Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "literary Czech" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Transgresja jako klucz do odczytania literackiego dialogu Egona Bondyego i Honzy Krejcarovej
Transgression as the key to reading the literary dialogue of Egon Bondy and Honza Krejcarová
Autorzy:
Kijanka, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038129.pdf
Data publikacji:
2018-11-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Czech literary
underground
Egon Bondy
Honza Krejcarová
literatura czeska
samizdat
Opis:
Artykuł stanowi próbę analizy literackiego dialogu dwojga przedstawicieli czeskiego undergroundu: Egona Bondy'ego i Honzy Krejcarovej. Twórcy ci inspirowali się ideami oraz tematyką zakazaną w krajach Bloku Wschodniego. W centrum zainteresowania stawiali erotyzm oraz wyzwoloną seksualność, mieszając kicz i transcendencję i wykorzystując Bachtinowską estetykę „cielesnego dołu”. Właśnie w sztuce Bondy i Krejcarová odnajdywali swój azyl oraz wolność. Kluczem do odczytania poszczególnych utworów jest, moim zdaniem, transgresja – zwłaszcza ta, o której w swojej filozofii pisze Georges Bataille. Okazuje się, że „przekroczenie” stanowi dla twórców metodę wyzwolenia z okowów sztuki socrealistycznej. Literacki dialog prowadzony w tak zwanym samizdacie, a więc poza oficjalnym obiegiem, do dziś nie stracił swego skandalicznego wydźwięku.
The article attempts to analyse the literary dialogue between two representatives of Czech underground Culture: Egon Bondy and Honza Krejcarová. The authors were inspired by ideas and subjects which were forbidden in the countries of Eastern Europe under communism. Their focus was eroticism and liberated sexuality, mixing kitsch and transcendency, with use of the Bakhtin's aesthetics of lower stratum of the body. For Bondy and Krejcarová art was a way to find refuge and seek freedom. In my opinion the key to interpret their work is transgression, especially as described in the philosophic work of Georges Bataille. It turns out, that ‘to go beyond’ is for the authors a way to break free from the bonds of socrealistic art. The dialogue held in the so called samizdat, by clandestine copying and distribution, has not lost its scandalous undertone in the course of time.  
Źródło:
Bohemistyka; 2018, 4; 378-395
1642-9893
Pojawia się w:
Bohemistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karel Havlíček a Josef Václav Frič ve střetu o Ladu Niólu
Karel Havlíček and Josef Václav Frič in the center about Lada Niól
Autorzy:
JANÁČKOVÁ, Jaroslava
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909183.pdf
Data publikacji:
2020-09-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Czech literary
literary criticism
Karel Havlíček
Josef Václav Frič
česká literatura
literární kritika
Opis:
Článek vykládá Upřímné mínění o almanachu Lada Nióla, sepsané Karlem Havlíčkem v Brixenu ve dnech 23. a 24. 12. 1854, jako významný literárně kritický text, ve kterém Havlíček odmítl romantické tendence almanachu iniciovaného J. V. Fričem v duchu intencí literárního realismu. Přibližuje, jak se Havlíčkova kritika - stylizovaná částečně jako osobní list, částečně jako náčrt recenzního posudku - vyrovnávala s jednotlivými přispěvateli a příspěvky almanachu. Do relativně bohaté veřejné diskuse, která po vydání Lady Nióly následovala v novinách a časopisech, Havlíčkovo Upřímné mínění... vzhledem k cenzurní situaci svého autora vstoupit nemohlo, soukromě se s ním mohl seznámit jen úzký okruh aktérů pražského literárního dění 50. let 19. století. Článek v závěru konstatuje, že sám Frič Havlíčkovu kritiku svého almanachu zkreslil, když o ní informoval ve svých pozdějších Pamětech, a přispěl tak k tomu, že Upřímné mínění... nebylo dosud zařazeno v dějinách české literární kritiky na místo, které si Havlíčkův kritický výkon zasluhuje.
The article interprets Uprímné mínení o almanachu Lada Nióla, written by Karl Havlícek in Brixen on December 23 and 24, 1854, in which Havlícek rejected the romantic tendencies of almanac initiated by J. V. Fric in the spirit of literary realism. The author describes how Havlícek’s criticism concerned individual authors and the contribution of the almanac. Uprímné mínení... by Havlícek could not join the discussion that began after the publication of Lady Nióla in newspapers and magazines. Only a narrow circle of literary actors from the 1950s could meet him privately. The author states that Fric himself distorted Havlícek’s criticism of his almanac when he reported it in his later memoirs (Pametí), thus contributing to the fact that Uprímné mínení o almanachu Lada Nióla was not yet considered in the history of Czech literary criticism in the place that Havlícek deserves
Źródło:
Bohemistyka; 2020, 3; 303-318
1642-9893
Pojawia się w:
Bohemistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Magický realismus v románu »Žítkovské bohyně«
Magical realism in the novel »Žítkovské bohyně«
Autorzy:
Lukáš, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627412.pdf
Data publikacji:
2021-04-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kateřina Tučková
contemporary Czech fiction
magical realism
comparative literary studies
současná česká próza
magický realismus
literární komparatistika.
Opis:
Studie je zaměřena na srovnání knihy Žítkovské bohyně Kateřiny Tučkové s jednou z variant estetického konceptu magického realismu. Kateřina Tučková se ve svém románu pokusila historicky věrně zpracovat téma žen, takzvaných bohyní z oblasti Kopanic, a uvést jej do konkrétního příběhu. Na mnoha jeho místech je realita konfrontována s nadpřirozenem. Cílem studie je tato místa detekovat a analyzovat na základě vymezených rysů magického realismu.
The study deals with comparison between the novel Žítkovské bohyně (“The Žítková Goddesses” ) written by Kateřina Tučková and one of the variations of the esthetical concept of magical realism. Kateřina Tučková in her novel tried to treat accurately the theme of the women, goddesses from the area of Kopanice and set it into a concrete story. However, there are many passages in the narration where the tension between reality and the supernatural occurs. The goal of the article is to show those passages and analyze them on the basis of main characteristic features of magical realism.
Źródło:
Bohemistyka; 2021, 2
1642-9893
Pojawia się w:
Bohemistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
K slavení já však zrozen jsem
But I was born to celebrate
Autorzy:
Harák, Ivo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2193784.pdf
Data publikacji:
2022-12-27
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jan Zahradníček
Czech literature between the First and Second World War
spiritual poetry
catholic poet
literary context
spiritual resistance
countryside
word
česká meziválečná literatura
duchovní poezie
katolický básník
literární kontext
duchovní rezistence
krajina
slovo
Opis:
Ivo Harák se ve své studii zabývá básnickým dílem jednoho z nejvýraznějších představitelů české spirituelní lyriky XX. století Jana Zahradníčka. Zevrubně analyzuje jeho básnické sbírky – využívaje při tom znalosti těch nejvýznamnějších textů sekundární literatury, které jsou věnovány Zahradníčkově tvorbě. Pokouší se narýsovat vývojovou linii Zahradníčkovy tvorby od jeho básnických počátků (Pokušení smrti) po rozvinutí Zahradníčkovy poetiky do půli třicátých let XX. století. Ukazuje při tom na myšlenkové a tvárné dominanty, jež se v Z. tvorbě opakují, variují a prohlubují. Harák zde také navazuje na pozornost, již věnoval obdobným autorům (především na své monografie Básník a jeho čas o Zdeňku Rotreklovi a Básník Josef Suchý).
In his study Ivo Harák deals with poetic work of Jan Zahradníček, one of the most remarkable representatives of Czech spiritual lyrics of 20th century. Harák gives a comprehensive analysis of Zahradníček´s poetry collections – using knowledge of the most significant secondary sources concerning Zahradníček´s production. Harák attempts to draw the developmental line of Zahradníček´s work since his beginning in poetry (Pokušení smrti) to the development of Zahradníček’s poetics to the mid-1930s XX. century. Harák points at ideal and formative dominants being repeated, deepening and making variations in Zahradníček´s work. Harák also relates to his previous works on analogical authors (particularly to his monograph Básník a jeho čas on Zdeněk Rotrekl and another monograph of his Básník Josef Suchý).
Źródło:
Bohemistyka; 2022, 4; 573-593
1642-9893
Pojawia się w:
Bohemistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies