Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Alfalfa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Podobieństwo genetyczne różnych populacji lucerny siewnej (Medicago sativa L. sl.) a ich potencjał plonowania
Genetic similarity of various populations of alfalfa (Medicago sativa L. sl.) and their seed yield potential
Autorzy:
Broda, Zbigniew
Dobrzycka, Agnieszka
Bocianowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42798588.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
lucerna
plon nasion
RAPD-PCR
alfalfa
seed yield
Opis:
Dla 16 zróżnicowanych genotypowo populacji lucerny siewnej przeprowadzono obserwacje wybranych cech składających się na plon nasion, takich jak liczba strąków w owocostanie, liczba nasion w strąku, plon nasion z owocostanu oraz płodność. Dla tych samych 16 populacji wykonano w dwóch powtórzeniach analizę podobieństwa genetycznego z wykorzystaniem markerów RAPD. Do analiz użyto DNA izolowanego dwiema metodami (pierwsza — metoda Thomsona-Henry’ego oraz druga — metoda kolumienkowa) w celu zaobserwowania różnic w wynikach obu analiz. Dendrogramy podobieństwa otrzymane w wyniku obu analiz wyraźnie się różniły. W pierwszej serii markerów RAPD na dendrogramie podobieństwa wyróżniono 4 grupy, a w drugiej 5 grup podobieństwa genetycznego. Następnie wykonano analizę wariancji w celu sprawdzenia, czy zmienność obserwowanych cech jest większa pomiędzy, czy w obrębie grup podobieństwa.
Several traits affecting seed yield were observed in 16 genetically differentiated populations of alfalfa. The analyzed traits included number of pods per infrutescence, number of seeds per pod, seed yield per infrutescence and fertility. An analysis of genetic similarity was carried out for the populations using RAPD markers, in two series. For the first series the DNA was isolated using the Thomson-Henry’s method and for the other series – with the column method. The dendrograms of genetic similarity varied for both methods and included four and five groups of similarity, respectively. Variability of the observed traits was compared between and within the similarity groups using analysis of variance.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 252; 301-313
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie samoniezgodności oraz podobieństwa genetycznego zróżnicowanych genotypowo form lucerny (Medicago sativa L.)
The study of self-incompatibility and genetic similarity of genetically differentiated forms of alfalfa (Medicago sativa L.)
Autorzy:
Broda, Zbigniew
Dobrzycka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41328230.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
lucerna
samoniezgodność
markery RAPD
podobieństwo genetyczne
alfalfa
self-incompatibility
RAPD markers
genetic similarity
Opis:
Celem pracy było określenie podobieństwa genetycznego 16 zróżnicowanych populacji lucerny za pomocą markerów molekularnych RAPD — PCR oraz ocena stopnia ich samoniezgodności. Badane obiekty utworzyły cztery grupy podobieństwa genetycznego, które wynosiło od 42% do 75%. Populacje o podobnym stopniu samoniezgodności nie znalazły się w tej samej grupie podobieństwa genetycznego. W celu zbadania samoniezgodności obserwowano wnikanie łagiewek pyłkowych do zalążni przy pomocy mikroskopu fluorescencyjnego. Na tej podstawie wyróżniono 4 populacje o wysokiej samoniezgodności (populacja Syn 7-3, linia F, mieszaniec F × B10, mutant ‘tf’) i 5 populacji o niskiej samoniezgodności (populacja Syn 9-3, linia B10, mieszaniec B10 × F, odmiana Ulstar i mutant ‘lp’).
The study purpose was to analyse genetic similarity between 16 populations of alfalfa using RAPD molecular markers and to describe their self-incompatiblity. The examined objects formed four groups of genetical similarity, which ranged from 42% to 75%. The populations with similar level of self-incompatibility were not in the same group of genetical similarity. To study the self-incompatibility effects, penetration of pollen tubes into the ovaries was observed with the use of fluorescence microscope. According to this, four populations with high self-incompatibility (population Syn 7-3, line F, hybrid F × B10, mutant ‘tf’) and five populations with low self-incompatibility (population Syn 9-3, line B10, hybrid B10 × F, Ulstar and mutant ‘lp’) were distinguished.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2007, 245; 205-214
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmienność i współzależność cech lucerny (Medicago sativa ssp. L.) o różnej długości kwiatostanu
Variability and correlations of some traits in lucerne (Medicago sativa ssp. L.) forms with different length of inflorescence
Autorzy:
Wyrzykowska, Małgorzata
Ziemiańska, Jolanta
Lisowska, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41444442.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
lucerna
długość produktywnej części grona
plon nasion
korelacje
regresja
lucerne
alfalfa
seed yield
raceme productive part length
simple correlation
regression
Opis:
Od wielu lat prowadzone są prace hodowlane mające na celu poprawienie produktywności nasiennej uprawianych w naszym kraju lucern. Celem niniejszego opracowania była analiza produktywności nasiennej oraz ekspresji cech plonotwórczych form lucerny o różnej długości produktywnej części grona. Wydzielono trzy grupy fenotypowe: pędy o długich gronach (formy "lp"), odcinek produktywny grona powyżej 4 cm; typowe dla lucerny, z produktywną częścią gron o długości 2–4 cm (rośliny selekcjonowane na cechę samokończenia i przedłużone kwitnienie kwiatów, rośliny o wiechowatych kwiatostanach, z produktywną częścią gron o długości do ok. 2cm. Rośliny charakteryzujące się długością produktywnej części grona powyżej 4 cm miały większą liczbę strąków w gronie i większą liczbę nasion w gronie. Rośliny o krótkich osadkach kwiatostanowych (do 2 cm) zawiązywały istotnie więcej nasion w strąku. Plonowanie nasienne wydzielonych grup roślin było podobne, od 1,1 do 1,4 g nasion z pędu. We wszystkich grupach stwierdzono, że plon nasion z pędu zależy od zmienności liczby nasion z rośliny, masy tysiąca nasion, średniej liczby nasion w gronie oraz liczby węzłów i gron na pędzie. Plon nasion z pędu w badanych grupach, w około 98% determinowany jest zmiennością liczby nasion z pędu i zmiennością masy tysiąca nasion.
Breeding work to improve seed productivity of lucerne has been conducted in our country for many years. The aim of the investigations was to analyze the seed productivity and variability of yielding traits of lucerne forms with different length of the productive parts of raceme. Three phenotype groups were separated: shoots with long racemes (‘lp’ forms) that were above 4 cm long; forms typical of lucerne, with a 2–4 cm long productive part of raceme (determine forms and the ones showing prolonged flowering were selected); plants with panicle inflorescence and the length of a raceme of about 2 cm. Plants with the productive part of a raceme exceeding 4 cm in length were characterized by greater number both of pods and seeds per raceme. Plants with a short peduncle (up to 2 cm) set significantly more seeds per pod. Seed yielding of the selected groups was similar, from 1.1 to 1.4 g of seeds per shoot. In all the groups, yield of seeds per plant depended on: variability of a number of seeds per plant, thousand seeds weight, average number of seeds per raceme, number of nodes and number of raceme per shoot. In the tested groups, seed yield per shoot was determined by the variability of a number of seeds per shoot and that of thousand seeds weight.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2007, 246; 169-177
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziedziczenie cechy wiechowatości kwiatostanów lucerny mieszańcowej (Medicago x varia T. Martyn)
Inheritance of spontaneous panicle inflorescence mutation in alfalfa (Medicago x varia T. Martyn)
Autorzy:
Bodzon, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198474.pdf
Data publikacji:
2013-03-31
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
cecha regresywna
dziedziczenie
geny regresywne
kwiatostan
lucerna
mutacja spontaniczna
wiechowatość kwiatostanów
alfalfa
inheritance
lucerne
panicle inflorescence
recessive gene
recessive trait
spontaneous mutation
Opis:
Obiektem badań była spontaniczna mutacja lucerny, polegająca na wyrastaniu dodatkowych gron w miejscu kwiatów. Kwiatostan zmutowanych form przybiera kształt wiechy (pi — panicle inflorescence) złożonej z kilkunastu rozgałęzień, na których wyrastają kwiaty. Liczba kwiatów w wiechach, w porównaniu z gronami, ulega zwielokrotnieniu osiągając liczbę kilkudziesięciu. Wykorzystanie tej cechy w hodowli lucerny stwarza nowe możliwości zwiększenia jej potencjału plonowania nasiennego. Celem badań, wykonanych w latach 2005–2010, było określenie sposobu dziedziczenia cechy wiechowatości kwiatostanów. Ocenę ekspresji tej cechy przeprowadzono w obrębie potomstw S1 i S2, pochodzących z samozapyleń rośliny zmutowanej oraz mieszańców F1, F2 i F3, uzyskanych ze skrzyżowania roślin wytwarzających typowe kwiatostany (grona) z roślinami zmutowanymi. Analiza stosunków rozszczepień fenotypowych, przeprowadzona z użyciem testu chi-kwadrat, wykazała, że cecha wiechowatości kwiatostanów lucerny dziedziczy się jednym genem w układzie czterech alleli recesywnych (pi pi pi pi).
The aim of research was to explain mode of inheritance of the lucerne mutation that causes the formation of panicles instead of racemes on stems. Panicles on mutant plants consisted of a lot of branches that caused several fold increase of flower numbers in inflorescences. Application of this character in lucerne breeding creates new opportunities to increase its seed yield potential. The inheritance of this character was studied in S1 and S2 progenies obtained by selfing a mutant plant, as well as in F1, F2 and F3 generations of hybrids obtained by crossing plants that produce racemes with S2 mutant progenies. The analysis of segregation in the selfed progenies of the mutant plants and in F1 – F3 progenies of the hybrids showed that the character of panicle inflorescence is controlled by single gene in the configuration of four recessive alleles pi pi pi pi (pi — panicle inflorescence)
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2013, 267; 153-159
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziedziczenie cechy zdeterminowanego wzrostu lucerny siewnej (Medicago sativa L.)
Inheritance of determinate growth habit in alfalfa (Medicago sativa L.)
Autorzy:
Bodzon, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199276.pdf
Data publikacji:
2017-09-05
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
cecha recesywna
cecha zdeterminowanego wzrostu
dziedziczenie
kwiatostan wierzchołkowy
lucerna
mutacja spontaniczna
alfalfa
determinate growth
inheritance
lucerne
recessive trait
spontaneous mutation
top inflorescence
Opis:
Obiektem badań była spontaniczna mutacja lucerny polegająca na wytwarzaniu kwiatostanów na wierzchołkach pędów form z długim gronem, prowadzącym w konsekwencji do zakończenia dalszego wzrostu roślin. Celem przeprowadzonych badań było określenie sposobu dziedziczenia cechy zdeterminowanego wzrostu. Ocenę ekspresji tej cechy przeprowadzono w obrębie potomstw S1 i S2, pochodzących z samozapyleń rośliny zmutowanej oraz mieszańców F1, F2 i F3, uzyskanych ze skrzyżowania roślin o typowym, niezdeterminowanym pokroju z roślinami zmutowanymi. Analiza stosunków rozszczepień fenotypowych, przeprowadzona z użyciem testu chi-kwadrat wykazała, że cecha zdeterminowanego wzrostu lucerny warunkowana jest jednym genem w układzie czterech alleli recesywnych (ti ti ti ti).
The aim of research was to explain mode of inheritance of the alfalfa spontaneous mutation that causes the formation of inflorescence on the stem top of the forms with long racemes, thus leading to termination of the plant growth. The inheritance of this character was studied in S1 and S2 progenies obtained by selfing a mutant plant, as well as in F1, F2 and F3 generations of hybrids obtained by crossing indeterminate plants with S2 mutant progenies. The analysis of segregation in the selfed progenies of the mutant plants and in F1 – F3 progenies of the hybrids showed that the determinate growth character is controlled by a single gene in the configuration of four recessive alleles ti ti ti ti (ti — top inflorescence).
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2017, 281; 77-83
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies