionnaire version B, in the adaptation of Juczyński. Results: The examined women present an average level of health behaviors. The higher their education, the higher level of health behaviors. Among all the dimensions of health locus of control, the highest scores were gained in the dimension of chance and the lowest in the dimension of internal control. The greatest number of high scores was obtained in the dimension of chance and the lowest - in the dimension of influence of others. Conclusions: The obtained results allow for a better recognition of the needs of women with breast cancer. They may serve as educational materials for medical personnel to help to introduce certain modifications in their patients’ lifestyles.
Wstęp: Zdrowie w życiu każdego człowieka jest bardzo ważną wartością. Skuteczność w przestrzeganiu zaleceń dotyczących zachowań zdrowotnych zależy od własnego przekonania o umiejscowieniu kontroli zdrowia. Cel: Ukazanie zależności pomiędzy preferowanymi zachowaniami zdrowotnymi a umiejscowieniem kontroli zdrowia u kobiet po mastektomii, jako wykładnika w powrocie do optymalnego stanu zdrowia. Materiał i metody: Badania przeprowadzono wśród 98 pacjentek Oddziału Klinicznego Nowotworów i Chirurgii Rekonstrukcyjnej Centrum Onkologii w Bydgoszczy. Zachowania zdrowotne określono za pomocą Inwentarza zachowań zdrowotnych autorstwa Juczyńskiego, a umiejscowienie kontroli zdrowia – za pomocą kwestionariusza MHLC w wersji B w adaptacji Juczyńskiego. Wyniki: Badane prezentują przeciętny poziom zachowań zdrowotnych. Im wyższe wykształcenie, tym większy poziom zachowań prozdrowotnych. Ze wszystkich wymiarów umiejscowienia kontroli zdrowia najwyższe wartości otrzymano w wymiarze przypadku, natomiast najniższe w wymiarze kontroli wewnętrznej. Największą liczbę wyników wysokich uzyskano w wymiarze przypadku, zaś najmniejszą w kontroli wpływu innych. Wnioski: Otrzymane wyniki umożliwią lepsze rozpoznanie potrzeb kobiet z rakiem piersi. Mogą posłużyć jako materiał edukacyjny dla personelu medycznego, w celu wprowadzenia modyfikacji w stylu życia pacjentów.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 2; 115-124
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Rola witamin antyoksydacyjnych w złośliwych nowotworach ginekologicznych
The role of antioxidant vitamins in gynecologic malignancies
Autorzy:: Markowska, Anna
Jaszczyńska-Nowinka, Karolina
Kaysiewicz, Joanna
Makówka, Anna
Markowska, Janina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030154.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: breast cancer
cervical cancer
endometrial cancer
ovarian cancer
vitamin A
vitamin C
vitamin D
vitamin E
rak endometrium
rak jajnika
rak piersi
rak szyjki macicy
witamina a
witamina c
witamina d
witamina e
Opis:: Vitamins D, C, E and A, which belong to antioxidants, exhibit anticancer activity. The mechanism of vitamin D antitumor activity involves the inhibition of cell proliferation, stimulation of apoptosis, inhibition of angiogenesis and an increased activity of metalloproteinases in the extracellular matrix. Vitamin D prevents the development and progression of breast cancer; its lower levels in the serum of premenopausal women are linked to the development of triple negative cancer (E-, PR-, HER2-). Cohort studies on the effects of VDR (vitamin D receptor) polymorphisms and studies related to vitamin D supplementation in postmenopausal women in the context of reduced risk of breast cancer are controversial. Vitamin D exerts a protective effect against ovarian and endometrial cancer. Vitamin C protects cells against the formation of mutagenic nitro compounds, enhances the immune system by promoting the activity of NK, T and B cells. Vitamin C supplementation improves treatment outcomes in disseminated breast cancer; the vitamin acts synergistically with cisplatin, it increases paclitaxel and doxorubicin cytotoxicity and abolishes toxic effects of tamoxifen. Vitamin C combined with chemotherapy in ovarian cancer prolongs patient’s survival. It increases sensitivity to cisplatin. Vitamin E exerts anticancer effects via multiple pathways. Its increased administration reduces the risk of breast cancer and ovarian cancer. The reduction in the incidence of endometrial cancer remains controversial. Vitamin A also exerts antioxidant effects. The compound reduces the incidence of DNA damage in cells exposed to hydrogen peroxide and protects cell organelles (including mitochondria) against the negative impact of lipid peroxidation. It reduces the risk of multiple tumors, including breast and cervical cancer.
Witamina D oraz witaminy C, E i A, należące do antyoksydantów, wykazują aktywność przeciwnowotworową. Mechanizm działania witaminy D obejmuje hamowanie proliferacji komórkowej, stymulację apoptozy, hamowanie angiogenezy i zwiększanie aktywności metaloproteinaz macierzy pozakomórkowej. Witamina D zapobiega rozwojowi raka piersi i progresji choroby; niższe jej stężenia w surowicy kobiet przed menopauzą wiążą się z rozwojem raków potrójnie negatywnych (E-, PR-, HER2-). Badania kohortowe dotyczące wpływu polimorfizmów genu VRD (vitamin D receptor) oraz badania nad suplementacją witaminy D po menopauzie w kontekście redukcji rozwoju raka piersi są kontrowersyjne. Witamina D ma protekcyjny wpływ w przypadku raka jajnika i endometrium. Witamina C chroni komórki przed mutagennym tworzeniem nitrozwiązków, wzmacnia funkcjonowanie układu immunologicznego przez wzrost aktywności komórek NK oraz limfocytów T i B. Stosowanie witaminy C poprawia wyniki leczenia rozsianego raka piersi; działa ona synergistycznie z cisplatyną, zwiększa cytotoksyczność paklitakselu i doksorubicyny, znosi toksyczny wpływ tamoksyfenu. Witamina C w skojarzeniu z chemioterapią przyczynia się do dłuższego przeżycia pacjentek z rakiem jajnika i poprawia wrażliwość na stosowaną cisplatynę. Witamina E działa przeciwnowotworowo przez wiele ścieżek. Jej zwiększona podaż wiąże się ze spadkiem ryzyka wystąpienia raka piersi i raka jajnika. Obniżenie ryzyka zachorowania na raka endometrium jest kontrowersyjne. Witamina A także ma działanie antyoksydacyjne. Obniża częstość uszkodzeń DNA indukowanych nadtlenkiem wodoru i chroni organella komórkowe (w tym mitochondria) przed negatywnymi skutkami peroksydacji lipidów. Zmniejsza ryzyko rozwoju wielu nowotworów, w tym raka piersi i szyjki macicy.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 1; 39-52
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Hormonalna terapia zastępcza w ginekologii onkologicznej
Hormone replacement therapy in gynecologic oncology
Autorzy:: Witczak, Kamila
Sajdak, Stefan
Kojs, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031323.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: hormone replacement therapy
gynecologic oncology
breast cancer
endometrial cancer
ovarian cancer
cervical cancer
vulvar cancer
benign tumors
hormonalna terapia zastępcza
ginekologia onkologiczna
rak piersi
rak endometrium
rak jajnika
rak szyjki macicy
rak sromu
guzy łagodne
Opis:: Age-related increase of risk of developing a genital malignancy in the females, increasing level of health awareness in general population, improved oncologic prevention, better diagnostic techniques and therapies, all of them contribute to increased number of patients at menopausal age completing oncological treatment. The problem concerns also young women, who require radical surgical consisting in oophorectomy, radiotherapy and chemotherapy. An increasingly frequent problem in the gynecologic practice is the use of hormonal replacement therapy in patients with a history of malignancy. Oophorectomy before menopause results in development of atrophic lesions in estrogen-dependent tissues, osteoporosis, cardiovascular and urogenital diseases, sexual dysfunction, vasomotor disorders and compromised quality of life, resulting in disorders of lipid metabolism and affects mental condition. An absolute contraindication for hormonal replacement therapy during menopause is active estrogen-dependent malignancy. Other clinical situations and controversies associated therewith concerning safety, particularly in view of hormone-dependent tumors, result in several attempts at development of uniform and generally accepted guidelines concerning the use of hormonal replacement therapy in menopausal women. This paper discusses hormonal replacement therapy in the context of its role in the carcinogenesis process and its use in patients with current or past history of a malignancy. The aim of this paper is to present current state-of-the-art in the aspect of safety of hormonal replacement therapy in patients with a malignancy: endometrial cancer, breast cancer, ovarian cancer, cervical cancer, vulvar cancer and also benign tumors, e.g. uterine myoma and endometrial cyst.
Zwiększające się z wiekiem ryzyko zachorowania na nowotwory żeńskich narządów płciowych, wzrost poziomu świadomości społecznej, profilaktyki onkologicznej, lepsze możliwości diagnostyczne oraz terapeutyczne schorzeń nowotworowych przyczyniają się do wzrostu liczby pacjentek w wieku menopauzalnym po leczeniu onkologicznym. Problem dotyczy również kobiet w młodym wieku, wymagających radykalnego leczenia chirurgicznego obejmującego usunięcie jajników, radioterapię i chemioterapię. Coraz częstszy problem w praktyce ginekologicznej stanowi aspekt stosowania hormonalnej terapii zastępczej u pacjentek z chorobą nowotworową w wywiadzie. Usunięcie jajników przed menopauzą skutkuje rozwojem zmian zanikowych w tkankach estrogenozależnych, osteoporozy, schorzeń układu sercowo-naczyniowego i układu moczowo-płciowego, dysfunkcji seksualnych, objawów wazomotorycznych oraz pogorszeniem jakości życia, stanowi przyczynę rozwoju zaburzeń gospodarki lipidowej oraz wpływa na kondycję psychiczną. Bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania hormonalnej terapii wieku menopauzalnego jest czynna estrogenozależna choroba nowotworowa. Pozostałe sytuacje kliniczne i związane z nimi kontrowersje dotyczące bezpieczeństwa stosowania terapii, szczególnie w aspekcie nowotworów hormonozależnych, skłaniają do licznych prób wypracowania ujednoliconych, obowiązujących wytycznych stosowania leczenia hormonalnego wieku menopauzalnego w tej grupie pacjentek. W opracowaniu omówiono hormonalną terapię zastępczą w kontekście udziału w procesie karcynogenezy oraz stosowania leczenia u pacjentek z rozpoznaną aktualnie lub w przeszłości chorobą nowotworową. Celem opracowania jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat bezpieczeństwa stosowania hormonalnej terapii zastępczej w przypadku nowotworów złośliwych: raka endometrium, piersi, jajnika, szyjki macicy, sromu oraz guzów łagodnych: mięśniaków macicy, torbieli endometrialnych.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 1; 62-73
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "breast cancer" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język