Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kowalczyk, Jan" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Broad Approach to Human Security in the Visegrad Group Countries
Szerokie podejście do human security w państwach Grupy Wyszehradzkiej
Autorzy:
Kowalczyk, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/556651.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Human security
Visegrad Group
Polska
Czechia
Slovakia
Hungar
human security
Grupa Wyszehradzka
Polska
Czechy
Słowacja
Węgry
Opis:
The demise of the Cold War and the fading risk of a global military conflict caused researchers to extend the notion of security to subjects other than the states. One of the alternative concepts that emerged in the 1990s was Human Security, which put individual human beings at the heart of analysis. In its narrow approach, called the “Canadian school”, human security seeks to provide all people with the basic political rights and ensure “Freedom from Fear”. The broad approach, advocated by the “Japanese school”, encompasses social and economic rights, as well as the need to offer people the ability to survive and develop. Thus, it has been labelled as the “Freedom from Want” concept. The broad approach to individual human security is closely linked to the concept of sustainable development. This paper looks at the approach taken by the Visegrad Group countries – Poland, Czechia, Slovakia, and Hungary – to the broad concept of Human Security. It presents the analysis of the main strategic documents that deal with social and economic rights of people, the internal security system, and the implementation of the concept of sustainable development.
Zakończenie zimnej wojny i oddalenie się widma wybuchu konfliktu zbrojnego sprzyjało poszerzeniu analiz dotyczących bezpieczeństwa o inne niż państwo podmioty. Jedną z rodzących się w latach 90. XX w. alternatywnych koncepcji było human security (bezpieczeństwo jednostki ludzkiej) stawiające w centrum zainteresowania jednostkę ludzką. W ujęciu wąskim (zwanym szkołą kanadyjską), human security nawiązuje do zapewnienia człowiekowi podstawowych praw politycznych oraz wolności od strachu. W ujęciu szerokim (szkoła japońska), human security obejmuje również kwestie praw społecznych i ekonomicznych oraz możliwość przetrwania i rozwoju każdego człowieka. Założenia japońskiej szkoły human security zostały zawarte w haśle „wolności od niedostatku”. Szeroki zakres bezpieczeństwa jednostki ludzkiej pozostaje w ścisłym związku z koncepcją zrównoważonego rozwoju. W niniejszym artykule przedstawiono podejście państw Grupy Wyszehradzkiej: Polski, Czech, Słowacji i Węgier do szerokiego zakresu human security. Analizie poddano główne dokumenty strategiczne dotyczące: praw społecznych i ekonomicznych obywateli, systemu bezpieczeństwa wewnętrznego oraz implementacji koncepcji zrównoważonego rozwoju.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2020, 1; 59-80
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rewitalizacja zdegradowanych obszarów miejskich jako element kształtowania bezpieczeństwa publicznego
The recovery of deprived urban areas as an element of shaping public security
Autorzy:
Kowalczyk, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1200522.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
recovery
disadvantaged area
space security
public security
crime prevention
urban local community
rewitalizacja
obszar zdegradowany
bezpieczeństwo przestrzeni
bezpieczeństwo publiczne
zapobieganie przestępczości
miejska społeczność lokalna
Opis:
Podejmowane w ramach rewitalizacji przedsięwzięcia infrastrukturalne związane z przebudową, remontami, modernizacją czy adaptacją wiekowych budowli, mają na celu przeciwdziałanie negatywnym zjawiskom o charakterze społeczno-przestrzennym. Działania rewitalizacyjne są podejmowane w przestrzeni miejskiej charakteryzującej się dużym natężeniem problemów społecznych, takich jak: bezrobocie, ubóstwo, niski poziom edukacji i bezpieczeństwa, a także przestępczość. Związek między degradacją przestrzeni miejskiej a poziomem bezpieczeństwa społeczności lokalnej w miastach został dostrzeżony na początku XX w. przez badaczy szkoły chicagowskiej, znanej z próby przeniesienia orientacji ekologicznej na grunt badań społecznych. Rozwinięciem dorobku tej szkoły były badania prowadzone od lat 60. w Stanach Zjednoczonych oraz Kanadzie. Rozczarowanie ograniczoną możliwością oddziaływania na potencjalnych sprawców oraz niską skutecznością resocjalizacji skłoniło badaczy do skoncentrowania uwagi na innych teoriach skupiających się na zapobieganiu przestępczości w miastach, w tym na uwarunkowaniach przestrzennych. Powstałe ujęcia teoretyczne stanowiły zbiór postulatów dotyczących tego, w jaki sposób należy kształtować przestrzeń miejską, aby sprzyjała ona redukcji przestępczości oraz stanowiła czynnik wzmacniający poczucie bezpieczeństwa lokalnej społeczności. Celem artykułu jest analiza głównych postulatów sformułowanych przez amerykańskich i kanadyjskich kryminologów i urbanistów, dotyczących przestrzennych aspektów bezpieczeństwa w miastach, a także próba znalezienia odpowiedzi na pytanie, czy podczas prowadzenia przedsięwzięć rewitalizacyjnych na zdegradowanych obszarach miejskich możliwe jest zastosowanie tych postulatów w celu przeciwdziałania negatywnym zjawiskom o charakterze społeczno-przestrzennym.
Infrastructural projects undertaken as part of recovery schemes – including reconstruction, renovation, modernisation, and adaptation of old buildings – are aimed at counteracting negative socio-spatial phenomena. This is due to the fact that urban recovery initiatives are conducted in places epitomised by a large concentration of social problems, including unemployment, poverty, poor education, as well as crime, and low levels of safety and security. The connection between degradation of urban space and the level of security in local urban communities was noticed at the beginning of the twentieth century by researchers from the Chicago School, known for their efforts to transfer ecological orientation into social sciences. The social accomplishments of the Chicago School were further developed in the 1960s in the US and Canada. The disappointment with limited ability to influence potential criminals and the low success rate of rehabilitation schemes pushed researchers to focus on other theories pertaining to crime prevention in cities, and to focus more on spatial conditions. The emerging theoretical approaches constituted a set of postulates regarding the ways in which urban space ought to be shaped in order to effectively reduce crime rates and strengthen the sense of security in local communities. The aim of this paper is to analyse the leading urban space security postulates formulated by American and Canadian criminologists and urbanists, and to attempt to provide a sensible answer to the question of whether it is possible to use these postulates for recovery projects in disadvantaged urban areas in order to counteract negative socio-spatial phenomena.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2020, 4; 91-108
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies