Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ratownictwo medyczne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Model współdziałania Państwowej Straży Pożarnej i Lotniczego Pogotowia Ratunkowego, jako bezpieczny sposób wdrożenia w operacje nocne nowych śmigłowców ratunkowych
Model of cooperation between the state fire brigade and the polish medical air rescue as a safe way to implement a night-time operations of new rescue helicopters
Autorzy:
Gałązowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/372854.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
lotnicze ratownictwo medyczne
porozumienie
szkolenie
agreement
air medical rescue
training
Opis:
Wyposażenie Lotniczego Pogotowia Ratunkowego w nowoczesne śmigłowce ratunkowe stało się ogromnym wyzwaniem wynikającym z potrzeby bezpiecznej realizacji procesu wymiany taboru i przygotowania całego personelu SP ZOZ LPR do rozpoczęcia operacji na nowym typie statku powietrznego. Kluczowym jednak i najbardziej wymagającym zaangażowania elementem całego procesu stało się stworzenie bezpiecznego modelu wejścia załóg SP ZOZ LPR w operacje nocne. W tym celu przeprowadzono szereg działań analitycznych, które zaowocowały powstaniem założeń szkoleniowych zarówno samego procesu szkolenia załóg jak i drugiego niezwykle ważnego elementu, jakim jest wspólne szkolenie załóg SP ZOZ LPR i Ratowników PSP. W efekcie podjętych działań przygotowano trzy programy szkolenia i całą koncepcję przygotowania zarówno teoretycznego jak i praktycznego Ratowników PSP do współpracy z załogami śmigłowców ratunkowych. Kolejnym elementem procesu stało się stworzenie założeń oraz zaplanowanie realizacji Narodowego Programu Szkolenia Dyspozytorów Medycznych Pogotowia Ratunkowego do współpracy z Lotniczym Pogotowiem Ratunkowym w zakresie realizacji operacji nocnych. Proces szkolenia oraz działania organizacyjne poprzedzone kolejną analizą doprowadziły do powstania w ujęciu praktycznym/ wykonawczym bezpiecznego modelu wykonywania operacji nocnych przez zespoły śmigłowcowe Lotniczego Pogotowia ratunkowego we współpracy z ratownikami PSP.
Equipping the Polish Medical Air Rescue (LPR) in modern rescue helicopters has become a major challenge arising from the need to secure the process of replacement of old type of aircraft and prepare the entire LPR staff to launch operations on a new type of aircraft. The key and most challenging element of the involvement of the whole process was to create a safe entry model of LPR.s crew in night-time operations. Due to this, a number of analytical operations have been carried and it resulted in establishing training objectives of both the process and the training of crews as a second very important element, namely the joint training of LPR crew and PSP rescuers. As a result of actions taken three training programs were prepared and the whole concept of the preparation of both theoretical and practical PSP rescuers to work with the helicopter rescue crews. Another element of the process was to create guidelines and to plan implementation of the Despatcher's national Training Programme of Medical Ambulance Service to work with the Polish Medical Air Rescue in field of night operations. The process of training and organizational measures followed by further analysis led to the creation of a safe night-time operations model by helicopter teams of Polish Medical Air Rescue in cooperation with the PSP rescuers.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2010, 4; 65-71
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza procesu szkolenia strażaków Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego do współpracy z Lotniczym Pogotowiem Ratunkowym w zakresie realizacji operacji nocnych
Analysis of the training process of the National Firefighters Rescue System to work with the Polish Medical Air Rescue in the realization of night operations
Autorzy:
Gałązowski, R.
Pawlak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/373401.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
bezpieczeństwo
ratownictwo medyczne
śmigłowiec ratunkowy
medical rescue
rescue helicopter
safety
Opis:
Szkolenie strażaków KSRG do współpracy z Lotniczym Pogotowiem Ratunkowym (SP ZOZ LPR) w zakresie realizacji lotów nocnych stanowi jedno z najważniejszych założeń strategii wprowadzania do operacji nowych śmigłowców ratunkowych. Między innymi od poziomu wyszkolenia zarówno załóg lotniczych jak i ratowników PSP zależy poziom bezpieczeństwa wykonywanych operacji. Z analiz prowadzonych przez międzynarodowe władze lotnicze wynika, że zaawansowane szkolenia i wprowadzane bezpieczne modele wykonywania operacji lotniczych znacząco minimalizują liczbę wypadków z udziałem śmigłowców ratunkowych. Zwrócenie uwagi szczególnie na śmigłowce ratunkowe wynika z charakterystyki operacji Śmigłowcowej Służby Ratownictwa Medycznego. Wspólne szkolenia PSP i SP ZOZ LPR, które są wynikiem podpisanego w 2008 roku porozumienia mają na celu przygotowanie strażaków ratowników do umiejętnego zabezpieczenia miejsca lądowania szczególnie w nocy oraz wypracowania wzajemnego zaufania pomiędzy załogami śmigłowców ratunkowych i strażakami. Po przeszkoleniu ponad 10 tys. strażaków ratowników przyszedł czas na dokonanie bardziej szczegółowej analizy realizowanego projektu. W celu weryfikacji skuteczności procesu prowadzonych szkoleń została opracowana specjalna ankieta z pytaniami, skierowana do 949 strażaków ratowników z różnych jednostek ratowniczo-gaśniczych. W wyniku przeprowadzonej analizy ankiet dokonano oceny procesu szkolenia i wyciągnięto wnioski, które mają posłużyć poprawie skuteczności prowadzonych szkoleń.
Training firefighters from the National Firefighters Rescue System to work with the Polish Medical Air Rescue in the realization of flights in night operations is a major input to the strategy of implementing new helicopters to rescue operations. Among other things, from the level of training of both flight crews and lifeguards from the State Fire Service, depends the level of operations security. The analysis carried out by international aviation authorities introduced that advanced training and implemented safe flight operations models significantly minimize the number of accidents involving rescue helicopters. Drawing the attention especially to the rescue helicopters is due to the characteristics of operations of helicopter emergency medical services. Joint training of State Fire Service and Polish Medical Air Rescue, which are the result of the agreement signed in 2008, are designed to prepare firefighters to proper secure the landing site, especially at night, and to develop mutual trust between the helicopter rescue crews and firefighters. After training of more than 10 thousands rescue firefighters, came time to make a more detailed analysis of the project. In order to verify the effectiveness of the training carried out, a special questionnaire was designed, addressed to 949 firefighters from various firefighting rescue units. As a result of the analysis of survey, the training process was assessed and conclusions will be used to improve the effectiveness of training.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2011, 4; 21-29
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śmigłowiec Lotniczego Pogotowia Ratunkowego EC 135 p2+. Porównanie ze śmigłowcem Mi-2plus
EC 135 P2+ helicopter for the polish medical air rescue. Comparative study of the EC 135 P2+ to Mi-2PLUS helicopter
Autorzy:
Gałązowski, R.
Gawroński, Ł.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/373931.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
lotnictwo sanitarne
ratownictwo medyczne
śmigłowiec ratunkowy
helicopter
medical aviation
medical emergency
Opis:
W 2008 roku Ministerstwo Zdrowia zakupiło dla Lotniczego Pogotowia Ratunkowego 23 nowoczesne śmigłowce EC 135 p2+, które zastąpią w służbie wysłużone śmigłowce Mi-2, które w lotnictwie sanitarnym były eksploatowane od początku lat 70. Wymiana floty śmigłowców to przełomowy moment w historii polskiego lotnictwa sanitarnego, który otwiera przed tą jednostką możliwość dalszego funkcjonowania na następne dwadzieścia parę lat. Śmigłowce Mi-2, których używało do tej pory lotnictwo sanitarne i Lotnicze Pogotowie Ratunkowe to stosunkowo niezawodne konstrukcje, które doczekały się wielu wersji, co świadczy o uniwersalnym wymiarze tej maszyny. Jednak konstrukcja Mi-2 pochodząca jeszcze z lat 70. musi powoli ustąpić miejsca nowoczesnym śmigłowcom. Taka kolej rzeczy wynika z coraz bardziej restrykcyjnych przepisów lotniczych, których wprowadzanie ma na celu podniesienie poziomu bezpieczeństwa w wykonywanych operacji. Ta sytuacja dotyczy w znacznym stopniu również śmigłowców pełniących służbę w Śmigłowcowej Służbie Ratownictwa Medycznego. Zakupione dla Lotniczego Pogotowia Ratunkowego śmigłowce EC 135 P2+ produkowane przez francusko-niemiecki koncern Eurocopter są śmigłowcami spełniającymi wszystkie obowiązujące aktualnie przepisy lotnicze, posiadają najnowocześniejsze wyposażenie awioniczne, które wręcz wyprzedza swoim zakresem wykorzystania inne maszyny tego typu na świecie. Śmigłowiec EC 135 przekracza również w znacznym stopniu osiągi, które uzyskuje jego poprzednik w Lotniczym Pogotowiu Ratunkowym, czyli śmigłowiec Mi-2plus.
In 2008 the Ministry of Health bought 23 modern EC 135 P2+ rotocopters for the Polish Medical Air Rescue to replace old Mi-2Plus helicopters. The latter have been used in Polish medical aviation since early 70-ties. The fleet replacement opens a new chapter in the history of Polish medical aviation and enables air rescue missions for the next 20 years. Mi-2 helicopters which have been used so far in medical aviation, teh Polish Medical Air Rescue including, are relatively reliable. They have quite a few versions which proves they are universal rotocopters. However it is a technology dating back to the 70-ties and there is a need for modern helicopters. The replacement of Mi-2 helicopters for modern ones is also due to more and more strict aviation regulations, the aim of which is to increase the safety of the missions. The Polish Medical Air Rescue has to conform to this tendency. Made by the French-German Eurocopter company EC 135 P2+ helicopters bought for the Polish Medical Air Rescue keep to all the aviation regulations being force. They are equipped in the most modern avionics not to be met in any rotocopters of similar class. Naturally, flight parameters of the EC 135 helicopters are much higher are much higher then the parameters of the Mi-2 Plus rotocopters.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2010, 1; 87-98
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Program szkolenia wstępnego i doskonalącego dla pilotów śmigłowców ratunkowych, jako modelowa propozycja właściwego przygotowania do operacji ratowniczych
Initial training and advanced program helicopter rescue pilots, the proposal of a model for proper preparation in rescue operations #[tYT.RÓWNOL.]
Autorzy:
Gałązowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/373437.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
Lotnicze Pogotowie Ratunkowe
ratownictwo medyczne
śmigłowce
Emergency Medical System
helicopter
Polish Medical Air Rescue
Opis:
Zakup nowych śmigłowców dla Lotniczego Pogotowia Ratunkowego jest krokiem w dobrym kierunku. Otwiera nowe możliwości i perspektywy rozwoju lotniczego ratownictwa medycznego w Polsce. Podstawowym zadaniem w procesie wdrażania nowych maszyn do operacji lotniczych, a także rozszerzaniem katalogu zadań, które będą realizować jest właściwe przygotowanie pilotów. Pierwszym krokiem jest szkolenie pilotów Lotniczego Pogotowia Ratunkowego na typ EC135 TR (Type Rating), którego skutkiem jest uzyskanie przez nich uprawnień do pilotowania nowego typu statku powietrznego. Po pierwszych dwóch turach szkolenia w ośrodku EC ujawniły się pewne trudności, które są wynikiem wieloletniego korzystania w operacjach ze śmigłowców technologicznie i awionicznie znacznie odmiennych i przestarzałych od tych zakupionych dla Lotniczego Pogotowia Ratunkowego (LPR). Te zaobserwowane trudności poddano gruntownej analizie przyczynowo - skutkowej i w efekcie przyjęto plan działań polegający na dodatkowym przygotowaniu pilotów do szkolenia TR. Powstał i został wdrożony do realizacji program szkolenia wstępnego, którego celem jest optymalne przygotowanie pilotów do szkolenia na nowy typ. Jednocześnie mając świadomość, jaki jest cel i jak przebiega szkolenie pilotów na typ przygotowano i wdrożono do realizacji program szkolenia doskonalącego dla pilotów, którzy zdali egzamin i uzyskali uprawnienia na typ EC 135. Celem tego szkolenia jest z kolei właściwe przygotowanie pilotów do obsługi urządzeń awionicznych, a także do operacji, które po jego zakończeniu wykonywać będą w ramach Śmigłowcowej Służby Ratownictwa Medycznego. Całość tych zadań organizacyjno-szkoleniowych ma służyć i służy optymalnemu przygotowaniu pilotów do bezpiecznego wykonywania operacji lotniczych na śmigłowcach ratunkowych.
The purchase of new helicopters for the Polish Medical Air Rescue is a step in the right direction. This opens up new possibilities and prospects for the development of air medical rescue in Poland. The primary task in the process of deploying new rotorcraft for flight operations, and expansion of operations, undertaken after appropriate pilot training is completed is the proper preparation of pilots for rescue operations. The first step is to train pilots of the Polish Medical Air Rescue on the EC135 type TR (Type Rating), whose effect is to obtain their qualification to pilot the rotorcraft. After the first two rounds of training in the Eurocopter center some difficulties were revealed, which are the result of many years of operations with the utilization of technology archaic helicopters as compared with those now purchased by the Polish Medical Air Rescue. These difficulties were analyzed extensively and consequently a plan of action was adopted based on the need for increased training of pilots preparing for the TR. The initial training program was created and has been implemented in preparing the pilots to train for the new type. At the same time knowing the purpose and goal of how to train the pilots on the type an advanced training program for pilots, was also developed, for those who passed the exam and obtained the EC 135 Type. The purpose of this training is, in turn, proper preparation of pilots to operate avionics equipment, for operations under the helicopter emergency medical service. Ali of these tasks and organizational training are designed to optimize the preparation and use of pilots for the safe operation of air rescue helicopters.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2010, 2; 93-102
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ratownik medyczny w Państwowej Straży Pożarnej – od teorii do praktyki
Paramedics in the State Fire Service – from Theory to Practice
Autorzy:
Chomoncik, M.
Nitecki, J.
Cisoń-Apanasewicz, U.
Smolarczyk, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/373772.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
ratownik medyczny
ratownictwo medyczne
Krajowy System Ratowniczo-Gaśniczy
paramedic
medical rescue
National Rescue and Firefighting System
Opis:
Cel: Celem artykułu jest analiza prawnych aspektów funkcjonowania ratownika medycznego w jednostkach Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego (KSRG). W artykule określono także obszary, w których wskazane jest wykorzystanie wiedzy i umiejętności ratowników medycznych w ramach funkcjonowania KSRG, oraz przedstawiono ocenę stanu zatrudnienia tej grupy zawodowej w Państwowej Straży Pożarnej (PSP). Wprowadzenie: Liczba ratowników medycznych w KSRG stale rośnie, choć w poszczególnych województwach jest ona zróżnicowana. Zauważalna jest jednak także niekorzystna tendencja – tylko co trzeci ratownik medyczny chce utrzymać swoje uprawnienia uzyskane na studiach lub w studium. Wnioski: Analiza aktów prawnych pozwala zauważyć pewne sprzeczności w ich zapisach, co oznacza, że konieczne jest doprecyzowanie obecnie funkcjonującego prawa. Sytuacja ta powoduje, że osoby decydujące o kształcie KSRG ostrożnie podchodzą do zmian w zakresie ratownictwa medycznego. Równocześnie coraz częściej można spotkać jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej (OSP) specjalizujące się w ratownictwie medycznym, w tym te wyposażone w ambulanse. Należy podkreślić, że liczba tzw. izolowanych zdarzeń ratownictwa medycznego, a więc tych, podczas których jednostki KSRG prowadzą działania z powodu czasowej niewydolności Państwowego Ratownictwa Medycznego (PRM), stale rośnie, w związku z czym wymagania wobec ratowników w zakresie ratownictwa medycznego się zwiększają. Coraz większe są też wymagania prawne dotyczące zapewnienia bezpieczeństwa ratownikom podczas skomplikowanych i niebezpiecznych działań oraz ćwiczeń. W zabezpieczeniu prowadzonych przez siebie działań i ćwiczeń jednostki KSRG często chcą posiłkować się zespołami PRM, co spotyka się z odmową dyspozytorów medycznych (brak odpowiednich regulacji prawnych). Muszą być wówczas stosowane rozwiązania doraźne, a nie systemowe, co niekiedy wiąże się z dodatkowymi kosztami. Z uwagi na obowiązkowe wyszkolenie każdego ratownika PSP w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, a także z uwagi na wynikający z prawa system przeprowadzania – co trzy lata – egzaminów potwierdzających posiadanie odpowiednich kwalifikacji w każdej jednostce ratowniczo-gaśniczej (JRG) musi być grupa instruktorów prowadzących systematycznie zajęcia doskonalące. Również do utrzymania należytego poziomu wyszkolenia ratowników medycznych konieczne jest stworzenie w PSP własnego systemu doskonalenia zawodowego tej grupy zawodowej – programów szkoleń, systemu nadzoru i certyfikacji, centrów symulacyjnych. Problematyczna może okazać się sprawa obrotu lekami, które ratownicy medyczni mogą stosować w ramach świadczeń zdrowotnych poza PRM.
Aim: The purpose of this paper is to analyse the legal aspects of the functioning of a paramedic in KSRG units. The paper also defines the areas in which it is advisable to make use of the knowledge and skills of this professional group within the framework of KSRG operations, and offers an assessment of the employment status of this working group in the State Fire Service (PSP). Introduction: The number of paramedics in the KSRG has been growing steadily, although the figures differ by voivodeship. The reasons for this state of affairs cannot be determined unambiguously. Also, one unfavourable trend is noticeable – only one in three paramedics wishes to maintain his or her qualifications obtained during studies. Conclusions: An analysis of legal regulations reveals some contradictions that require further clarification in current law. This situation contributes to the cautious attitude of those who decide on the shape of the KSRG in relation to changes in the field of emergency medical services.It should be emphasised that the number of so-called isolated medical events, i.e. those in which the KSRG units operate due to the temporary unavailability of the PRM, is constantly increasing. Therefore, the requirements for paramedics providing emergency medical services are growing. We can also observe the tightening of the legal requirements to ensure the safety of paramedics during complicated and dangerous activities and exercises. KSRG units often call for PRM teams to take part in securing their activities and exercises, which is denied (on the grounds of there being no laws governing this area). This necessitates the use of ad-hoc, rather than standardised, solutions and is sometimes associated with additional costs. Due to the compulsory training of each PSP paramedic in advanced first aid as well as the legally required system of conducting examinations every three years confirming the possession of appropriate qualifications in each JRG, there must be a group of instructors conducting regular professional training. Also, to maintain a proper level of training for paramedics, it is necessary that a professional development system be created for this group within the PSP units, complete with training programmes, a supervision and certification system, and simulation centers. A particularly problematic issue relates to the purchase of medicines by paramedics for the purposes of providing health services outside of the PRM.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2017, 48, 4; 96-108
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Taktyczne aspekty ratownictwa medycznego w zdarzeniach na drogach
Autorzy:
Baumberg, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/373041.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
ratownictwo medyczne
wypadek drogowy
zdarzenie masowe
zabezpieczenie
poszkodowany
ewakuacja
emergency medical
road accident
mass event
security
victims
evacuation
Opis:
Artykuł omawia założenia taktyczne dla ratownictwa medycznego w wypadkach drogowych. Uwzględnia także różnice w przypadku zdarzeń masowych
Article describes tactical assumptions for medical rescue works in road accidents and gives consideration to differences in case of mass events.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2008, 3; 89-95
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niski poziom wiedzy pracowników zespołów ratownictwa medycznego na temat medycznych działań ratowniczych wykonywanych przez strażaków-ratowników
Low Level of Knowledge among Rescue Teams about Medical Rescue Procedures Performed by Firefighters
Autorzy:
Kłosiewicz, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/373997.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
organizacja ratownictwa
ratownictwo medyczne
straż pożarna
zespół ratownictwa medycznego
współpraca
organization of rescue activity
medical rescue
Fire Service
medical rescue team
collaboration
Opis:
Cel: Głównym celem pracy była ocena wiedzy pracowników zespołów ratownictwa medycznego (ZRM) na temat: zakresu medycznych działań ratowniczych podejmowanych przez strażaków oraz sprzętu medycznego, który może być przez nich stosowany podczas udzielenia kwalifikowanej pierwszej pomocy. Celami dodatkowymi było sprawdzenie, jak personel medyczny ocenia wykonywane przez strażaków czynności ratownicze, a także zbadanie jego poziomu satysfakcji ze współpracy z jednostkami Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego (KSRG). Projekt i metody: Badaniem ankietowym objęto 129 medyków pracujących w zespołach ratownictwa medycznego. Narzędzie badawcze stanowiła ankieta zawierająca 17 pytań. Część pytań dotyczyła znajomości procedur KPP, które mogą być wykonywane po kursie kwalifikowanej pierwszej pomocy oraz sprzętu, który wchodzi w skład zestawu ratowniczego R1, używanego przez jednostki KSRG. W innych pytaniach, które miały formę skalowaną, poproszono respondentów o subiektywną ocenę jakości wykonywanych przez strażaków procedur KPP, opartą na własnych doświadczeniach, a także określenie poziomu zadowolenia ze wspólnie prowadzonych akcji. W dodatkowych pytaniach ankietowani przedstawiali między innymi oczekiwania, jakie stawiają przed ratownikami KSRG. Wyniki: 39,5% badanych potrafiło prawidłowo określić, jakie przyrządy mogą być użyte przez ratownika. Natomiast 12% prawidłowo wskazało zakres ich kompetencji. Osoby, które zadeklarowały, że mają związek ze szkoleniami w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, częściej odpowiadały prawidłowo. Większość respondentów (97,8) wie o istnieniu procedur KPP i zna ich treść pobieżnie (42%). Najsłabiej oceniona została umiejętność udrażniania dróg oddechowych (średnia ocen 2,90), a najlepiej zdolność uciskania klatki piersiowej (średnia ocen 3,72). 93% ankietowanych uznało, że wspólne ćwiczenia są dobrą formą poprawienia współpracy pomiędzy strażakami a zespołami ratownictwa medycznego. Zaproponowano także między innymi zwiększenie liczby godzin szkolenia z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy oraz możliwość odbycia zajęć praktycznych w jednostkach ochrony zdrowia. Średnia ocena satysfakcji ze współpracy wyniosła 3,4. Wnioski: Należy poczynić działania mające na celu rozszerzenie wiedzy pracowników zespołów ratownictwa medycznego w zakresie organizacji ratownictwa medycznego w KSRG. Powinno się także poszukać przyczyny niskiej oceny prowadzonych przez strażaków działań ratowniczych.
Aim: The main purpose of this study was to assess the medical knowledge and competence of firefighter rescue teams in the use of medical equipment when providing medical first aid at a scene of an incident. Additionally, medical staff evaluated medical procedures performed by firefighters and examined the level of satisfaction achieved from the collaborative partnership with establishments of the National Rescue and Firefighting System (NRFS) Project and Methods: A survey was performed amongst 129 personnel from medical rescue teams, who were employed as ambulance crew. The survey contained 17 questions. Some questions concerned the knowledge of medical procedures, which can be performed by firefighters after the successful completion of a first aid qualifying course and about equipment used by the NRFS, including a R1 rescue set. Other questions, with a scaled character, asked respondents for subjective assessments based on personal experience, about the quality of performed procedures undertaken by firefighters and also sought to identify the level of satisfaction from collaborative operations. Finally, respondents were asked to comment about expectations they aspired for from firefighters. Results: Some 39.5% of respondents correctly identified which equipment can be used by firefighters, while 12% correctly indicated the scope of their competence. Respondents who declared an association with the first aid training qualification provided correct answers more frequently. The majority of respondents (97.8) know about the existence of medical procedures and were familiar with their content superficially (42%). The ability to clear an airway passage received the lowest score in the assessment (average score 2.90) whereas chest compressions ability was rated the highest (average score 3.72). About 93% of respondents considered that combined training is good for improving cooperation between firefighters and emergency medical teams. Among other issues, it was proposed that the first aid qualification course should be increased in duration and practical training should take place in healthcare establishments. Average satisfaction rating stood at 3.4. Conclusions: It is appropriate to take necessary steps and broaden the knowledge of medical rescue team members within the scope of the NRFS medical rescue organisation. It is also appropriate to find the cause for low assessment scores associated with rescue procedures performed by firefighters.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2016, 43, 3; 265-273
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wybranych elementów czasu reakcji systemu ratownictwa medycznego na efektywność udzielania pomocy ofierze wypadku komunikacyjnego
Influence of Selected Elements Affecting Response Time for the Emergency Medical System and the Effectiveness of Administering Aid to Victims of Road Traffic Accidents
Autorzy:
Trzos, A.
Długosz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/373668.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
wypadki komunikacyjne
złota godzina
trimodalny rozkład zgonów Trunkey’a
czas reakcji
ratownictwo medyczne
road accidents
golden hour
Turnkey's Trimodal distribution of mortality
reaction time
medical rescue services
Opis:
Cel: Celem pracy jest przedstawienie zależności pomiędzy wybranymi elementami wpływającymi na czas reakcji systemu ratowniczego a możliwością udzielania pomocy poszkodowanym w wypadkach komunikacyjnych. Wprowadzenie: Wypadki komunikacyjne są jedną z najczęstszych przyczyn zgonów w krajach wysokorozwiniętych. Trwająca od lat restrukturyzacja systemu ratownictwa w Polsce ma na celu poprawienie efektywności służb ratowniczych. Ciągłej modyfikacji podlegają elementy, które wpływają na czas reakcji sytemu ratowniczego. Jednak zależność pomiędzy czasem reakcji systemu ratowniczego a efektywnością działań ratowniczych nie jest jedynym czynnikiem, który wpływa na przeżywalność ofiar wypadków. Szereg czynników, determinujących przebieg zdarzenia, wpływa choćby na zakres możliwej do udzielenia pomocy medycznej. Pozycjonowanie sił i środków, transmisja danych on-line, zaangażowanie wolontariuszy, teletransmisja danych o stanie pacjenta w trakcie transportu do szpitala zmieniają możliwości reagowania systemu ratowniczego. Integracja Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego (KSRG) z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne (PRM) w Polsce wpływa na wzrost skuteczności reagowania systemu ratowniczego w pierwszych minutach od zdarzenia, zaś potencjał niezrzeszonych wolontariuszy i organizacji ochotniczych (np. Ochotnicza Straż Pożarna, OSP) jeszcze bardziej zwiększa możliwości systemu ratownictwa medycznego, dzięki skróceniu czasu reakcji i udzieleniu pomocy poszkodowanym w możliwie najkrótszym czasie. Metodologia: Na potrzeby pracy opisano czynniki, biorące udział w określaniu efektywności pracy sił systemu ratownictwa medycznego. Wzięto pod uwagę: czas reakcji systemu ratownictwa medycznego (także pierwszej pomocy i kwalifikowanego ratownictwa), zakres udzielonej pomocy, zdolności diagnostyczne w rozpoznawaniu obrażeń doznanych w wyniku wypadku (szczególnie rozpoznawanie i leczenie zatrzymania krążenia). Sprawdzano wpływ tych czynników na efektywność udzielania pomocy ofiarom wypadków komunikacyjnych. Wnioski: Integracja systemów PRM i KSRG, wsparcie ze strony świadków zdarzenia i ratowników wolontariuszy, a także wykorzystanie nowoczesnych rozwiązań teleinformatycznych wpływa na wzrost efektywności udzielania pomocy ofiarom wypadków komunikacyjnych poprzez skrócenie czasu reakcji systemu ratowniczego.
Aim: The purpose of this study is to reveal the relationship between selected elements, which influence the response time of the rescue system, and the possibility of administering aid to the injured in traffic accidents. Introduction: Traffic accidents are one of the leading causes of death in developed countries. Many years of restructuring the rescue system in Poland was aimed at increasing the effectiveness of emergency rescue services. Elements exposed to constant modification are ones which impact on the response time of the rescue system. However, the relationship between the response time of the rescue system, functioning in Poland in its present form, and the effectiveness of rescue operations is not the only factor, which impacts on the survival of accident victims. There are a number of other factors, which determine the course of events, as well as the extent of possible provision of medical assistance. Positioning of resources - human and equipment, "on-line" data transmission, commitment of volunteer personnel, monitoring and data transmission about the patients’ condition during transportation to hospital are factors, which impact on the response capabilities of the emergency rescue system. Integration of the National Firefighting and Rescue System (NFRS) with Emergency Medical Services (EMS) in Poland, contributes to the effectiveness of the rescue system response during the first few minutes after an incident. Additional possibilities offered by volunteer organisations, such as Fire Service volunteers, will enhance further the capabilities of the medical rescue system, culminating in quicker reaction and provision of aid in possibly the shortest period of time. Methodology: Factors, which influence the effectiveness of the medical emergency system were analysed for the purpose of this research. The study took into account: reaction time of the emergency medical system (first aid and rescue by qualified personnel), scope of administered medical assistance, ability to diagnose injuries sustained in an accident (especially, diagnosis and treatment of a cardiac arrest). Research included a check on the influence of these factors, on the effectiveness of administering aid to victims of traffic accidents. Conclusions: Integration of Emergency Medical Services (EMS) and National Firefighting and Rescue System (NFRS), support from incident witnesses rescue volunteers, and the use of modern ICT solutions, improves effectiveness of aid to victims of road accidents by reducing the rescue system response time.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2015, 3; 173-183
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyrządowe techniki udrożniania dróg oddechowych – nowe uprawnienia ratowników medycznych straży pożarnych
Airway Management with the Use of Instruments – New Competences for Fire Service Paramedics
Autorzy:
Krzyżanowski, K.
Ślęzak, D.
Jastrzębski, P.
Żuratyński, P.
Buca, P.
Ślęczkowski, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/373670.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
niedrożność dróg oddechowych
udrożnianie dróg oddechowych
intubacja dotchawicza
techniki nadgłośniowe
Państwowe Ratownictwo Medyczne
Państwowa Straż Pożarna
Ochotnicza Straż Pożarna
airway obstruction
airway management
tracheal intubation
supraglottic techniques
State Emergency Medical Services
State Fire Service
Opis:
Cel: Celem pracy jest omówienie przyrządowych technik udrożniania dróg oddechowych, służących zwiększeniu efektywności wentylacji u poszkodowanych, które zgodnie z nowelizacją ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym mogą być wykorzystywane przez ratowników medycznych pełniących służbę w Państwowej Straży Pożarnej oraz działających w ramach Ochotniczych Straży Pożarnych. Wprowadzenie: Nowelizacja ustawy z dnia 25 września 2015 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (PRM) i rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 kwietnia 2016 r. w sprawie medycznych czynności ratunkowych i świadczeń zdrowotnych innych niż medyczne czynności ratunkowe, które mogą być udzielane przez ratownika medycznego, znacznie rozszerzają zakres działania ratowników oraz kompetencje osób pracujących w systemie PRM i jednostkach wspomagających ten system (Państwowej Straży Pożarnej, policji, Tatrzańskim, Górskim i Wodnym Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym oraz innych organizacjach i stowarzyszeniach, które w ramach swojej działalności statutowej wykonują zadania ratownicze). Przed wejściem w życie nowelizacji ustawy, ratownicy i ratownicy medyczni pełniący służbę w jednostkach Państwowej Straży Pożarnej wykonywali procedury zgodne z ramowym programem kursu w ramach kwalifikowanej pierwszej pomocy (KPP). Po nowelizacji ustawy [1] ratownicy medyczni pełniący służbę w PSP nie są już ograniczani wyłącznie do zakresu KPP. Zgodnie z nabytą wiedzą i umiejętnościami mogą podejmować medyczne czynności ratunkowe. Autorzy omówili techniki przyrządowego udrożniania dróg oddechowych, które w obecnym brzmieniu ustawy mogą być wykorzystywane przez ratowników medycznych – poczynając od najprostszych rurek ustno-gardłowych (dostępnych przed nowelizacją Ustawy dla ratowników działających w ramach KPP), a kończąc na niedostępnej przed zmianą przepisów (w ramach działań straży pożarnej) intubacji dotchawiczej. Wnioski: Zastosowanie właściwych i dostosowanych do stanu pacjenta technik udrożniania górnych dróg oddechowych, w szczególności przyrządowych, może znacznie poprawić jakość prowadzonej wentylacji. Prawidłowy przepływ powietrza (tlenu) przez drogi oddechowe jest jednym z elementów warunkujących optymalne funkcjonowanie wszystkich układów i narządów. Metody zaawansowane nie mogły być do tej pory stosowane przez ratowników medycznych w ramach służby w PSP, co mogło ograniczać skuteczność prowadzonych przez nich czynności. Znaczenie dla praktyki: W artykule autorzy zwracają uwagę jedynie na zaawansowane techniki ułatwiające utrzymanie drożności dróg oddechowych, które powinny zastępować powszechnie znane i często omawiane techniki bezprzyrządowe.
Aim: The aim is to discuss airway management with the use of instruments to increase the efficiency of patient ventilation which, according to the amendment of the Act on State Emergency Medical Services (PRM), can be applied by paramedics serving in the State Fire Service and the Volunteer Fire Service. Introduction: The amendment to the Act on PRM of 25 September 2015, and the Regulation of the Minister of Health of 20 April 2016 on medical treatment and health services other than medical rescue activities which can be provided by a paramedic considerably extend the competences of people working in the PRM system as well as in units supporting the system (the State Fire Service, the Police, and the Tatra Mountains, Mountains and Water Volunteer Rescue Service, and also other organisations and associations which perform rescue operations as part of their statutory activities). Before the coming into force of the amendment to the Act, rescuers and paramedics on duty in units of the State Fire Service performed procedures in accordance with the framework programme of the course within qualified first aid (QFA). After the amendment of the Act [1] paramedics are no longer limited only to the QFA, and may perform medical rescue activities based on their acquired knowledge and skills. The authors discuss airway management techniques with the use of instruments, which pursuant to the current version of the Act can be used by paramedics, starting from the simplest – oropharyngeal tubes (before the amendment of the Act available to paramedics operating on the basis of QFA), ending with those which were inaccessible before the change in regulations (within State Fire Service operations), namely tracheal intubation. Conclusion: Using the proper upper airway management techniques adjusted to the patient’s condition, especially with the use of instruments, can significantly improve the quality of ventilation. The normal flow of air / oxygen through airways is one of the elements contributing to the optimal functioning of all organs and systems. Practical significance: In this article, the authors focus on the advanced techniques facilitating airway management, which should replace the well-known and often discussed techniques without the use of instruments.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2017, 47, 3; 112-123
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies