Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "langue juridique" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    LA NOMINALISATION DANS LA LANGUE DU DROIT
    NOMINALIZACJA W JĘZYKU PRAWA
    NOMINALISATION IN LEGAL LANGUAGE
    Autorzy:
    DOLATA-ZARÓD, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920282.pdf
    Data publikacji:
    2011-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    nominalisation
    langue du droit
    discours juridique
    język prawny
    nominalizacja
    dyskurs prawniczy
    nominalization
    legal language
    legal discourse
    Opis:
    Le discours juridique est à la fois un mélange d'histoire, de tradition, de règles et deformes. La transcription dans la pratique juridique est influencée par le respect des règles d'écriture et des usages acquis. Cela conduit à opacifier l'application des règles en matière de droit non seulement pour le profane, mais également pour la communauté juridique elle-même.La langue juridique présente des structures syntaxiques préférentielles, des marques d’énonciation qui sont des traits morphosyntaxiques à effets sémantiques. La présente communication se propose d’analyser la nominalisation dans cette langue dans un double but : d’une part, pour relever les particularités de la nominalisation des textes normatifs et, d’autre part, pour mettre en évidence à quoi correspond cette construction sur le plan des significations et en quoi elle sert les intérêts de ceux qui l'emploient de préférence à toute autre.
    Legal discourse is a combination of history, tradition, rules and forms. There are specificsyntactic structures and other features typical of legal discourse and having mortho-syntacticfeatures affecting the semantic content of messages. The rules of construction (or in other wordsinterpretation) of legal texts are often unclear and ambiguous for both lay persons and lawyers. The author focuses her attention on nominalisations in the langauge of statutory instruments. Theanalysis aims at showing typical features of nominalised structures in statutory instruments and the purpose of applying them.
    Dyskurs prawniczy jest połączeniem historii, tradycji, reguł i form. Transkrypcja w praktyce prawnej uwarunkowana jest regułami pisania i odpowiednim wykorzystaniem wiedzy. Prowadzi to do nieprzejrzystości w stosowaniu reguł prawa nie tylko dla laika, lecz także dla środowiska prawniczego. Język prawa zawiera bowiem szczególne struktury syntaktyczne, jak również cechy wypowiadania, które są cechami morfo-syntaktycznymi ze skutkami semantycznymi. W niniejszym artykule spróbuję przedstawić analizę nominalizacji w języku prawa. Uczynię to w dwóch celach: po pierwsze, aby wyłonić właściwości nominalizacji tekstów normatywnych, a po drugie, aby zobaczyć jak konstrukcja taka wyraża się na planie znaczeniowym i czemu służy tym, którzy używają ją częściej niż inne inne środki.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2011, 8, 1; 19-26
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    DROIT COMMUN, LANGUE COMMUNE: UN RETOUR SUR LINTERPRÉTATION JUDICIAIRE DU DROIT LINGUISTIQUE AU QUÉBEC À LA LUMIÈRE DU DROIT COMMUN
    WSPÓLNE PRAWO, WSPÓLNY JĘZYK: INTERPRETACJA SĄDOWA PRAWA JĘZYKOWEGO W QUEBECU W ŚWIETLE IUS COMMUNE
    Autorzy:
    Côté, François
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/921356.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-23
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Linguistic Law
    Jus Commune
    French Language
    Quebec
    Constitutional Law
    Federalism
    Legal certainty
    National Identity
    Bilingualism
    Charter of the French Language
    Supreme Court of Canada
    prawo językowe; ius commune; język francuski; Quebec; prawo konstytucyjne; federalizm; bezpieczeństwo prawne; tożsamość narodowa; dwujęzyczność; Karta języka francuskiego; Sąd Najwyższy Kanady
    Droit linguistique; Droit commun; Langue française; Québec; Droit constitutionnel; Fédéralisme; Sécurité juridique; Identité nationale; Bilinguisme; Charte de la langue française; Cour suprême du Canada.
    Opis:
     Le droit commun (jus commune) est la toile de fond intellectuelle sur laquelle toute normativité juridique se construit au sein d'une société et dont tout droit, même constitutionnel, ne peut faire l'économie au moment de son interprétation. Le droit commun emportant une série de valeurs structurantes, il convient de s'interroger sur l'interprétation à donner au droit linguistique d'une société minorisée, pour laquelle la préservation linguistique est un enjeu littéralement existentiel au sein d'un cadre constitutionnel fédéral plus grand, à la lumière de son droit commun. L'auteur avance que la Cour suprême du Canada n'aurait peut-être pas adéquatement tenu compte de cette donnée importante au Québec au moment d'invalider les pans de la Charte de la langue française traitant de la langue officielle de la législation et de la justice au Québec dans le cadre de l'affaire Blaikie en 1979, par laquelle elle imposait à la province francophone enclavée un bilinguisme législatif et judiciaire obligatoire, et qu'il conviendrait de réévaluer la justesse en droit de cette décision.
    Do ius commune (droit commun) odwołują się reguły prawa i interpretacje prawne dotyczące wszystkich gałęzi prawa, nawet prawa konstytucyjnego. W związku z tym warto zastanowić się, jak w tym kontekście interpretować prawo językowe w odniesieniu do mniejszości żyjącej w większej, federalnej strukturze państwowej, dla której ochrona własnego języka to żywotny problem. Autor twierdzi, że Sąd Najwyższy Kanady mógł zaniedbać te kwestie w Quebecu, unieważniając duże fragmenty Karty języka francuskiego dotyczące oficjalnego języka ustawodawstwa i sądownictwa w sprawie Blaikie z 1979 roku, w której narzucił francuskojęzycznej enklawie konstytucyjną dwujęzyczność w sprawach legislacji i sądownictwa. Być może słuszność tej decyzji powina być poddana ponownej ocenie.
    The jus commune (droit commun) is the intellectual canvas upon which any rule of law is built upon within a given society, that must be integrated in any interpretation or construction process in any field of law, even constitutionnal law. As the jus commune bears a series of structural values, one ponders as to the correct construction of linguistic law to be held in that regard within a minority society entrenched inside a greater federal superstructure, where linguistic preservation is a collective existential matter. The author submits that the Supreme Court of Canada may have neglected to consider this important factor in Quebec when striking down large sections of the Charter of the French Language pertaining to the official language of law and judicial decisions in the 1979 Blaikie case, in which it imposed official constitutional bilingualism in matters of legislation and judicial decisions to the enclaved French-speaking province. Perhaps the appropriateness of this decision should be revisited.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2020, 42, 1; 41-75
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies