Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""ciąża"" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Diagnostyka i leczenie raka piersi u kobiet w ciąży
Diagnosis and treatment of breast cancer in pregnancy
Autorzy:
Żyromska, Agnieszka
Adamczak-Sobczak, Magdalena
Szablewska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029718.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ciąża
promieniowanie
radioterapia
rak piersi
wytyczne
Opis:
Rak piersi współistniejący z ciążą stanowi 10–20% wszystkich nowotworów piersi u kobiet poniżej 30. roku życia. Jego diagnostyka i leczenie wymagają uwzględnienia ryzyka poszczególnych metod postępowania dla zarodka lub płodu. Za badania bezwzględnie przeciwwskazane w ciąży uważa się tomografię komputerową i pozytonową tomografię emisyjną. Standardem leczenia jest zabieg operacyjny: mastektomia radykalna, którą można przeprowadzić na każdym etapie ciąży, lub operacja oszczędzająca pierś, zalecana wyłącznie w  III trymestrze. Chemioterapię opartą na doksorubicynie i antracyklinach uważa się za względnie bezpieczną w II i III trymestrze. Przeciwwskazane są: leczenie hormonalne, stosowanie trastuzumabu i  bifosfonianów. Szczególne ograniczenia dotyczą stosowania radioterapii. Skutki wewnątrzmacicznej ekspozycji na promieniowanie zależą od okresu ciąży, dawki promieniowania oraz mocy dawki. Narażenie na promieniowanie w okresie preimplantacji może prowadzić do śmierci zarodka lub popromiennej karcynogenezy. W okresie organogenezy istnieje ryzyko opóźnienia wzrostu płodu oraz powstania malformacji narządowych. Ekspozycja na promieniowanie pomiędzy 8. a 25. tygodniem ciąży wiąże się z ryzykiem rozwoju upośledzenia umysłowego, mikrocefalii i karcynogenezy. Powyżej 25. tygodnia ciąży stwarza wyłącznie ryzyko karcynogenezy. Oszacowano, że zastosowanie u kobiet ciężarnych terapeutycznych dawek radioterapii na obszar klatki piersiowej wiąże się z niedopuszczalną ekspozycją płodu na promieniowanie. Jedyną metodą napromieniania dopuszczalną w ciąży, w I i II trymestrze, jest śródoperacyjna radioterapia wiązką elektronową na obszar loży po guzie piersi. Decyzja o podjęciu i kontynuacji leczenia onkologicznego u ciężarnych kobiet powinna być poprzedzona szczegółową analizą potencjalnych korzyści i ryzyka oraz uwzględniać wolę pacjentki.
Pregnancy-associated breast cancer accounts for 10–20% of all breast cancers in women under the age of 30 years. The diagnosis and treatment of this type of cancer require an assessment of the risk of different management methods for the embryo or fetus. Computed tomography and positron emission tomography are absolutely contraindicated in pregnancy. Surgical management, i.e. radical mastectomy, which may be performed at any stage of pregnancy, or breast conserving treatment, which is recommended only in the third trimester, is standard treatment. Doxorubicin/anthracycline-based chemotherapy is considered relatively safe in the second and the third trimester. Hormonal treatment, trastuzumab and bisphosphonates are contraindicated. Special restrictions have been introduced for radiation therapy. The consequences of intrauterine exposure to radiation depend on the stage of pregnancy, radiation dose and dose rate. Preimplantation radiation can cause death of the embryo or radiation-induced carcinogenesis. There is a risk of delayed fetal growth and organ malformations in the period of organogenesis. Exposure to radiation between 8 and 25 weeks gestation is associated with the risk of intellectual disability, microcephaly and carcinogenesis. Exposure after 25 weeks gestation is associated only with the risk of carcinogenesis. It was estimated that targeting the chest with therapeutic radiation doses during pregnancy causes unacceptable fetal exposure to radiation. Electron beam intraoperative irradiation of the breast tumor bed is the only acceptable radiation method in the first and the second trimester. The decision on initiation and continuation of cancer therapy in a pregnant patient should be based on a detailed analysis of potential benefits and risks as well as patient’s will.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 2; 120-128
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieginekologiczne nowotwory u kobiet w ciąży
Non-gynecologic cancers in pregnant women
Autorzy:
Stupak, Aleksandra
Kwaśniewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029367.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
choroba nowotworowa
ciąża
diagnostyka
leczenie
prognozy
Opis:
Cancer in pregnancy is defined as the diagnosis of a malignant tumor in the period between becoming pregnant and 12 months after delivery. Diagnostic and therapeutic procedures must take into account the preservation of proper development and maximum protection of the fetus as well as effective therapy and maintenance of reproductive capacity in the mother. For these reasons, anticancer treatment in pregnant women should be conducted by experienced, multidisciplinary teams of specialists. Recently, a significant increase in the frequency of detection of tumors in pregnancy has been observed. Due to the non-specific nature of cancer symptoms, the diagnosis is made relatively late, even though diagnostic biopsies are not contraindicated during pregnancy. The most preferred treatment is surgery performed in the second or third trimester of pregnancy. Chemo- and radiotherapy are associated with a large number of contraindications and complications. The article presents the most frequently occurring non-gynecologic cancers in pregnancy such as melanoma, renal cell carcinoma, lung cancer, leukemia and others. The article ends with case reports of pregnant patients diagnosed with cancer hospitalized at the Department of Obstetrics and Pathology of Pregnancy and the Department of Hematooncology of the Medical University of Lublin, Poland.
Pojęcie choroby nowotworowej w okresie ciąży obejmuje rozpoznanie nowotworu złośliwego u pacjentki od momentu zajścia w ciążę do 12 miesięcy po porodzie. Postępowanie diagnostyczno-lecznicze musi uwzględniać dbałość o prawidłowy rozwój i maksymalną ochronę płodu, jak również skuteczną terapię i zachowanie zdolności rozrodczych matki. Z tych względów leczenie przeciwnowotworowe kobiet w okresie ciąży powinno być prowadzone przez doświadczone i wielodyscyplinarne zespoły specjalistów. W ostatnim czasie obserwuje się znaczny wzrost częstotliwości wykrywania nowotworów u kobiet ciężarnych. Z uwagi na niecharakterystyczne objawy choroby nowotworowej diagnoza zostaje postawiona dość późno, choć biopsje diagnostyczne nie są przeciwwskazane w ciąży. Najkorzystniejszym sposobem leczenia jest zabieg chirurgiczny wykonany w II lub III trymestrze ciąży, z kolei chemio- czy radioterapia wiążą się z dużą liczbą przeciwwskazań i powikłań. W artykule zaprezentowano najczęstsze nowotwory nieginekologiczne występujące w okresie ciąży, takie jak czerniak, rak nerki, rak płuca czy białaczka. W ostatniej części artykułu zamieszczono opisy przypadków pacjentek ciężarnych z rozpoznaną chorobą nowotworową hospitalizowanych w Klinice Położnictwa i Patologii Ciąży oraz Klinice Hematoonkologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2018, 16, 2; 126-136
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane poglądy na postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne w przypadku kobiet w ciąży – ze szczególnym uwzględnieniem nowotworów złośliwych jajnika
Selected opinions on diagnostic and therapeutic procedures in pregnant patients with particular attention paid to malignant ovarian cancer
Autorzy:
Osuch, Beata
Maździarz, Agnieszka
Skrzypczak, Anna
Jagielska, Beata
Śpiewankiewicz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031616.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ciąża
nowotwory
rak jajnika
chemioterapia
radioterapia
pregnancy
cancer
ovarian cancer
chemotherapy
radiotherapy
Opis:
The most common neoplasms in pregnant women are: breast cancer, cancers of the reproductive organ (in particular cervical cancer) and gastrointestinal tract, lymphomas and melanoma. Both diagnosis and treatment of cancer in pregnancy encounter numerous obstacles and therefore they should be conducted by an interdisciplinary team of physicians. The primary aim should always be the protection of life and health of the mother and the lowest possible risk of adverse effects induced by the diagnosis and therapy to the fetus. A surgical procedure is one of the basic methods of oncological treatment, also in pregnant patients. However, its extent depends on the type of cancer, gestational age and fetal development. Radiotherapy of the pelvic and abdominal regions during pregnancy is absolutely contraindicated due to severe (also lethal) consequences to the fetus. Chemotherapy with selected drugs is allowed after organogenesis. The therapy should end approximately three weeks prior to the planned labor. The incidence of malignant ovarian cancers is approximately 1 per 10 000–38 000 pregnancies. In the majority of cases, pregnancy does not affect prognosis. The therapeutic management primarily depends on the clinical advancement of cancer. In early stages, surgical intervention should be limited to unilateral salpingo-oopheorectomy as well as biopsy of the peritoneum and greater omentum. Following the conclusion of pregnancy and postpartum period, a repeated surgery to assess the advancement of the disease should be considered. In advanced diseases, the extent of surgical treatment depends mainly on the patient’s decision to maintain the pregnancy.
Do najczęstszych nowotworów rozpoznawanych u kobiet ciężarnych należą: rak piersi, nowotwory narządu rodnego (szczególnie szyjki macicy) i przewodu pokarmowego, chłoniaki i czerniak. Zarówno rozpoznanie, jak i leczenie choroby nowotworowej w okresie ciąży napotyka wiele trudności, powinien je więc prowadzić zespół złożony z wielu specjalistów. Cel nadrzędny zawsze powinny stanowić ochrona zdrowia i życia matki oraz możliwie najniższe ryzyko negatywnego odziaływania diagnostyki i terapii na płód. Postępowanie chirurgiczne to jedna z podstawowych metod leczenia onkologicznego, także w trakcie ciąży, ale jego zakres zależy od rodzaju rozpoznanego nowotworu, wieku ciąży i stopnia rozwoju płodu. Radioterapia okolic miednicy i jamy brzusznej podczas ciąży jest bezwzględnie przeciwwskazana, z uwagi na poważne (w tym letalne) zagrożenie płodu. Chemioterapię wybranymi lekami dopuszcza się po zakończeniu okresu organogenezy; zaleca się zakończenie leczenia około trzech tygodni przed planowanym porodem. Częstość występowania nowotworów złośliwych jajnika wynosi około 1 na 10 000–38 000 ciąż. W większości przypadków ciąża nie zmienia rokowania. Postępowanie lecznicze uwarunkowane jest przede wszystkim stopniem klinicznego zaawansowania choroby. We wczesnych postaciach interwencja chirurgiczna powinna ograniczać się do jednostronnego usunięcia przydatków, biopsji otrzewnej i sieci większej. Po zakończeniu ciąży i okresu połogu do rozważenia jest powtórna operacja, oceniająca zaawansowanie procesu nowotworowego. W przypadkach choroby zaawansowanej zakres leczenia chirurgicznego zależy głównie od decyzji pacjentki co do utrzymania ciąży.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 4; 308-317
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnostyka nowotworowa u kobiet ciężarnych
Cancer diagnosis in pregnant women
Autorzy:
Jurczyk, Mieczysława
Turek, Agnieszka
Połocka-Molińska, Maria
Opala, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031007.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cancer
diagnosis
pregnancy
risk factors
therapy
ciąża
czynniki ryzyka
diagnostyka
nowotwór
terapia
Opis:
According to current estimates, about 1 out of 1000 pregnancies is complicated by neoplastic disease. Incidence of cancer during pregnancy shows a growing trend, as women decide to procreate at a later age. Early and reliable diagnosis is crucial in cancer treatment. Several modalities are used to detect a neoplasm. In the setting of pregnancy, diagnostic possibilities are very limited. Pregnancy-associated physiological alterations occurring in female organism may influence some of the tests, therefore their reliable interpretation requires considerable experience on the part of the clinician. Furthermore, so diagnostic techniques can not be applied during initial gestational weeks due to their deleterious impact on the fetus. Also, some tumor markers may be useless. Fetus-safe diagnostic modalities include: cytological smear, colposcopy, sonography, manual palpation, colonoscopy, lab tests, fine needle biopsy, bone marrow biopsy and lumbar puncture. Most of them are routinely used, also in pregnant women. Some techniques are safe, if used cautiously. With adequate preventive measures, they may be considered harmless for both mother and fetus. These include: guided biopsy, conization of cervix, magnetic resonance imaging, mammography and, in selected cases, radiography. Diagnostic modalities contraindicated during pregnancy are mainly radiography, computed tomography, laparoscopy (in some authors’ opinion) and studies involving administration of radioactive isotopes.
Obecnie mniej więcej 1 na 1000 ciąż jest powikłana chorobą nowotworową. Obserwuje się tendencję wzrostową, ponieważ kobiety decydują się na potomstwo w późniejszym wieku. W leczeniu choroby nowotworowej bardzo istotne jest ustalenie wczesnego i pewnego rozpoznania. W tym celu korzysta się z różnych metod diagnostycznych, które pomagają wykryć toczący się proces nowotworowy. Diagnostyka w przypadku kobiet w ciąży jest bardzo zawężona. Fizjologiczne zmiany zachodzące podczas ciąży w organizmie kobiety mogą wpływać na niektóre wyniki, dlatego konieczna jest ich odpowiednia interpretacja przez doświadczonego klinicystę. Dodatkowo niektóre metody diagnostyczne nie mogą być stosowane u kobiet we wczesnych tygodniach ciąży ze względu na ich szkodliwy wpływ na płód. Pewne markery nowotworowe również nie mają zastosowania. Do metod diagnostycznych bezpiecznych dla płodu należą: rozmaz cytologiczny, kolposkopia, USG, badanie palpacyjne, kolonoskopia, badania laboratoryjne, punkcja cienkoigłowa, biopsja szpiku kostnego oraz punkcja lędźwiowa. Większość z nich jest powszechnie stosowana, również u kobiet w ciąży. Istnieją też metody, które są bezpieczne, jeśli stosuje się je w pewnym ograniczeniu. Przy użyciu odpowiednich środków ostrożności można je uznać za nieszkodliwe dla płodu. Należą do nich: biopsja celowana, konizacja, rezonans magnetyczny, mammografia oraz w niektórych przypadkach RTG. Metody diagnostyczne przeciwwskazane w ciąży to przede wszystkim: rentgenografia, tomografia komputerowa, według niektórych autorów laparoskopia oraz badanie z użyciem izotopów promieniotwórczych.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 1; 51-57
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rak szyjki macicy w przebiegu ciąży. Trudności diagnostyczne i powikłania
Cervical cancer during pregnancy. Diagnostic problems and potential complications
Autorzy:
Jach, Robert
Radoń-Pokracka, Małgorzata
Kolawa, Wojciech
Basta, Paweł
Mika, Marcin
Kula, Marzena
Kabzińska-Turek, Monika
Basta, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030956.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cervical cancer
complications
diagnosis
pregnancy
treatment
leczenie
powikłania
rak szyjki macicy
rozpoznanie
ciąża
Opis:
Invasive cervical cancer is the type of malignancy occurring most often during pregnancy and the incidence thereof is estimated at 1:1200 to 1:2200 cases. In the course of pregnancy, early stages of this tumor are usually detected. Typical symptoms of cervical cancer, i.e. vaginal bleeding, fluor and pain are highly non-specific and may be misdiagnosed as pregnancy-related phenomena. Oncologic and cytological diagnosis are an important component of prenatal care. When cytological study in a pregnant woman proves suspicious, the recommended modality for further diagnostic work-up is colposcopy. The main duty of a healthcare professional faced with a pregnant woman with pathological cytological findings is to exclude (or confirm) stromal invasion. Usually, close colposcopic-cytological supervision is recommended, and in the case of suspected stromal invasion – cone biopsy of the cervix. During pregnancy, cervical biopsy and conization of cervix are reserved for cases where invasive disease can not be ruled out by any other method, e.g. cytology, colposcopy or imaging studies. Imaging diagnosis should be implemented for the sake of clinical staging only and be limited to modalities associated with the lowest possible dose of ionizing radiation. Methods of choice include magnetic resonance imaging and ultrasonography. Curettage of cervical canal is not recommended. Diagnostic work-up requires vast experience and sound clinical judgment on the part of the examiner, enabling differentiation of pathological lesions from pregnancy-related physiological conditions. Progression of preinvasive disease to invasive stage during pregnancy is extremely rare. Studies confirmed possible regression of CIN lesions after termination of pregnancy. Chances for regression correlate with type of delivery, increasing after vaginal delivery. Pregnancy does not influence the course of disease at invasive stage, does not alter its prognosis or clinical characteristics. Caesarean section is recommended only in the case of suspected invasive cancer. There are few studies dealing with fetal complications associated, precluding any general conclusions. However, studies revealed an elevated proportion of newborns with low birth weight born by mothers at an invasive stage.
Inwazyjny rak szyjki macicy jest nowotworem, który najczęściej zaburza przebieg ciąży, występując z częstością od 1/1200 do 1/2200 przypadków. W czasie trwania ciąży częściej spotykane są wczesne stadia tego nowotworu. Objawy raka szyjki, takie jak krwawienie z dróg rodnych, upławy i ból, są niespecyficzne i mogą być błędnie rozpoznane jako nieprawidłowości związane z ciążą. Diagnostyka onkologiczna i badanie cytologiczne stanowią ważny element opieki prenatalnej. Metodą rekomendowaną w populacji kobiet ciężarnych jako rozszerzenie diagnostyki w przypadku nieprawidłowego wyniku badania cytologicznego jest kolposkopia. Głównym zadaniem lekarza obserwującego ciężarną z nieprawidłowym wynikiem badania cytologicznego jest wykluczenie inwazji podścieliska. Zaleca się zwykle ścisłą obserwację kolposkopowo-cytologiczną, a w przypadku podejrzenia inwazji biopsję klinową szyjki macicy. Biopsja szyjki macicy oraz konizacja w czasie trwania ciąży są metodami zarezerwowanymi dla przypadków, w których choroby inwazyjnej nie można wykluczyć innymi metodami, takimi jak cytologia, kolposkopia czy badania obrazowe. Diagnostyka obrazowa powinna być stosowana wyłącznie w celu określenia stopnia zaawansowania nowotworu i ograniczona do metod związanych z możliwie najniższą dawką promieniowania jonizującego. Obrazowanie przy pomocy rezonansu magnetycznego (MRI) oraz ultrasonografii jest postępowaniem z wyboru. Nie zaleca się łyżeczkowania kanału szyjki. Wymagane jest duże doświadczenie osoby przeprowadzającej diagnostykę, aby rozróżnić zmiany fizjologiczne w okresie ciąży od zmian patologicznych. Progresja choroby przedinwazyjnej w stadium inwazyjne w czasie trwania ciąży jest bardzo rzadka. Badania potwierdzają możliwość regresji zmian CIN po zakończeniu ciąży. Częstość regresji koreluje z metodą prowadzenia porodu, zwiększa się przy prowadzeniu porodu drogami natury. Ciąża nie ma wpływu na przebieg choroby nowotworowej w stadium inwazyjnym, nie zmienia jej rokowania i charakterystyki. Cięcie cesarskie jest zalecane jedynie w przypadku podejrzenia raka inwazyjnego. W kontekście powikłań płodowych niewielka liczba badań utrudnia interpretację. Badania wykazują zwiększony odsetek dzieci z niską masą urodzeniową matek w stadium choroby inwazyjnej.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 2; 112-122
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ciąża po raku piersi
Pregnancy following breast cancer
Autorzy:
Skrzypczyk-Ostaszewicz, Anna
Jagielska, Beata
Śpiewankiewicz, Beata
Maździarz, Agnieszka
Jaxa-Larecka, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030158.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
breast cancer
estrogen receptor
motherhood
pregnancy
recurrence
ciąża
macierzyństwo
rak piersi
receptor estrogenowy
wznowa
Opis:
Many young patients having undergone radical treatment of breast cancer start considering motherhood at some point. The desire to become a mother may appear within a differing period from the completion of cancer therapy, yet it seems that regardless of the period, it is almost inevitably accompanied by major-level anxiety and stress. The decision about whether to become pregnant turns out a very difficult one, due to numerous doubts, uncertainties, and myths that have been commonly accepted concerning the safety of pregnancy for the future mother (i.e. the risk of cancer recurrence while pregnant), the effect of the undergone chemotherapy on the fetus, and breastfeeding-related issues. At the moment the disease is diagnosed, it is extremely rare for a young woman to immediately look out into her future in terms other than mere survival chances. The shock and the fear which are bound with the diagnosis hardly allow to ponder on the woman’s functioning following the treatment, or on her chances to return to all social roles. In some patients the fear of cancer recurrence and of the potential inability to raise the child themselves is so grave, it never allows them to make the decision to become mothers. Psycho-oncologic counseling, therefore, may have crucial impact over the choices made by breast cancer survivors, and not only should it be made available while patients are still tackling the diagnosis and treatment, but well beyond that period, throughout the healing process and follow-up monitoring time. The recent reports from the past few years seem to clarify many doubts and uncertainties, and this paper brings together the most important results of the new research available.
Wiele młodych pacjentek po radykalnym leczeniu raka piersi zaczyna w pewnym momencie rozważać macierzyństwo. Chęć urodzenia dziecka pojawia się w różnym czasie po zakończeniu leczenia, ale wydaje się, że niezależnie od tego okresu niemal zawsze pociąga za sobą lęk i stres. Decyzja o ciąży okazuje się bardzo trudna – wynika to z licznych niejasności i pokutujących mitów dotyczących bezpieczeństwa ciąży dla przyszłej matki (czyli ryzyka nawrotu choroby), wpływu przebytej przez nią chemioterapii na płód i kwestii związanych z karmieniem piersią. W chwili rozpoznania choroby nowotworowej młoda kobieta bardzo rzadko od razu podejmuje temat swojej przyszłości w kontekście innym niż przeżycie. Szok i strach, bezsprzecznie towarzyszące diagnozie, zwykle nie pozwalają na rozważania o przyszłym funkcjonowaniu kobiety po leczeniu i powrocie do wszystkich ról społecznych. U części pacjentek lęk przed wznową raka i ewentualną niemożnością wychowania dziecka jest tak nasilony, że nigdy nie decydują się na macierzyństwo. Poradnictwo psychoonkologiczne może mieć zatem znaczący wpływ na wybory dokonywane przez kobiety po zakończeniu leczenia raka piersi – powinno być dostępne nie tylko podczas zmagania się z diagnozą i leczeniem, lecz także długo później, w okresie zdrowienia i obserwacji po terapii. Doniesienia z kilku ostatnich lat rozwiewają wiele wątpliwości, a niniejsza praca stanowi podsumowanie najważniejszych wyników nowych badań.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 1; 25-30
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Guzy jajnika w ciąży
Ovarian tumors in pregnancy
Autorzy:
Markowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031510.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
guzy jajnika
rak jajnika
ciąża
chemioterapia
laparotomia
ovarian tumors
ovarian carcinoma
pregnancy
chemotherapy
laparotomy
Opis:
Ovarian tumors develop in 2.3–8.8% of pregnant women. Most of them are benign cysts which vanish spontaneously after the 9th or 10th week of gestation. Ultrasound examination and magnetic resonance imaging are helpful diagnostic tools. Computed tomography, however, is contraindicated. The most common benign lesions are teratomas and cystadenomas. Malignant tumors account for 2.15–13% of all ovarian tumors in pregnant patients. Germ cell tumors, followed by borderline tumors and ovarian carcinomas constitute the most common ones. The management in the case of germ cell and borderline tumors involves unilateral adnexectomy and in invasive ovarian carcinomas, the treatment is individualized. In stage 1A G1, the management is similar to the one in borderline tumors and restaging after the delivery may be performed. Additionally, in early stages of carcinoma (stage IA G2 and G3, IB, IC as well as IIA), lymphadenectomy and platinum-based chemotherapy are recommended. In advanced stages, there are numerous possibilities of treatment including radical surgery with termination of pregnancy before the 20th–24th weeks of gestation and adjuvant therapy. Another option is the implementation of neoadjuvant chemotherapy during pregnancy and performance of cytoreduction following the delivery. At the mother’s request, delaying the treatment until after the delivery may be considered. Chemical treatment during pregnancy does not exert negative effects on the fetus provided that it is applied in the second or third trimesters. One of its rare complications is intrauterine growth restriction (IUGR). The survival of patients with ovarian carcinomas diagnosed during pregnancy is not different than in the case of women diagnosed without being pregnant.
Guzy jajnika w ciąży występują u 2,3–8,8% ciężarnych. Większość z nich to torbiele łagodne, które samoistnie zanikają po 9.–10. tygodniu ciąży. W diagnozowaniu pomocne jest badanie ultrasonograficzne oraz rezonans magnetyczny. Przeciwwskazana jest tomografia komputerowa. Najczęstszymi zmianami łagodnymi są potworniaki i torbielakogruczolaki. Wśród wszystkich guzów jajnika w ciąży 2,15–13% stanowią guzy złośliwe. Najczęstsze są guzy germinalne, a następnie typu borderline i raki jajnika. W guzach germinalnych i borderline postępowanie obejmuje adneksektomię jednostronną. W inwazyjnych rakach jajnika leczenie jest zindywidualizowane. W stopniu IA G1 postępowanie jest podobne jak w guzach granicznych, a po porodzie może być dokonana ponowna ocena zaawansowania. W stopniach wczesnych raka (IA G2 i G3, IB, IC i IIA) zaleca się dodatkowo wykonanie limfadenektomii i zastosowanie chemioterapii opartej na platynie. W stopniach zaawansowanych istnieją różne możliwości, włącznie z operacją radykalną, połączoną z terminacją ciąży przed 20.–24. tygodniem ciąży i leczeniem adiuwantowym. Inną opcją jest stosowanie chemioterapii neoadiuwantowej w ciąży i przeprowadzenie cytoredukcji po porodzie. Na życzenie matki można rozważyć opóźnienie leczenia do czasu urodzenia dziecka. Leczenie chemiczne w czasie ciąży nie wywiera szkodliwego wpływu na płód, jeśli jest zastosowane w II i III trymestrze ciąży; jednym z rzadkich powikłań jest opóźnienie wewnątrzmacicznego wzrastania płodu (IUGR). Przeżycia kobiet z rakiem jajnika rozpoznanym w ciąży nie różnią się od stwierdzanych w raku jajnika bez ciąży.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 2; 159-165
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Częstość zakażeń typem 16. wirusa brodawczaka ludzkiego w przebiegu ciąży
Frequency of the human papillomavirus type 16 infection during pregnancy
Autorzy:
Skrajna, Adrianna
Maździarz, Agnieszka
Śpiewankiewicz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031079.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
PCR
ciąża
human papillomavirus
miscarriage
poronienie
poród przedwczesny
pregnancy
premature birth
wirus brodawczaka ludzkiego
Opis:
Introduction: Among the HPV infection risk factors one can list: age, early sexual activity, frequent change of sexual partners, multiparity, low socioeconomical status, coexistence of Chlamydia trachomatis, HSV type 2, HIV infections, vitamin deficiencies, smoking cigarettes, using hormonal contraceptives, immune system disorders and also pregnancy. The aim of the study is the assessment of human papillomavirus infection frequency in the course of pregnancy, particularly with attention to HPV type 16 infection. Material and methods: The study included 242 pregnant women who in the years 2004-2008 were treated in the Pathology of the Pregnancy Ward and Gynecologic-Obstetric Outpatient Clinic in the Voivodal Brodnowski Hospital. The patients included to the study had had cervical smear test performed by PCR method for HPV. Results: In the examined group of 242 pregnant patients human papillomavirus was isolated from 150 (62%) patients. Type 16 was statedin 87 (58%) patients. In case of normal pregnancy the presence of HPV virus was stated in 70.8% of cases (51 out of 72 women). In this group HPV type 16 comprised 61.6%. In pregnancies complicated with the symptoms of early termination the infections were stated in 99 out of 170 patients (58.2%). HPV type 16 infection was stated in 92.9% of cases. Conclusions: 1) In the analyzed material the frequency of human papillomavirus infection equaled 62%. Type 16 of virus caused 58% of these infections. 2) Regardless of the age of pregnancy and its course the percentage of cervix infections by HPV type 16 was quite significant and oscillated from 36% to 65%. 3) In patients who lost their pregnancies before 22 week of gestation, HPV type 16 was significantly more frequently isolated from miscarried tissues in comparison to its presence in cervical canal smear.
Wstęp: Wśród czynników ryzyka infekcji HPV wymienia się: wiek, wczesne rozpoczęcie współżycia płciowego, częstą zmianę partnerów seksualnych, wielorodność, niski status socjoekonomiczny, współistnienie zakażeń Chlamydia trachomatis, HSV typu 2., HIV, niedobory witaminowe, palenie papierosów, stosowanie antykoncepcji hormonalnej, zaburzenia odporności, a także ciążę. Celem pracy jest ocena częstości występowania zakażeń wirusem brodawczaka ludzkiego w przebiegu ciąży, ze szczególnym uwzględnieniem infekcji typem 16. HPV. Materiał i metody: Badaniem objęto 242 kobiety w ciąży, które w latach 2004-2008 były leczone na Oddziale Patologii Ciąży oraz w Poradni Ginekologiczno-Położniczej w Wojewódzkim Szpitalu Bródnowskim. Włączone do badania pacjentki miały wykonane badania wymazów z szyjki macicy metodą PCR w kierunku HPV. Wyniki: W badanej grupie 242 ciężarnych wirusa brodawczaka ludzkiego wyizolowano od 150 (62%) kobiet. Typ 16. rozpoznano u 87 (58%) pacjentek. W przypadku ciąży przebiegającej prawidłowo obecność wirusa stwierdzono w 70,8% przypadków (51 spośród 72 kobiet). W tej grupie HPV 16 stanowił 61,6%. W ciąży powikłanej wystąpieniem objawów przedwczesnego jej ukończenia infekcje rozpoznano u 99 spośród 170 pacjentek (58,2%). Zakażenie typem 16. stwierdzono w 92,2% przypadków. Wnioski: 1) W analizowanym materiale częstość zakażeń wirusem brodawczaka ludzkiego wynosiła 62%. Typ 16. wirusa wywołał 58% z tych infekcji. 2) Niezależnie od wielkości ciąży i jej przebiegu odsetek zakażeń szyjki macicy typem 16. HPV był dość znaczny i wahał się od 36% do 65%. 3) U pacjentek, które utraciły ciążę przed 22. tygodniem, znamiennie częściej w poronionych tkankach izolowano typ 16. wirusa HPV w porównaniu z jego obecnością w wymazach z kanału szyjki macicy.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 2; 109-115
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chłoniak Hodgkina u ciężarnej – opis przypadku
Hodgkin’s lymphoma during pregnancy – case report
Autorzy:
Teliga-Czajkowska, Justyna
Chełstowska, Monika
Lech-Marańda, Ewa
Sikorska, Anna
Czajkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030159.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Hodgkin’s lymphoma
chemotherapy
hematologic malignancies
pregnancy
treatment
chemioterapia
chłoniak hodgkina
ciąża
leczenie
nowotwory hematologiczne
Opis:
The incidence of hematologic malignancies in pregnancy ranges from 1:1000–1:10 000, with the most common lymphomas (1:1000–1:6000), Hodgkin’s lymphoma in particular. This paper describes a case of Hodgkin’s lymphoma diagnosed in a 36-year-old pregnant woman. The coexistence of pregnancy renders both the diagnosis and treatment more difficult. The signs of the disease may overlap with the symptoms associated with physiological pregnancy. The diagnosis is based on histopathological examination of the lesioned lymph node. The use of imaging techniques such as computed tomography and positron emission tomography should be avoided. Magnetic resonance and chest X-ray are acceptable; and there are no limitations for the use of ultrasound imaging. It is suggested that chemotherapy be delayed until the second trimester. The ABVD regimen is a standard treatment. In the case of disease progression, pregnancy termination and treatment outside pregnancy should be considered. In the case of pregnancy continuation, BEACOPP regimen may be used with optional, complementary radiotherapy. Treatment results for Hodgkin’s lymphoma diagnosed during pregnancy do not seem worse compared with age-matched groups. The management of pregnant patients with hematologic cancer requires care provided by a multidisciplinary team. Therapeutic decisions must account for the wellbeing of both, the mother and the fetus. The birth should be scheduled between courses so as to avoid pancytopenia in the patient and the newborn. The incidence of hematologic malignancies during pregnancy is rare, therefore it seems reasonable to collect data in the international registry in order to allow for an objective assessment of epidemiology, risk factors and treatment options.
Nowotwory hematologiczne występują u ciężarnych z częstością 1:1000–1:10 000. Wśród tych nowotworów najczęstsze są chłoniaki (1:1000–1:6000), a w tej grupie – chłoniaki Hodgkina. W pracy opisano przypadek chłoniaka Hodgkina rozpoznanego w ciąży u 36-letniej kobiety. Współistnienie ciąży utrudnia zarówno rozpoznanie, jak i leczenie. Objawy przedmiotowe mogą nakładać się na dolegliwości towarzyszące fizjologicznej ciąży. Rozpoznanie ustalane jest na podstawie badania histopatologicznego zmienionego węzła chłonnego. Badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa i pozytonowa emisyjna tomografia komputerowa, nie powinny być przeprowadzane. Dopuszcza się wykonanie rezonansu magnetycznego i zdjęcia rentgenowskiego klatki piersiowej; nie ma ograniczeń co do badań ultrasonograficznych. Sugeruje się przesunięcie rozpoczęcia chemioterapii na II trymestr. Standardem leczenia jest program ABVD. W przypadku progresji choroby należy rozważyć zakończenie ciąży i leczenie jak poza ciążą. Przy kontynuacji ciąży można zastosować program BEACOPP, z ewentualną uzupełniającą radioterapią. Wyniki leczenia chłoniaka Hodgkina rozpoznanego w ciąży nie wydają się gorsze w porównaniu z grupami dobranymi wiekowo. Postępowanie z ciężarnymi pacjentkami z hematologicznym nowotworem wymusza opiekę zespołu wielospecjalistycznego. Decyzje terapeutyczne wymagają uwzględnienia zarówno dobra matki, jak i płodu. Poród dziecka powinien być zaplanowany pomiędzy kursami leczenia, tak aby uniknąć pancytopenii u chorej i noworodka. Ze względu na rzadkie występowanie nowotworów hematologicznych w ciąży wydaje się zasadne zbieranie danych w międzynarodowym rejestrze, co pozwoli na obiektywną ocenę epidemiologii, czynników ryzyka oraz opcji terapeutycznych.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 1; 67-72
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chemioterapia w ciąży
Chemotherapy during pregnancy
Autorzy:
Sznurkowski, Jacek J.
Klasa-Mazurkiewicz, Dagmara
Kobierski, Juliusz
Wydra, Dariusz
Emerich, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030942.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cervical cancer
chemotherapy
pregnancy breast cancer
leukemia
białaczka
chemioterapia
ciąża
rak piersi
rak szyjki macicy
Opis:
Chemotherapy in the treatment of malignant tumors in pregnant women potentially threatens life and development of the fetus. Aim of paper: The purpose of this paper was to update current knowledge concerning the role of chemotherapy in combination therapy of gynecologic malignancies complicating pregnancy and to review available literature focusing on potential sequels of administration of chemotherapeutics at different time-points in pregnancy, with particular emphasis on fetal development, course of pregnancy and future lot of the child. Method: The PubMed database was searched using the following key words: methotrexate; 5-fluorouracil; aminopterin; thioguanine; mercaptopurine; cyclophosphamide; busulfan; ifosfamide; chlorambucil; dacarbazine; doxorubicin; daunorubicin; adriamycin; idarubicin; epirubicin; dactinomycin; bleomycin; mitoxantrone; vincristine; vinblastine; vinorelbine; paclitaxel; docetaxel; cisplatin; carboplatin; prednisone; tamoxifen; etoposide; teniposide; allopurinol; malformation; IUGR; chemotherapy; pregnancy. Search criteria were fulfilled by 33 papers (selected chemotherapeutic agent/pregnancy/malformation), which subsequently underwent content-related analysis. Conclusions: A decision on the use of chemotherapy during pregnancy should be made depending on type and stage of malignancy. It at all possible, administration of cytostatics should be delayed until the end of first trimester. If the patient requires multidrug therapy in the first trimester, she should receive anthracycline-derived antibiotics combined with Vinca alkaloids or should be placed on monotherapy and after 12 weeks shift to a multidrug regimen. Delivery should be planned for the 35th gestational week and 2-3 weeks after termination of chemotherapy in order to allow recovery of bone-marrow function.
Chemioterapia w leczeniu nowotworów złośliwych u kobiet w ciąży stanowi potencjalne zagrożenie dla życia i rozwoju płodu. Celem pracy było przybliżenie wiedzy na temat udziału chemioterapii w leczeniu skojarzonym nowotworów ginekologicznych wikłających ciążę oraz dokonanie przeglądu doniesień medycznych pod kątem skutków zastosowania poszczególnych czynników chemioterapeutycznych w różnych trymestrach ciąży, ze szczególnym uwzględnieniem wpływu na rozwój płodu, przebieg ciąży i dalsze losy dziecka. Metoda: Przy użyciu słów kluczowych: methotrexate; 5-fluorouracil; aminopterin; thioguanine; mercaptopurine; cyclophosphamide; busulfan; ifosfamide; chlorambucil; dacarbazine; doxorubicin; daunorubicin; adriamycin; idarubicin; epirubicin; dactinomycin; bleomycin; mitoxantrone; vincristine; vinblastine; vinorelbine; paclitaxel; docetaxel; cisplatin; carboplatin; prednisone; tamoxifen; etoposide; teniposide; allopurinol; malformation; IUGR; chemotherapy; pregnancy przeszukano bazę PubMed. Odnaleziono 33 artykuły anglojęzyczne spełniające kryteria wyszukiwania (wybrany czynnik chemioterapeutyczny/ciąża/malformacja), które poddano analizie merytorycznej. Wnioski: Decyzję o chemioterapii w ciąży należy podjąć stosownie do rodzaju nowotworu i jego stopnia zaawansowania klinicznego. Jeśli jest to tylko możliwe, należy odroczyć podawanie cytostatyków do końca pierwszego trymestru. W sytuacji, w której pacjentka wymaga terapii wielolekowej w pierwszym trymestrze, należy rozważyć zastosowanie antybiotyków antracyklinowych w połączeniu z alkaloidami Vinca lub rozpocząć leczenie terapią jednolekową i po 12 tygodniach przejść na schemat wielolekowy. Poród powinien być zaplanowany na 2 do 3 tygodni po zakończeniu chemioterapii, w celu umożliwienia powrotu prawidłowej czynności szpiku (około 35. tygodnia).
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 2; 123-131
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współistnienie raka jelita grubego i ciąży
Colorectal cancer during pregnancy
Autorzy:
Osuch, Beata
Wyględowski, Jerzy
Mazurek-Kantor, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031053.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
colorectal cancer
diagnosis
digestive tract cancer
pregnancy
treatment
ciąża
leczenie
rak jelita grubego
rak przewodu pokarmowego
rozpoznanie
Opis:
According to literature data, colorectal cancer may coexist in 0.02-0.1% of all pregnancies. Pregnant women may develop any type of malignancy, usually breast cancer, cervical cancer, lymphomas, malignant melanoma, leukemias, ovarian cancer, thyroid cancer and digestive tract tumors. The commonest digestive tract malignancies are large bowel and rectal cancer. Pregnancy may alter the course of neoplastic disease. In this setting, one of the key diagnostic problems is the masking of tumor signs and symptoms by coexisting pregnancy, making correct diagnosis considerably more difficult. This results in higher clinical stages at presentation and delayed treatment. First published reports of colorectal cancer during pregnancy are usually incidental findings, discovered as a result of treatment of various complications of pregnancy. Modern oncologic science, supported by early tumor detection programs, enables timely diagnosis and effective treatment of many digestive tract tumors. Nevertheless, distortion of tumor signs by pregnancy, different dynamics of tumor growth, pregnancy-imposed limitations of diagnostic and therapeutic modalities, all contribute to delayed diagnosis and institution of correct treatment. Doctors should be vigilant and able to differentiate signs and symptoms pregnancy-related from those indicating a colorectal cancer. The scope of diagnostic and therapeutic modalities implemented when faced with a colorectal cancer coexisting or not with pregnancy is similar. Apart of clinical stage and tumor location, the key factors influencing timing and mode of treatment of a pregnant woman are gestational age and condition of the fetus.
Współistnienie ciąży i nowotworu złośliwego dotyczy, według różnych źródeł, 0,02-0,1% wszystkich ciąż. U kobiety ciężarnej może rozwinąć się każdy rodzaj nowotworu, najczęściej jednak rozpoznawane są: rak piersi, rak szyjki macicy, chłoniaki, czerniak złośliwy, białaczki, rak jajnika, rak tarczycy, nowotwory przewodu pokarmowego. Wśród nowotworów przewodu pokarmowego dominują raki jelita grubego i odbytnicy. Ciąża może zmieniać przebieg choroby nowotworowej. Jednym z podstawowych problemów diagnostycznych w tych przypadkach jest maskowanie objawów nowotworu przez współistniejącą ciążę, co znacznie utrudnia rozpoznanie, zwykle w wyższym stopniu klinicznego zaawansowania, i tym samym opóźnia leczenie. Historia pierwszych opisanych przypadków raka przewodu pokarmowego to zwykle przypadkowe „znaleziska” ujawnione podczas leczenia różnych powikłań ciąży. Współczesna wiedza onkologiczna, poparta programami wczesnego wykrywania nowotworów, pozwala na szybkie wykrycie i skuteczne leczenie wielu nowotworów przewodu pokarmowego. Niemniej jednak w dalszym ciągu maskowanie objawów guza przez ciążę, odmienna dynamika wzrostu nowotworu, ograniczone przez ciążę metody rozpoznawcze i lecznicze opóźniają ustalenie istoty choroby oraz wdrożenie odpowiedniego postępowania. Lekarze muszą zachować czujność i umiejętnie odróżniać objawy mogące towarzyszyć ciąży od symptomów wskazujących na możliwość współistnienia raka jelita grubego. Zakres metod rozpoznawczych i leczniczych stosowanych w przypadku raka jelita grubego w ciąży i poza nią jest porównywalny. Oczywiście w przypadku kobiety ciężarnej poza stopniem klinicznego zaawansowania i lokalizacją guza do najważniejszych czynników determinujących termin i sposób leczenia należą wiek ciąży i dobrostan płodu.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 2; 122-129
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne poglądy na postępowanie w przypadkach raka szyjki macicy w trakcie ciąży
Common approaches to the management of cervical cancer in pregnancy
Autorzy:
Maździarz, Agnieszka
Wyględowski, Jerzy
Skrzypczyk-Ostaszewicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031633.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
rak szyjki macicy
ciąża
limfadenektomia
chemioterapia neoadiuwantowa
dysplazja szyjki macicy
cervical cancer
pregnancy
lymphadenectomy
neoadjuvant chemotherapy
cervical dysplasia
Opis:
Malignancies are rarely diagnosed in pregnant women, yet the increasing age of women getting pregnant contributes to a higher incidence of cancers during this period. Apart from breast cancer, cervical cancer is the most frequently diagnosed malignancy in the said population. The co-occurrence of pregnancy and cancer affects decisions related to diagnostics, treatment, the manner of parturition, the course of the postpartum period and postnatal care. At each stage, the management requires consensus – developed by a multidisciplinary team composed of specialists of different fields: gynecologic oncology, obstetrics, neonatology and oncology. The choice of procedures is also dependent on the patient’s decision regarding the continuation of pregnancy. The majority of reports do not point to any differences in the survival rate between women diagnosed with cervical carcinoma during pregnancy and other women affected by the disease. However, it has been confirmed that pregnancy does not have any effect on the survival time of women affected by invasive cancer. With a broader knowledge of pharmacokinetics of cytostatic drugs administered during pregnancy and new oncologic methods as well as the improvement in the care of a treated mother and fetus, the diagnostic and therapeutic procedures also change. In the case of higher stages of cancer, the latest recommendations suggest the performance of lymphadenectomy in order to assess a high risk of the disease. Is some cases, neoadjuvant chemotherapy is also applied until the fetus reaches its maturity. This paper summarizes the latest scientific reports and recommendations of international expert groups regarding the treatment of cervical cancer during pregnancy.
U ciężarnych nowotwory złośliwe rozpoznaje się rzadko, jednak coraz późniejszy wiek kobiet zachodzących w ciążę przyczynia się do wzrostu częstości występowania chorób nowotworowych w tym okresie. Obok raka piersi do najczęściej diagnozowanych w omawianej grupie należy rak szyjki macicy. Współwystępowanie ciąży i raka wpływa na decyzje dotyczące diagnostyki, leczenia, sposobu porodu, przebiegu połogu i opieki nad noworodkiem. Postępowanie na każdym etapie wymaga konsensusu – opracowanego przez zespół multidyscyplinarny, w którego skład powinni wchodzić specjaliści z kilku dziedzin: ginekologii onkologicznej, położnictwa, neonatologii i onkologii. Wybór postępowania zależy także od decyzji pacjentki odnośnie do kontynuacji ciąży. W większości doniesień nie stwierdza się różnicy w przeżywalności między kobietami, u których raka szyjki macicy rozpoznano w czasie ciąży, a pozostałymi chorymi. Potwierdzono, że ciąża nie wpływa na czas przeżycia kobiet z rakiem inwazyjnym. Coraz większa wiedza na temat farmakokinetyki cytostatyków podawanych w trakcie ciąży i nowych metod onkologicznych oraz poprawa opieki nad leczoną matką i płodem sprawiają, że zmienia się postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne. W wyższych stopniach zaawansowania klinicznego ostatnie rekomendacje zalecają wykonanie limfadenektomii, pozwalającej określić wysokie ryzyko choroby. W wybranych przypadkach stosuje się również chemioterapię neoadiuwantową – do czasu uzyskania dojrzałości płodu. W pracy przedstawiono najnowsze doniesienia naukowe i zalecenia międzynarodowych grup ekspertów dotyczące leczenia raka szyjki macicy u kobiet w ciąży.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 4; 301-307
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rak piersi współistniejący z ciążą
Breast cancer in pregnancy
Autorzy:
Skrzypczyk-Ostaszewicz, Anna
Jagielska, Beata
Śpiewankiewicz, Beata
Osuch, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030157.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
breast cancer
chemotherapy
delivery
fetus
hormone therapy
pregnancy
sentinel lymph node
chemioterapia
ciąża
hormonoterapia
poród
płód
rak piersi
węzeł wartowniczy
Opis:
Breast cancer is one of the most common cancers to complicate pregnancy. Up until recently, such diagnosis was almost invariably bound with an abortion with all its possible psychological and ethical consequences for the patient, her family, and treating physicians. Throughout the past few years, the considerable progress in medical knowledge and experience has allowed a radical change in the situation of this very special patient group. These days, women may continue with the pregnancy, yet at the same time be effectively and safely treated, in a very close adherence to standards applied in the treatment of non-pregnant patients. The diagnostics of breast cancer in pregnant patients largely meets the generally accepted standards of detecting and staging the disease, apart from a few exceptions mostly related to fetus safety. The differences concern e.g. the sentinel lymph node evaluation procedure and some imaging methods. Whether the patient qualifies for treatment as well as therapeutic decisions depend on the gestational age and the advancement of the disease, with some treatment procedures imperatively postponed until postpartum. Certain chemotherapy regimens have been proved safe during pregnancy, even though up until recently they were considered toxic and impossible to use (FAC, FEC, taxoids). It has also been shown that, unless obstetric indications for caesarean section exist, in most cases the pregnancy does not need to be terminated prematurely. No oncologic counter-indications for a vaginal delivery exist either. This paper aims to bring together and sum up the body of knowledge arising from the recent publications which have facilitated diagnostic and therapeutic standards to be followed in these infrequent, yet exceedingly complex, clinical situations.
Rak piersi to jeden z najczęstszych nowotworów wikłających ciążę. Jeszcze niedawno takie rozpoznanie wiązało się prawie zawsze z aborcją, ze wszystkimi jej konsekwencjami psychologicznymi i etycznymi dla chorej, jej bliskich i lekarzy. W kilku ostatnich latach, wraz ze znacznym rozwojem wiedzy i doświadczenia, sytuacja tej szczególnej grupy pacjentek diametralnie się zmieniła: dzisiaj kobiety mogą zachować ciążę, a jednocześnie skutecznie i bezpiecznie się leczyć – w sposób bardzo zbliżony do leczenia stosowanego u pacjentek niebędących w ciąży. Diagnostyka raka piersi u ciężarnej pokrywa się w znacznej mierze z ogólnie obowiązującymi standardami wykrywania i oceny zaawansowania tej choroby, poza kilkoma odstępstwami, związanymi przede wszystkim z bezpieczeństwem płodu. Różnice dotyczą m.in. procedury oceny węzła wartowniczego i części badań obrazowych. Kwalifikacja do leczenia i decyzje terapeutyczne zależą od zaawansowania ciąży i zaawansowania choroby, a niektóre procedury lecznicze muszą zostać bezwzględnie odroczone na czas po porodzie. Udowodniono bezpieczeństwo stosowania w czasie ciąży wybranych schematów chemioterapii jeszcze do niedawna uważanych za toksyczne i niemożliwe do wykorzystania u ciężarnej (FAC, FEC, taksoidy). Wykazano również, że – o ile nie istnieją położnicze wskazania do cesarskiego cięcia – w większości przypadków ciąża nie musi być rozwiązywana przed terminem, podobnie jak nie ma onkologicznych przeciwwskazań do porodu siłami natury. Niniejsza praca podsumowuje wiedzę płynącą z publikacji, które ukazały się w ostatnim czasie i pozwoliły na opracowanie standardów postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w tych nieczęstych, ale jednocześnie bardzo skomplikowanych sytuacjach klinicznych.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 1; 14-24
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies