- Tytuł:
-
Józef Steliga – nauczyciel dorosłych, działacz społeczny i prezes Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w trudnych latach 1947–1961
Józef Steliga – adult educator, social activist and chairman of the Society of the Hieronim Łopaciński Library in the difficult years 1947–1961
Юзеф Стелига – учитель взрослых, общественный деятель и председатель Общества Библиотеки им. Херонима Лопацинского в трудные годы 1947–1961 - Autorzy:
- Michalski, Wojciech
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/463089.pdf
- Data publikacji:
- 2013
- Wydawca:
- Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
- Tematy:
-
Józef Steliga
Towarzystwo Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
szkolnictwo
oświata
Lublin
Kuratorium Oświaty w Lublinie
Związek Młodzieży Wiejskiej Województwa Lubelskiego - Opis:
-
Józef Steliga (1904–1980) był ostatnim długoletnim prezesem Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego – sprawował tę funkcję w latach 1947–1961. Początkowo pracował jako nauczyciel, wkrótce jednak wyspecjalizował się w dziedzinie oświaty dorosłych. W latach 1934–1939 i 1944–1954 kierował wydziałem zajmującym się właśnie tą sferą edukacji w lubelskim kuratorium. Jeszcze w czasach młodości związał się z ruchem ludowym: działał w Związku Młodzieży Wiejskiej i Polskim Stronnictwie Ludowym „Wyzwolenie”, a po wojnie w Zjednoczonym Stronnictwie Ludowym.
Artykuł prezentuje biografię Steligi oraz szerszy kontekst jego działalności z uwzględnieniem okresu po 1944 r., także jej polityczne uwarunkowania. W ten sposób przedstawiono sylwetkę oświatowca i społecznika, któremu przyszło żyć w trudnych latach powojennych. Steliga popierał nowe władze i cieszył się ich zaufaniem w latach czterdziestych XX w. Jego krytykę (która ujawniła się po październiku 1956 r.) wzbudziła jednak represyjna polityka kulturalna władz w okresie stalinizmu zmierzająca do zlikwidowania wszelkiej, mniej lub bardziej niezależnej, działalności społecznej. Jako prezes Towarzystwa Biblioteki im. Łopacińskiego, Steliga pozostał przede wszystkim uczciwym działaczem społecznym. Mimo że jego powołanie na funkcję prezesa było zapewne związane z dążeniem do przejęcia kontroli nad biblioteką przez państwo, to jednak prezesurę Steligi starsi członkowie Towarzystwa oceniali bardzo pozytywnie, podkreślając wagę jego osiągnięć dokonanych przecież w bardzo trudnych warunkach.
Józef Steliga (1904–1980) was the last long-standing chairman of the Society of the Hieronim Łopaciński Public Library – he performed this function in the years 1947–1961. At first he worked as a teacher, but he soon specialised in the area of adult education. In the years 1934–1939 and 1944–1954 he directed the department handling this field of education in Lublin’s education office. As early as in his youth he joined up with the people’s movement: he was active in the People’s Youth Union and the Polish People’s Party “Liberation”, and after the War in the United People’s Party. This article presents the biography of Steliga and the wider context of his activities, focusing on the period after 1944, including its political determinants. Thus, a profile is presented of an educator and community worker who came to live in the difficult post-War years. Steliga supported the new authorities and was trusted by them in the 1940s. His criticism (revealed after October 1956) was aroused by the repressive cultural policy of the authorities in the period of Stalinism aimed at liquidating all more-or-less independent social activities. As the chairman of the Society of Hieronim Łopaciński Library, Steliga most of all remained an honest social activist. Although his appointment to the post of chairman was probably related to the aspirations of the State to take control of the library, Steliga’s chairmanship was appraised in very positive terms by the older members of the Society – emphasising the significance of his achievements, after all accomplished in very difficult conditions.
Юзеф Стелига (1904–1980) – последний многолетний председатель Общества библиотеки им. Х. Лопацинского (он занимал эту должность с 1947 по 1961). Сначала он работал учителем, потом стал специалистом по образованию взрослых. В годы 1934–1939 и 1944–1954 он был руководителем отделения занимающегося этой отраслью просвещения в люблинском отделе просвещения. В молодости он сотрудничал с Обществом деревенской молодежи и Крестьянской партией, а после войны с Соединенной крестьянской партией. В статье экспонируется биография Стелиги, широкий контекст его деятельности, особенно период после 1944 г., а также политические условия. Он описывается как деятель просвещения и общественный деятель, который жил в трудные послевоенные годы. Стелига поддерживал новую власть, которая оказывала ему доверье особенно в сороковые годы XX века. Его критику (про которую стало известно после октября 1956 г.) вызвала однако репрессивная культурная политика властей в эпоху Сталина, целью которой было уничтожить всякую, более или менее независимую, общественную деятельность. Как председатель Общества библиотеки им. Лопацинского Стелига был в первую очередь добросовестным общественным деятелем. Несмотря на то, что назначение его на пост председателя было связано со стремлением получить контроль над библиотекой, его работу оценивали положительно. - Źródło:
-
Bibliotekarz Lubelski; 2013, 56; 21-50
0137-9895 - Pojawia się w:
- Bibliotekarz Lubelski
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł