Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "penalty." wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Kara śmierci w I Rzeczypospolitej w czasach stanisławowskich (1764–1795)
The Death Penalty in the First Republic of Poland in the Stanisław August Poniatowski’s Years (1764–1795)
Autorzy:
Kardas, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792467.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
kara
śmierć
Stanisław August Poniatowski
penalty
death
Opis:
Niniejszy tekst przybliża problematykę reform prawa karnego w Rzeczypospolitej przedrozbiorowej, jakie podjęto za panowania ostatniego Jej króla – Stanisława Augusta Poniatowskiego. Autor spośród różnych instytucji prawnokarnych omawia tylko zmiany dotyczące kary śmierci. W większości reformy te pozostały jedynie w sferze projektów, a więc artykuł dotyczy w większym stopniu postulatów de lege ferenda, aniżeli regulacji faktycznie wprowadzonych w życie. W tym zakresie prawem obowiązującym stały się Prawa Kardynalne z 1768 r. (załącznik do traktatu wieczystego pomiędzy Rzecząpospolitą a Imperium Rosyjskim), które w obiegowej opinii kojarzą się bardziej z materią konstytucyjną, szczególnie z narzuceniem jej niezmienności w interesie Katarzyny II, poruszają jednak również zagadnienia związane z innymi dziedzinami prawa, w tym kary śmierci. Następnie drogą ustawową zniesiono karę śmierci za czary (1776). Kolejną reformę, którą udało się przeprowadzić zawarto w ustawie o sądach sejmowych (1791). Na jej mocy określono nowy katalog karanych śmiercią przestępstw politycznych. Cała reszta omawianych zagadnień pozostała w sferze koncepcji i planów. Największe zmiany postulowali projektodawcy kodeksów: (1) Andrzej Zamoyski w swoim Zbiorze praw sądowych wiele miejsca poświęcił przestępstwom i przysługującym za nie karom, wśród których często szafował śmiercią oraz (2) Józef Szymanowski i Józef Weyssenhoff – przewodniczący komisji powołanych do spisania codicis civili et criminali zapowiedzianych w art. VIII Konstytucji 3 Maja, których projekty składały się na dzieło zwane Kodeksem Stanisława Augusta.
This text introduces the issues of penal law reforms in the pre-partition Poland, which were tackled during the reign of the last king – Stanisław August Poniatowski. The author from among various criminal law institutions discusses only changes concerning the death penalty. For the most part, these reforms remained only in the sphere of projects, so the present work touches upon the demands of de lege ferenda to a greater extent, rather than the regulations actually implemented. In this regard, the Cardinal Laws of 1768 (an attachment to the eternal treaty between the Republic of Poland and the Russian Empire), which in the common opinion are associated more with constitutional matters, especially with the imposition of its immutability in the interests of Catherine II, touch upon other issues related to other areas of law, including the death penalty. Next, the death penalty for witchcraft was statutorily abolished (1776). Another reform that was successfully carried out was included in the Act on Sejm Courts (1791). It established a new catalogue of political crimes subject to death penalty. The rest of the issues discussed remained in the sphere of concepts and plans. The most important changes were postulated by the codes drafter: (1) Andrzej Zamoyski in his Collection of Court Laws devoted a great amount of space to crime and penalties, where he often mentioned death, and (2) Józef Szymanowski and Józef Weyssenhoff – chairmen of committees appointed to write codicis civili et criminali announced in Art. VIII of the Constitution of May 3, whose projects constituted a work called the Code of Stanisław August.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2019, 14, 16 (1); 89-100
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kara łączna w nowelizacji Kodeksu karnego z 7 lipca 2022 r.
The Aggregate Penalty under the 7th July 2022 Amendment of the Penal Code
Autorzy:
Gałązka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32466429.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
criminal law
aggregate penalty
directives on the imposition of aggregate penalty
general prevention
individual prevention
prawo karne
kara łączna
dyrektywy wymiaru kary łącznej
prewencja generalna
prewencja indywidualna
Opis:
Przedmiotem artykułu są zmiany wprowadzone w przepisach dotyczących kary łącznej na mocy nowelizacji Kodeksu karnego z 7 lipca 2022 r., w szczególności zaś nowa treść art. 85a określającego dyrektywy wymiaru kary łącznej. Ustawodawca przestawił kolejność tych dyrektyw, wymieniając jako pierwszą dyrektywę prewencji generalnej, a dyrektywę prewencji indywidualnej jako drugą. Zmiana ta może być odczytana jako nadanie priorytetu przy wymiarze kary łącznej dyrektywie prewencji generalnej. Z redakcji art. 85a k.k. wynika, że przy takiej interpretacji katalog dyrektyw wymiaru kary łącznej miałby charakter wyczerpujący. Pozaustawowe kryteria wymiaru kary łącznej wypracowane przez orzecznictwo mogłyby być wówczas uwzględnione wyłącznie w ramach dyrektywy generalno- lub indywidualno-prewencyjnej. Wydaje się jednak, że tak daleko idące wnioski nie są dostatecznie uzasadnione.
The article discusses the amendments introduced to the provisions on the aggregate penalty, by the revision of the Penal Code of 7 July 2022, in particular, the new content of the Article 85a specifying the directives on the imposition of aggregate penalty. The legislator rearranged the order of these directives, listing the general prevention directive as the first and the individual prevention directive as the second. This amendment can be interpreted as granting priority to the general prevention directive. The wording of the Article 85a of the Penal Code would preclude that, with such interpretation, the catalogue of aggregate penalty directives should be considered exhaustive. Non-statutory criteria on the imposition of aggregate penalty developed by the judicature could then be taken into account only within the framework of the directive of general or individual prevention. It appears, however, that such far-reaching conclusions are not sufficiently justified.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (1); 61-83
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Purposes of Executing the Penalty of Imprisonment Pursuant to the Executive Penal Code
Cele wykonywania kary pozbawienia wolności na gruncie kodeksu karnego wykonawczego
Autorzy:
Kuć, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22003726.pdf
Data publikacji:
2022-06-14
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
kara pozbawienia wolności
oddziaływanie penitencjarne
środki penitencjarne
resocjalizacja
readaptacja społeczna skazanych
penalty of imprisonment
correctional treatment
correctional measures
resocialisation
social reintegration of convicts
Opis:
Artykuł omawia problematykę celów wykonywania kary pozbawienia wolności na gruncie Kodeksu karnego wykonawczego z 1997 r. Ustawodawca uznał za podstawowy cel wykonywania kary pozbawienia wolności prewencję szczególną. Ponadto wskazał, że celem tym ma być także ochrona społeczeństwa przed przestępczością. Realizacja celów wykonywania kary pozbawienia wolności wskazanych w art. 67 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego ma się odbywać poprzez stosowanie środków oddziaływania na skazanych, do których zalicza się pracę, nauczanie, zajęcia kulturalno-światowe i sportowe, kontakty z rodziną i światem zewnętrznym, środki terapeutyczne, nagradzanie i karanie dyscyplinarne. Artykuł przedstawia znaczenie wykonywania kary pozbawienia wolności w systemie programowanego oddziaływania w kontekście realizacji celów wykonywania kary pozbawienia wolności. Oddzielne miejsce w artykule zajmuje omówienie zadań Służby Więziennej w tym zakresie.
This article discusses the purposes of executing the penalty of imprisonment pursuant to the Executive Penal Code of 1997. The Polish legislator considers special prevention to be the basic purpose of executing the penalty of imprisonment. Moreover, the Polish legislator has stated that the purpose is also to protect society against criminal acts. The purposes of executing the penalty of imprisonment, specified in Article 67, para. 1 of the Executive Penal Code, are supposed to be achieved using the means of influencing convicts, which include work, teaching, cultural and sports activities, contacts with family members and the outside world, therapeutic measures and disciplinary penalties and awards. This article presents the significance of the penalty of imprisonment in the programmed rehabilitation system with regard to the achievement of the purposes of executing the penalty of imprisonment. A section of the article discusses the tasks of the Prison Service in this regard.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2022, 17, 19 (1); 181-196
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie się instytucji wyroku łącznego w perspektywie historycznej
Development of the Institution of Aggregate Sentencing from a Historical Perspective
Autorzy:
Andrzejewski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22180954.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
kara łączna
wyrok łączny
nowelizacje kodeksu postępowania karnego
legislacja COVID-19
aggregate penalty
aggregate sentence
amendments to the Code of Criminal Procedure
COVID-19 legislation
Opis:
Założeniem niniejszego opracowania jest ukazanie jak kształtowała się problematyka wyroku łącznego w polskich kodyfikacjach karnych, począwszy od pierwszego Kodeksu postępowania karnego z 1928 r., poprzez nową kodyfikację ustawy karnoprocesowej z 1969 r. na kodyfikacji Kodeksu postępowania karnego z 1997 r. oraz kolejnych jej nowelizacjach skończywszy. Celem prowadzonej analizy nie jest odtworzenie treści norm prawnych obowiązujących we wskazanych kodyfikacjach w kontekście przepisów regulujących postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego, ale ukazanie ewolucji poglądów doktryny i judykatury na pojawiające się problemy interpretacyjne o wymiarze nie tylko teoretycznym, ale przede wszystkim praktycznym. Prezentacja zmian jakie dokonywały się na przestrzeni dziesięcioleci pozwoli lepiej zrozumieć genezę przepisów obecnie istniejącej instytucji wyroku łącznego w kontekście jej prawie stuletniego istnienia w polskich kodyfikacjach karnych.
The objective of the study is to present how the institution of aggregate sentencing evolved in Polish criminal codifications – starting from the first 1928 Code of Criminal Procedure through the new codification of the 1969 Criminal Procedure Act and ending up with the codification of the 1997 Code of Criminal Procedure and its subsequent amendments. The aim of the analysis is not to reproduce the content of the legal standards applicable in the above-mentioned codifications in the context of the provisions regulating the procedure for passing an aggregate sentence but to show how the views of the doctrine and judicature evolved with respect to the interpretation problems that arose at the theoretical and practical level. The presentation of the changes that took place over the decades will enable a better understanding of the genesis of the provisions regarding aggregate sentencing in the context of its almost 100-year existence in the Polish penal codifications.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2022, 17, 19 (2); 7-41
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Penalty of Lifelong Prayer and Penance According to Sacramentorum sanctitatis tutela and the Essential Norms
Kara dożywotniej modlitwy i pokuty według Sacramentorum sanctitatis tutela oraz Norm Podstawowych
Autorzy:
Podwysocki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792474.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
kara dożywotniej modlitwy i pokuty
graviora delicta
nieletni
przestępstwa duchownych
delikty
aplikacja kary
life of prayer and penance
minors
crimes of the clerics
application of the penalty
delicts
offenders
Opis:
Artykuł dotyczy kary wymierzanej w przypadku molestowania nieletnich przez duchownych w kontekście dwóch dokumentów: motu proprio Sacramentorum sanctitatis tutela promulgowanego przez Jana Pawła II oraz Norm Podstawowych promulgowanych przez Konferencję Biskupów Katolickich Stanów Zjednoczonych. Pierwszy punkt to analiza kontekstu współczesnego rozumienia tejże kary. W związku z wybuchem skandalu w 2002 r. zaistniała konieczność właściwego podejścia do karania tych duchownych, którzy molestowali nieletnich, ale wobec których nie jest możliwe bądź wskazane usunięcie ze stanu duchownego. Autor skupia się na wybranych kościelnych dokumentach prawnych, które mają odniesienie do tej kary począwszy od Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. do stanu obecnego. Autor podkreśla również, iż kara ta, aczkolwiek pod inną nazwą, zawsze istniała w życiu Kościoła. Punkt 2 to spojrzenie na ogólną strukturę kary dożywotniej modlitwy i pokuty. Autor skupia się na praktycznych aspektach tejże kary biorąc pod uwagę szczególnie kan. 384 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r., jak również kan. 1350 § 1-2. Duchowni, na których nałożona jest ta sankcja kanoniczna, pozostają inkardynowani do swoich instytutów i diecezji w związku z czym, to na ich przełożonych spoczywa odpowiedzialność czuwania nad wykonaniem kary. Punkt 3 to komentarze oraz praktyczne wskazówki autora odnośnie do aplikacji i wdrażania kary w kontekście amerykańskim. Dynamika Kościoła w Stanach Zjednoczonych oraz prawa cywilne, federalne bądź stanowe muszą być każdorazowo wzięte pod uwagę przy nakładaniu tej kary. Istotne jest również to, czy diecezja bądź instytut posiadają praktyczne możliwości do wypełnienia warunków tejże kary czy też mimo wszystko w duchu sprawiedliwości chrześcijańskiej wobec wspólnoty Kościoła oraz duchownego, który dopuścił się takiego czynu z nieletnim, wykluczenie ze stanu duchownego jest jedyną opcją.
The article deals with a penalty which is applied in cases of clerics molesting minors in the context of two major regulatory documents: motu proprio Sacramentorum sanctitatis tutela by John Paul II and the Essential Norms of the United States Conference of Catholic Bishops. The first section provides an analysis of the modern understanding of the penalty. Due to the 2002 scandal involving sex abuse of minors perpetrated by Catholic priests in the USA, it became obvious that this issue needs to be addressed urgently. The author focuses his attention on the penalty that is applied when it is not possible to dismiss a cleric from the clerical state. Selected legal documents are examined, starting with the 1917 Code of Canon Law until the present time. The second section provides an analysis of the structure of the penalty, in particular with respect to can. 384 and can. 1350 § 1-2 of the 1983 Code of Canon Law. The third section provides comments and some examples of the practical application of the penalty within the context of the Church in the United States of America.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2019, 14, 16 (1); 199-213
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Status of the Party in the Cumulative Judgment Proceedings
Status strony w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego
Autorzy:
Andrzejewski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32443877.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
criminal process
cumulative penalty
cumulative judgment
proceedings after a final court decision
parties to the process
proces karny
kara łączna
wyrok łączny
postępowania po uprawomocnieniu się orzeczenia
strony procesu
Opis:
Założeniem niniejszego opracowania jest rozwiązanie problemu badawczego sprowadzającego się do pytania, kto stosownie do dyspozycji art. 574 Kodeksu postępowania karnego w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego może brać udział w charakterze strony? Udowodniona zostanie teza zgodnie z którą w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego status strony posiada tylko skazany, ze względu na to, iż jest to postępowaniu sui generis, w którym dochodzi do modyfikacji trybu zwyczajnego ze względu na przedmiot tego postępowania, co wynika z braku możliwości jednoznacznego zakwalifikowania tego postępowania do fazy jurysdykcyjnej albo wykonawczej. De lege ferenda zaproponowano normatywne uregulowanie statusu skazanego w rozdziale 60 Kodeksu postępowania karnego oraz zmianę brzmienia art. 570 Kodeksu postępowania karnego, a także nadanie prokuratorowi statusu uczestnika na prawach strony w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego.
The objective of this paper is to solve the research problem of the question of who, according to the provisions of Article 574 of the Code of Criminal Procedure, can participate as a party in the proceedings for the issue of a cumulative judgment? The thesis that only the convicted party has the status of party in the cumulative judgment proceedings will be supported, since it is a case of sui generis, in which the ordinary procedure is modified due to the subject matter of the proceedings, which results from the inability to clearly qualify the proceedings for the jurisdictional or enforcement stage. De lege ferenda normative regulation of the convicted status has been proposed in chapter 60 of the Code of Criminal Procedure and amendment of the wording of Article 570 of the Code of Criminal Procedure, as well as granting the prosecutor the status of participant on the rights of the party in the proceedings on the issue of a cumulative judgment.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (1); 25-37
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies