Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Zegarski, Wojciech" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Aktualne problemy dotyczące postępowania diagnostycznego oraz leczenia operacyjnego chorych na raka piersi – przegląd wybranych zagadnień klinicznych
Current problems in diagnostic management and surgical treatment of breast cancer patients – a review of selected clinical issues
Autorzy:
Nowikiewicz, Tomasz
Śrutek, Ewa
Zegarski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030436.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
breast cancer
diagnosis and treatment
lymphatic system imaging methods
sentinel lymph node biopsy
surgical treatment
biopsja węzła wartowniczego
diagnostyka i leczenie
leczenie operacyjne
metody obrazowania układu chłonnego
rak piersi
Opis:
Breast cancer is the most common malignancy in women in Poland and other developed countries. It refers especially to those in peri- and postmenopausal age. Poland is characterized by a dynamic increase in the number of new cases of breast cancer. Namely, in 2010, the number of new diagnosed cases was more than 30% higher than 10 years before. As suggested by epidemiological forecasts for Poland, the trend is expected to be maintained. Surgical treatment is the main prerequisite for a permanent and positive outcome of breast cancer treatment. The percentage of surgeries performed in Poland has increased significantly in recent years from 77% in 2004 to 90% in 2010. The most important prognostic factor affecting longterm treatment outcomes in cancer patients is the clinical grading of the disease. Early detection of breast cancer, preferably at the asymptomatic stage, may significantly determine both the selection of available treatment options and the final treatment outcome. The objective of this study was to discuss current problems related to preoperative diagnostics and surgical treatment of breast cancer patients. Issues concerning mammography screening program were subjected to analysis. The part concerning surgical treatment features new trends regarding procedures of conservative treatment of breast cancer. It is also important to emphasize the necessity of the use of conclusions from the Z0011 trial and personalized oncoplastic surgery techniques in everyday clinical practice.
Rak piersi jest najczęstszym nowotworem złośliwym u kobiet żyjących w Polsce i innych krajach rozwiniętych; dotyczy to zwłaszcza chorych w wieku około- i pomenopauzalnym. W polskiej populacji dynamicznie rośnie liczba nowych przypadków raka piersi: w 2010 roku stwierdzono ponad 30% więcej zachorowań niż 10 lat wcześniej. Według prognoz epidemiologicznych należy spodziewać się utrzymania tej tendencji w naszym kraju. Podstawowy warunek mogący pozwolić na uzyskanie trwałego wyleczenia to zastosowanie leczenia operacyjnego. Odsetek jego wykorzystania w Polsce wyraźnie wzrósł w ostatnich kilkunastu latach – z 77% w roku 2004 do 90% w roku 2010. Najważniejszym czynnikiem mającym wpływ na odległe wyniki leczenia pacjentów z nowotworami złośliwymi jest stopień zaawansowania klinicznego choroby. Wczesne wykrycie raka piersi, optymalnie w stadium bezobjawowym, może w decydujący sposób wpłynąć zarówno na wybór dostępnych metod leczenia, jak i na jego wynik. W pracy omówiono najistotniejsze aktualne problemy diagnostyki przedoperacyjnej i leczenia operacyjnego chorych na raka piersi. Analizie poddano zagadnienia związane z programem wczesnego wykrywania choroby. W części poświęconej leczeniu chirurgicznemu przedstawiono nowe trendy związane z procedurami leczenia oszczędzającego. Podkreślono konieczność wykorzystania w codziennej praktyce klinicznej wniosków z badania Z0011 i technik chirurgii onkoplastycznej.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 1; 11-19
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Current guidelines on the diagnosis and management of lobular carcinoma in situ
Aktualne zalecenia dotyczące diagnostyki i leczenia chorych z rozpoznaniem raka zrazikowego piersi in situ
Autorzy:
Śrutek, Ewa
Nowikiewicz, Tomasz
Zegarski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029814.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
diagnosis and treatment
lobular breast cancer in situ
surgical treatment
Opis:
Lobular carcinoma in situ of the breast is classified as non-invasive malignant tumor of the breast. Its diagnosis is a marker for an increased risk of developing other histological types of breast cancer. Lobular carcinoma in situ is usually asymptomatic, with no characteristic radiological features. The diagnosis is often accidental while diagnosing lesions found on screening mammography. The most important clinical issue associated with the diagnosis of lobular carcinoma in situ is the possible risk of concurrent breast cancer of another histological type. According to the current standards of managing patients with lobular carcinoma in situ of the breast, surgical biopsy of the mass is most commonly recommended. Specific principles of therapy depend on the circumstances surrounding the diagnostic process. The complete diagnosis requires histopathological study of tissue specimens from paraffin blocks. It is necessary to determine the histological subtype of the identified tumor as different subtypes present significant differences as to the course of the disease (classic lobular carcinoma in situ, pleomorphic, florid or comedo with necrosis ones). Contrary to the classic lobular carcinoma in situ, other subtypes are characterized by significantly higher risk of coexisting infiltrating breast cancer. In such cases, it is necessary to perform surgical excision of the tumor. Diagnosis of LCIS does not require surgical treatment (possible active surveillance of the patient).
Rak zrazikowy gruczołu piersiowego in situ należy do postaci nieinwazyjnych nowotworów złośliwych o tej lokalizacji narządowej. Jego zdiagnozowanie jest markerem zwiększonego ryzyka rozwoju w przyszłości innych typów histologicznych raka piersi. Zrazikowy rak piersi in situ to najczęściej guz bezobjawowy, nieposiadający charakterystycznych cech radiologicznych. Do jego wykrycia dochodzi zwykle przypadkowo, w trakcie diagnostyki zmian uwidocznionych podczas skriningu mammograficznego. Najbardziej istotnym problemem klinicznym związanym ze zdiagnozowaniem tego nowotworu jest ryzyko współistnienia zmiany z innym rodzajem histologicznym raka piersi. Zgodnie z aktualnymi standardami leczenia chorych ze zrazikowym rakiem piersi in situ zalecana jest najczęściej biopsja chirurgiczna zmiany. Szczegółowe zasady postępowania terapeutycznego zależą od okoliczności zdiagnozowania guza. Rozpoznanie choroby wymaga oceny histopatologicznej preparatów tkankowych, pochodzących z bloków parafinowych. Niezbędne jest określenie podtypu histologicznego wykrytej zmiany, które wykazują znaczne różnice dotyczące przebiegu choroby (postać klasyczna, podtyp pleomorficzny, podtyp w stadium rozkwitu bądź podtyp comedo z martwicą). W odróżnieniu do typu klasycznego zrazikowego raka piersi in situ, pozostałe postaci cechuje istotnie wyższe ryzyko współistnienia form raka naciekającego piersi. W przypadku ich stwierdzenia konieczne jest operacyjne wycięcie zmiany. Wykrycie postaci klasycznej raka zrazikowego gruczołu piersiowego in situ nie wiąże się z taką koniecznością (możliwość aktywnego nadzoru chorych).
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 1; 87-90
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasady stosowania dootrzewnowej chemioterapii w hipertermii (HIPEC) w leczeniu nowotworów złośliwych powierzchni otrzewnej w połączeniu z zabiegami cytoredukcyjnymi: zalecenia krajowe
Polish clinical practice guideline on hyperthermic intraperitoneal chemotherapy (HIPEC) with cytoreductive surgery in peritoneal malignancy treatment
Autorzy:
Rutkowski, Piotr
Śpiewankiewicz, Beata
Herman, Krzysztof
Jastrzębski, Tomasz
Kładny, Józef
Kojs, Zbigniew
Krzakowski, Maciej
Polkowski, Wojciech
Wyrwicz, Lucjan
Wysocki, Piotr
Zdzienicki, Marcin
Zegarski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031598.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
dootrzewnowa chemioterapia perfuzyjna w warunkach hipertermii (hipec)
rekomendacje
wskazania
przeciwwskazania
hyperthermic intraperitoneal perfusion chemotherapy (hipec)
recommendations
indications
contraindications
Opis:
The management of peritoneal surface malignancy is a significant clinical problem in oncology. It was demonstrated that the combination of complete cytoreductive surgery with hyperthermic intraperitoneal chemotherapy (HIPEC) may lead to long-term control of the disease or improved survival in selected patients. The aim of this paper was to present the optimal indications and technical guidelines for performing HIPEC in Poland. The application of this method requires experience of a multidisciplinary team of physicians (gynecologic oncologist, surgeon and clinical oncologist), availability of diagnostic and therapeutic resources (intensive care unit) as well as a dedicated perfusion system. A crucial aspect for obtaining optimal treatment outcomes is the selection of patients. Such a selection takes place both at the beginning of treatment and intraoperatively. The initial selection of patients qualified for HIPEC includes ruling out extraperitoneal spread of cancer and metastases to the liver (single resectable liver metastases in patients with colorectal carcinoma are not contraindications) and lungs. According to current international guidelines, the HIPEC procedure is a standard treatment in patients with ovarian carcinoma that metastasizes to the peritoneum, in colorectal cancer, when PCI <20 and in patients with peritoneal mesothelioma or pseudomyxoma peritonei as well as in patients with gastric cancer.
Leczenie nowotworów złośliwych powierzchni otrzewnej stanowi istotny problem w onkologii. Wykazano, że skojarzenie maksymalnej cytoredukcji chirurgicznej z dootrzewnową chemioterapią w hipertermii (hyperthermic intraperitoneal chemotherapy, HIPEC) może prowadzić do długotrwałej kontroli choroby lub wydłużenia przeżyć u odpowiednio wybranych chorych. Celem niniejszego opracowania są zalecenia dla optymalnego zakresu wskazań i sposobu prowadzenia HIPEC w Polsce. Zastosowanie tej metody wymaga doświadczenia wielospecjalistycznego zespołu lekarskiego (ginekolog onkolog, chirurg, onkolog kliniczny), a także zaplecza diagnostycznego i leczniczego (oddziału intensywnej opieki medycznej) oraz dedykowanego systemu do perfuzji. Kluczową kwestią dla uzyskania optymalnego wyniku leczenia jest odpowiedni dobór chorych. Dobór ten następuje zarówno na etapie planowania leczenia, jak i śródoperacyjnie. Wstępna selekcja pacjentów kwalifikowanych do leczenia z wykorzystaniem HIPEC obejmuje wykluczenie pozaotrzewnowych przerzutów nowotworu oraz przerzutów do wątroby (pojedyncze resekcyjne przerzuty do wątroby u chorych na raka jelita grubego nie są przeciwwskazaniem) i płuc. Zgodnie z istniejącymi zaleceniami międzynarodowymi procedura HIPEC jest standardowo stosowana u chorych z przerzutami do otrzewnej raka jajnika, raka jelita grubego, gdy PCI <20 oraz u chorych na międzybłoniaka lub śluzaka rzekomego otrzewnej i wybranych chorych na raka żołądka.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 2; 86-97
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies