Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "FRENCH LAW" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    PRZESŁANKI ZAWARCIA MAŁŻEŃSTWA W PRAWIE POLSKIM I FRANCUSKIM: ANALIZA SEMANTYCZNO-SKŁADNIOWA
    REQUIREMENTS FOR MARRIAGE IN POLISH AND FRENCH LAW: SEMANTIC AND SYNTACTIC ANALYSIS
    Autorzy:
    MAZURKIEWICZ, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920607.pdf
    Data publikacji:
    2016-11-03
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Opis:
    Cel niniejszego artykułu stanowi porównawcze studium, w aspekcie semantyczno-składniowym, desygnacji przesłanek zawarcia małżeństwa w prawie polskim i francuskim. W obu systemach prawnych, dzielą się one zasadniczo na trzy kategorie: warunkujące, formalne i wykluczające. Analizy, wpisujące się w prace nad terminologią prawa polskiego i francuskiego, jasno ukazują podobieństwa i różnice w konceptualizacji przesłanek. Prawo polskie zezwala na równorzędność formy świeckiej i wyznaniowej zawierania małżeństwa; z kolei prawo francuskie zezwala na zawarcie małżeństwa osób tej samej płci (mariage homosexuel) lub małżeństwo w wypadku nieobecności jednego z przyszłych małżonków (mariage posthume). Podejmowane prace uzasadniają uznanie onomazjologii i semazjologii jako nierozłącznych metod analizy terminologicznej.
    The objective of this article is to compare semantic and syntactic designation of requirements for marriage in Polish and French law. In both jurisdictions they generally fall into three categories: conditioning, formal and exclusive. The analyses of the terminology pertaining to French and Polish marriage law have exposed similarities and differences in conceptualisation of requirements for marriage. The Polish law allows both of the religious and secular marriage. By contrast, the French law allows for same-sex marriage (mariage homosexuel) and marriage in the event of the absence of one of the future spouses (mariage posthume). The present research has also proved the usefulness of onomasiology and semasiology as combined methods of terminological analysis.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2015, 21, 1; 53-68
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    WYBRANE CECHY POLSKIEGO I FRANCUSKIEGO JĘZYKA PRAWA ZOBOWIĄZAŃ UMOWNYCH – CHARAKTERYSTYKA CECH UMÓW ODNOSZĄCYCH SIĘ DO RZECZY
    SELECTED FEATURES OF POLISH AND FRENCH CONTRACT LAW – CHARACTERISTICS OF CONTRACTS FOR TRANSFERRING RIGHTS TO THINGS
    LES CARACTERISTIQUES CHOISIES DU LANGAGE DU DROIT POLONAISE ET FRANÇAISE CONCERNANT LES CONTRATS DE DROIT DES OBLIGATIONS – ANALYSE DES CONTRATS PORTANT SUR L’USAGE DES CHOSES
    Autorzy:
    NOWAK-KORCZ, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920440.pdf
    Data publikacji:
    2013-07-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    język prawniczy
    język umów
    francuski język prawniczy
    polski język prawniczy
    cechy języka umów
    legal language
    language of contracts
    French legal language
    Polish legal language
    features of language of contracts
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie wybranych cech polskiego i francuskiego języka prawa umów prawa zobowiązań, a konkretnie umów dotyczących używania rzeczy w aspekcie translatologicznym. Tłumaczeniu i analizie poddane zostały wybrane teksty paralelne umów najmu, dzierżawy, użyczenia oraz leasingu w języku polskim i francuskim. Scharakteryzowano cechy leksykalne, gramatyczne oraz inne cechy języka umów jak np.: określenia temporalne.
    The article aims at characterizing selected features of the Polish and French contraact law and to be more exact the language of contracts for transferring rights to things in the aspect of translation. The author has translated and analyzed Polish and French parallel texts of contracts of lease, contracts of tenancy, contracts of lending and contracts of lease with an option to purchase. The lexical, grammatical and other features of the langauge of contracts are amply exemplified.
    L’objectif de l’article consiste à montrer les caractéristiques choisies de la langue du droit polonaise et française concernant les contrats de droit des obligations et notamment des contrats portant sur l’usage des biens dans la perspective de traduction. Les textes parallèles tels que les contrats de location, contrats de bail à ferme, de prêt à usage ainsi que de crédit-bail ont été traduits et analysés. L’auteur présente les caractéristiques lexicales, grammaticales ainsi que les autres traits typiques de la langue en question p. ex. expressions du temps.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2013, 14, 1; 47-116
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    LE PROBLÈME D’ÉQUIVALENCE DE TERMINOLOGIE SUR « LES BIENS » ET « LE PATRIMOINE » DANS LE CODE CIVIL FRANÇAIS ET JAPONAIS
    PROBLEM EKWIWALENCJI TERMINOLOGII DOTYCZĄCEJ PRAWA RZECZOWEGO WE FRANCUSKIM I JAPOŃSKIM KODEKSIE CYWILNYM
    PROBLEM OF FINDING EQUIVALENCE FOR PROPERTY LAW TERMINOLOGY IN FRENCH AND JAPANESE CIVIL CODES
    Autorzy:
    HORIE, Yuki
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920755.pdf
    Data publikacji:
    2017-10-29
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    les biens
    le patrimoine
    la terminologie
    le Code Napoléon
    le Code civil japonais
    mienie
    majątek
    terminologia
    Kodeks Napoleona
    Kodeks cywilny francuski
    les biens (property)
    le patrimoine (heritage)
    terminology
    the Code Napoleon
    the Japanese Civil Code
    Opis:
    Au Japon, dans l’ère Meiji en 1868, la traduction du Code Napoléon, qui était considéré comme le droit le plus complet à ce moment-là, fut réalisée. La création du Code civil japonais par la traduction du Code Napoléon a donné une occasion aux Japonais de connaître des idées nouvelles qui n’existaient pas à cette époque-là. Cette introduction de nouvelles notions à causé de créer un grand nombre de néologismes. À cette époque-là, la terminologie « biens » a étée traduite comme « 財産 zaisan » et la terminologie « patrimoine » comme « 資産 shisan » par Mitsukuri Rinsho箕作麒麟et Gustave Emile Boissonade de Fontarabie. Aujourd’hui « 財産 zaisan » est accepté comme l’équivalence des « biens », par contre la traduction du « patrimoine » sont très variés ; « 家産 kasan » « 資産 shisan » « 財産体 zaisantai » « 財物 zaibutsu » selon les traducteurs. Dans cet article, nous allons d’abord observer le Code civil ja-ponais du point de vue historique, ensuite le concept sur « les biens » et « le patrimoine » dans le Code civil français de l’époque, aussi si ce concept fran-çais était bien compris et accepté dans le Code civil japonais. À la fin, nous allons examiner quel type de traduction est le plus approprié pour « les biens » et « le patrimoine » à partir de considérations linguistiques.
    In the Meiji era, Japan was attempting to modernize and Europeanize through legal reforms. At that time in Japan, Napoleonic Code was regarded as the best civil code and was translated into Japanese by Mitsukuri Rinsho. How-ever, bcause of the lack of the dictionary and any material concerning the law, Mitsukuri was forced to coin the new words during the translation. At that time, the French term “biens” was translated in Japanese as “財産 zaisan” and the term “patrimoine” was translated as “資産 shisan” by箕作麒麟Mitsukuri Rinsho et Gustave Emile Boissonade de Fontarabie. Today, “財産 zaisan” is accepted as the equivalent for “biens”, however the translation of term “patri-moine” is very varied according to the translators: 家産 kasan, 資産 shisan, 財産体zaisantai, 財物zaibutsu. In this article, we will first observe the histori-cal perspective of the Japanese Civil Code, then the concept of these two French terms to find the most appropriate translation in Japanese from linguis-tic point of view.
    Niniejszy  artykuł  porusza  problematykę  ekwiwalencji  terminologii z zakresu prawa rzeczowego we francuskim oraz japońskim kodeksie cywilnym. W erze  Meiji Japonia dokonała modernizacji prawa wzorując się na kodyfikacjach napoleońskich. Kodeks cywilny opracowany we Francji był uważany za najlepszy tekst prawny na świecie i z tego powodu został przetłumaczony na język japoński przez Mitsukuri Rinsho. W tamtym okresie francuski termin “biens” przetlumaczono na japoński termin“財産zaisan” a termin “patrimoine” na “資産shisan”. Ekwiwalenty  te  zaproponowali 箕作麒麟 Mitsukuri  Rinsho i Gustave  Emile  Boissonade de  Fontarabie.  Obecnie “財産zaisan” jest ogólnie przyjętym  ekwiwalentem terminu “biens”,  natomiast  ekwiwalenty  dla  terminu “patrimoine” są następujące: 家産 kasan, 資産 shisan, 財産体 zaisantai, 財物zaibutsu. W  niniejszej pracy autorka omówi pojęcia francuskie i ich ekwiwalenty japońskie z perspektywy historycznej i lingwistycznej.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2017, 30, 1; 9-27
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    DROIT COMMUN, LANGUE COMMUNE: UN RETOUR SUR LINTERPRÉTATION JUDICIAIRE DU DROIT LINGUISTIQUE AU QUÉBEC À LA LUMIÈRE DU DROIT COMMUN
    WSPÓLNE PRAWO, WSPÓLNY JĘZYK: INTERPRETACJA SĄDOWA PRAWA JĘZYKOWEGO W QUEBECU W ŚWIETLE IUS COMMUNE
    Autorzy:
    Côté, François
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/921356.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-23
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Linguistic Law
    Jus Commune
    French Language
    Quebec
    Constitutional Law
    Federalism
    Legal certainty
    National Identity
    Bilingualism
    Charter of the French Language
    Supreme Court of Canada
    prawo językowe; ius commune; język francuski; Quebec; prawo konstytucyjne; federalizm; bezpieczeństwo prawne; tożsamość narodowa; dwujęzyczność; Karta języka francuskiego; Sąd Najwyższy Kanady
    Droit linguistique; Droit commun; Langue française; Québec; Droit constitutionnel; Fédéralisme; Sécurité juridique; Identité nationale; Bilinguisme; Charte de la langue française; Cour suprême du Canada.
    Opis:
     Le droit commun (jus commune) est la toile de fond intellectuelle sur laquelle toute normativité juridique se construit au sein d'une société et dont tout droit, même constitutionnel, ne peut faire l'économie au moment de son interprétation. Le droit commun emportant une série de valeurs structurantes, il convient de s'interroger sur l'interprétation à donner au droit linguistique d'une société minorisée, pour laquelle la préservation linguistique est un enjeu littéralement existentiel au sein d'un cadre constitutionnel fédéral plus grand, à la lumière de son droit commun. L'auteur avance que la Cour suprême du Canada n'aurait peut-être pas adéquatement tenu compte de cette donnée importante au Québec au moment d'invalider les pans de la Charte de la langue française traitant de la langue officielle de la législation et de la justice au Québec dans le cadre de l'affaire Blaikie en 1979, par laquelle elle imposait à la province francophone enclavée un bilinguisme législatif et judiciaire obligatoire, et qu'il conviendrait de réévaluer la justesse en droit de cette décision.
    Do ius commune (droit commun) odwołują się reguły prawa i interpretacje prawne dotyczące wszystkich gałęzi prawa, nawet prawa konstytucyjnego. W związku z tym warto zastanowić się, jak w tym kontekście interpretować prawo językowe w odniesieniu do mniejszości żyjącej w większej, federalnej strukturze państwowej, dla której ochrona własnego języka to żywotny problem. Autor twierdzi, że Sąd Najwyższy Kanady mógł zaniedbać te kwestie w Quebecu, unieważniając duże fragmenty Karty języka francuskiego dotyczące oficjalnego języka ustawodawstwa i sądownictwa w sprawie Blaikie z 1979 roku, w której narzucił francuskojęzycznej enklawie konstytucyjną dwujęzyczność w sprawach legislacji i sądownictwa. Być może słuszność tej decyzji powina być poddana ponownej ocenie.
    The jus commune (droit commun) is the intellectual canvas upon which any rule of law is built upon within a given society, that must be integrated in any interpretation or construction process in any field of law, even constitutionnal law. As the jus commune bears a series of structural values, one ponders as to the correct construction of linguistic law to be held in that regard within a minority society entrenched inside a greater federal superstructure, where linguistic preservation is a collective existential matter. The author submits that the Supreme Court of Canada may have neglected to consider this important factor in Quebec when striking down large sections of the Charter of the French Language pertaining to the official language of law and judicial decisions in the 1979 Blaikie case, in which it imposed official constitutional bilingualism in matters of legislation and judicial decisions to the enclaved French-speaking province. Perhaps the appropriateness of this decision should be revisited.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2020, 42, 1; 41-75
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ANALYSE CONTRASTIVE DE LA TERMINOLOGIE DU DROIT CAMBIAIRE DANS LA LANGUE FRANÇAISE ET POLONAISE
    ANALIZA KONTRASTYWNA TERMINOLOGII PRAWA WEKSLOWEGO W JĘZYKU FRANCUSKIM I POLSKIM
    CONTRASTIVE ANALYSIS OF TERMINOLOGY OF THE LAW ON BILLS OF EXCHANGE AND PROMISSORY NOTES IN FRENCH AND POLISH LANGUAGES
    Autorzy:
    PIEPRZYCA, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920754.pdf
    Data publikacji:
    2017-10-29
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    linguistique juridique
    traductologie
    effet de commerce
    terminologie juridique
    legilingwistyka
    traduktologia
    weksel
    terminologia prawnicza
    legal linguistics
    translation studies
    bil of exchange
    promissory note
    legal terminology
    Opis:
    L’article aborde la problématique de l’équivalence entre les termes principaux du droit cambiaire dans la langue polonaise et française. D’abord, on présente les origines des effets de commerce et l’évolution du droit cambiaire à partir des temps anciens jusqu’au XXe siècle où les règles relatives à cette branche du droit ont été unifiées au niveau international, dans la convention conclue à Genève le 7 juin 1930. Après, on analyse quelques notions liées aux effets de commerce dans les deux versions linguistiques de la convention pour créer le mini-dictionnaire de quelques termes du droit cambiaire. Puis on compare ces résultats avec les équivalents proposés dans les dictionnaires traditionnels. Le but de cette étude est de vérifier si les dictionnaires sont une source valable pour le traducteur des textes juridiques par rapport au corpus composé des textes de droit international, rédigés dans les plusieurs langues.
    The article presents the problem of equivalence between the main terms of the law on bills of exchange in Polish and French. First, the author presents the origins of the bill of exchange and the evolution of the law on bills of exchange from ancient times until the twentieth century when the rules concerning this branch of law were unified at the international level, in the convention concluded in Geneva on 7 June 1930. Afterwards, some terms related to bills of exchange in both language versions of the convention are analyzed in order to create the mini-dictionary of principal terms. Then these results are compared with the equivalents proposed in traditional dictionaries. The aim of this study is to check whether dictionaries are a valuable source for the translator of legal texts in relation to the corpus consisting of texts of international law, written in multiple languages.
    Artykuł porusza problematykę ekwiwalencji między podstawowymi pojęciami z zakresu prawa wekslowego w języku polskim i francuskim. Na początku przedstawiono genezę weksla oraz ewolucję prawa wekslowego, od czasów starożytnych aż do XX wieku, kiedy to normy tej gałęzi prawa zostały ujednolicone na szczeblu międzynarodowym w Konwencji Genewskiej z 7 czerwca 1930 r. Następnie, przeanalizowano kilka podstawowych związanych z wekslami pojęć pojawiających się we francuskim i polskim tekście konwencji i na tej podstawie stworzono mini-słownik terminologii prawa wekslowego, który następnie porównano z ekwiwalentami proponowanymi w tradycyjnych słownikach. Celem niniejszej pracy jest zweryfikowanie, czy w porównaniu z korpusem złożonym z tekstów prawa międzynarodowego w różnych wersjach językowych słowniki są wartościowym źródłem dla tłumacza tekstów z zakresu prawa.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2017, 30, 1; 29-49
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies