Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "falling number" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Ocena aktywności α-amylazy w ziarnie odmian kukurydzy zwyczajnej (Zea mays L.) w aspekcie ich wykorzystania do produkcji bioetanolu
    Analysis of α-amylase activity in grain of maize (Zea mays L.) cultivars in respect of their application to bioethanol production
    Autorzy:
    Pol-Szyszko, Magdalena
    Masojč, Piotr
    Doniec, Izabela
    Wenda, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/42925078.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    alfa-amylaza
    liczba opadania
    bioetanol
    kukurydza zwyczajna
    Zea mays
    alpha-amylase
    falling number
    bioethanol
    Opis:
    Wzrastające zanieczyszczenie środowiska naturalnego, postępujący deficyt surowców kopalnianych oraz rosnące koszty pozyskiwania paliw konwencjonalnych spowodowały poszukiwanie alternatywnych źródeł energii. Celem pracy było wskazanie odmian kukurydzy zwyczajnej przydatnych do produkcji bioetanolu ze względu na wysoką aktywność amylolityczną ziarna. Aktywność α- amylazy oceniono metodą dyfuzji w żelu agarozowym i na podstawie liczby opadania według metodyki Hagberga-Pertena. Aktywność α- amylazy wahała się w granicach od 0,11 U·ml-1 (Prosna) do 15,45 U·ml-1 (Król) a liczba opadania od 61,0 s (Wilga) do 365,5 s (Blask). Najwyższą aktywność α- amylazy i niską liczbę opadania wykazały odmiany Wigo, Wilga, Cyrkon, Kosmo 230, Boruta, Kasia, Nimba, Iman, Król i Nysa. Ze względu na dużą zawartość endogennej alfa-amylazy, odmiany te mogą okazać się przydatne do produkcji bioetanolu.
    Rising pollution of the environment, progressive shortage of natural resources, and rising costs of getting conventional fuel caused a search for alternative energy sources. The aim of the paper was to indicate the varieties of corn useful in production of bioethanol for the sake of high amylolythic activity of the grain. The activity of alpha-amylase was estimated with the method of diffusion in agarose gel and on the basis of the falling number according to the Hagberg-Perten’s methodology. The activity of alpha-amylase varied between 0,11 (Prosna) to 15,45 U·ml-1 (Król), and the falling number between 61.0 s (Wilga) and 365.5 s (Blask). The highest activity of alpha-amylase and low falling number showed the varieties Wigo, Wilga, Cyrkon, Kosmo 230, Boruta, Kasia, Nimba, Iman, Król and Nysa. Because of high content of endogenous alpha-amylase these varieties can turn out to be useful in production of bioethanol.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 254; 75-81
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jakość ziarna pszenicy jarej uprawianej w monokulturze w zależności od konserwujących wariantów uprawy roli oraz międzyplonów
    Grain quality of spring wheat cultivated in monoculture depending on the conservation tillage variants and catch crops
    Autorzy:
    Kraska, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/43018785.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    białko ogółem
    gluten
    liczba opadania
    międzyplon
    pszenica jara
    system uprawy
    catch crop
    falling number
    spring wheat
    tillage system
    total protein
    Opis:
    Badania przeprowadzono w latach 2006–2008, wykorzystując doświadczenie założone w roku 2005. Statyczne, dwuczynnikowe doświadczenie założono metodą split-plot w czterech powtórzeniach. Porównywano dwa systemy uprawy roli: płużny oraz dwa warianty uprawy konserwującej: z jesiennym lub wiosennym talerzowaniem międzyplonów. Drugim czynnikiem były cztery sposoby regeneracji stanowiska w monokulturze pszenicy jarej w postaci międzyplonów (wsiewki międzyplonowe koniczyna czerwona i życica westerwoldzka oraz poplony ścierniskowe facelia błękitna i gorczyca biała). Obiekt kontrolny stanowiły poletka bez wsiewek międzyplonowych i poplonów ścierniskowych. W ziarnie pszenicy jarej oznaczono zawartość białka ogółem, zawartość glutenu mokrego, glutenu suchego oraz indeks glutenu. Oznaczono także aktywność alfa-amylazy metodą pomiaru liczby opadania oraz gęstość ziarna w stanie zsypnym. Największą zawartość białka ogółem w ziarnie pszenicy jarej stwierdzono w obiektach uprawy konserwującej z wiosennym talerzowaniem międzyplonów oraz płużnej w porównaniu z wariantem uprawy konserwującej z jesienną inkorporacją międzyplonów. Zawartość białka ogółem w ziarnie w obiektach z wsiewkami międzyplonowymi koniczyny czerwonej i życicy westerwoldzkiej oraz poplonem ścierniskowym facelii błękitnej była największa, mniejsza w obiekcie kontrolnym a najmniejsza z poplonem ścierniskowym gorczycy białej. Masa ziarna w stanie zsypnym oraz zawartość glutenu mokrego w obiektach uprawy płużnej były większe w porównaniu z obydwoma wariantami uprawy konserwującej. Zawartość glutenu suchego w ziarnie z obiektów uprawy płużnej była większa niż w wariancie uprawy konserwującej z jesiennym talerzowaniem międzyplonów. Indeks glutenu w obiektach uprawy płużnej był mniejszy w porównaniu z obydwoma wariantami uprawy konserwującej. W obiektach uprawy konserwującej z wiosennym talerzowaniem międzyplonów stwierdzono największą liczbę opadania. Najmniejszą zawartość glutenu mokrego oraz suchego w ziarnie pszenicy jarej określono w obiekcie z życicą westerwoldzką, natomiast najmniejszy indeks glutenu na poletkach z facelią błękitną. Największą liczbę opadania stwierdzono w obiektach z koniczyną czerwoną.
    The studies were carried out in the years 2006–2008, using the experiment set up in 2005. The design of a static two-factor experiment, established using the split-plot method in four replications, included two tillage systems: plough tillage and conservation tillage performed using two methods — disk harrowing of the catch crops in autumn followed by leaving the catch crop biomass for winter as mulch, and disk harrowing in spring. Another experimental factor were four methods of regeneration of the monoculture stand of spring wheat by using the following catch crops: Trifolium pratense L. — undersown crop, Lolium multiflorum Lam. var. westerwoldicum Wittm. — undersown crop, Phacelia tanacetifolia Benth. — stubble crop, Sinapis alba L. — stubble crop, as well as a control treatment without catch crops. In the spring wheat grain, total protein content, wet gluten content, dry gluten content and the gluten index were determined. Moreover, the alpha-amylase activity was determined using the falling number method. Total protein content was higher in grain produced by spring wheat plants grown in the plots with conservation tillage treatments using spring disking of the catch crops and in those with plough tillage treatment than in the plots with conservation tillage treatment including autumn disking of the catch crops. It was higher in grain obtained in the treatments comprising red clover and Westerwolds ryegrass undersown crops and in those with a stubble crop of lacy phacelia than in the control treatment. The lowest total protein content of grain was recorded for the treatment with the white mustard stubble crop. Test weight and wet gluten content gave higher values for grain produced in the plots with plough tillage than for grain produced at any of the conservation tillage treatments. Dry gluten content of grain obtained in the plots where plough tillage was applied was higher than that of grain produced using the conservation treatment including autumn disking of the catch crops. Gluten index values also depended on the tillage treatment and were lower for grain obtained at plough tillage than for grain produced using any of the conservation tillage treatments. The highest falling number was recorded with the conservation tillage treatment including spring disking of the catch crops. The content of wet or dry gluten appeared to be the lowest in grain obtained in the treatment with Westerwolds ryegrass, whereas the plots with lacy phacelia were characterized by the lowest gluten indices. The highest falling number was recorded with the treatments with red clover.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2010, 256; 55-71
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies