Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "cieplo" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Wpływ struktury syntetycznego szkła popiołowego na właściwości zaczynów i zapraw cementowych
Influence of fly ashes with different glassy phase structure on properties of cement pastes and mortars
Autorzy:
Tkaczewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/391181.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
szkło
cement
ciepło hydratacji
wytrzymałość
mikrostruktura
glass
hydration heat
compressive strength
microstructure
Opis:
Praca analizuje zależność między aktywnością pucolanową popiołów lotnych a strukturą ich składnika szklistego. Materiał doświadczalny stanowią modelowe popioły lotne krzemionkowe otrzymane ze zmieszania syntetycznego szkła, syntetycznego mullitu i SiO2 jako źródła β-kwarcu. Syntetyzowano dwa szkła o zmiennym składzie chemiczny dobranym w oparciu o wartość parametru ASI, definiowanego jako stosunek Al2O3/(Na2O+K2O+2CaO). Szkła tworzyła głównie sieć tetraedrów SiO4. W szkle o wartości parametru ASI<1, jony glinu występują wyłącznie w tetraedrach AlO4, a w szkle o wartości parametru ASI>1, jony Al lokują się także w oktaedrach AlO6. Stwierdzono, że szkło, w którego strukturze jony glinu występują w koordynacji 4 i 6, ma większą reaktywność,a tj. zawiera więcej aktywnego Al2O3, osiąga wyższe wskaźniki pucolanowości oraz wpływa pozytywnie na wytrzymałość zaprawy wapiennej. Cement z dodatkiem popiołu zawierającego szkło o wyższej wartości parametru ASI wykazuje wyższe ciepło hydratacji oraz większą wytrzymałość na ściskanie. Dodatek 20%mas. popiołów daje cement CEM II/A-V, klasy 32,5R (jony Al w koordynacji 4) lub 42,5N (jony Al w koordynacji 4 i 6).
Work analyzes relationship between fly ash pozzolanic activity and structure of its glass component. Model silica fly ashes are prepared by mixing synthetic glass, synthetic mullite and SiO2. Chemical composition of glasses was based on value of parameter ASI, defined as ratio of Al2O3/(Na2O+K2O+2CaO). Glass structure was built main by tetrahedra SiO4. In glass of parameter ASI<1, Al ions occur only in tetrahera AlO4, but in glass of parameter ASI>1, additionally in octahedra AlO6. It was found that glass containing in its structure Al ion in coordination 4 and 6 shows greater reactivity – more active Al2O3, higher pozzolanic indexes and positive effect on lime mortar strength. Cement with addition of ash containing glass of higher value of ASI has higher hydration heat and higher compressive strength. Using 20wt% of ashes it is possible to obtain cement CEM II/A-V, class 32.5R (Al ion in AlO4) or class 42.5N (Al ion in AlO4 and AlO6)
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2013, 12, 4; 29-40
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie mieszanek mineralno-asfaltowych o obniżonej temperaturze zagęszczania z dodatkiem zeolitów w warunkach rzeczywistych
Use of mix asphalts with reduced compaction temperature and addition of zeolites in real conditions
Autorzy:
Woszuk, A.
Franus, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/390827.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
zeolit
klinoptilolit
mieszanki mineralno-asfaltowe na ciepło
zagęszczalność
zeolite
clinoptilolite
warm mix asphalt
compactibility
Opis:
Celem tej pracy jest ocena możliwości obniżenia temperatury zagęszczania mieszanek mineralno-asfaltowych (MMA) przez zastosowanie zeolitów na podstawie badań nawierzchni z odcinka doświadczalnego. W artykule przedstawiono zarówno wyniki badań laboratoryjnych jak i próbek z odcinka doświadczalnego dla AC 16 W 35/50 z dodatkiem zeolitu naturalnego – klinoptilolitu. Ilość dozowanego materiału zeolitowego wynosiła 1% w stosunku do masy mieszanki mineralnej oraz 0,4% – przy dodatkowym nasączeniu klinoptilolitu wodą. Na podstawie badań laboratoryjnych wykazano, iż możliwe jest obniżenie temperatury zagęszczania mieszanek mineralno-asfaltowych na ciepło (WMA) z dodatkiem zeolitu o 30ºC z 145ºC do 115ºC. Podczas wbudowywania mieszanki na odcinku doświadczalnym uzyskano obniżenie temperatury zagęszczania o 20–40ºC. Badania MMA z tego odcinka obejmowały: zawartość lepiszcza rozpuszczonego, zagęszczenie warstwy, odporność na deformacje trwałe oraz moduł sztywności metodą IT-CY.
The aim of this study is to evaluate the possibility of decreasing the mix asphalt compaction temperature through zeolites use, based on pavement analysis of the trial section (of road). The article contains results of laboratory tests and analysis of samples from trial section (of road)for AC 16 W 35/50 with addition of a natural zeolite – clinoptilolite. The amount of dosed zeolite material was 1% with regard to the mineral mix mass and 0,4% – with additional clinoptilolite infusion with water. Basing on laboratory tests, it was proved that it is possible to decrease the compaction temperature of warm mix asphalt (WMA) with zeolite addition by 30ºC (from 145ºC to 115ºC). Compaction temperature decrease of 20–40ºC was obtained during incorporation of the mix in the trial section (of road). The MMA analysis of this section (of road)included: soluble binder content, compactibility, resistance to permanent deformation and stiffness modulus using a IT-CY method.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2016, 15, 1; 123-132
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ systemów szklarniowych na zapotrzebowanie na ciepło pomieszczeń mieszkalnych – porównanie metod obliczeń wg ISO 13790
Influence of sunspaces on the heating demand in rooms – comparison of ISO 13790 calculation methods
Autorzy:
Grudzińska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955962.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
systemy szklarniowe
zapotrzebowanie na ciepło
ISO 13790
symulacje dynamiczne
passive sunspace systems
heating demand
dynamic simulations
Opis:
Metoda obliczeń zapotrzebowania na energię zawarta w normie ISO 13790 powstała w trakcie realizacji projektu badawczego PASSYS. Jego celem było opracowanie sposobu wyznaczania zapotrzebowania na ciepło, dającego możliwość uwzględnienia w bilansie energetycznym pasywnych systemów słonecznych, m.in. systemów szklarniowych. Dla tych systemów norma prezentuje dwie metody obliczeniowe – pełną i uproszczoną, różniące się podstawowymi założeniami i sposobem uwzględniania zysków słonecznych w przestrzeni słonecznej i przyległych pomieszczeniach ogrzewanych. Równania zawarte w normie są sformułowane w sposób bardzo ogólnikowy, a interpretacja metod obliczeń budzi pewne wątpliwości, szczególnie w zakresie modelowania rozkładu promieniowania słonecznego wewnątrz szklarni. W pracy przedstawiono dyskusję założeń przyjmowanych w metodzie pełnej i uproszczonej, a także własne propozycje modyfikacji algorytmów obliczeniowych. Zaproponowana metoda obliczeń pozwoliła w zadowalający sposób odwzorować funkcjonowanie przykładowej szklarni o stosunkowo małej powierzchni oszklenia i wysokiej absorpcyjności obudowy, zbliżonej pod względem utylizacji promieniowania słonecznego do tradycyjnych pomieszczeń. Zjawiska typowe dla przestrzeni o dużej powierzchni oszklenia, takie jak retransmisja promieniowania odbitego, nie zostały uwzględnione w wystarczającym stopniu w metodzie zawartej w opisywanej normie.
The calculation method presented in ISO 13790 was developed during the research project PASSYS. It aimed to work out the way of estimating energy demand while taking into account different passive solar systems. The standard includes two calculation methods for sunspaces – a full and simplified method. They differ in terms of basic assumptions and the treatment of solar gains in the sunspace and conditioned rooms. There are some doubts about the interpretation of equations presented in the standard, especially when it comes to modelling the solar radiation distribution within the solar space. The paper presents a discussion on the basic hypotheses applied in full and simplified methods, together with the author’s suggestions regarding modifications to the ISO 13790 calculation methods. The modified methods allowed to satisfactorily predict the functioning of the exemplary sunspaces with a smaller area of glazed partitions and higher radiation absorptivity of the casing, that is spaces similar in terms of solar radiation utilisation to traditional living spaces. The phenomena typical for sunspaces with a high degree of glazing, such as the retransmission of reflected radiation, were not sufficiently taken into account in the calculation methods of the standard.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2021, 20, 2; 69-82
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ systemów szklarniowych na zapotrzebowanie na ciepło pomieszczeń mieszkalnych – porównanie metod obliczeń wg ISO 13790
Influence of sunspaces on the heating demand in rooms – comparison of ISO 13790 calculation methods
Autorzy:
Grudzińska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955956.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
systemy szklarniowe
zapotrzebowanie na ciepło
ISO 13790
symulacje dynamiczne
passive sunspace systems
heating demand
dynamic simulations
Opis:
Metoda obliczeń zapotrzebowania na energię zawarta w normie ISO 13790 powstała w trakcie realizacji projektu badawczego PASSYS. Jego celem było opracowanie sposobu wyznaczania zapotrzebowania na ciepło, dającego możliwość uwzględnienia w bilansie energetycznym pasywnych systemów słonecznych, m.in. systemów szklarniowych. Dla tych systemów norma prezentuje dwie metody obliczeniowe – pełną i uproszczoną, różniące się podstawowymi założeniami i sposobem uwzględniania zysków słonecznych w przestrzeni słonecznej i przyległych pomieszczeniach ogrzewanych. Równania zawarte w normie są sformułowane w sposób bardzo ogólnikowy, a interpretacja metod obliczeń budzi pewne wątpliwości, szczególnie w zakresie modelowania rozkładu promieniowania słonecznego wewnątrz szklarni. W pracy przedstawiono dyskusję założeń przyjmowanych w metodzie pełnej i uproszczonej, a także własne propozycje modyfikacji algorytmów obliczeniowych. Zaproponowana metoda obliczeń pozwoliła w zadowalający sposób odwzorować funkcjonowanie przykładowej szklarni o stosunkowo małej powierzchni oszklenia i wysokiej absorpcyjności obudowy, zbliżonej pod względem utylizacji promieniowania słonecznego do tradycyjnych pomieszczeń. Zjawiska typowe dla przestrzeni o dużej powierzchni oszklenia, takie jak retransmisja promieniowania odbitego, nie zostały uwzględnione w wystarczającym stopniu w metodzie zawartej w opisywanej normie.
The calculation method presented in ISO 13790 was developed during the research project PASSYS. It aimed to work out the way of estimating energy demand while taking into account different passive solar systems. The standard includes two calculation methods for sunspaces – a full and simplified method. They differ in terms of basic assumptions and the treatment of solar gains in the sunspace and conditioned rooms. There are some doubts about the interpretation of equations presented in the standard, especially when it comes to modelling the solar radiation distribution within the solar space. The paper presents a discussion on the basic hypotheses applied in full and simplified methods, together with the author’s suggestions regarding modifications to the ISO 13790 calculation methods. The modified methods allowed to satisfactorily predict the functioning of the exemplary sunspaces with a smaller area of glazed partitions and higher radiation absorptivity of the casing, that is spaces similar in terms of solar radiation utilisation to traditional living spaces. The phenomena typical for sunspaces with a high degree of glazing, such as the retransmission of reflected radiation, were not sufficiently taken into account in the calculation methods of the standard.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2021, 20, 2; 69-82
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mieszanki mineralno-asfaltowe o obniżonej temperaturze produkcji z dodatkiem zeolitów
Warm mix asphalt with zeolite additions
Autorzy:
Kukiełka, J.
Woszuk, A.
Franus, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/390336.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
mieszanki mineralno-asfaltowe na ciepło
zeolit naturalny
zeolit syntetyczny
zagęszczalność
warm mix asphalt
natural zeolite
synthetic zeolite
compactibility
Opis:
W pracy przedstawiono i omówiono wstępne wyniki badań zastosowania zeolitów do obniżenia temperatury zagęszczania mieszanek mineralno-asfaltowych. Mieszanka referencyjna została zaprojektowana na warstwę wiążącą z betonu asfaltowego AC 16 W z asfaltem 35/50. Do badań wykorzystano dwa rodzaje zeolitów: zeolit naturalny klinoptilolit oraz zeolit syntetyczny NaP1. Optymalną ilość dodatku zeolitu określono na podstawie badań zagęszczalności w ubijaku Marshalla oraz w prasie żyratorowej. Możliwość obniżenia temperatury zagęszczania mieszanek mineralno-asfaltowych z dodatkiem zeolitu potwierdzają wyniki oznaczenia modułu sztywności oraz wodoodporności.
In this study, preliminary results of zeolite application to reduce the compaction temperature of mix asphalt are presented and discussed. The reference mix was an asphalt concrete AC 16 W containing 35/50 penetration grade bitumen and designed for binder course. Two types of the zeolites were used for tests: natural zeolite klinoptilolit and synthetic NaP1 one. The optimal amount of zeolite addition was determined on the basis of the compactibility test results in the Marshall compactor as well as in the gyratory compactor. The results of stiffness modulus and waterproofness tests confirm the possibility to reduce the compaction temperature of asphalt mixes with zeolite additions to 1300C level.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2014, 13, 4; 161-168
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza właściwości asfaltu spienionego 50/70 w aspekcie przydatności do mieszanek mineralno-asfaltowych
Analysis of 50/70 foamed bitumen properties in the aspect of its utilization in mineral-bitumen mixtures
Autorzy:
Chomicz-Kowalska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/391009.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
asfalt spieniony
wskaźnik ekspansji
okres półtrwania
wskaźnik piany
mieszanki mineralno-asfaltowe na ciepło
mieszanki mineralno-asfaltowe na półciepło
foamed bitumen
expansion ratio
half-life
foam index
warm mix asphalt (WMA)
half warm mix asphalt (HWMA)
Opis:
Celem badań była analiza właściwości asfaltu spienionego wyprodukowanego z lepiszcza 50/70 w aspekcie oceny jego przydatności w drogownictwie podczas wytwarzania materiałów przeznaczonych do warstw konstrukcji nawierzchni drogowej. W celu poprawy jego pienistości zastosowano modyfikator w postaci wosku syntetycznego Fishera-Tropscha (FT) w ilości 1,0%, 2,0% i 3,0% w stosunku do masy asfaltu. Ocenie poddano parametry lepiszczy przed i po procesie spieniania. Pomiar cech piany asfaltowej przeprowadzono przy zmianie poziomu wody spieniającej (FWC) w zakresie od 1,5% do 4,0% ze wzrostem co 0,5%. Na podstawie analizy wyników badań ustalono optymalne zakresy dozowania obu składników (FT, FWC) oraz dokonano klasyfikacji uzyskanych lepiszczy w zakresie ich przeznaczenia do wybranych technologii.
The aim of the study was to analyze the properties of foamed bitumen produced from 50/70 bitumen in terms of the assessment of its usefulness to the road construction materials. In order to improve the foaming parameters the synthetic wax Fischer-Tropsch (FT) in an amount of 1.0%, 2.0% and 3.0% was used. Bitumen binder parameters were evaluated before and after the foaming process. The basic parameters were evaluated (before the foaming process): penetration, Fraass breaking point and softening point. The bitumen foam parameters were measured at the foaming water content (FWC) in the range from 1.5% to 4.0% with an increment of 0.5%. The tests allowed determining optimal application ranges for the FT and the FWC to produce asphalt at lower temperatures.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2014, 13, 4; 91-100
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies