Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "serbia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
Tożsamość na pograniczu. Ludność romańskojęzyczna wschodniej Serbii
Identity on the borderland. Romance population of Eastern Serbia
Autorzy:
Nowicka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910239.pdf
Data publikacji:
2019-02-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Vlachs
Cincari
eastern Serbia
identity
Wlasi
Cincarzy
wschodnia Serbia
tożsamość
Opis:
Artykuł koncentruje się na analizie tożsamości etnicznej dwóch grup romańskojęzycznych, zamieszkałych na obszarze wschodniej Serbii: Wlachów i Cincarów (Arumunów). Jest to obszar pogranicza kulturowego, językowego i politycznego, a sytuacja ta w różnym stopniu kształtuje etniczne samookreślenie dwóch badanych grup. Artykuł jest oparty na materiale terenowym, zebranym podczas trzech wyjazdów terenowych: w latach 2015, 2016 i 2017. Autorka analizuje wypowiedzi Wlachów i Cincarów, zaangażowanych w ruchy etniczne Autorka analizuje wypowiedzi Wlachów i Cincarów (Arumunów) zaangażowanych w działalność etnicznych organizacji i ruchów społecznych. Analizie poddane zostały oba aspekty etnicznej tożsamości: psychologiczny i behawioralny, z jednej strony wyrażające się w wypowiedziach, a z drugiej strony w zachowaniach i działalności członków obu badanych zbiorowości.
The article concentrates on the analysis of ethnic identity of two romance groups living on the territory of Eastern Serbia: Vlachs and Cincars Aromanians).This area is a borderland, culturally, linguistically and politically; the situation significantly influences the ethnic identity choices of the two studied groups. The article is based on the data collected during three field studies: in 2015, 2016 and 2017. The author analyses in-depth interviews with Vlachs and Cincars, active in ethnic organizations and movements. Both aspects of the identity: psychological and behavioural are investigated, on one hand these aspects find expression  in utterances, and on the other hand in behaviours and activities of both studied groups.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2018, 25, 1; 297-324
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ivana Pantelić, Uspon i pad „prve drugarice“ Jugoslavije: Jovanka Broz i srpska javnost 1952-2013. [The Rise and Fall of Yugoslavia’s “First Female Comrade”: Jovanka Broz and the Serbian Public, 1952-2013]. Beograd: Službeni glasnik, 2018, 337 pp.
Autorzy:
Sorescu Marinkovic, Annemarie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1490907.pdf
Data publikacji:
2019-12-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Yugoslavia
Serbia
socialism
first lady
Tito
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2019, 26, 1; 300-302
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ottoman Macedonia between the politics of the young Turks and the Kingdom of Serbia: expectations and negotiations
Autorzy:
Mitrova, Makedonka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909789.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Serbia
Young Turks Revolution
Bogdan Radenkovic
Macedonia
Opis:
The aim of the article is to analyze the politics of the Serbian Kingdom towards the newly created situation in Ottoman Macedonia, caused by the Young Turks Revolution in 1908. The activities of the Serbian Chetnik organization in Ottoman Macedonia were discontinued as a special Serbian political organization was established. The organisation was mostly interested in the following agenda: regulating the status of the so called “Serbian people” in the Ottoman Empire; regular use of the national name “Serb” instead of the general term “Rum”; expansion of the patriarchies privileges to the “Serbs” in Ottoman Macedonia.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2014, 21, 1; 121-136
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bitwa pod Kumanovem (23- 24 października 1912 roku). Siły zbrojne stron, działania operacyjne, konsekwencje militarne i polityczne
The battle of Kumanovo (23-24 October 1912). The armed forces of the parties, operations, military and political consequences
Autorzy:
Wybranowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909826.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
wojny błkańskie
Kumanovo
Serbia
Aleksander Karađorđević
Zeki Pasha
Opis:
The battle of Kumanovo traditionally passes as the most important clash of the Serbian and the Ottoman armies in the First Balkan War. The analysis of the military potential of both parties to the conflict, the weapons used by both armies, the positioning of forces, the battle plans and their realizations made possible a new interpretation of the course of the battle and its real meaning. In the light of recent studies, as it turned out, the command of the first Serbian Army not only did not predict the fight to take place near Kumanovo, but it was also unaware of the military operations happening near Kumanovo until the end of the first day of the battle. The ultimate success of the Serbian Army in the battle came more as a result of a lucky coincidence and the actions of the commanding line officers, rather than conscious military operations of the Serbian command, which did not join in the battle until its final stage. As a result of the battle of Kumanovo, the Ottoman Vardar army commanded by Zeki Pasha, which was the strongest one at the site, indeed suffered large losses and was forced to retreat, however, it was not the ultimate defeat. The later battles of Kratovo and Kočani and especially of Prilep and Monastir proved to be decisive. The myth of Kumanovo as a decisive battle of the war served as dynastic propaganda for the Karadjordjević and namely, for the current heir to the throne, Alexander, who formally, assumed command of the fighting troops. The myth was established, though, and also nowadays, the battle of Kumanovo is treated as a symbol of Serbian victory, as, among other things the ceremonies held in 2012 at the 100th anniversary of the battle prove.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2013, 20, 1; 137-179
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contemporary Romanian Migrations to Serbia: Stages, Actors, Reasons
Autorzy:
Sorescu-Marinkovic, Annemarie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909980.pdf
Data publikacji:
2017-01-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
migration
ethnic migration
Romanians
Vlachs
Eastern Serbia
Vojvodina
Opis:
This paper aims at offering insight into the contemporary migration of Romanians towards Serbia, starting with the interwar period, continuing with the communist rule and focusing on the period after the fall of the Romanian communist regime, in 1989. What this study does is delimit the stages of the Romanian migration to Serbia, identify the social categories taking part in these migratory processes, the preferred regions for settling in Serbia, as well as the reasons behind people’s decision to leave the country. I also show how the Romanian emigrants relate to the Romanian autochthonous communities in Serbia (the Vlachs of Eastern Serbia and the Romanians of Vojvodina), in which they usually settle.After presenting the theoretical background relating to ethnic migrations, I introduce a new theoretical concept, reverse ethnic migration, which best fits the situation of contemporary Romanian migrants to Serbia. These migrations take place from a majority (Romanians in Romania) towards a national minority (Romanians or Vlachs in Serbia), thus in an „opposite” direction. The migrations are not state supported and they are individual in most of the cases. I argue that the interwar migrations were state planned, being the result of the Yugoslav-Romanian School Convention from 1933; those taking place during communism were triggered, in many instances, by political reasons; while the post-communist migration was labour oriented.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2016, 23, 1; 151-166
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między upamiętnieniem a manipulacją: miejsce obozu koncentracyjnego w Jasenovacu w serbskiej pamięci i przestrzeni publicznej lat 80. i 90. XX wieku
Between commemoration and manipulation. The concentration camp in Jasenovac in Serbian memory and public space in the late 1980s and early 1990s
Autorzy:
Sokulski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32322414.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jasenovac
pamięć
ludobójstwo
Serbia
Chorwacja
nacjonalizm
memory
genocide
Croatia
nationalism
Opis:
W artykule omówiono kwestię polityki pamięci w dyskursie publicznym Serbii w latach 80. XX wieku w odniesieniu do zbrodni ustaszy podczas II wojny światowej, popełnionych przeciwko Serbom w Niezależnym Państwie Chorwackim (NDH). Szczególną uwagę zwrócono na sprawę największego obozu koncentracyjnego ustaszy w Jasenovacu. Dyskusja na ten temat została przedstawiona na podstawie tekstów prasowych z drugiej połowy lat 80. i początku lat 90. W dominującej liczbie publikacji podkreślano, że Serbowie ponieśli ogromne straty, a zbrodnie przeciwko prawosławnym w NDH nigdy nie zostały ukarane. Zwracano uwagę na liczbę ofiar, często zawyżając liczbę zamordowanych w Jasenovacu. Dyskusje o ludobójstwie, które w ówczesnej Serbii często określano mianem „zapomnianego”, odnosiły się do ówczesnego klimatu politycznego w republice. Czołowi politycy serbscy ostro wypowiadali się na ten temat, ukazywały się liczne publikacje o charakterze naukowym i quasi-naukowym. Wielokrotnie manipulowano liczbą ofiar. W odniesieniu do działań narodowych chorwackich rozwijano przekaz o „przebudzeniu duchów ustaszy”. Antychorwacka retoryka nasiliła się wraz z wprowadzeniem systemu wielopartyjnego w Jugosławii (1989) i nasileniem dążeń secesjonistycznych w poszczególnych republikach. Tematy dotyczące Jasenovaca były rozwijane w kontekście ówczesnego kryzysu politycznego w Jugosławii i aspiracji elit serbskich w kierunku narodowego jednoczenia Serbów wokół przekazów martyrologicznych.
The article discusses the question of the politics of memory in the public discourse of Serbia in the 1980s with regard to the crimes commited by the Ustasha regime against the Serbian population in Independent State of Croatia (NDH), during World War II. Particular attention is is paid to the case of the largest Ustasha concentration camp Jasenovac. The discussion on this topic was presented on the basis of the press from the second half of the 1980s and the early 1990s. The predominant number of publications emphasised that the Serbs suffered huge losses and that the crimes against the Orthodox population in the NDH were never punished. Discussions about the genocide, which was often described in Serbia as „forgotten”, referred to the political climate in the republic at the time. Leading Serbian politicians spoke sharply on the subject, and numerous scientific and quasi-scientific publications were published. The number of victims was manipulated. Moreover, a message about the „awakening of the Ustasha spirits” was developed in relation to Croatian national activities. Anti-Croatian rhetoric intensified with the introduction of the multi-party system in Yugoslavia (1989) and strengthening of secessionist aspirations in Croatia. The discussions concerning Jasenovac were developed in the context of the political crisis of the federation at the time and the aspirations of Serbian elites towards national unification of Serbs around martyrdom messages.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2023, 30; 225-248
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cele polityczne i terytorialne Królestwa Czarnogóry w przededniu i w trakcie I wojny bałkańskiej
Political and territorial objectives of the Kingdom of Montenegro on the eve of and during the First Balkan War
Autorzy:
Szczepański, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909829.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Balkan wars
Montenegro
Serbia
Sandjak
Metohia
wojny bałkańskie
Czarnogóra
Sandžak
Metohija
Opis:
Montenegro, the smallest of the Balkan states in the beginning of the 20th century, was especially interested in creating an anti-Turkish alliance. It aimed at attaching the fertile lands of Sandžak of Novi Pazar, Metohija and Shkodër. Finally, as a result of the I Balkan War, it managed to achieve the first two aims, only if partially, because it had to share those lands with Serbia. Montenegro did not manage to take over control of Shkodër and the surroundings inhabited mainly by Albanians. There were many reasons why Montenegro did not manage to realize its territorial aspirations: – the poor financial condition of the state of Montenegro on the eve of the war, which prevented them from gaining a strong position in the Balkan alliance and made a success in its military actions dependent on the allies, especially on Serbia; – the detrimental pressure exerted by king Nicolas I to fight at any cost for the control over Shkodër; – a conflict of interest and mistakes made by the Montenegro authorities in developing their relations with Serbia, which weighed later on the relations between Montenegro and Serbia in the period between the Balkan wars and the First World War, as well as at the time when Yugoslavia began to unite around the idea of building the common state. – not appreciating to a sufficient degree the significance of the Albanian problem and not using the possession of the North Albanian lands as a bargaining chip in the relations with neighbors, particularly with Serbia.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2013, 20, 1; 117-136
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Łacinniczka na tronie trzynastowiecznej Serbii. Wizerunek królowej Jeleny z Andegawenów w pismach arcybiskupa Danila II
The Latin Queen on the throne of 13th century Serbia. The Image of Helene d’Anjou in the writings of Archbishop Danilo II
Autorzy:
Brzozowska, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909902.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Helene d’Anjou
House of Anjou
Danilo II
Serbia
Królowa Jelena
Andegawenowie
Opis:
The main purpose of this article is to present one of the most interesting women in the history of medieval Serbia – Helene d’Anjou (Jelena Anžujska), the wife of the king Stefan Uroš I and the mother of Stefan Dragutin and Stefan Milutin. Queen Jelena’s origin has so far not been established with certainty. She is supposed to be the daughter of Raoul de Courtenay, the cousin of Louis IX of France, Charles d’Anjou, king of Naples and Baldwin, emperor of Constantinople after the Latin conquest. It is also important to confirm that she was a Catholic. The most reliable source of information about her life is the biography written by Danilo II, archbishop of the Serbian Orthodox Church. This is the only life of a woman that he wrote and is particularly valuable because Danilo knew Jelena personally and clearly likedand admired her
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2012, 19, 1; 71-83
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Slobodan Milošević przeciwko doktrynie „słaba Serbia - mocna Jugosławia‟ (1986-1992)
Slobodan Milošević against the doctrine of „weak Serbia - strong Yugoslavia“ (1986–1992)
Autorzy:
Żurek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2043566.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Slobodan Milošević
Serbia
Anti-bureaucratic revolution
breakup of Yugoslavia
antybiurokratyczna rewolucja
rozpad Jugosławii
Opis:
Na początku lat osiemdziesiątych XX wieku, w Serbii utarło się przekonanie, że w SFRJ jest prowadzona polityka mająca na celu osłabić najliczniejszy naród państwa - Serbów. Na przeciwstawieniu się doktrynie „słaba Serbia - mocna Jugosławia‟ kapitał polityczny zdobył Slobodan Milošević. W obliczu rozpadu Jugosławii serbski lider próbował przebudować SFRJ w państwo serbocentrystyczne. W momencie wybuch wojny Milošević doprowadził do powołania SRJ. Według koncepcji serbskiego prezydenta wokół tego państwa miały zjednoczyć się wszystkie ziemie serbskie.
At the beginning of the 1980s, Serbia became convinced that there was a policy in the SFRY aimed at weakening the country's most numerous nation - the Serbs. Slobodan Milošević gained political capital on his opposition to the doctrine of 'weak Serbia - strong Yugoslavia'. In the face of the collapse of Yugoslavia, the Serbian leader tried to transform the SFRY into a Serb-centric state. At the outbreak of the war, Milošević led to the establishment of the Federal Republic of Yugoslavia. According to the concept of the Serbian president, all Serbian lands were to unite around this country.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2021, 28, 2; 141-159
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ne davimo Beograd (Serbia) jako przykład miejskiego ruchu społecznego nowej fali
Ne davimo Beograd (Serbia) as the example of the the new wave urban movement
Autorzy:
Korzeniewska-Wiszniewska, Mirella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32337118.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
urban movements
Serbia
Ne davimo Beograd
civic movements
Balkans
ruchy miejskie
ruchy społeczne
Bałkany
Opis:
Serbska stołeczna inicjatywa Ne da(vi)mo Beograd (Nie damy/zatopimy Belgradu) definiuje się jako lokalny ruch polityczny, powstały z inicjatywy mieszkańców Belgradu. Ruch ten należy do wyodrębniających się z nowych ruchów społecznych miejskich, które zaliczają się do tzw. nowych ruchów społecznych drugiej generacji i wskazują na dynamiczny rozwój oddolnych inicjatyw obywatelskich, chcących zmieniać lokalną rzeczywistość w obliczu braku zaufania do polityków ze szczebla władz centralnych, jako osób niezainteresowanych wpływem na zmianę położenia przeciętnego obywatela. Ruchy miejskie z kolei cechują inicjatywy ukierunkowane na poprawę życia mieszkańców danej miejscowości. Artykuł ma na celu analizę działalności tego ruchu jako elementu szerszej aktywności, znanej w Serbii jako Front Obywatelski, który zrzesza lokalne organizacje polityczne, aktywizujące się w ramach poszczególnych miejscowości. Ma również na celu próbę odpowiedzi na pytanie, gdzie kończy się granica ruchu społecznego a zaczyna aktywność organizacji politycznej. Ne da(vi)mo Beograd wydaje się być inicjatywą wykraczającą poza jednoznaczne definicje i być może stanowi przykład kolejnych, nowych aktywności obywatelskich, które potrzebują nowego zdefiniowania, wyznaczając równocześnie nowe ramy aktywności.
The Serbian socio-political initiative Ne da(vi)mo Beograd (We will not give/flood Belgrade) is defined as a local political movement initiated by the citizens of Belgrade. This movement is one of the new urban social movements emerging from the so-called new social movements of the second generation and indicate the dynamic development of grassroots civic initiatives that want to change the local reality in the face of lack of trust in politicians from the central government, as people not interested in changing the situation of the average citizen. Urban movements, in turn, are characterized by initiatives aimed at improving the lives of the inhabitants of a given town. The article aims to analyze the activities of this movement as an element of a wider activity, known in Serbia as the Civic Front, which brings together local political organizations that are active in individual towns. It also aims to try to answer the question where the border of a social movement ends and the activity of a political organization begins. Ne da(vi)mo Beograd seems to be an initiative that goes beyond unambiguous definitions and may be an example of new, new civic activities that need a new definition, while setting a new framework for activity.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2023, 30; 249-270
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etnotopografia Nowego Sadu – o dziedzictwie narodów osiedlających się w Nowym Sadzie
Ethnic topography of Novi Sad. The heritage of nations inhabiting the city
Autorzy:
Kwoka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910018.pdf
Data publikacji:
2018-02-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Novi Sad
Vojvodina
Serbia
national minorities
colonisations
migrations
Nowy Sad
Wojwodina
mniejszości narodowe
kolonizacje
migracje
Opis:
The article is an attempt to catalogue the most interesting traces of the presence of nations which were part of the Novi Sad community throughout the ages. From the very beginning of its existence, Novi Sad was a meeting place for different ethnic and cultural groups settling down in the city. Serbs from the surrounding countryside moved to the oldest districts of Novi Sad, Podbara, Salajka, and Rotkvarija, at the beginning of the 18th century. At the same period nations from different parts of the Habsburg Empire, such as Germans, Hungarians, Slovaks and Ruthenians brought by Habsburgs to colonize Vojvodina, moved to the city. It was the time of continuous development of Novi Sad, which became an important trading and manufacturing centre, where businesses were also run by the Jews, Armenians, Aromanians (Tzintzars), and the Greeks. The turn of the 19th and 20th centuries was marked by the strengthening of presence of the Hungarian community, which ended with the First World War. After the establishment of the Kingdom of Serbs, Croats and Slovenes (1918), the ethnic structure changed seriously with the influx of Serbs from the southern regions of the country. This trend was followed after the Second World War and most recently during the period of the so-called Yugoslav wars at the Nineties. In the meantime, under dramatic circumstances of the second World War, German and Jewish inhabitants vanished from the city.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2017, 24, 1; 127-142
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka zagraniczna Serbii po rozpadzie Jugosławii. W poszukiwaniu sojuszników (szkic problemu)
Foreign policy of Serbia after the breakup of Yugoslavia: the search for allies (sketch of the problem)
Autorzy:
Szczepański, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32330279.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Serbia
Yugoslavia
foreign policy
EU
NATO
Russia
China
Kosovo
Jugosławia
polityka zagraniczna
UE
Rosja
Chiny
Kosowo
Opis:
Celem artykułu jest szkicowa charakterystyka serbskich strategii geopolitycznych w okresie od rozpadu socjalistycznej Jugosławii, W zmieniających się warunkach globalnych, które ewoluowały z układu dwubiegunowego w wielobiegunowy serbska koncepcja funkcjonowania w polityce i gospodarce międzynarodowej oparła się na czterech filarach: Unii Europejskiej, USA, Rosji i Chinach. Serbskie elity są jednak podzielone na dwa obozy: prozachodni i prorosyjski. Zaznaczająca się od przeszło dekady przewaga opcji prorosyjskiej opiera się na sentymentach historyczno-kulturowych i doświadczeniach kryzysu kosowskiego. W 2022 roku, wobec agresji militarnej Rosji na Ukrainę niewykluczone jest, że więzi serbsko-rosyjskie osłabną na rzecz działań w kierunku integracji z UE. Artykuł stanowi wprowadzenie do najważniejszych wątków, obecnych w polityce zagranicznej Serbii. Oprócz nurtu prozachodniego i prorosyjskiego zasygnalizowano rolę Turcji, Chin i innych państw azjatyckich.
The aim of the article is to characterize generally main Serbian geopolitical strategies since the collapse of socialist Yugoslavia. In the changing global conditions, transforming from a Cold War-bipolar, into a multipolar order, Serbia has developed a concept of functioning in international politics and economy on four pillars: the European Union (EU), the United States (US), Russia and China. However, the Serbian elites are divided into two camps: pro-Western and pro-Russian. The advantage of the pro-Russian option, which has been visible for over a decade, is based on historical and cultural sentiments and the experience of hostility from the West, manifested during the Kosovo crisis period. However, in 2022, as a result of the military aggression of Russia against Ukraine, a gradual weakening of Serbian-Russian ties is possible in order to strengthen the position of Serbia on its way towards EU. The article is merely an introduction to main motives influencing Serbian foreign policy. It also notifies the role for Serbia of Turkey, China and other Asian countries.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2022, 29; 281-295
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Наталъя Обренович (Кешко) - королева, матъ, жена. Страницы из истории взлета и падения
Natalia Obrenovich (Keshko) – the queen, the mother and the wife. The story of her of rise and fall
Autorzy:
Zabolotnaia, Lilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910091.pdf
Data publikacji:
2020-01-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Наталья Кешко
Милан Обренович
Сербия
Бессарабия
политика
развод
семья
Natalia Keshko
Milan Obrenović
Serbia
Bessarabia
politics
divorce
family
Opis:
В данной статье, была сделана попытка реконструировать  некоторые фрагменты из жизни Натальи Обренович, урожденной Кешко, через призму ее личностного, эмоционального восприятия событий: замужества, семейной жизни, развода и разлучения с сыном. Основными источниками исследования являются документы из российских архивных фондов (письма, газетные статьи, воспоминания). Автор предполагает, что брак имел далеко идущие, дальновидные планы по династическому сращиванию  и укреплению позиций молдо-сербской аристократии на Балканах. Однако матримониальный союз не сложился в силу ряда обстоятельств: из-за семейных раздоров, несовместимости характеров, но особенно из-за разности политических воззрений. В истории трагического распада семьи не последнюю роль сыграло стремление Натальи властвовать и править страной. Микроисторической подход, междисциплинарный принцип исследования позволяют максимально детализировано изучить частные явления (развод, разлучение с сыном), происходившие в жизни нашей героини в контексте господствующих представлений и тенденций в обществе в целом.  
Natalia Obrenovich (Keshko) – the queen, the mother and the wife. The story of her of rise and fall In the article, an attempt was made to reconstruct some fragments from the life of Natalia Obrenović, nee Keshko, through the prism of her personal, emotional perception of the events: marriage, family life, divorce and separation from her son.The main sources of research are documents from the Russian archives (letters, newspaper articles, memoirs). The author suggests that the marriage had far-reaching, visionary plans for dynastic merging and strengthening the position of the Moldavian-Serbian aristocracy in the Balkans. However, the marriage did not work out due to a number of circumstances: because of family strife, incompatibility of characters, but especially because of the difference in political views. In the history of the tragic disintegration of the family, Natalya’s imperious disposition and her desire to rule the country played an important role. The microhistorical approach and the interdisciplinary principle of research make it possible to study in detail the particular phenomena (divorce, separation from the son) that took place in the life of our heroine in the context of prevailing ideas and trends in society. 
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2019, 26, 1; 131-154
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kreowanie narodowej przestrzeni: o pierwszych inicjatywach wzniesienia belgradzkiej świątyni Świętego Sawy w ujęciu porównawczym
Creating a national space: about the first initiatives of building of the Saint Sava temple in Belgrade. A comparative approach
Autorzy:
Feder, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910284.pdf
Data publikacji:
2020-12-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Serbia
Temple of Saint Sava
Vidovdan temple
architecture
space
national identity
Świątynia Świętego Sawy
Vidovdanski Hram
architektura
przestrzeń
tożsamość narodowa
Opis:
W tekście są rozważane aspekty ideologiczne i tożsamościowe pojawienia się pierwszych inicjatyw budowy prawosławnej świątyni pod wezwaniem Świętego Sawy w Belgradzie. W założeniu obiekt ten miał stać się emblematem serbskości rekonstruowanej w zgodzie z serbskimi tradycjami religijno-narodowymi, kształtowanymi w XIX i XX wieku. Zagadnienie to zostało przedstawione w porównaniu z projektem artystycznym Vidovdanski Hram, autorstwa Ivana Meštrovicia, hołdującym idei jedności jugosłowiańskiej.
In the article are considered ideological and identity aspects of the emergence of the initiatives to build an Orthodox temple dedicated to Saint Sava in Belgrade. The object was thought to become an emblem of the reconstructed Serbian identity, created on the basis of national and religious narratives from the 19th and 20th century. The issue is showed comparatively with the Ivan Meštrović artistic project entitled Vidovdanski Hram, dedicated to the idea of Yugoslav unity. 
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2020, 27, 1; 137-150
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kiedy i gdzie została wystawiona Chilandarska povelja Stefana Nemanjicia?
When and Where Was the Charter for Hilandar of Stephen Nemanjić Given?
Autorzy:
Szefliński, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910106.pdf
Data publikacji:
2020-01-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Stephen Nemanjić
charter
Hilandar monastery
Vukan Nemanjić
Sava Nemanjić
hierophany
St Symeon
Serbia
Stefan Nemanjić
przywilej
monaster Chilandar
Sawa Nemanjić
hierofania
św. Symeon
Opis:
Tak zwana Druga chilandarska povelja Stefana Nemanjicia jest jednym z najstarszych serbskich dokumentów zachowanych do naszych czasów. Jest ona opatrzona datą 29 IX, ale bez żadnego roku ani indykcji. Od publikacji artykułu Aleksandara Solovjeva w 1925 r. powszechnie przyjmowano, że przywilej został wystawiony przed 1202 r., ponieważ Stefan Nemanjić mógł nazwać siebie zięciem cesarza Aleksego III Angelosa jedynie przed rozwodem z Eudoksją Angeliną. Jednak w 2010 r. Đorđe Bubalo zauważył, że dwie późniejsze inskrypcje – odkryte po badaniach Solovjeva – również podkreślają powiązania rodzinne pomiędzy dynastią Nemanjiciów a Aleksym, więc argument Solovjeva nie może zostać utrzymany. Z tego powodu Bubalo ponownie przeanalizował przywilej i zaproponował nowe datowanie – na lata 1207-1208. Jednak jeden z jego argumentów – Druga chilandarska povelja wykorzystana przez Sawę przy pisaniu Żywota błogosławionego Symeona – stracił swoją siłę, gdyż taki związek pomiędzy tekstami został zakwestionowany w najnowszych badaniach. Z tego powodu celem niniejszego artykułu jest dostarczenie nowej analizy Drugiej chilandarskiej povelji skoncentrowanej na tym, kiedy i (po raz pierwszy) gdzie dokument został wystawiony. W konkluzji stwierdzono, że miało to miejsce po hierofanii św. Symeona – najprawdopodobniej 29 IX 1210 r. w Chilandarze.
The so-called Second Charter for Hilandar given by Stephen Nemanjić is one of the oldest Serbian documents that preserved to our times. It dates itself on 29th September, but without any year or indiction. Since the publishing of Aleksandar Solovjev's paper in 1925 it had been commonly accepted that the charter was given before 1202 because Stephen Nemanjić could name himself the son-in-law of emperor Alexios III Angelos only before the divorce with Eudokia Angelina. However, in 2010 Đorđe Bubalo has noticed that two later inscriptions – discovered after Solovjev's research – also emphasizes family connections between Nemanjić dynasty and Alexios, so the argument used by Solovjev cannot be held. Therefore, Bubalo has reanalysed the charter and suggested a new dating – to 1207-1208. However, one of his arguments – the Second Charter for Hilandar was used by Sava Nemanjić when writing the Life of Blessed Symeon – has lost its strength as such a relation between these texts is questioned in the newest research. Therefore, the objective of the hereby paper is to provide a new analysis of the Second Charter for Hilandar focused on when and (for the first time) where the document was given. The conclusion is that it happened after the hierophany of St Symeon – most probably on 29th September 1210 in the Hilandar monastery.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2019, 26, 1; 93-104
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies