Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "furniture" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Projektant Julian Pietrzyk i jego współpraca z Fabryką Mebli Artystycznych Szczepana Łojka
    The Designer Julian Pietrzyk and his Cooperation with the Artistic Furniture Factory of Szczepan Łojek
    Autorzy:
    Wójcik, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38710629.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    furniture
    Art Déco
    Julian Pietrzyk
    School of Decorative Arts and Artistic Industry in Cracow
    Szczepan Łojek’s Artistic Furniture Factory in Kalwaria Zebrzydowska
    Mazovian Museum in Płock
    meble
    art déco
    Szkoła Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie
    Fabryka Mebli Artystycznych Szczepana Łojka w Kalwarii Zebrzydowskiej
    Muzeum Mazowieckie w Płocku
    Opis:
    Artykuł jest próbą scharakteryzowania twórczości Juliana Pietrzyka w dziedzinie projektowania mebli. Podstawą analizy są sprzęty atrybuowane projektantowi, a także materiały dotyczące jego edukacji pozyskane w Archiwum Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Celem artykułu jest wpisanie twórczości Pietrzyka w nurty w meblarstwie polskim w dwudziestoleciu międzywojennym, jak również pokazanie jej w szerszym kontekście edukacji projektanta w krakowskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie. Kariera Pietrzyka w dziedzinie projektowania mebli była związana z firmą Szczepana Łojka. Kwerendy archiwalne w Archiwum Akt Nowych w Warszawie, Archiwum Narodowym w Krakowie oraz Archiwum Państwowym w Katowicach (oddział w Bielsku-Białej) pozwoliły odtworzyć historię Fabryki Mebli Artystycznych Szczepana Łojka.
    This article is an attempt to characterise Julian Pietrzyk’s output in the field of furniture design. The basis for the analysis are pieces of furniture attributed to the designer, as well as materials relating to his education obtained from the Archives of the Academy of Fine Arts in Cracow. The aim of the article is to place Pietrzyk’s work within the currents in Polish furniture-making in the interwar period, as well as to show it in the broader context of his education at the School of Decorative Arts and Artistic Industry in Cracow. Pietrzyk’s career in furniture design was associated with Szczepan Łojek’s company. Archival query at the Archive of New Records in Warsaw, the National Archive in Cracow, and the State Archive in Katowice (Bielsko-Biała branch) made it possible to establish the history of the Artistic Furniture Factory owned by Szczepan Łojek.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 2; 149-170
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    William Chambers’s “Designs of Chinese Buildings, Furniture, Dresses, Machines, and Utensils” in Context: An Authoritative Guide to Chinese Visual Culture
    Porządkowanie wiedzy o Chinach w nowożytnej Europie. „Designs of Chinese Buildings, Furniture, Dresses, Machines, and Utensils” Williama Chambersa jako przewodnik po chińskiej kulturze wizualnej
    Autorzy:
    Kozik, Albert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/15592518.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    William Chambers
    Designs of Chinese Buildings
    chinoiseries
    zarządzanie informacją
    chińska kultura wizualna
    architektura chińska
    historia architektury
    information management
    Chinese visual culture
    Chinese architecture
    architectural history
    Opis:
    Traditionally, William Chambers’s (1723–1796) Designs of Chinese Buildings, Furniture, Dresses, Machines, and Utensils (1757) have been referred to as a pattern book designed for European architects and patrons interested in the so-called “Chinese style”. This study seeks to locate Chambers’s treatise in a broader context of both the European progress in the field of (proto-)sinology and the early modern strategies of coping with the abundance of knowledge about Chinese visual culture transferred to and disseminated in Europe. Its obvious role as a pattern book notwithstanding, Chambers’s book may be presented as a part of the phenomenon that gave rise to authoritative works of reference such as scholarly Jesuit publications, i.e., compendia aimed at structuring the chaotic influx of information and reformulating it in a universally accessible way. Drawing on the research of scholars such as Ann Blair and Georg Lehner, the first part of the article centres on the problem of structuring sinological knowledge in the early modern period and the need for scholarly syntheses. In section two, the same problem of information overload was identified with regard to Chinese artistic production and its reception in Europe. Finally, the last part offers an analysis of Chambers’s Designs as a normative work of reference conceived to simultaneously standardize knowledge about Chinese visual culture and to falsify the descriptions and illustrations included in other pattern books published at the time.
    Designs of Chinese Buildings, Furniture, Dresses, Machines, and Utensils Williama Chambersa (1723–1796) tradycyjnie uznaje się za wzornik przeznaczony dla europejskich architektów i zleceniodawców zainteresowanych tzw. stylem chińskim. W niniejszym artykule podjęto próbę umiejscowienia traktatu Chambersa w szerszym kontekście postępów w dziedzinie nowożytnej (proto)sinologii i ówczesnych strategii radzenia sobie z nadmiarem wiedzy o chińskiej kulturze wizualnej. Niezależnie od oczywistej funkcji wzornika, publikacja Chambersa może być rozumiana jako część zjawiska, które dało początek wielu nowożytnym kompendiom dotyczącym Państwa Środka, takim jak naukowe publikacje jezuitów – dziełom mającym na celu uporządkowanie napływających chaotycznie informacji i przeformułowanie ich tak, by były dostępne szerszemu gronu odbiorców. Opierając sią na pracach takich badaczy jak Ann Blair i Georg Lehner, w pierwszej części artykułu skoncentrowano się na nowożytnych sposobach porządkowania wiedzy sinologicznej i narastającej wówczas potrzebie stworzenia jej naukowej syntezy. W części drugiej problem „przeciążenia informacją” omówiony został w odniesieniu do chińskiej produkcji artystycznej i jej percepcji w Europie. Ostatnia część tekstu jest poświęcona analizie Designs Chambersa jako autorytatywnego kompendium, stworzonego w celu jednoczesnego uporządkowania wiedzy o chińskiej kulturze wizualnej i dowiedzenia nieautentyczności opisów i ilustracji zawartych w innych wydawanych wówczas wzornikach.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2022, 84, 3; 563-591
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’arredamento dell’Ambasciata d’Italia a Varsavia. Nuove acquisizioni documentarie
    The Furnishings of the Italian Embassy in Warsaw. New Documentary Acquisitions
    Autorzy:
    D'Agostino, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/15582186.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    arte
    ambasciata
    Varsavia
    Italia
    arredamento
    patrimonio culturale
    ricognizione
    ricerca
    art
    embassy
    Warsaw
    Italy
    furniture
    cultural heritage
    reconnaissance
    research
    Opis:
    Il presente lavoro, volto a ricostruire la storia dell’arredamento dell’Ambasciata d’Italia a Varsavia, ha origine dallo studio dei documenti d’archivio del Fondo STRP (ex Servizio Tecnico di Ricognizione Patrimoniale) conservato presso la Direzione Generale Archeologia Belle Arti e Paesaggio del Ministero della Cultura (MIC). Il fondo è costituito dalla documentazione – perlopiù inedita – prodotta dal Servizio Tecnico, nato nel 1993 come Commissione, voluta dal Ministro Alberto Ronchey, con l’obiettivo di censire i beni culturali concessi in deposito esterno dai musei del demanio ad enti in Italia e all’estero. Nel 1995 la Commissione fu trasformata in Servizio alle dirette dipendenze del Segretariato Generale del Ministero stesso ma nel 2003 venne sospeso. Ben ventuno anni fa fu effettuata l’ultima ricognizione patrimoniale presso l’Ambasciata d’Italia a Varsavia e da allora più nessun controllo è stato fatto. Pertanto, questo lavoro, oltre ad analizzare la storia delle opere d’arte scelte per arredare l’Ambasciata fin dal 1922, ne aggiorna i dati e dà nuove interpretazioni sulle vicende che, sia prima che dopo la Seconda Guerra Mondiale, portarono al suo arredamento; inoltre, vuole essere uno spunto di riflessione sulla tutela di quel patrimonio artistico italiano che ancora oggi, fin dai primi decenni del secolo scorso, si trova in deposito esterno senza i dovuti controlli.
    The present essay, aimed at reconstructing the history of the works of art which furnish the Italian Embassy in Warsaw, originates from the study of archival documents from the STRP Fund (formerly the Technical Service of Patrimonial Reconnaissance) kept at the General Directorate of Archaeology Fine Arts and Landscape of the Ministry of Culture (MIC). The fund consists of the documentation, mostly unpublished, produced by the Technical Service, which was created in 1993 as a Commission, conceived by Minister Alberto Ronchey, with the aim of taking a census of cultural assets granted in external storage by state museums to entities in Italy and abroad, which in 1995 had been transformed into a Service reporting directly to the General Secretariat of the Ministry itself but was suspended in 2003. The last patrimonial reconnaissance was carried out at the Italian Embassy in Warsaw twenty-one years ago and since then no more checks have been done. Therefore, in addition to analyzing the history of the works of art chosen to furnish the Embassy since 1922, the essay updates the data and gives new interpretations on the events that, both before and after the 2nd World War, led to its furnishing; moreover, it is meant to be a food for thought regarding the protection of Italian artistic heritage which since the first decades of the last century until the present has been in external storage without due control.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2023, 85, 1; 117-144
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozważań o polskim meblu ciąg dalszy: Anna Kostrzyńska-Miłosz, „Polskie meble 1945–1970. Idee i rzeczywistość” (Warszawa 2021)
    Reflections on Polish Furniture Continued: Anna Kostrzyńska-Miłosz, “Polskie meble 1945–1970. Idee i rzeczywistość” (Warsaw 2021)
    Autorzy:
    Chrudzimska-Uhera, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30145669.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 1; 191-197
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Czy łuk jest ładny?” O antymodernistycznym nurcie w aranżacji polskich wnętrz mieszkalnych ostatnich dekad PRL
    “Is an Arch Pretty?” On the anti-Modernist Current in the Arrangement of Residential Interiors during the Last Years of the People’s Republic of Poland
    Autorzy:
    Korduba, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30145635.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    residential architecture
    interior design
    design
    Modernism
    antique furniture
    architektura mieszkalna
    wnętrzarstwo
    wzornictwo
    modernizm
    antyki
    Opis:
    Celem niniejszego tekstu jest prześledzenie dyskursu dotyczącego aranżacji i wyposażenia polskich wnętrz mieszkalnych lat 70. i 80. XX w. oraz okresu transformacji ustrojowej, będącego wyrazem rozczarowania modernistyczną architekturą mieszkalną oraz jej dotychczasową estetyką. Społeczna potrzeba zmian w aranżacji i wyposażeniu wnętrz miała służyć ich indywidualizacji i kwestionowała uniwersalne wartości oficjalnego poradnictwa odnoszące się przede wszystkim do racjonalnego i funkcjonalnego wykorzystania domowej przestrzeni. Przedmiotem studium jest analiza praktyk związanych z wykończeniem wnętrz (wprowadzaniem łuków, boazeryjnych okładzin) oraz z ich wyposażaniem w sprzęty dawne (zarówno antyki, jak i tzw. starocie). Praktyki te znalazły odzwierciedlenie, a zarazem zostały historycznie udokumentowane w specjalistycznej prasie dotyczącej aranżacji wnętrz (m.in. „Mój Dom”, „Dom” – dodatek do „Architektury”), a także w publikowanych poradnikach i zawartej w nich ikonografii. Z ich analizy wyłania się obraz mieszkań poddawanych rekompozycji w duchu postaw definiowanych jako antymodernistyczne oraz estetyki retro opartej na kulturze pamięci.
    The aim of this essay is to trace the discourse concerning the arrangement and furnishing of residential interiors in Poland in the 1970s and 1980s and the period of systemic transformation, which arose from the disillusionment with Modernist residential architecture and the earlier aesthetics of those interiors. The social need for changes in the arrangement and furnishing of interiors was to serve their individualisation; it questioned the universal values of official advice relating primarily to the rational and functional use of domestic space. The subject of the study is the analysis of practices related to interior decoration (the introduction of arches or wainscoting) and the use of old, antique and retro furniture. These practices are reflected and historically documented in the specialist press on interior design (including “Mój Dom” and “Dom” – a supplement to “Architektura”), as well as in published handbooks and the iconography contained therein. What emerges from their analysis is a picture of dwellings undergoing a re-composition in the spirit of attitudes defined as anti-Modernist and of a retro aesthetic based on the culture of memory.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 1; 127-152
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies